A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World – ตอนที่ 50

Chapter 50 : ระบบ นายขายขีปนาวุธป้องกันทางอากาศมั้ย ?

โลกนี้ยังยึดติดอยู่กับเวทมนต์และสายเลือด และปืนก็ยังไม่ถูกสร้างขึ้นมา ในความทรงจำของแม็กซ์แม้แต่พลุก็เห็นได้แค่ในพระราชวังที่เมืองหลวงในช่วงงานเทศกาลเท่านั้น ซึ่งมันหมายถึงคำอวยพรที่มอบให้กับผู้คน

นักเล่นแร่แปรธาตุนั้นหวงวิธีการสร้างและสูตรการผลิตของพวกเขาเป็นอย่างมาก จนทำให้มันไม่แพร่หลายในหมู่ผู้คน ดังนั้นแม็กซ์จึงไม่รู้ว่าโมไบหมายถึงอะไร  “พลังงานแบบไหน ?” เขาถามด้วยความสงสัย

โมไบมองแม็กซ์และลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็วางช้อนลงแล้วถอนหายใจออกมา “มันเป็นเหมือนกับลูกไฟตอนที่ระเบิดหลังจากที่ปะทะกับบางอย่าง”

แม็กซ์ยกคิ้ว มันฟังดูเหมือนระเบิดเลย

เขาไม่รู้ว่ามันเป็นพลังงานแบบไหนแต่หลังจากที่ได้ฟังคำอธิบายของโมไบ ปืนก็น่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในการเปลี่ยนพลังงานนี้ให้กลายเป็นอาวุธระยะไกล ลำกล้องปืนสามารถเพิ่มความเร็วให้กับกระสุนได้ตราบใดที่มันทนรับพลังงานที่ระเบิดออกมาได้ ดังนั้นมันก็จะกลายเป็นอาวุธระยะไกลขึ้นมา

แม็กซ์พอจะมีความรู้เรื่องพวกนี้อยู่บ้าง ยังไงซะเขาก็ใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่มีเทคโนโลยีก้าวหน้ามาหลายปี นอกจากนี้เขาก็เคยฝึกยิงปืนอยู่บ่อยๆที่อเมริกา ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างคุ้นเคยกับปืนเป็นอย่างดี เขาสามารถประกอบปืนได้อย่างรวดเร็วพอๆกับคนคุ้มกันของพ่อของเขา

แต่เขาก็ยังมีเรื่องที่ต้องกังวล ถ้าปืนถูกสร้างขึ้น พลังที่น่ากลัวของมันจะส่งผลกับทวีปนี้ที่สงบสุขมานานกว่าร้อยปีอย่างแน่นอน มันจะเปลี่ยนจากโลกของเวทมนต์ไปเป็นโลกที่เต็มไปด้วยปืนและวัตถุระเบิด

มนุษย์นั้นมีจำนวนมากที่สุด ถ้าหากพวกเขาได้ความรู้ในการสร้างปืนไปความแข็งแกร่งของพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นมากอย่างแน่นอน และสมดุลของทวีปนอร์แลนจะพังลงอีกครั้งและสงครามระหว่างเผ่าพันธุ์ก็อาจจะเกิดขึ้นไปทั่วทั้งทวีป

ตอนนี้เขามีเอมี่ ดังนั้นแม็กซ์ไม่ต้องการอะไรนอกจากสันติภาพของโลก

ปืนนั้นเป็นเหมือนกับกล่องแพนโดร่า เมื่อไหร่ที่มันเปิดออกก็ไม่มีทางที่จะเก็บความชั่วร้ายนั้นกลับมาได้ แม็กซ์ไม่ต้องการเห็นปืนในโลกนี้

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตั้งใจที่จะช่วยโมไบ แต่แม็กซ์ก็ยังถามด้วยความสงสัยว่า “นายต้องการทำอะไรกับมัน ?”

“ฆ่ามังกร” โมไบตอบด้วยสีหน้าจริงจังและมองเข้าไปในตาของแม็กซ์

“มังกรไปทำอะไรให้ปู่ ? ทำไมปู่ถึงต้องการฆ่ามัน ? ลูกมังกรไม่น่ารักเหรอ ?” เอมี่ถามขึ้นด้วยความสงสัย ผู้ชายคนที่ชอบยิ้มก็ต้องการที่จะฆ่ามังกร แล้วปู่คนแคระก็อยากที่จะฆ่ามังกร มังกรคือตัวอะไรกันแน่ ? ทำไมทุกคนถึงได้อยากฆ่าพวกมัน ?

แม็กซ์เองก็รู้สึกแปลกใจเช่นกัน คอนติมีทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับการฆ่ามังกร ดาบ เกราะและ เอ่อ ไม่รวมลาสีดำของเขา ดังนั้นมันจึงสมเหตุสมผลเมื่อเขาบอกว่าเขาต้องการฆ่ามังกร แต่มันรู้สึกแปลกเมื่อคำพูดเดียวกันนี้ออกมาจากปากของโมไบ แม็กซ์ คงจะหัวเราะไปแล้วถ้าอีกฝ่ายไม่ได้แสดงสีหน้าจริงจังออกมา

“นายคงคิดว่าฉันพูดเล่น ไม่เป็นไร ฉันเห็นด้วยกับนาย” โมไบหัวเราะออกมา แต่เมื่อแม็กซ์เชื่อว่ามันเป็นแค่เรื่องตลก โมไบก็กำหมัดของเขาช้าๆ “แต่มันเป็นเหตุผลเดียวที่ฉันยังมีชีวิตและยังคงสร้างอาวุธอยู่”

“ตอนฉันอายุ 30 มังกรแดงได้กินพ่อของฉันไปและมันยังคงวนเวียนอยู่ในทวีปนี้และฆ่าผู้คน ฉันคิดว่าฉันคงตายตาไม่หลับจนกว่าฉันจะได้ฆ่ามันด้วยมือของฉันเอง แต่ฉันไม่ได้มีความสามารถเหมือนกับแม็กซ์ อเล็กซ์ ดังนั้นฉันจึงต้องหาทางของตัวเอง ตอนนี้ฉันต้องจัดการกับปัญหาสำคัญนี้ ไม่งั้นทุกอย่างที่ฉันทำมาก็จะเสียเปล่า”

แม็กซ์รู้สึกสับสน เขามองไปที่มือที่กำแน่นของโมไบและหน้าผากที่มีเส้นเลือดปูดขึ้นมา

คอนติต้องการจะฆ่ามังกรเพื่อพิสูจน์ตัวเองและเพื่อให้ได้รับฉายานักฆ่ามังกร

ส่วนโมไบต้องการแก้แค้นให้กับพ่อของเขา ทั้งสองคนต้องการทำสิ่งเดียวกัน แต่แรงจูงใจของพวกเขานั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ขอโทษด้วยที่ทำให้นายผิดหวัง” หลังจากนั้นสักพักแม็กซ์ก็พูดขอโทษออกมา เขาไม่อยากเห็นทวีปนี้เต็มไปด้วยสงครามเพราะการช่วยโมไบ

อย่างไรก็ตามเรื่องราวของของโมไบนั้นได้เตือนเขาว่าโลกนี้ไม่ได้ปลอดภัยและสงบสุขแบบที่เห็น คนในเมืองนี้อาจจะถูกดูแลโดยโบสถ์เกรย์แต่เขาจะปกป้องเอมี่ได้ยังไงถ้ามังกรบุกมาที่นี่ ?

“ระบบ นายขายขีปนาวุธป้องกันทางอากาศมั้ย ? ยิ่งเป็นแบบติดตามเป้าหมายได้ยิ่งดี” แม็กซ์ถามในหัว

“ระบบจะแจ้งให้ชัดเจนอีกครั้ง ระบบไม่ขายอะไรก็ตามที่ส่งผลต่อความเป็นระเบียบของโลกนี้รวมไปถึงขีปนาวุธป้องกันทางอากาศด้วย !” มันเป็นครั้งแรกที่ระบบใช้น้ำเสียงที่เคร่งเครียดแบบนี้

“สบายใจได้ ฉันเองก็รักสันติภาพของโลกเหมือนกัน ฉันแค่อยากได้อะไรมาป้องกันตัว ฉันจะไม่ใช้มันนอกซะจากว่ามันจะจำเป็นจริงๆ” แม็กซ์พูดขึ้นอย่างใจเย็น “จะเป็นยังไงถ้ามีมังกรที่บ้าคลั่งมาโจมตีร้านล่ะ ? ฉันคงถูกมันฆ่าตายเหมือนกับพ่อของโมไบ มันคงไม่ดีแน่ถ้าฉันตาย” เขาพยายามเกลี้ยกล่อม

ระบบเงียบไปสักพักเหมือนกับว่ามันกำลังชั่งใจ “คุณไม่สามารถจ่ายได้” มันพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงดูถูก

แม็กซ์เลิกคิ้ว เป็นคำตอบที่ดี ฉันโดนระบบดูถูก !

แต่นั่นหมายความว่าระบบจะขายถ้ามันได้ราคาดี

ฉันจะติดตั้งขีปนาวุธเอาไว้บนดาดฟ้าเมื่อฉันมีเงินมากพอ ถ้ามีมังกรต้องการที่จะทำอะไรโง่ๆ ฉันจะใช้ขีปนาวุธพวกนั้นเพื่อสั่งสอนพวกมัน ถ้ามันเป็นมังกรแดงที่โมไบต้องการฆ่าที่โผล่มา ฉันอาจจะขายมันให้กับเขา ดูเหมือนว่าเขาฝังใจกับเรื่องนี้มาตลอดหลายปี เขาต้องเก็บเงินเอาไว้เยอะแน่ๆ ยังไงซะอาวุธหนึ่งชิ้นของเขาก็ขายได้ตั้งหนึ่งพันเหรียญทอง นั่นถือว่าเป็นวิธีหาเงินที่เร็วมาก

“ไม่เป็นไร ฉันไม่เคยพูดเรื่องนี้กับคนอื่นมาหลายปีแล้ว” โมไบพูดพร้อมกับส่ายหน้า “ฉันแค่ต้องการสลัดเรื่องนี้ออกจากหัวเพราะที่นี่มันทำให้ฉันรู้สึกสบายใจ” จากนั้นเขาก็กลับมายิ้มอีกครั้งและหยิบช้อนขึ้นมากินข้าวผัดของเขาต่อ

แม็กซ์มองโมไบก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในครัว เขาจะไม่เปลี่ยนใจในตอนนี้

ในโลกนี้ปืนไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับการฆ่ามังกร แม็กซ์ อเล็กซ์ได้ฆ่ามังกรไปหลายตัวพร้อมกับกริฟฟินและดาบของเขา

“แม็กซ์ มีอาหารใหม่วันนี้เหรอ ?” ฮาเป็งพูดขึ้นเมื่อแม็กซ์เดินมาถึงประตูครัว เขาพยายามใช้เสียงให้เบาแต่มันก็ยังดังมากอยู่ดี

“คุณเสียงดัง ทำตัวดีๆหน่อยอย่าพูดเสียงดังที่นี่” เอมี่พูดด้วยสีหน้าจริงจังและมองไปที่ฮาเป็ง

ฮาเป็งพยักหน้าทันที  “ได้เลย ขอโทษนะ…” เขาตื่นเต้นเกินไปจนเกือบจะลืมกฎของที่นี่ เขามองไปที่เอมี่ด้วยความรู้สึกกลัวเล็กน้อย

แม็กซ์พยักหน้ายิ้ม “ใช่ เพราะว่านายซื้อใบเสร็จระดมทุนไปแล้ว ดังนั้นวันนี้นายสามารถลองกินมันก่อนล่วงหน้าได้ มันเรียกว่าโร่วเจียหมัว” เขาพูดขึ้นพร้อมหันกลับมามองฮากะและฮาเป็ง

……….

(ข้อความข้างล่างนี้ขอความกรุณารบกวนผู้อ่านทุกท่านอ่านด้วยโทนเสียงเหมือนประชาสัมพันธ์ในห้าง)