Chapter 57 : ระบบ เราสามารถทำยอดขายได้มั้ย ?
มีหลายคนที่ชอบพุดดิ้งเต้าหู้แบบหวานและมีอีกหลายคนที่ชอบแบบคาว การโต้แย้งของพวกเขานั้นเกิดขึ้นมานานแล้ว นอกจากนี้ยังมีคนอีกพอสมควรที่ชอบพุดดิ้งเต้าหู้แบบเผ็ด แต่ก็ไม่ค่อยพบเห็นพวกเขานัก
เมื่อใดก็ตามที่มีการอภิปรายเรื่องนี้เกิดขึ้น คนที่ชอบพุดดิ้งเต้าหู้แบบหวานและคนที่ชอบแบบคาวก็จะเริ่มทำสงครามศักดิ์สิทธิ์เพื่อตัดสินรสชาติที่แท้จริงของพุดดิ้งเต้าหู้กัน พวกเขาเกลียดชังกันอย่างแท้จริง
ในฐานะผู้สนับสนุนของบริษัทที่ผลิตพุดดิ้งเต้าหู้แบบคาว แม็กซ์จะเลือกแบบเค็มอย่างแน่นอน
โรยผักดองสับ กุ้งแห้งฝอย เห็ดหูหนูและกระเทียมลงไปบนพุดดิ้งเต้าหู้นุ่มๆ จากนั้นก็เติมซีอิ๊วขาวลงไป – มันจะเป็นเหมือนกับสวรรค์บนดินถ้าคุณได้รับพุดดิ้งเต้าหู้แบบคาวในฤดูหนาว
พุดดิ้งเต้าหู้แบบหวานนี่มันเชี่ยอะไรกัน…
แม็กซ์ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับคนที่ชอบพุดดิ้งเต้าหู้แบบหวาน แต่เขาจะรู้สึกเกลียดมากเมื่อร้านอาหารที่เขาไปมีขายแต่พุดดิ้งเต้าหู้แบบหวาน
มีอยู่ครั้งนึงในชีวิตก่อน เขาไปกินข้าวที่ร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งและมันเป็นวันที่หนาวจัดวันหนึ่งในฤดูหนาว เขาต้องการที่จะกินพุดดิ้งเต้าหู้ร้อนๆเพื่อที่ร่างกายของเขาจะได้อบอุ่น แต่เขากลับได้รับคำตอบว่าที่ร้านมีแต่พุดดิ้งเต้าหู้แบบหวานเท่านั้น
เขาไม่ได้ใช้ลิ้นที่ชั่วร้ายของเขาในครั้งนั้น เขาแค่ถ่ายป้ายหน้าร้านของร้านนั้นมาแทนซึ่งมันบ่งบอกอย่างชัดเจนถึงที่ตั้งของร้านและเขาก็เพิ่มภาพของพุดดิ้งเต้าหู้แบบหวานลงไปด้วย จากนั้นเขาก็โพสต์ในบล็อกของเขาว่า “รู้สึกดีจริงๆที่ได้ทานพุดดิ้งเต้าหู้แสนอร่อยในฤดูหนาว”
นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาได้รับการตอบรับเชิงบวกจากแฟนๆนับล้าน ความคิดเห็นของเขากลายเป็นคำค้นหายอดนิยมในเวลาเพียงแค่ไม่กี่นาที
ต่อมาไม่นานเขาก็ได้ยินว่าเจ้าของร้านอาหารนั้นจำเป็นต้องเพิ่มพุดดิ้งเต้าหู้แบบคาวเข้าไปในเมนูด้วยเพราะว่ามีคนที่ชอบกินพุดดิ้งเต้าหู้แบบคาวหลายคนเริ่มโกรธเมื่อพวกเขาไปที่นั่นและพบว่ามีแค่พุดดิ้งเต้าหู้แบบหวานขายเท่านั้น หลังจากนั้นเขาก็ได้ยินมาว่าที่ร้านอาหารนั้นมีลูกค้าเพิ่มขึ้นมาถึงสามเท่า
อย่างไรก็ตามเจ้าของร้านนั้นเป็นแฟนเดนตายของพุดดิ้งเต้าหู้แบหวานและเขารู้สึกสูญสิ้นศรัทธาในการทำร้านอาหาร มีคนบอกว่าเขาทนไม่ได้จนต้องขายร้านอาหารนั้นไปในราคาสูงและเปลี่ยนไปเปิดบาร์แทน
ตอนนี้แม็กซ์รู้สึกว่ามันสมเหตุสมผลที่เขาจะถูกส่งมาที่โลกใบนี้
แน่นอนว่าในฐานะคนที่ชอบกินของอร่อยแม็กซ์ต้องการขายพุดดิ้งเต้าหู้แบบคาว ด้วยวิธีนี้เขาสามารถสร้างความพึงพอใจให้กับตัวเองได้และจะทำให้พุดดิ้งเต้าหู้แบบคาวเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในโลกใบนี้
ทันใดนั้นแม็กซ์ก็ตระหนักได้ถึงปัญหาที่ร้ายแรง เอมี่จะชอบแบบไหน ? แบบคาวหรือว่าแบบหวาน เขามองไปที่เอมี่ที่กำลังดูดนมจากขวดอย่างมีความสุขอยู่และหลังจากนั้นก็ขมวดคิ้ว เธออาจจะได้รับการสืบทอดความชอบจากฉันไปก็ได้ แต่ถ้าไม่ใช่… แม่ของเธอชอบกินแบบไหน ?
“คุณจะปลดล็อคได้ทั้งสองแบบ” ไม่นานระบบก็ตอบกลับ
แม็กซ์พยักหน้า “แบบนั้นค่อนข้างดี” ตอนนี้เขารู้สึกกังวลเล็กน้อยว่าเอมี่จะชอบแบบหวาน…แต่ในกรณีนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ ไม่ว่ายังไงเธอก็เป็นลูกสาวของเขา เขาจะให้อภัยเธอและใครก็ตามที่ชอบกินพุดดิ้งเต้าหู้แบบหวาน
นอกจากนี้เขาเองก็ไม่ใช่ลูกค้าอีกต่อไปแต่เป็นเจ้าของ ถ้าเขาขายเฉพาะแบบคาวคนที่ชื่นชอบพุดดิ้งเต้าหู้แบบหวานก็คงจะไม่พอใจเป็นอย่างมาก
ถึงแม้ว่าพุดดิ้งเต้าหู้อาจจะไม่เคยมีมาก่อนในโลกนี้ แต่เขาก็ชอบเมื่อเห็นว่าลูกค้าเพลิดเพลินไปกับอาหารของเขา เขารู้สึกพอใจมากทุกครั้งที่เห็นพวกเขายิ้ม
แม็กซ์พยักหน้าเล็กน้อย “เยี่ยม ฉันจะทำภารกิจให้สำเร็จให้เร็วที่สุด” จากนั้นเขาก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามออกมาอย่างลังเลว่า “แต่ตอนนี้ฉันอยากได้พุดดิ้งเต้าหู้แสนอร่อย เราสามารถทำยอดขายล่วงหน้าเลยได้มั้ย ?”
“…” จุดไข่ปลายาวมากปรากฏขึ้นมาในหัวของแม็กซ์ “ทำภารกิจของคุณอย่างจริงจัง ! เพื่อที่จะได้รับการยอมรับ !” ระบบตะโกน เสียงของมันเกือบจะกลายเป็นเสียงคำรามที่มาพร้อมกับเสียงไฟฟ้าช็อต
“เอาล่ะ ก็ได้ ฉันได้ยินเสียงของนายดังและชัดมาก” ถ้าเขาสามารถปิดการได้ยินในหัวของเขาได้เขาจะทำมัน เขาไม่เคยคิดเลยว่าระบบจะมีจุดเดือดต่ำแบบนี้
จริงๆแล้วเขาไม่ค่อยเคร่งเครียดกับการทำยอดขายนัก ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการทำให้ร้านอาหารของเขาเป็นที่รู้จัก เห็นได้ชัดว่าโร่วเจียหมัวเป็นทางออกที่ดีที่สุดของเขาเนื่องจากมันรวดเร็วในการทำและกินง่าย เขาจะมุ่งเน้นไปที่การขายโร่วเจียหมัวในอีกสองสามวัน
แม็กซ์มองดูเจ้าตัวน้อยทั้งสองที่กำลังดื่มนมแกะอย่างมีความสุขแล้วเข้าไปในครัว ในขณะที่เขามองนมบนโต๊ะทำอาหารเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าในชีวิตก่อนนมแกะที่ยังไม่ผ่านกระบวนการนั้นไม่ได้มีรสชาติที่ดีมากนัก แต่ลูกสาวของเขาและลูกแมวกลับเพลิดเพลินไปกับมันมาก ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเขาจึงเทนมลงในชามและลองจิบมันดู
ตาของแม็กซ์เป็นประกายขึ้นมาในทันที นมแกะนี้อร่อยมากและมีรสเปรี้ยวเล็กน้อย ความเปรี้ยวนั้นไม่ส่งผลกับรสชาติ แต่มันกลับกระตุ้นความอยากอาหารของแม็กซ์ เขากินนมหมดไปครึ่งหนึ่งในเวลาไม่นานและรสชาติของนมก็ยังตกค้างอยู่ภายในปากของเขาหลังจากที่เขากลืนมันลงไป
นมแกะนี้รสชาติดีกว่านมวัวแปรรูปและนมแกะในชีวิตก่อนของเขาซะอีก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าตัวน้อยทั้งสองถึงชอบมันมาก นมแกะของโลกนี้แตกต่างกับของโลกก่อนมาก
ดูเหมือนว่าฉันจะต้องออกไปซื้อนมแกะทุกวันตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป แม็กซ์ปิดฝาและเก็บมันไว้ในตู้เย็นอีกครั้ง พวกเขาทั้งสามคนต่างก็ต้องการสารอาหารในตอนนี้ การกินนมวันละหนึ่งขวดจะช่วยทำให้ร่างกายของพวกเขาดีขึ้น
ตอนนี้เอมี่มีคู่หูคนใหม่แล้ว เธอเริ่มยิ้มบ่อยขึ้น เมื่อเอมี่ป้อนนมให้มันกินจนหมดมันก็หลับไปในทันที เธอเอามันกลับไปใส่ไว้ในตะกร้าด้วยความรู้สึกไม่พอใจ
ในช่วงเวลาอาหารกลางวันเอมี่กอดลูกเป็ดขี้เหร่เอาไว้ในอ้อมแขนของเธอ มันมองดูเอมี่และร้องออกมาในขณะที่เธอกินข้าวผัดหยางโจว ดูเหมือนว่ามันจะอยากกินด้วยเหมือนกัน
“พ่อ เราให้มันกินข้าวผัดสายรุ้งได้มั้ย ?” เอมี่ถามราวกับว่าเธอเข้าใจความต้องการของมัน
แม็กซ์ส่ายหัว “ไม่ได้ หนูต้องรอให้มันตัวมากกว่านี้และมีฟันขึ้นมาก่อน” มันเป็นแค่ลูกแมวแรกเกิดเท่านั้น มันไม่สามารถกินแม้กระทั่งอาหารของเด็กทารก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงข้าวผัดเลย”
“เหมียว…” ดูเหมือนว่าลูกเป็ดขี้เหร่จะเข้าใจคำพูดของแม็กซ์ มันอ้าปากจนเขาสามารถมองเห็นฟันน้ำนมหลายซี่ของมัน
แม็กซ์มองฟันของมันด้วยความแปลกใจ แมวที่เกิดมาจากไข่ของโลกนี้แตกต่างจากแมวของโลกก่อนมาก มันมีฟันตั้งแต่วันแรกที่เกิดมา จากนั้นเขาก็มองมันใกล้ๆแล้วส่ายหัว “ฟันซี่เล็กเกินไป แกต้องรออีกสักสองสามวัน”
“เหมียว” ลูกเป็ดขี้เหร่ก้มหัวลงอย่างผิดหวัง มันหมอบอยู่ในอ้อมแขนของเอมี่และดูเหมือนว่ามันจะหงุดหงิดอยู่เล็กน้อย
“ไม่มีประโยชน์ที่แกจะโกรธ เราจะไม่ปล่อยให้แกกินมัน แต่ถ้าแกอยากจะกินจริงๆ… ” เอมี่มองไปที่ลูกเป็ดขี้เหร่ที่กำลังเงยหน้าขึ้นมามองเธออย่างช้าๆ จากนั้นเธอก็ตักข้าวผัดหนึ่งช้อนขึ้นมาใส่ปากของเธอและยิ้ม “…แกสามารถดูฉันกินได้”
ลูกเป็ดขี้เหร่ร้องไห้ออกมาในทันที มันหมอบอยู่ในอ้อมแขนของเอมี่อย่างหมดอาลัยตายอยาก
แม็กซ์ส่ายหัวและยิ้ม เพียงแค่ได้มองทั้งคู่เขาก็มีความสุขแล้ว
หลังจากที่กินอาหารกลางวันกันเสร็จ แม็กซ์ก็เก็บจานและเช็ดโต๊ะ จากนั้นเขาก็อุ่นนมมาสองขวดให้กับเอมี่และลูกเป็ดขี้เหร่ ตอนนี้เอมี่ไม่ต้องขโมยอาหารของลูกเป็ดขี้เหร่อีกต่อไปแล้ว
สักวันฉันจะทำให้ร้านอาหารแห่งนี้เต็มไปด้วยลูกค้าและโร่วเจียหมัวอันทรงพลังนี้ก็เป็นการเริ่มต้น ! แม็กซ์คิดด้วยรอยยิ้มขณะที่เขาเปิดประตู
