ตอนที่130 ขโมยแสง
“ฉันไม่นึกเลยว่าศาสตราจารย์บรอดจะชื่นชมนายขนาดนี้” สีหน้าของแคทรีน่าซับซ้อนมาก หรือก็คือตอนนี้เธอไม่มั่นใจ
ที่บ้าน แม้ว่าอิซาเบลพี่สาวของเธอจะปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี แต่อิซาเบลก็เป็นอัจฉริยะด้านเวทมนตร์ แคทรีนาซึ่งเติบโตขึ้นมาภายใต้รัศมีของอัจฉริยะของอิซาเบล อยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมาก
ต่อมา ในที่สุด แคทรีน่าก็ไปเรียนที่ฮอกวอตส์ โดยคิดว่าเธอสามารถแสดงความสามารถของเธอที่นี่และกำจัดออร่าอัจฉริยะของอิซาเบล
ความสามารถด้านเวทมนตร์ของแคทรีน่านั้นสูงมากจริงๆ และเธอมักจะทำงานหนักในทุกๆ ด้าน หากไม่มีอัลเบิร์ต แคทรีน่าก็ถือว่าเก่งที่สุดในกลุ่มน้องใหม่ที่มีพรสวรรค์อย่างแน่นอน ด้วยความเต็มใจที่จะทำงานหนักพอที่จะทำให้นักเรียนในชั้นเรียนเดียวกันอยู่ไกลเกินเอื้อม แม้แต่เซดริก ดิกกอรี่ แห่งฮัฟเฟิลพัฟ ก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับเธอได้
อย่างไรก็ตามไม่มีคำว่าถ้าเป็นโลกนี้
อัลเบิร์ตถือกำเนิดขึ้นโดยปกปิดแสงสว่างอันเจิดจ้าของแคทรีน่า และแม้แต่อิซาเบลที่แคทรีน่าชื่นชม ผู้ที่ถูกเรียกว่าเป็นแม่มดอัจฉริยะที่สุดของเรเวนคลอว์ในศตวรรษก็ยังล้าหลังอัลเบิร์ตอยู่มาก
ซึ่งแคทรีนาซึ่งมั่นใจในตัวเองมากก็หดหู่ทันที
เมื่อเทียบกับพรสวรรค์ คู่ต่อสู้ย่อมดีกว่าตัวเธอเอง
เธอพยายามอย่างหนัก และไม่ยอมแพ้เพื่อที่จะต่อสู้
สิ่งที่น่าสลดใจยิ่งกว่าคือ แคทรีน่าเดิมคิดว่าแม้ว่าเธอจะแพ้ แต่เธอก็จะไม่แพ้มากเกินไป เพราะเธอได้เรียนมาอย่างหนักและพร้อมที่จะก้าวข้ามอีกฝ่ายได้ทุกเมื่อ
แต่สถานการณ์จริงอยู่ไกลเกินจินตนาการของแคทรีน่า
เมื่ออัลเบิร์ต แอนเดอร์สันได้รับเชิญจากศาสตราจารย์มักกอนนากัลให้เข้าร่วมสโมสรการแปลงร่าง แคทรีน่าปลอบตัวเองว่าปีหน้าเธอจะได้รับเชิญให้เข้าร่วมมันด้วยอย่างแน่นอน
ต่อมา อัลเบิร์ตได้แสดงความสามารถพิเศษด้านการบินที่สนามควิดดิชและช่วยกริฟฟินดอร์เอาชนะสลิธีริน เนื่องจากแคทรีน่าไม่เก่งกีฬา เธอแค่ปลอบใจตัวเอง ตราบใดที่เธอสามารถเอาชนะเขาในแง่มุมอื่นๆได้
อย่างไรก็ตาม แคทรีน่าพบว่าอิซาเบลเองก็ยากที่จะชนะอัลเบิร์ต เธอคิดว่าอีกฝ่ายมีพรสวรรค์มากในด้านความหลากหลาย
ในขณะนั้น แคทรีน่ายังคงลังเลที่จะยอมรับ อย่างไรก็ตาม บทความล่าสุดในนิตยสาร[การแปลงร่างวันนี้] ทำให้เธอได้รับผลกระทบอย่างหนัก โดยเป็นการยืนยันว่าอัลเบิร์ตมีพรสวรรค์ด้านการแปลงร่างที่ไม่ธรรมดา
ว่าแต่วันนี้ล่ะ?
เกิดอะไรขึ้นกับอักษรรูนโบราณ
เห็นได้ชัดว่าเป็นวิชาเลือกสำหรับชั้นปีที่ 3 แต่อัลเบิร์ต แอนเดอร์สัน เรียนด้วยตัวเองจริงหรือ?
เรียนด้วยตัวเอง?
การแสดงแบบนี้ทำให้แคทรีน่าจ้องมาที่เขา และจากการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของศาสตราจารย์บรอด ก็ไม่ยากเลยที่จะเห็นว่าทักษะด้านอักษรรูนโบราณของอัลเบิร์ตนั้นสูงมากจนแคทรีน่าไม่สามารถจินตนาการได้
“เป็นไปได้ไหมที่ฉันเลือกคู่ต่อสู้ผิดจริงๆ?” แคทรีน่า รู้สึกเช่นนี้บ่อยๆ เธอคุ้นเคยกับการถูกพี่สาวบดขยี้ในหลาย ๆ ด้าน แต่ผู้เธอไม่ได้ตั้งใจจะยอมรับความพ่ายแพ้
ใช่ เธอยังไม่แพ้
เนื่องจากอัลเบิร์ตเล่นหมากรุกพ่อมดเก่งมาก งั้น…
“เล่นหมากรุกพ่อมดกับฉัน” แคทรีน่าพูดขึ้นทันที
“หมากรุกแม่มด?” อัลเบิร์ตรู้สึกประหลาดใจว่าทำไมเด็กหญิงเรเวนคลอที่อยู่ข้างๆ เขาอยากเล่นหมากรุกกับเขา แม้ว่าทุกคนจะรู้จักกัน แต่ก็รู้จักกันแค่ผิวเผินเท่านั้น
“เธอและฉัน?” อัลเบิร์ตถามพลางชี้นิ้วไปมาระหว่างพวกเขา
“ใช่ เล่นหมากรุกเพื่อตัดสิน!” แคทรีน่าต้องการหาความมั่นใจจากอัลเบิร์ต การเล่นหมากรุกเป็นวิธีที่ดี ศาสตราจารย์บรอดกล่าวว่าหมากรุกพ่อมดของอัลเบิร์ตเล่นได้ดี และหมากรุกพ่อมดเป็นหนึ่งในไม่กี่อย่างที่แคทรีน่าสามารถเอาชนะอิซาเบลพี่สาวของเธอได้
อัลเบิร์ตรู้สึกอธิบายไม่ถูกในทันใด?
ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้เขาอธิบายไม่ถูกที่สุดคือภารกิจของระบบ:
[บดขยี้ทุกแง่มุม]
มีคนมองว่าคุณเป็นคู่แข่ง เธอพยายามท้าทายและเอาชนะคุณ เอาชนะผู้ท้าชิงในสนามหมากรุกพ่อมด และบอกให้เธอรู้ว่าเธอจะไม่มีวันเป็นคู่ต่อสู้ของคุณ
รางวัล: 200 ประสบการณ์ ความชื่นชอบของ แคทรีน่า แม็กโดกัล +1 ความชื่นชอบของ อิซาเบล แม็กโดกัล +5
ค่าประสบการณ์ของภารกิจนี้ช่างน่าสมเพช และเป็นเรื่องแปลกที่จะเพิ่มความชื่นชอบ แลเวทำไมความชื่นชอบของแคทรีน่าจึงน้อยกว่า อิซาเบล?
ด้วยค่าประสบการณ์เพียง 200 อัลเบิร์ตไม่ได้สนใจอะไรมากนัก ท้ายที่สุด มีแพ็คเกจค่าประสบการณ์มากมายเช่นโวลเดอมอร์ในแผงภารกิจ
แน่นอน ถ้าเขาทำได้ เขาจะไม่ปล่อยมันไป อัลเบิร์ตเคยทำภารกิจที่คล้ายคลึงกันมาก่อน
“เล่นหมากรุกพ่อมด?” อัลเบิร์ตจงใจแสดงสีหน้าประหลาดใจ “ในห้องโถง?”
“ใช่ ในห้องโถง เล่นกันสามเกม” แคทรีน่าพยักหน้า
“ก็ได้ ถ้าเธอต้องการฉันก็ไม่มีปัญหา” อัลเบิร์ตรู้สึกว่าสาวผมแดงที่อยู่ข้างหน้าเขาน่าสงสารมาก
ท้ายที่สุดแล้ว ชื่อของภารกิจคือบดขยี้ทุกแง่มุม ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขากำลังบดขยี้คู่ต่อสู้แทบทุกด้าน
สำหรับการเลือกคู่แข่ง เธอเลือกเป้าหมายผิดโดยสิ้นเชิง
“ว่าแต่ สมุดบันทึกในมือเธอมีอะไรต้องส่งให้ศาสตราจารย์บรอดหรือเปล่า” อัลเบิร์ตถามขึ้นทันที
ท้ายที่สุด ศาสตราจารย์บรอดมีนัดกับเขาแล้ว และแคทรีน่าก็ไม่ได้มาเพราะโดนนัดเหมือนเขาแน่นอน
“เอ่อ เกือบลืมไปเลย” แคทรีน่าอุทานออกมาทันทีเมื่อพบสมุดบันทึกในมือ “นี่คือข้อความที่ศาสตราจารย์บาธชีดาขอให้ฉันส่งต่อให้ศาสตราจารย์บรอด”
เมื่อพูดจบ แคทรีนาก็เดินไปที่สำนักงานป้องกันตัวจากศาสตร์มืดอย่างรวดเร็ว
อัลเบิร์ตมองไปที่หลังของแคทรีนาและส่ายหัว
อันที่จริง เขาไม่เข้าใจการยืนกรานของแคทรีน่า และอีกฝ่ายก็ขอยืมหมากรุกพ่อมดจากศาสตราจารย์บรอด
ด้วยวิธีนี้ ทั้งสองจึงแข่งขันกันในห้องโถง และดึงดูดผู้คนจำนวนมาก
อัลเบิร์ตแพ้ในเกมแรก
หมากรุกพ่อมดของแคทรีน่านั้นทรงพลังมากจริงๆ และอัลเบิร์ตก็ถูกจับโดยไม่ทันตั้งตัวและถูกคู่ต่อสู้แย่งชิงไป
อย่างไรก็ตาม อัลเบิร์ตไม่สนใจมากนัก เขาไม่สนใจเกี่ยวกับการชนะหรือแพ้ แต่เกี่ยวกับความสนุกในการเล่นหมากรุก แม้ว่าเขาจะแพ้ ภารกิจจะไม่ล้มเหลวอย่างกะทันหัน แต่มันก็แค่ไม่สามารถทำให้เสร็จได้ชั่วคราว มันยังคงแขวนอยู่บนแผงภารกิจและสามารถทำได้ทุกเมื่อ
ในเกมที่สอง อัลเบิร์ตชนะอย่างฉิวเฉียด
เขาจงใจเล่นหมากรุกเร็วเพื่อเร่งจังหวะของแคทรีน่า บางทีชัยชนะที่ง่ายดายในเกมแรกอาจทำให้เธอตัดสินผิด และอัลเบิร์ตก็หาช่องโหว่ได้
ในเกมที่สาม ทั้งสองฝ่ายเสมอกัน
คราวนี้ แคทรีนาจะไม่ยอมให้คู่ต่อสู้เจาะช่องว่าง และอัลเบิร์ตเปิดเกมได้ดีในตอนต้น และในท้ายที่สุด หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายแลกเปลี่ยนชิ้นส่วนของตน แล้วก็จบลงด้วยการเสมอกัน
สำหรับเกมที่สี่….ไม่มีเกมที่สี่
อย่างแรกที่ตกลงกันมันจะมีเพียงสามเกม แต่แคทรีน่าบอกว่าเราต้องการผู้ชนะ แต่อัลเบิร์ตระบุโดยตรงว่าเธอชนะเกมที่สี่
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทำไมแคทรีน่าถึงอยากจะเอาชนะตัวเอง แต่สำหรับอัลเบิร์ต ถ้าทั้งสองฝ่ายเริ่มเกมที่สี่ เขาอาจจะแพ้อย่างน่าสังเวชจริงๆ เขาก็เลยแค่ยอมแพ้
แคทรีน่าไม่พอใจอย่างมาก แต่ในที่สุดเธอก็เลือกที่จะจบลงด้วยผลเสมอ และบอกว่าเธอจะใช้เวลาในการเล่นหมากรุกกับอัลเบิร์ตต่อไปในวันรุ่งขึ้น
“น้องสาวเธอเป็นอะไรมากไหม” หลังจากเฝ้าดูการจากไปของแคทรีน่า อัลเบิร์ตถามอิซาเบลซึ่งยืนอยู่ตรงนั้นตั้งแต่ต้น
“เครียดน่ะ เธอมีความกระหายต่อชัยชนะมาก” อิซาเบลพูดอย่างใจเย็น: “อาจจะรู้ว่าเธอไม่สามารถตามนายทันในแง่ของการบรรลุเวทมนตร์ได้ ดังนั้นเธอต้องการพึ่งพาจุดแข็งของตัวเองเพื่อเอาชนะนาย”
“ฉันคิดว่าเธอคงกดดันตัวเองมากเกินไป” อัลเบิร์ตพึมพำ: “เธอมีพี่สาวเป็นอัจฉริยะ การเป็นน้องสาวของอัจฉริยะคงกดดันมาก”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ อัลเบิร์ตก็เงียบไปเพราะเขานึกถึงว่านีย่าเองก็จะรู้สึกแบบนี้รึเปล่านะ?
