CF:บทที่ 43 มันคือโทรศัพท์มือถือจริงๆ
โทรศัพท์มือถือ บนโลกใบนี้มันกลายเป็นศัพท์ที่แปลกไปซะแล้วสำหรับบางคน และยิ่งไปกว่านั้นบางส่วนก็ไม่รู้จักมันเลย
พวกเขารู้ว่าบรรพบุรุษมาจากดาวเคราะห์ที่เรียกว่า โลก มันเหมือนกับประวัติศาสตร์มนุษย์วิทยาสมัยที่อยู่บนโลกและมนุษย์พัฒนามาจากลิง
สำหรับช่วงชีวิตของบรรพบุรุษบนโลก สำหรับบางเหตุผลทางประวัติศาสตร์ จะมีเพียงนักวิชาการที่ศึกษาเกี่ยวกับช่วงสมัยโลกโบราณเท่านั้น ถึงจะรู้เกี่ยวกับมัน
พันปีก้าวผ่านตั้งแต่เราก้าวเข้าสู่ยุคแห่งการเดินทางข้ามดวงดาว ถึงแม้ว่าโลกจะยังมีชีวิตชีวาอยู่แต่มันก็ถูกคุ้มกันไว้โดนรัฐบาลกลาง มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถเดินทางกลับไปยังโลกได้
โทรศัพท์มือถือ คือสิ่งที่หายไปจากยุคสมัยมากว่าพันปีแล้ว มีแค่ตอนนี้เท่านั้น…ที่จู่ๆมันก็ถูกพูดถึงขึ้นมา
อย่างไรก็ตาม ในฐานะตระกูลที่เกี่ยวข้องกับเครื่องมือสื่อสารที่ซึ่งล้ำหน้ากว่าโทรศัพท์มือถือมามากแล้ว พวกเขารู้จักเจ้าสิ่งนี้ดีกว่าใครๆ
ในห้องสมุดของตระกูลเหล่นั้น ที่นั่นมีห้องแล็บที่แสดงภาพเสมือนจริงของโทรศัพท์มือถืออยู่ เด็กๆในตระกูลที่เกิดในตระกูลจะมีครูพิเศษคอยดูแลให้พวกเขาได้ทดสอบมันเพื่อหาว่าเด็กคนไหนมีความสามารถในด้านเครื่องมือสื่อสารบ้าง
มีเพียงแค่คนอย่าง เหล่ ต้า เท่านั้น ผู้ที่เฉยเมยและไม่มีความสามารถพิเศษอะไร เขาไม่ได้รู้ว่ามันเป็นโทรศัพท์มือถือตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้มันมา
แน่นอนว่ามันชัดเจนที่เหล่ ต้าไม่ใช่คนเดียวที่ไม่มีความรู้หรือทักษะใดๆ
“เดี๋ยวนะ ฉันรู้สึกว่าเหมือนฉันจะเคยเห็นเจ้าสิ่งนี้มาก่อน ที่นั่น…ฉันเห็นมันที่นั่น ทำไมกันนะ ทำไมถึงจำมันไม่ได้?”
“ในพิพิธภัณฑ์ของรัฐบาลกลาง ฉันจำได้ มันอธิบายไว้ว่าเจ้าสิ่งนี้น่ะ คือผลิตภัณฑ์จากยุคโลกโบราณ มันถูกยกย่องให้เป็นหนึ่งในสมบัติของโถงกลางภายใต้การดูแลของรัฐบาลกลางเลย มันยากมากที่จะถูกนำมาจัดแสดงที่โลกด้านนอก หากไม่ใช่งานวันเกิดของคุณปู่ ฉันคงจำมันไม่ได้”
ในเวลานั้น บางคนก็เริ่มที่จะหาข้อมูลผ่านสมองแสง ถึงแม้ว่าประวัติศาสตร์จะไม่สมบูรณ์ แต่มันก็ยังพอจะมีข้อมูลของสิ่งนี้อยู่บ้างภายในเครือข่ายแสงที่ทรงพลัง
“มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าเจ้านี่เป็นโทรศัพท์มือถือจริงๆ ด้วยรูปทรงแบบนี้…มันคือรุ่นที่เก่าที่สุดของสมัยโลกเก่า ทำไมมันถึงยังอยู่สภาพดีในตอนนี้ได้ หรือจะเป็นแบบในพิพิธภัณฑ์ที่สร้างเลียนแบบด้วยวัสดุสมัยใหม่ที่ทำให้มันอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้”
“มันก็จริงที่รูปร่างของโทรศัพท์นี่เก่ามากๆ ถ้ามันไม่ใช่ของปลอม มันก็น่าจะเป็นของที่คนบางคนทำเพื่อเป็นของที่ระลึกเมื่อสิ่งใหม่ๆเกิดขึ้นในภายหลัง”
“ฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นของเลียนแบบ บางทีพ่อหนุ่มที่ชื่อเหล่ ต้า นั่นคงจะไปดูข้อมูลของโทรศัพท์มือถือนี่มาแล้วทำเลียนแบบขึ้นมาเพื่อเฉลิมฉลองงานวันเกิดให้ผู้อาวุโสก็ได้ แต่ถึงงั้นก็เถอะ เป็นเด็กหนุ่มที่น่าสนใจจริงๆนั่นแหละ”
ชัดเจนแล้วว่าบางคนไม่ได้ต้องการจะเห็นเหล่ ต้า ได้ดิบได้ดีและพวกเขาไม่เชื่อด้วยซ้ำว่าโทรศัพท์เครื่องนี้จะเป็นของจริง
เมื่อไหร่ก็ตามที่มีของโบราณระดับนี้โผล่ขึ้นมา พวกเขาก็จะตกอยู่ในความรู้สึกที่อ่อนไหวอย่างมาก
“ในท้ายสุดแล้ว เราไม่รู้หรอกว่าโทรศัพท์เครื่องนี้จริงๆมันเป็นของยุคไหนกันแน่นอกซะจากจะเอาไปตรวจสอบ และถ้ามันเป็นของจริง นั่นหมายถึงมันยิ่งใหญ่กว่าโทรศัพท์ที่อยู่ในพิพิธภัณฑ์กลางซะอีก นี่จะมรดกตกทอดประจำตระกูลเลย โดยเฉพาะตระกูลเหล่ ที่เป็นตระกูลแห่งเครื่องมือสื่อสารด้วยแล้ว นี่จะเป็นสิ่งที่มีความหมายกับพวกเขามากๆ”
ก็รู้แหละว่าบรรพบุรุษของตระกูลเป็นผู้พัฒนาโทรศัพท์มือถือ แต่ถึงกระทั้งทั้งตระกูลเหล่ก็ต่างจับจ้องมายังโทรศัพท์เครื่องนี้กันใหญ่เลย ถ้าเจ้าสิ่งนี้เป็นของที่มาจากยุคนั้นจริงๆ มันจะยิ่งเป็นความหมายสำคัญของการพัฒนาเครื่องมือสื่อสารของตระกูลเหล่อย่างมาก
“เหล่ต้า อย่าเอาแต่ยืนเฉยๆ พ่อหนุ่ม บอกฉันเร็วๆว่าโทรศัพท์เครื่องนี้เป็นของจริงหรือไม่ใช่”
ที่จริงแล้วที่เขายืนอยู่ตรงนั้นคือกำลังคิดว่าจะเสแสร้งยังไงดี ทันใดนั้นเขาก็สะดุ้งเฮือกขึ้นมาเลยตามเสียงเรียก
เขาตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้ต้องการจะเอาชนะ “จริงสิ แน่นอน มันเป็นของจริง มันดูไม่เหมือนโทรศัพท์มือถือหรือไง?”
เมื่อผู้อาวุโสได้ยินดังนั้นก็ตบเข้าไปที่หัวของเขาทันที
“ฉันถามว่านี่เป็นโทรศัพท์ที่ผลิตในยุคโลกเก่าหรือไม่ ไม่ใช่ถามว่าเจ้านี่คืออะไร?”
มองไปยังชายแก่ที่กำลังลูบเคราของเขาและจ้องมองกลับมา เหล่ต้าจึงรีบชี้แนะทันที เขาไม่ได้ต้องการที่จะทำให้ชายชราคนนี้โมโหเพราะมันจะน่ากลัวมากกว่าสิ่งใด
ถ้าคุณทำให้คนเหล่านี้ไม่มีความสุขเมื่อไหร่ พวกเขาจะไม่พยายามชนะคุณหรือด่าว่า แต่พวกเขาจะกล่าวถึงคุณให้ผู้อาวุโสฟังและนำทุกคนไปยังส่วนที่ใช้สำหรับสั่งสอนเรื่องการสื่อสารสำหรับตระกูล ยิ่งถ้าหากคุณเป็น 1 ในตระกูลที่ผลิตเครื่องมือสื่อสาร คุณยิ่งจำเป็นจะต้องรู้หลักในการสื่อสารเป็นอย่างดี
“โอเค ไม่ต้องกังวล เขาแค่ถามฉันว่า ถ้านี่เป็นมือถือล่ะ? เพราะฉันไม่ได้บอกเขาว่านี่คือโทรศัพท์มือถือ เอาล่ะ ฉันไม่เชื่อว่าโทรศัพท์มือถือนั่นผลิตในโลกเก่า”
“ดูนี่ ฉันบอกได้เลยว่านี่ต้องเป็นของปลอม คนๆนี้ต้องการที่จะหลอกลวงพวกเราทุกคน”
“ไม่งั้นแล้วเราจะรักษาเจ้าสิ่งนี้ให้คงสภาพได้อย่างไร มันควรจะเป็นฝุ่นไปแล้ว”
“ฉันคิดว่านี่กำลังจะกลายเป็นของโบราณที่ดังระเบิดชิ้นต่อไปแน่ๆ ไม่คิดว่ามันจะเป็นของปลอมนะ”
“…”
ฟังตามความคิดเห็นที่กล่าวออกมา เหล่ต้ายิ้มและพูดขึ้น “ยังไงก็แล้วแต่ ผมได้ทดสอบเจ้าสิ่งนี้ด้วยเครื่องมือที่แสนวิเศษของรัฐบาลกลางแล้ว ดูเหมือนว่าข้อมูลนั้นแสดงให้เห็นว่าเจ้านี่เป็นสิ่งที่โดนผลิตขึ้นในยุคนั้นจริงๆและไม่ได้ผลิตขึ้นเป็นพิเศษด้วย”
คฤหาสถ์ทั้งหลังตกอยู่ในความเงียบแทบจะทันที ทุกๆคนแทบจะไม่อยากจะเชื่อและต่างจ้องมองไปยังเหล่ ต้า เขาอยากจะเห็นด้วยตาตัวเองว่าเหล่ ต้า กำลังโกหก
“ยังไงซะนี่ก็คือการทดสอบจากส่วนกลาง”
เหล่ต้าหยิบเอากระดาษขึ้นมาจากมือของเขา และนั่นทำให้ความสงบที่เคยมีกระจายหายไปในพริบตา
“มันเป็นไปได้ยังไง! ไม่มีทางน่า!?”
“ใบรังรองจากหน่วยงานส่วนกลาง มันไม่สามารถทำขึ้นมาโดยเขาได้แน่ๆ!”
“ออกไปจากที่นี่ซะ แกกำลังหลอกฉันด้วยใบรับรองจากหน่วยงานส่วนกลางนี่! หากแกให้หน่วยงานรัฐดูจริงๆ แกรู้หรือเปล่าว่าอะไรจะตามมา!”
ในฐานะที่ทำงานกับหน่วยงานรัฐบาล แน่นอนว่าพวกเขาต้องรู้อยู่แล้วว่าผลพวงที่มาจากการปลอมแปลงใบรับรองจะเป็นอย่างไร นอกจากคุณจะไม่ได้เป็นหน่วยงานรัฐ คุณจะไม่มีโอกาสที่จะเข้าไปยังส่วนของรัฐได้
“ร่มๆไว้ก่อน ผลการทดสอบนี่เป็นเรื่องจริง และโทรศัพท์เครื่องนี้เป็นผลผลิตจากโลกเก่าจริงๆ”
“เป็นไปไม่ได้!”
ดูเหมือนว่าการยื่นหลักฐานว่าโทรศัพท์เครื่องนี้ผลิตในยุคเก่าจริงๆจะเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อมากกว่า
มองตามสถานการณ์ที่เป็นอยู่ เหล่ต้าพร้อมที่จะเล่นใหญ่ต่อแล้ว เขาหยิบกระดาษอีกหนึ่งแผ่นออกมาจากแขนและพูดขึ้น “นี่คือผลที่ได้จากการวิเคราะห์คำนวนโดยสมองกลอัจฉริยะของรัฐบาลซึ่งบ่งบอกชัดเจนว่านี่เป็นของจากยุคนั้นจริงๆ ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นผลผลิตในยุคของข้อมูลและข่าวสารอย่างแท้จริงเลยล่ะ”
“อะไรนะ? ผลการวิเคราะห์และคำนวนจากสมองกลอัจฉริยะของรัฐบาล?”
หากนี่เป็นเหตุผลที่จะสงสัยในหลักฐานที่แสดงให้เห็นถึงการทดสอบจากรัฐบาลในตอนนี้ แสดงว่าการสงสัยในผลการทดสอบที่มาจากสมองกลอัจฉริยะของรัฐบาลจะทำให้คุณดูเหมือนเป็นพวกสมองมีแต่เรื่องไร้สาระไปในทันที
สมองกลอัจฉริยะของรัฐบาลนั้นรวบรวมข้อมูลกว่า 80% ของความแตกต่างทางความคิดของความเป็นมนุษย์ สิ่งประดิษฐ์ชั้นยอดนี้แม้แต่ตัวรัฐบาลกลางเองก็ยังไม่สามารถควบคุมมันได้
ตามปกติแล้วหากเกิดอะไรขึ้นกับรัฐบาลกลาง เมื่อไม่สามารถหาทางออกได้ด้วยตัวเอง สมองกลตัวดังกล่าวจะถูกนำมาคิดเพื่อหาทางออกให้เรื่องนั้นๆ
นั่นก็เพราะว่าสมองกลอัจฉริยะนี่เชื่อมต่อกับคนของรัฐบาลกลางเป็นจำนวนมาก และการเชื่อมต่อนี้จะทำให้สมองกลรับรู้ถึงการตัดสินใจของผู้เกี่ยวข้องทุกคน
แน่นอนว่าสมองกลตัวนี้ถูกนำมาใช้งานได้ยากมาก แล้วยิ่งเหล่ ต้า พูดว่าสิ่งนี้ได้รับการวิเคราะห์จากสมองกลอัจฉริยะ นั่นหมายความว่า เจ้าสิ่งนี้ดึงดูดความสนใจของสมองกลได้
มันถูกสนใจโดยสมองกลอัจฉริยะไปแล้ว ต่อให้มันไม่ใช่ผลผลิตของยุคเก่า แต่มันก็ยังเป็นโทรศัพท์มือถือที่น่าตื่นตาตื่นใจมากๆอยู่ดี
หลักฐานทั้งสองชิ้นนั้นชัดเจนมากๆ หากจะไม่เชื่อในหลักฐานชิ้นแรก หลักฐานชิ้นที่สองก็ช่วยพิสูจน์ซ้ำว่าที่เป็นสิ่งที่เกิดในยุคนั้นจริงๆ!
นี่คือโทรศัพท์มือถือจริงๆ!
เหนือสิ่งอื่นใด!
—————————