อั่งเปาทะลุโลกตอนที่ 235

CF:บทที่ 235 เรือดำน้ำที่จมอยู่
เมื่อมองดูรูปภาพที่ร่างโดยจี้ อู๋ฮ่าวเหรินไม่อยากจะเชื่อเล็กน้อย มันดูดีมาก
“จี้ นายแน่ใจหรือว่านี่ไม่ใช่วิดีโอที่เอามาจากอินเตอร์เน็ตเพื่อมาหลอกฉัน แต่เป็นภาพที่ได้มาจากหุ่นยนต์ล่าสมบัติสามตัวนั้น?”
ไม่ประหลาดใจเลยที่อู๋ฮ่าวเหรินสงสัยว่าที่นอกชายฝั่งนั้นจะมีเรือที่จมอยู่ในสถานที่เช่นนั้น ทำไมถึงไม่มีใครไปที่นั่นล่ะ?
จี้ สลับภาพที่ถ่ายโดยหุ่นยนต์และเห็นว่าหุ่นยนต์สามตัวนั้นยังคงรวมตัวกันอยู่ อู๋ฮ่าวเหรินรู้ว่าหุ่นยนต์พวกนั้นเพิ่งจะลงไปในมหาสมุทร
เขารู้สึกตื่นเต้นและโชคดี ทันที่ที่เขาเข้าไปในมหาสมุทรเขาก็เริ่มได้ดี ไม่นานนักเขาก็ขมวดคิ้ว ถึงแม้ว่าเรือสมบัติจะถูกกู้ขึ้นมาได้แต่มันก็จะตกเป็นของรัฐ
และเรือที่กู้ขึ้นมาเขาก็กำลังจะสร้างเมื่อมันมาถึงเขาก็จะจัดการมันโดยตรงที่ในทะเลลึกนั้น
ดูเหมือนว่าพวกเรายังต้องหาทาง ไม่เช่นนั้นพวกเราจะไม่สามารถกู้เรือขึ้นมาได้ หลังจากนั้นเรือรบบนเกาะก็จะโผล่มาลักลอบเอาของพวกนี้ไป
เขากำลังจะไปดูบริเวณที่ล่มก่อน มันคงเป็นเวลานานมากแล้ว ลำเรือส่วนใหญ่อยู่ภายใต้พื้นทราย เหลือไว้เพียงส่วนที่เป็นหัวเรือที่ทำด้วยไม้และแตกหักอยู่ด้านบน
“จี้ หุ่นยนต์จะขุดหลุมและเข้าไปดูภายในเคบินเรือได้ไหม?”
“ได้”
ฟังก์ชั่นของหุ่นยนต์ทั้งสามทรงพลังเป็นอย่างมาก เป็นเพราะอู๋ฮ่าวเหรินคำนึงถึงปัญหานี้เมื่อตอนที่สร้างพวกมันขึ้นมา
หุ่นยนต์ทั้งสามแปลงร่างเพียงนิดเดียว โคลนก็ฟุ้งขึ้นมาจากการเจาะ และตัวของหุ่นยนต์ก็เข้าไปภายในของเรือ
เพื่อที่จะไม่เป็นการทำความเสียหายให้แก่เรือ อุปกรณ์ป้องกันได้ถูกเปิดขึ้น และหุ่นยนต์ก็สามารถที่จะยืนยันโครงสร้างวัสดุได้ภายในระยะสองเมตร ถ้าอุปกรณ์นี้ไม่ล้าสมัยจนเกินไป เขาสามารถที่จะนำเทคโนโลยีการสำรวจจากโลกอนาคตและติดตั้งให้กับหุ่นยนต์ได้ ในกรณีนี้ การค้นหาสมบัติก็จะรวดเร็วขึ้น
โชคไม่ดีนัก มันเป็นไปไม่ได้ที่โลกนี้จะผลิตอุปกรณ์ที่ต้องการเทคโนโลยีที่มี ณ ปัจจุบันนี้ อู๋ฮ่าวเหรินสามารถที่จะก้าวข้ามไปอีกขั้นและผลิตอุปกรณ์ค้นหาแร่ต้นกำเนิดได้
จากภาพที่ปรากฏด้านบน สามารถสันนิษฐานได้ว่าเรือลำนี้เป็นเรือใหญ่มาก ความยาวอย่างน้อย 15 เมตรและกว้างมากกว่า 6 เมตร
และ
เรือลำนี้เหมือนจะเป็นเรือที่สร้างขึ้น ด้วยความลึกของหุ่นยนต์และรูปร่างของเรือที่ค่อยๆ ปรากฏออกมา
อู๋ฮ่าวเหรินประเมินเรือลำนี้ต่ำไปจริงๆ จากภาพที่ปรากฏในตอนนี้ ความกว้างของเรือมากกว่าแปดเมตรอย่างแน่นอน และความยาวไม่น่าจะน้อยกว่า 20 เมตร
มันมีตะกอนจำนวนมากอยู่ในลำเรือและลำตัวเรือที่ทำจากไม้ก็ทรุดโทรม อู๋ฮ่าวเหรินไม่กล้าที่จะปล่อยให้หุ่นยนต์ขุดต่อไป มันคงจะการเป็นเรื่องเศร้าถ้าเรือพังเสียหายไปด้วยอุบัติเหตุ
หุ่นยนต์ทั้งสามตัวคลายตัวออกจากกันและเริ่มใช้แขนกลแบนๆ เพื่อขุดเรือทีละน้อยๆ
“มันช้าไปนะ ดูเหมือนหุ่นยนต์พวกนี้จะยังมีข้อบกพร่อง”
“ปัญหาด้านเทคนิคและวัสดุน่ะ ด้วยอุปกรณ์ที่มีในตอนนี้สามารถสร้างได้เพียงหุ่นยนต์ประเภทนี้ ถ้าอยากจะได้หุ่นยนต์ที่ล้ำหน้ากว่านี้ คุณก็ต้องอัพเกรดอุปกรณ์ในห้องทดลองด้วย”
แน่นอนว่าอู๋ฮ่าวเหรินทราบดีแต่เขาจะยังไม่อัพเกรดอุปกรณ์ในห้องทดลองในตอนนี้ ถ้าคุณได้ไปเห็นอุปกรณ์ข้างในนั้น มันก็น่าสะพรึงเพียงพอแล้ว และอุปกรณ์และเครื่องจักรกลทุกอย่างก็ยังล้ำสมัยมากกว่าประเทศใด อุปกรณ์ส่วนมากจะทำให้ประเทศต่างๆ ถึงกับต้องอายเลยทีเดียวถ้าหากได้เห็นอุปกรณ์เหล่านั้น
อู๋ฮ่าวเหรินและจี้ทำวิจัยและผลิตอุปกรณ์เหล่านี้ เพราะว่าสถิติส่วนมากของอุปกรณ์จักรกลพวกนี้ใช้วัสดุที่เป็นอุปกรณ์นวัตกรรม ซึ่งถูกจับตาน้อยมาก ถึงแม้ว่าหุ่นยนต์ทั้งสามจะทำงานช้ามากแต่พวกมันก็ยังทำงานกันเป็นทีมซึ่งมันดีมาก
“หยุดก่อน!”
อู๋ฮ่าวเหรินตะโกน ความจริงแล้วเขาไม่จำเป็นต้องทำ
จี้หยุดทำงาน
มองดูที่บนหน้าจอ อู๋ฮ่าวเหรินรู้ว่ามันมีของดีอยู่บนเรือนั่น
“กระเบื้องเคลือบ จาน ฯลฯ”
เมื่อหุ่นยนต์ขุดสิ่งต่างๆ ออกมา อู๋ฮ่าวเหรินมองดูจานเคลือบสี ซึ่งตอนนี้มันดูไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก พื้นผิวจานสีท้องฟ้าที่อยู่ใต้แส่งของหุ่นยนต์ช่างสวยงามนัก
“จี้ จานนี้เป็นของราชวงศ์ไหน?”
“ในช่วงราชวงศ์ชิงตอนต้น การระบุอายุ พวกเราต้องการตัววัตถุเพื่อนำมาวิเคราะห์” อู๋ฮ่าวเหรินพยักหน้า “ขุดต่อไปได้แล้ว ดูซิมันมีอะไรบ้าง?”
บนเรือที่ใหญ่เช่นนี้ แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีเพียงชิ้นเดียวของประเทศจีน มันต้องมีมากกว่านี้ ดูเหมือนจะเป็นเครื่องใช้ในการทานอาหารค่ำ เจ้าของเรือลำนี้ต้องรวยมากแน่ๆ
“จี้ เป็นอย่างไรบ้าง? ได้อะไรบ้างไหม?”
อู๋ฮ่าวเหรินมองเห็นทองและส่ายหัว สิ่งที่เขาต้องการในตอนนี้ไม่ใช่ของพวกนี้
ถ้าหากว่าเป็นคนอื่น คุณจะต้องดีใจอย่างมากที่เจอทองบนซากเรือนี้ แต่สำหรับอู๋ฮ่าวเหริน ทองเป็นสิ่งไร้ค่า เทียบไม่ได้กับถ้วยชามกระเบื้องเคลือบเลย
เขาเคยนำเครื่องประดับทองคำโบราณมาทดสอบในระบบซองแดง มันไม่มีค่าเลยแม้แต่น้อย เครื่องประดับทองคำถูกกำจัดโดยมนุษย์ในยุคระหว่างดวงดาว ไม่มีทางเลยว่าโลหะประเภทนี้ พบได้เฉพาะบนดาวบางดวงซึ่งจะเป็นทองคำ 50%
อู๋ฮ่าวเหริน ไม่ได้สนใจทองอีกต่อไป เขาเริ่มทำการขุดต่อไปเพื่อหาว่ายังมีอะไรหลงเหลืออยู่บ้าง
เห็นได้ชัดว่านี่คงเป็นอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นหลังจากการค้าขายสินค้าและอยู่ระหว่างการเดินทางกลับ
“เรือลำนี้ดูเหมือนจะมีมูลค่าไม่มาก แต่ก็มีเงินและทองคำมากมาย สำหรับคนอื่นมันคงเป็นขุมทรัพย์ แต่สำหรับฉัน มันเป็นเพียงกระจุกของโลหะที่ไร้ค่า”
“คุณจะทำอย่างไรต่อไป?”
“เอาไว้ตรงนี้ก่อน และปล่อยให้หุ่นยนต์ค้นหาต่อไป ถึงแม้ว่าจะมีมูลค่าเพียงเล็กน้อย แต่เรือนี้ก็อยู่ใกล้ชายฝั่งมากและมันก็ง่ายที่จะทำการกู้ หลังจากที่ฉันซื้อเรือแล้ว ฉันจะสร้างอุปกรณ์ใหม่และทำการทดลองกับเรือลำนี้”
จริงๆ แล้ว ฉันคิดว่ามันเป็นเรือสมบัติ มันกลับมีของมีค่าเพียงน้อยนิดอย่างไม่คาดฝัน ซึ่งทำให้อู๋ฮ่าวเหรินกดดันเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม จากมุมมองนี้ การล่าสมบัติในท้องทะเลก็ไม่เลวนัก มีเรือมากมายที่จมอยู่ในบริเวณทะเลปิดเช่นนี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีเรือที่จมอยู่บริเวณนี้จำนวนมาก
อู๋ฮ่าวเหรินคิดว่ายังพอมีเวลาศึกษาดูเผื่อว่าจะมีเรือสมบัติที่มีชื่อเสียงล่มอยู่ เมื่อมันถูกค้นพบแน่นอนว่าเขาจะต้องกู้ได้แต่ของดีๆ มากมายอย่างแน่นอน
เมื่อคิดถึงการกู้เรือ ครั้งที่แล้วเขาได้ขอให้จื่อหยงช่วยต่อเรือให้ด้วยความช่วยเหลือของอู่เรือของทหาร ชายคนนั้นยังไม่ให้คำตอบเขาเลย
“ไปเชคดูให้ละเอียดว่ามีเรือบรรทุกสินค้าลำใหญ่ขายหรือไม่ เรือบรรทุกสินค้าที่ใหญ่กว่านี้มันดีกว่า ในตอนนี้หุ่นยนต์ได้เข้าไปสู่มหาสมุทร และช่างทำของเลียนแบบทั้งหมดก็มาถึงแล้ว พวกเราต้องเร่งการทำงานแล้ว”
ประเทศจีนเป็นประเทศที่ถูกฝังอยู่ใต้ดิน พื้นที่ส่วนใหญ่จมอยู่ใต้ทะเล ในอดีตมีเรือพาณิชย์จำนวนมากค้าขายอยู่ในทะเล
อู๋ฮ่าวเหรินเรียกจื่อหยงมาอีกครั้งและขอให้เขาช่วยเกี่ยวกับอู่เรือ ซึ่งชายคนนั้นก็บังเอิญลืมไปแล้ว
อย่างไรก็ตามถ้าคุณต้องการที่จะดัดแปลงเรือจริงๆ คุณไม่จำเป็นต้องขอด้วยซ้ำ เพียงแค่ขับเรือไป
มันช่างง่ายดาย ดังนั้นขั้นต่อไปคือการซื้อเรือขนาดใหญ่และซ่อมแซมการออกแบบ เขาเสร็จงานตรงนี้แล้วและสามารถที่จะต่อเรือลำนี้ได้ทันที
——————–