ดวงตาของเทพเจ้า God’s eyes – ตอนที่ 27

อาร์เทมิสกลืนก้อนกรวดสีดำลงและมองไปที่เจสันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโลภ

ดูเหมือนว่าเธอสามารถกินแกนที่ไม่สมบูรณ์ที่เต็มไปด้วยสิ่งสกปรกเหล่านี้ได้  โดยไม่ต้องกังวลขณะที่เธอมองเจสันที่เต็มไปด้วยความปรารถนา

เจสันรู้ว่าอาร์เทมิสไม่หิว อย่างไรก็ตามเธอต้องการได้รับมานาบางส่วนเนื่องจากเธอรู้สึกว่าการรับประทานแก่นกรวดสีดำนี้ให้มากขึ้นจะเป็นประโยชน์ต่อเธอ

หลังจากก็เข้าใจว่าแกนที่ไม่บริสุทธิ์เหล่านี้ไม่เป็นอันตรายต่อเธอ เขาก็โล่งใจ

ดังนั้นเจสันจึงตัดสินใจว่าอาร์เทมิสจะได้รับแกนมานาที่ไม่สมบูรณ์ทั้งหมดจากสัตว์ที่เขาล่าเพราะแกนของสัตว์ป่าเหล่านั้นไม่มีค่าอะไรเลย

เขามีความสุขมากที่พบว่าเธอจะกินแกนก้อนกรวดเหล่านี้ เพราะนี่เป็นวิธีแก้ปัญหาทางการเงินของเขาที่ค่อนข้างดี

เจสันไม่จำเป็นต้องให้อาหารแกนมานาของอาร์เทมิสตลอดเวลาเพราะเขาสามารถล่าสัตว์ให้เธอได้

การย่อยมานาบริสุทธิ์จะทำให้ร่างกายของเธอแข็งแกร่งขึ้นและบางทีมันอาจเพิ่มขีดจำกัด ของเผ่าพันธุ์ของเธอเมื่อเวลาผ่านไปหรือบังคับให้เกิดวิวัฒนาการ

โดยปกติสัตว์ร้ายสามารถย่อยมานาแปลกปลอมได้เพียงจำนวนหนึ่งและเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเองจนกว่าพวกมันจะถึงขีดจำกัด แต่ดูเหมือนว่าอาร์เทมิสชอบกินก้อนกรวดเหล่านี้และเจสันก็ออกล่าต่อไปอย่างมีความสุข

มีทฤษฎีเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของศักยภาพของสัตว์ร้ายกับปริมาณมานาที่สามารถดูดซับได้และมันเกี่ยวข้องกับการวิวัฒนาการของสัตว์ร้ายอย่างไร

ทฤษฎีกล่าวว่าศักยภาพที่สูงขึ้นเท่ากับการยอมรับมานาที่มากขึ้นในร่างกายของตน  ในขณะที่มานาที่มากขึ้นเท่ากับเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้นในการพัฒนา

แต่ทฤษฎีนี้ยังไม่ได้รับการประมวลผลอย่างสมบูรณ์

—

ในตอนเย็นเราสามารถเห็นเยาวชนที่มีความสุขที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา  ขณะที่เขากระโดดไปรอบ ๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสพร้อมกับนกฮูกสีขาวหิมะที่บินวนรอบตัว

ความสามารถในการต่อสู้ของเจสันเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปและเขาได้ล่าสัตว์ป่าสองดาวอีกสามตัวและสัตว์ป่าสองดาวสองกลุ่มอีกกลุ่มหนึ่ง  ซึ่งเขาฆ่าได้อย่างง่ายดายด้วยมานาที่เพิ่มขึ้น

การต่อสู้กับสัตว์ร้ายสองตัวนั้นค่อนข้างยาก แต่เจสันโจมตีเส้นเอ็นของสัตว์ร้ายตัวหนึ่งทำให้มันช้าลงในขณะที่เขาเอาชนะสัตว์ร้ายอีกตัวด้วยความช่วยเหลือของ อาร์เทมิส

อาร์เทมิสยังคงกินก้อนกรวดต่อไปและเจสันรู้สึกว่าร่างกายของเขามีอาการคันตลอดเวลาในขณะที่อาร์เทมิสมีกำลังวังชา

เมื่อรถรับส่งมาถึง เจสันก็สงบลงและ อา์เทมิสก็หายไปในวงเวทย์ที่เธอเรียกมา

วงเวทย์เชื่อมต่อกับโลกแห่งจิตวิญญาณของเขาและมีเพียงตัวเขาเองและสัตว์พันธะของเขาเท่านั้นที่สามารถใช้มันได้

หลังจากกินก้อนกรวดสัตว์ป่าสองดาวห้าตัว อาร์ทิมิสเต็มไปด้วยมานาและเธอต้องย่อยมันดังนั้นเธอจึงเข้าสู่โลกแห่งวิญญาณเพื่อที่จะนอนหลับ

เจสันคิดว่ามันน่าจะเหมือนกับเวลาที่อาร์เทมิสดูดซับมานาก้อนเล็ก ๆ ทั้งหมด แต่คราวนี้เธอจะต้องย่อยน้อยกว่าเดิม

เมื่อจำได้ว่าเขาซื้อหินมานาขนาดเล็กอีกก้อนหนึ่ง เขาสังเกตว่าเขาต้องเก็บมันไว้ให้ห่างจากอาร์เทมิสเพราะเธอไม่ต้องการมันในตอนนี้

สิ่งที่เจสันสังเกตเห็นอีกอย่างก็คืออาร์เทมิส เป็นคนตะกละเพราะเธอไม่รู้ว่าจะหยุดเมื่อไหร่

เขาคิดและรู้สึกหลังจากแกนกรวดที่สามว่าเธออิ่มแล้ว แต่เธอก็ยังคงกินแกนเหล่านี้ต่อไปราวกับว่ามันเป็นของว่าง

เจสันต้องยับยั้งเธอมิฉะนั้นอาจเป็นปัญหาได้

เมื่อมาถึงอพาร์ตเมนต์ของเขา เจสันพยายามแก้ไขข้อบกพร่องที่เขายังมีอยู่

หลังจากนั้นเขาใช้สร้อยข้อมือควอนตัมเพื่อซื้อเต็นท์ อาหารที่ไม่เน่าเสียง่าย และสิ่งจำเป็นอื่น ๆ เพื่อตั้งแคมป์ใกล้กับโดม

นอกจากนี้เขายังซื้อตู้แช่แข็งขนาดใหญ่ที่ใช้มานาซึ่งสามารถเก็บซากสัตว์จำนวนมากได้

เขาสามารถฉีดแกนมานาที่ไม่สมบูรณ์เพื่อใช้งานช่องแช่แข็งได้ซึ่งสะดวก

วัสดุของตู้แช่แข็งมีราคาถูก แต่ขนาดของตู้แช่แข็งที่มีมากกว่า 300 ลูกบาศก์เมตรทำให้ราคาสูงถึง 30,000 เครดิต

เงินทุนของเจสัน ค่อยๆเหือดแห้งไป แต่หลังจากนั้นเขาไม่ต้องซื้ออะไรมากนักและเขาคิดว่าตู้แช่แข็งเป็นการลงทุนที่ดี

การร้องขอ AI ของเมืองให้เขาสามารถตั้งแคมป์ใกล้กับเขตป่าธรรมดาระดับหนึ่งดาวได้ จะได้รับการยอมรับภายใน 3 นาที

พัสดุทั้งหมดมาถึงหลังจากที่เจสันอาบน้ำเสร็จและเขาก็เก็บเนื้อหาไว้ในที่เก็บข้อมูลเชิงพื้นที่ของเขา

จากนั้นเขาก็วางหินมานาไว้ในมือ

เขาต้องการที่จะผ่าออกและตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้ว

โดยปกติเขาไม่ต้องการหินมานาสำหรับการพัฒนาของเขา แต่การเพิ่มขนาดแกนมานาของเขาอย่างกะทันหันเนื่องจากความแข็งแกร่งร่วมกันของอาร์เทมิสบังคับให้เขาต้องทำให้ทุกอย่างคงที่ก่อน

การใช้มานาที่อยู่โดยรอบและภายในหินมานาเจสันห่อหุ้มตัวเองด้วยชั้นมานาบาง ๆ ก่อนที่จะดูดซับทุกอย่างอย่างช้าๆ

แกนมานาของเขาเต็มไปจนถึงขีด จำกัด และใช้มานาที่เขาดึงออกมาจากหินมานา แกนมานาเริ่มเติบโตอย่างช้าๆในขณะที่จุดสีดำภายในแกนเริ่มถูกผลักออก

รูขุมขนของเจสันเปิดออกอย่างช้าๆและเขาไม่สามารถสังเกตเห็นสิ่งที่อยู่รอบตัวได้เพราะเขาหมกมุ่นอยู่กับการรวบรวมและดูดซับมานาที่อยู่รอบตัวเขา

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงและหลังจากหายใจเข้าลึก ๆ รูขุมขนของเจสันก็เปิดออกเมื่อมีหมอกสีดำที่ถูกหายใจออกในขณะที่ร่างกายของเขาแข็งแรงขึ้นแสงที่ส่องประกายเจิดจ้าเข้าปกคลุมเขาและแกนมานาของเขาก็หยุดขยาย

มือใหม่ระดับ 3

ในที่สุด!

สองสามสัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นช่วงเวลาที่เหนื่อยล้าสำหรับเจสัน แต่มันก็น่าตื่นเต้นเมื่อเทียบกับ 9 ปีที่ผ่านไปของเขาที่รวบรวมมานาภายในดวงตา

ก่อนหน้านี้เจสันอ่อนแอมากและเขาไม่มีความแข็งแกร่งใด ๆ และทุกอย่างก็น่าเบื่อสำหรับเขา แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป

การแข็งแกร่งขึ้นรู้สึกน่าอัศจรรย์และเจสันรู้สึกแทบจะติดใจกับความรู้สึกที่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อรู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นภายในตัวเขา เจสันยิ้มออกมา

หลังจากนั้นเขาก็ตัดสินใจเปิดเทคนิคนรกสวรรค์เพื่ออ่านมัน

เกร็กเคยส่งสำเนาให้เขามาก่อน แต่ตอนนี้เจสันมีเวลามากพอที่จะอ่านมัน

มันมีหลายหน้าและเนื้อหามีความซับซ้อนและเขียนด้วยภาษาเทคนิคแม้ในระดับแรกดังนั้น เจสันจึงมีปัญหาในการอ่านในตอนแรก

เขาต้องอ่านซ้ำทุกหน้าสองสามครั้งจนกว่าเขาจะเข้าใจมันเล็กน้อย

อาจต้องใช้เวลาวันหรือสองวัน จนกว่าเขาจะจำทุกรายละเอียดได้ แต่จำเป็นสำหรับเจสันก่อนที่เขาจะเริ่มฝึกจิตวิญญาณของเขาเนื่องจากเป็นวิธีการฝึกที่อันตรายที่สุด วิธีหนึ่งที่สามารถฝึกได้

แม้แต่ประเด็นเล็ก ๆ ก็สามารถจบลงด้วยการทำร้ายโลกแห่งจิตวิญญาณของเขา ในขณะที่ประเด็นสำคัญอาจทำลายโลกแห่งจิตวิญญาณของคน ๆ หนึ่งได้

แต่สิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นหาก เจสันทำตามคำอธิบายที่เขียนไว้ในคู่มือ

มันเป็นเวลาดึกแล้วและเจสันก็เข้านอนในขณะที่เขาหลับไปหลังจากนั้นไม่นาน