เจสันเข้าไปในโดมอีกครั้ง และได้นำซากศพระดับห้าดาวออกมาเพื่อนำแกนที่ไม่สมบูรณ์ออกมาก่อนที่จะนำซากที่เหลือไปเก็บไว้
หลังจากนั่งพักจนมานาเต้มแล้ว เจสันก็ได้ผ่อนคลายตัวเองในช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนที่เขาจะเข้าสู่เขตป่าอีกครั้ง
ตอนนี้เป็นเวลา 1 ทุ่มและยังเหลือเวลาอีกประมาณ 24 ชั่วโมงในการพัฒนาทักษะการต่อสู้ประสบการณ์และหารายได้เล็กน้อยรวมถึงแกนมานาไว้สำหรับอาร์เทมิส
ในขณะที่มองดูการต่อสู้ของเด็กกลุ่มนั้น เจสันสังเกตเห็นว่าทักษะการต่อสู้ของตัวเองนั้นได้เทียบเท่ากับเด้กกลุ่มนั้น แต่ก็ยังไม่ดีพอ
เขาเริ่มคุ้นชินกับการใช้กริซเป็นอาวุธ ในขณะที่ความสามารถในการต่อสู้โดยกำเนิดนั้นต้องดีกว่าที่เขาคิดไว้แน่นอน
อย่างไรก็ตามบางสิ่งสามารถเรียนรู้ได้จากประสบการณ์เท่านั้น
เจสันตัดสินใจที่จะล่าสัตว์ป่าสองดาว เพื่อปรับปรุงความสามารถในการสังเกตการณ์ ถึงแม้ว่ามันจะยอมเยี่ยมแล้วก็ตาม
การต่อสู้กับสัตว์ป่าสองดาวสิบตัว นั้นจะยากกว่าการต่อสู้กับสัตว์ป่าสี่ดาวกลุ่มเล็ก ๆ หรือสัตว์ป่าห้าดาวตัวเดียว ยกเว้นถามมีความแข็งแกร่งที่มากพอ
เจสันต้องระวังตัวมากขึ้นกับการต่อสู้
*
ชั่วโมงผ่านไปและเจสันได้รับบาดแผลเพียงเล็กน้อยหลังจากที่ถูกสัตว์ร้ายมากมายเข้าโจมตี แต่เขาก็สามารถป้องกันการโจมตีได้ด้วยการสร้างชั้นมานาบางๆ มาปกคลุมร่างกายเอาไว้
เจสันสามารถจัดการสัตว์ร้ายได้ทั้งหมดและเกือบจะมืดแล้ว
เมื่อกลับเข้ามาที่เต็นท์ เจสันก็ได้ทำกิจวัตรประจำวันของเขารวมถึงเทคนิคนรกสวรรค์
เขาค่อนข้างมีความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่เขาคิดหวังไว้ ได้เสร็จอย่างรวดเร็ว
หลังจากเขียนข้อความสั้น ๆ ถึงเกร็ก เจสันก็ได้เข้าไปในถุงนอนและนอนหลับสนิท
–
ก่อนที่แสงแดดแรกของวันจะส่องสว่างถึงบริเวณที่ราบ เจสันก็ตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกมีความสุขอย่างท่วมท้น เมื่อเขารู้สึกได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่ฟูฟ่องบนใบหน้าของเขา
เจสันรู้ว่านั่นคืออาร์เทมิส เขาจึงลืมตาขึ้นทันทีและกอดมันไว้สองสามนาทีก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืน
อาการบาดเจ็บของมันหายเป็นปกติแล้ว ซึ่งทำให้เจสันมีความสุข
ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อรู้สึกถึงการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องของมานาในเลือดของมัน เจสันก็เริ่มไตร่ตรองว่าเขาควรจะให้มันกินแกนสัตว์ร้ายต่อ ดีหรือไม่
เจสันมีแกนสัตว์ร้ายเหลืออยู่มากมาย แต่เจสันก็ไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่ที่เขาจะสามารถเข้าไปในเขตป่าได้อีกครั้งเพื่อเก็บสะสมแกนสัตว์ร้ายและซากสัตว์
เขาเหลือเงินเพียง 20,000 เครดิตและมีซากสัตว์ร้ายมากมายที่จะขาย แต่ด้วยความหิวโหยที่มากมายของอาร์เทมิส เจสันจึงคิดจะคุยกับเกร็กเกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลัง
เกร็กบอกเจสันว่าโรงเรียนจะเปิดในอีกประมาณสองสัปดาห์และเจสันไม่แน่ใจว่าการเดินทางไปยังเมืองนั้นจะใช้เวลานานแค่ไหน
เจสันรู้ดีว่าการเดินทางต้องใช้เวลาพอสมควรเพื่อที่จะไปถึงเมืองเกรด A เพราะต้องหลีกเลี่ยงเส้นทางที่จะเจอสัตว์วิเศษที่อันตรายมาก ๆ
ระยะเวลาในการเดินทางจากเมืองเกรด C ไปยังเมืองไซโรนั้นอย่างใช้เวลา 4 วัน ด้วยการนั่งยานพาหนะ
บางทีเจสันอาจเข้าไปในเขตป่า ในช่วงเวลาที่เหลืออีก 10 วันเพื่อล่าสัตว์ร้ายสามและสี่ดาวเพื่อสะสมแกนมานาสำหรับอาร์เทมิส
เมื่อนึกถึงปัญหาการขาดแคลนเงินหรือการขาดแกนมานาที่ไม่สมบูรณ์ เจสันก็เข้าสู่โลกแห่งจิตวิญญาณเพื่อฝึกนรกสวรรค์ให้สำเร็จก่อนที่เขาจะเข้าไปในเขตป่าราบอีกครั้ง
เมื่อถึงเวลา 11.00 น. เจสันเข้าไปในโดมอีกครั้งเพื่อรื้อเต้นท์และเก็บของ
หลังจากนั้นรถรับส่งที่เจสันเรียกก่อนหน้านี้ก็มาถึง และเจสันกำลังเดินทางไปที่คฤหาสน์ตระกูลเฟลเลอร์
การเดินทางใช้เวลาประมาณ 40 นาที เจสันจึงตัดสินใจฝึกฝนเทคนิคนรกสวรรค์อีกครั้งก่อนที่จะเดินทางถึง
ความเจ็บปวดหลังจากฝึกเทคนิคนรกสวรรค์ยังคงน่ากลัว แต่เจสันเริ่มคุ้นเคยกับมันในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา
เมื่อมาถึงที่หมายตามที่เกร็กได้บอก เจสันสังเกตเห็นว่าเขาได้เข้ามาในย่านขุนนางซึ่งอยู้ถัดจากใจกลางเมือง และมีรัฐบาล บริษัท และศูนย์การค้าขนาดใหญ่ตั้งอยู่มากมาย
เจสันได้เห็นแปลงขนาดใหญ่ที่มีพืชและดอกไม้แปลกๆ มากมาย และทำให้เขาประหลาดใจเนื่อยจากเขาได้เห้นมานาที่แผ่ออกมาจากดอกไม้และพืชเหล่านี้
จากการที่เจสันได้สังเกต ก็พบว่าแปลงดอกไม้นี้แผ่นมานาออกมาหนาแน่นกว่าในเขตป่าหนึ่งดาวด้วยซ้ำ
พื้นที่รอบนอกของเมืองนั้นเทียบไม่ได้เลยกับเขตผู้ดีนี้ และสนามของตระกูลเฟลเลอร์นั้นมีพื้นที่ขนาดใหญ่มาก จนสามารถสร้างตึกระฟ้าได้ 2 ถึง 3 ตึก
เมื่อมองไปรอบ ๆ เจสันก็เห็นคฤหาสน์สูงสามชั้นที่อยู่ตรงกลางของที่ดินซึ่งสร้างด้วยหินอ่อนสีขาวสวยงาม
การดูมองดูความยิ่งใหญ่นี้ ทำให้เจสันรู้สึกเจ็บใจนิดๆ
สำหรับคนปกติมันเป็นไปไม่ได้ที่จะซื้อที่ดินในเมืองเกรด C
เราจะต้องเป็นคนชั้นสูงหรือได้รับคะแนนความรุ่งโรจน์เพื่อที่จะได้รับอนุญาตให้ซื้อที่ดินหรือทรัพย์สินขนาดใหญ่
ในขณะที่เจสันชื่นชมสนามหญ้าขนาดใหญ่และคฤหาสน์ที่ดูหรูหรา ประตูก็ถูกเปิดออกโดยเด็กสาวผมยาวสีน้ำตาลที่อายุมากกว่าเจสันเล็กน้อย
เธอมองเขาด้วยใบหน้าที่เย็นชาเล็กน้อย ซึ่งทำให้เจสันประหลาดใจ
เธอสวมชุดฤดูร้อนสีขาวและดูสวยอย่างไม่น่าเชื่อ แต่เจสันรู้ว่าเธอเป็นใคร
มาเลียพี่สาวของเกร็กและเจสันก็รู้สึกว่าเธอไม่ชอบเขา เพราะเธอหลีกเลี่ยงที่จะสบตากับเขาและพยายามทำตัวเย็นชา
เจาสันไม่แน่ใจว่าทำไมเธอถึงไม่ชอบเขา แต่เธอก็ได้ส่งสัญญาณให้เจสันเดินตามเธอไป
เะอไม่ได้แม้แต่จะทักทาย แต่เจสันก็คิดย้อนกลับไปเมื่อตอนที่ปลุกจิตวิญญาฯของเกร็ก มาเลียก็ได้เข้ามาดึงแขนของเจสัน และเมื่อเธอมองเข้าไปในดวงตาของเขาก็เกิดแสดงสีหน้าหวาดกลัวขึ้นมา
‘ช่างมันเถอะ บางทีเธออาจจะขี้อายก็ได้มั้ง ‘
เจสันเลิกคิดและเขาก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้มาเลียกลัวที่จะมองตาเขา
ความคิดของเจสันถูกต้อง เพราะมาเลียนั้นหวาดกลัวกับการมองเข้าไปในดวงตาสีทองของเจสัน
เธอจำได้อย่างชัดเจนว่าเธอรู้สึกหวาดกลัวเพียงใดเมื่อมองเข้าไปในดวงตาสีทองที่ลึกล้ำและเย็นชาของเขาและมาเลียก็กลัวที่จะดูดกลืนเข้าไปในนั้น
แต่ถึงอย่างนั้นมาเลียก็หยิ่งผยองเกินกว่าที่จะพูดสิ่งนั้นออกมา เธอจึงทำทีท่าแสดงออกอย่างสงบเมื่ออยู่ต่อหน้าเจสัน
เจสันเดินตามมาเลียอย่างเงียบ ๆ และทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียวซึ่งทำให้เกิดบรรยากาศที่น่าอึดอัดรอบตัว
อย่างไรก็ตามหลังจากเข้ามาในคฤหาสน์ เจสันก็ได้หลงใหลในเฟอร์นิเจอร์และการตกแต่งภายในคฤหาสน์มากเกินไปจนเขาไม่สนใจบรรยากาศที่น่าอึดอัดรอบตัวเลยสัก
ทั้งคู่เดินไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเขาเห็นเด็กหนุ่มที่คุ้นเคยนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่
ห้องนั่งเล่นทั้งห้องน่าจะใหญ่กว่าสนามบาสเก็ตบอลสองสามเท่าและเจสันก็สงสัยว่าทำไมพวกเขาถึงต้องการพื้นที่มากขนาดนี้ในการสร้างบ้าน
เมื่อเห็นเจสัน เกร็กก็กระโดดขึ้นและเดินไปหาเจสันอย่างมั่นคง
เจสันสังเกตเห็นว่ากล้ามเนื้อของเกร็กนั้นมีความชัดเจนมากขึ้นและกระชับมากขึ้น ในขณะที่เจสันสังเกตว่าเกร็กนั้นสูงขึ้นสองสามเซน
อาจกล่าวได้ว่าเกร็กเหมือนนักเพาะกาย ในขณะที่เจสันมองรูปร่างที่มีเสน่ห์และกล้ามที่สวยงามภายใต้เสื้อผ้าที่เจสันสามารถมองทะลุได้
การทักทายกันด้วยการจับมือกันอย่างมั่นคง เจสันได้แสกนเกร็กอีกครั้งและเขาก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น
ไม่เพียง แต่อันดับของเขาจะเพิ่มขึ้นจากระดับผู้ชำนาญที่ 2 เป็นระดับผู้ชำนาญที่ 3 ภายในเวลาไม่กี่สัปดาห์ แต่ขนาดแกนมานาของเขาก็เพิ่มขึ้นตามขนาดตัวที่เห็นได้ชัดเจน
เกร็กยังคงอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าของระดับผู้ชำนาญระดับกลาง แต่ด้วยการเพิ่มขึ้นจากพันธะของเขา แต่เกร็กอาจจะอยู่ในระดับเดียวกับระดับผู้ชำนาญที่ 4
นั่นจะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่และเจสันรู้สึกมีความสุขกับเกร็กเล็กน้อย
เจสันคำนวณว่าการที่ลูกวัวเติบโตขึ้นเป็นสัตว์ร้ายที่มีวิวัฒนาการจนถึงขณะนี้ อาจมีส่วนแบ่งประมาณ 5% -10% ของความแข็งแกร่ง
ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเรื่องธรรมดา ที่แกนมานาของเกร็กจะเติบโตขึ้นด้วย
สัตว์ที่ได้รับการวิวัฒนาการนั้นเทียบได้กับระดับผู้เชี่ยวชาญของมนุษย์และ 5% -10% นั้นเทียบได้กับอย่างน้อยหนึ่งระดับที่และอาจมากจนไปถึงสองระดับ
เมื่อมองไปอีกครั้งที่แกนมานาของเกร็ก มีความเป็นไปได้มากที่ เกร็กอาจจะได้รับส่วนแบ่ง 10% ขึ้นไป ซึ่งทำให้ เจสันพยักหน้าเห็นด้วยเนื่องจากวิญญาณของเกร็กให้คำพูดที่ดีแก่เขา
เกร็กได้มองเข้าไปในดวงตาสีทองของเจสันที่ส่องแสงเบา ๆ
“ ยินดีด้วยนะ”
เจสันพูดพร้อมกับเริ่มยิ้มเบา ๆ
เมื่อคลายการจับมือกัน เกร็กก็ได้มองเข้าไปที่ใบหน้าของเจสันและจ้องเข้าไปในดวงตาสีทองอีกครั้งและมาเลียที่เห็นสิ่งนี้ก็เกิดความตึงเครียดโดยไม่รู้ตัว
เกร็กสังเกตเห็นลูกบอลขนปุยสีขาวบนไหล่ของเจสันก่อนที่มันเริ่มเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน
ดวงตาที่เหมือนกระดุมสีดำของอาร์เทมีสลืมตาขึ้นและมองไปที่เกร็ก เมื่อเห็นดังนั้น เกร็กจึงถอยหลังอย่างระมัดระวัง
