เจสันวิ่งกลับไปด้วยความเร็วเท่าที่เขาจะทำได้
เจสันไม่คิดเลยว่าเขาจะสามารถพัฒนาตัวเองไปอีกระดับได้โดยใช้เวลา 2-3 ชั่วโมง มานารอบๆ ทะเลนั้นดูเหมือนสวรรค์สำหรับเจสัน และเจสันหวังว่าเขาจะกลับไปที่นั้นอีกครั้ง
ในขณะนี้เจสันได้อยู่ในมือใหม่ระดับ 6 แล้ว และแกนมานาเขาก็เข้าสู่มือใหม่ระดับ 7 เจสันได้เข้าไปในดลวิญญาณเพื่อดูพลังวิญญาณของเขา มันเพิ่มขึ้นมา 0.2 ซึ่งสูงกว่าคนทั่วไปที่อยู่มือใหม่ระดับ 6
เมื่อมาถึงที่ประลองก้เหลือเวลาเพียง 10 วินาที เจสันอยู่ยืนในขณะที่ หัวและเสื้อผ้าที่เปียกแฉะ เพราะเหลือเวลาไม่มา หลังจากที่ล้างเสื้อเจสันก็สวมมันทันที ไม่ได้มีเวลาตากให้มันแห้ง เพื่อรวมชั้นต่างหัวเราะเมื่อเห็นเจสันที่ตัวเปียกแฉะ
“ ฮ่าๆ เจ้านั้นไปจมน้ำที่ไหนมา?”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า…. เปียกเป็นลูกหมาตกน้ำเลย!!”
“ เขาวิ่งหนีแล้วเผลอตกน้ำหรอ ฮ่าๆ ?”
“การว่ายน้ำจะช่วยเพิ่มความกล้างั้นหรอ?”
เมื่อได้ฟังคำพูดของเพื่อนร่วมชั้น เจสันก็ตกตะลึง
‘ทำไมต้องจมน้ำ แล้วจและจะวิ่งทำไม ทำไมต้องวิ่งหนี และวิ่งนี้ต้องตกน้ำหรอ? สมองของคนพวกนี้คืออะไร เป็นขี้โคลนรึเปล่า?’
เจสันไม่ตอบคำถามต่างๆ ในขณะที่เขายืนอยู่ตรงหน้ากรีล ขณะที่กรีลบอกให้เจสันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและทำตัวให้แห้ง เมื่อรู้ว่าเจสันได้ลงทะเลสาปเพื่อล้างตัว จึงให้เวลาเจสันในการเช็ดตัวให้แห้ง
“มาเริ่มการแข่งขันกันเลย เจสันคุณสามารตามมาได้ทีหลัง หลังจากเช็ดตัวให้แห้งเรียบร้อย”
กรีลกล่าวประกาศ
10 นาทีต่อมา เจสันกำลังจะมุ่งไปที่ลานประลอง ก็มีเด็กหนุ่ม 2-3 ได้รับบาดเจ็บ แขนขาหัก และมีบาดแแผลแต่ดูเหมือนจะไม่มีใครบาดเจ็บสาหัส
***เอ่อ กระดูกหักนั้นไม่ใช่สาหัส รึ 5555***
ถัดจากเด็กที่ได้รับบาดเจ็บ มีหมาป่าขนสีขาวแกมทองสูง 3 เมตร มีคริสตัลสีทอง 2 อันงอกขึ้นบนหน้าผาก และมันสามารถปล่อยพลังในการรักษาออกมาได้ ซึ่งช่วยให้อาการบาดเจ็บของเด็กนักเรียนค่อยๆ หายดีขึ้น
เจสันสังเหตุเห็นว่าหมาป่าตัวนี้มันมีพลังธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์หรืออาจมีพลังที่เกี่ยวข้องกับพลังศักดิ์สิทธิ์
เมื่อมองไปรอบๆ ลานประลอง การสร้างมันดูเรียบง่ายโดยมีแท่นหิน 2 -3 อันเป็นพื้นที่สำหรับการฝึกและมีลานประลองอยู่ตรงกลาง สนามการฝึกนี้สามารถรับการโจมตีและดูซับได้ทุกรูปแบบแต่มันไม่สามารถรองรับการโจมตีของผู้วิเศษได้
เมื่อกรีลเห้นเจสัน กรีลจึงเรียกเจสันขึ้นไปบนที่นั่งชมโดยมีเพื่อนที่นั่งข้างๆ เจสันในห้องเรียน กำลังนั่งอยู่ที่แถวแรก เมื่อยืนอยู่ตรงข้ามกัน ทั้งคู่ก็เข้าสู่ตำแหน่งในขณะที่เจสันแกสนมานาของเพื่อร่วมชั้นว่ามีความสามารถทางด้านอะไรบ้าง อย่าไรก็ตามเจสันโชคดีที่ และมานาของเด็กนักเรียนอันดับ 224 ก็ดูเป็นปกติไม่มีพลังพิเศษใดๆ บนใบหน้าของเจสันจึงมีรอยยิ้มเล็กๆ
ฝ่ายตรงถามเกิดความสงสัย มันค่อนข้างแปลกที่คนที่อยู่ในมือใหม่ระดับ 5 จะยิ้มให้คู่ต่อสู้ที่อยู่เหนือกว่า เด็กคนนั้นคิดว่าเจสันประเมินการต่อสู้ของตัวเองสูงเกินไป
กรีลให้สัญญาฯเริ่มการต่อสู้ และในมือของเจสันก็ปรากฏมีดขนาดเล็ก 2 เล่ม ในขระที่คู่ต่อสู้ของเขาใช้ดาบยาวที่ดุหนังหน่วง คู่ต่อสู้พุ่งเข้าหาเจสันด้วยความเร็วที่เจสันเองก็ประหลาดใจ
เมื่อสงบลงภายในเสี้ยววิ เจสันได้ก้าวไปข้างหน้าห้าวหนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนทิศทางการเคลื่อนไหว และตั้งท่าในการรับมือ เจสันมีความสุขจากข้างใน ในขณะที่เจสันยิ้มอย่างเยือกเย็น ทำให้คู่ต่อสู้ของเขารู้สึกฮึกเหิม ก่อนที่การปะทะจะเริ่มขึ้น
ความเร้วของคู่ต่อสู้นั้นเร็วมาก แต่ก็ไม่เร็วพอที่จะเอาชนะเจสันได้ เนื่องจากต้องถือดาบยาวที่หนักและยุ่งยากในการใช้งาน ขณะที่เจสันถือมีดที่เบาแล้วสะดวกกว่า
เจสันได้ทำการขวางมีดที่ซ่อนไว้ใส่คู่ต่อสู้ทำให้ คู่ต่อสู้ตกตะลึง ความแม่นยำของเจสันที่มีมาก จึงทำให้คู่ต่อสู้ไม่สามารถหลบทิสทางของมีดได้ เจสันตั้งใจที่จะเล็งที่ขา เนื่องจากเขาถือดาบที่หนัก จึงเป็นการดีกว่าถ้าทำให้การเคลื่อนที่ของคู่ต่อสู้นั้นลำบาก เจสันขวางมีดไป 6 เล่ม และมันก็สามารถเจาะเกราะป้องกันของคู่ต่อสู้ได้ และมีดก็พุ่งเข้าไปที่ไหล่ ทำให้คู่ต่อสู้ของเจสันได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ซึ่งมันจะแย่ลงเมื่อคู่ต่อสู้พยายามที่จะใช้ดาบยาวที่หนัก
ผู้ชมเริ่มตำหนิว่าเจสันนั้นขี้ขลาด แต่เจสันที่จดจ่ออยู่กับการต่อสู้ จึงไม่ได้สังเกตุเห็นหรือได้ยินอะไรจากภายนอก และเมื่อคู่ต่อสู้อยู่ห่างจากเจสันระยะ 1 เมตร ด้วยความโกรธเกรี้ยวในดวงต่อ เขาถือดาบยาวฟันเข้ามาที่เจสัน แต่เจสันยังคงสงบนิ่งและวิเคราะห์สถานการณ์ภายในช่วงเวลาหนึ่ง ขณะที่ใช้มานาในการเสริมกำลังขา เจสันก้มตัวลงและพุ่งใส่คู่ต่อสู้
ขาของคู่ต่อสู้นั้นได้รับบาดเจ็บและปฏิกิริยาของเขาก็ช้ากว่าเจสันเป็นอย่างมาก ซึ่งทำให้เจสันได้เปรียบ ก่อนที่คู่ต่อสู้จะได้ทำอะไร เจสันได้เจาะเข้าไปในเส้นเลือดของขาทั้งสองข้างที่อยู่ระหว่างน่องและต้นขา ทำให้คู่ต่อสู้ของเขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและทรุดลงไป
การต่อสู้หยุดลงทันที เจสันมั่นใจว่าการต่อสู้ได้จบลงแล้ว ขณะที่หมายเลข 224 ถูกนำตัวไปใมนส่วนของการฟื้นฟูกับคนที่บาดเจ็บคนอื่นๆ
แม้ว่าเจสันและหมายเลข 224 จะมีระดับที่ห่างกันมาก แต่ด้วยประสบการณ์และการเลือกอาวุธที่เหมาะกับลักษะของเจสัน เจสันจึงได้เปรียบกว่า นอกจากนี้เจสันยังมีกลยุทธ์ในการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมกว่า
หมายเลข 224 ถูกล้อมรอบไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์เลือดและบาดแผลของเขาค่อยๆ ดีขึ้นและหายเป็นปกติ เขาดูเหมือนจะร้องไหน เจสันไม่รู้จะทำอย่างไร
‘ฉันคงไม่โหดร้ายไปใช่ไหม’
ตอนนี้เพื่อนร่วมชั้นของเจสันได้มองมาที่เขาด้วยความรังเกียจราวกับว่าการต่อสู้ที่เจสันชนะนี้นี้ได้สร้างยบาดแผลให้พวกนั้น
“ขี้ขลาด สิ่งเดียวที่ทำได้ก็มีแต่วิ่งหนี ฮ่าๆ ถึงแม้จะเอาชนะได้ ก็แค่เพียงหมายเลข 224 เจอคนอื่นก็ทำอะไม่ได้แล้ว”
“วิ่งหนีและขวางมีด ใครๆก็ทำได้ ไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย”
“นั่นมันไม่ยุติธรรม !! ได้แต่วิ่งหนีและก็ขวางมีดใส่”
ตอนนี้เจสันเข้าใจในสิ่งที่พวกนั้นพูด และด้วยความโง่ของพวกนั้นทำให้เจสันรำคาญก่อนที่จะหันหน้าไปที่กรีล
“เจสัน เสตลล่าชนะการต่อสู้ และตอนนี้เจสันได้เลื่อนไปอยู่ที่หมายเลข224 ใครก็ตามที่บอกว่าเขาชนะเพราะเขาโกง งั้นพวกคุณก็ไปต่อสู้กับคนที่อยู่ในอันดับที่สูงกว่าโดยไม่ใช้เล่ห์กลซิ ทำได้แล้วค่อยมาพูด”
กรีลประกาศ ขณะที่หันไปถามเจสันอีกว่า
“คุณต้องการต่อสู้ในการแข่งขันต่อไปเลยไหม”
“ผมต้องการเวลาในการเติมมานาสักสิบนาที หลังจากนั้นก็พร้อมที่จะสู้ต่อ”
เจสันตอบอย่างตรงไปตรงมา
เมื่อได้ยินดังนั้นกรีลจึงเรียกคู่ต่อสู้คู่อื่นมาแทนที่ ในขณะเดียวกันเจสันก็เติมมานาด้วยหินมานาที่วางอยู่ข้างๆ การต่อสู้ 2-3ครั้งผ่านไปและกรีลก็สังเกตุว่าเจสันได้ดูการต่อสู้ทั้งหมดและดูดซับมานาไปด้วย
ถ้ากรีลรู้ว่าเจสันเรียนรู้สิ่งต่างๆ ภายในเวลา 2-3สัปดาห์ กรีลอาจจะดีใจและตกใจในเวลาเดียวกัน
10 นาทีผ่านไปเมื่อเจสันดูดซับมานาจนเต็ม ลีโอ ฮาร์ทก็ได้เข้าบอกกับกรีลว่า ให้เขาและเจสันได้สู้กันในตอนนี้อย่า
“ฮึ น่ารำคาญจริงๆ มันขึ้นอยู่กับคุณทั้งคู่ อย่าฆ่ากันเองละ ”
กรีลสังเกตุว่าลีโอนั้นรู้สึกไม่ชอบเจสันเล็กน้อยแต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่กรีลก็อยากรู้ว่าเจสันสามารถต่อสู้ได้มากแค่ไหน เจสันยืนอยู่ตรงข้ามลีโอโดยอยู่ห่างกันประมาณ 50 เมตร เจสันมองเข้าไปที่แกนมานาของลีโอและเห็นว่ามานาของเขาเป็นสีน้ำตาบางๆ ซึ่งบงบอกว่าลีโอมีพลังธาตุดิน ซึ่งเจสันก็ได้นึกถึงโอกาสที่จะชนะ
`ฉันไม่อยากสู้เลย`
เขาคร่ำครวญเมื่อเสียงเริ่มต้นเริ่มขึ้น
