การแข่งขันนั่นเป็นไปอย่างราบรื่นกว่าที่เจสันคาดไว้ และ ‘คลื่นลูกแรก’ ที่ครูของพวกเขาเรียก กลับกลายเป็นว่าน่าเบื่อมากสำหรับเจสันและเซรอน
เมื่อหมดเวลาเรียน ทั้งเจสันและเซรอนก็ถูกท้าทายเพียงครั้งเดียว ก่อนที่ผู้ท้าชิงที่เหลือจะขอตัวเพื่อหาคนที่จะท้าทาย
ทักษะการต่อสู้ของเจสันไม่เป็นที่รู้จักสำหรับพวกเขา แต่ความสัมพันธ์ทางธาตุทั้งสองของเจสันต้องอยู่ในอันดับที่วิวัฒนาการมาจากสายวิญญาณทั้งสองนอกเหนือจากความสามารถสูงของเขากับทั้งสองสายสัมพันธ์
ด้วยเหตุนี้เจสัน จึงไม่เป็นตัวเลือกสำหรับใครสักคนที่ไม่มีข้อได้เปรียบด้านธาตุที่สมบูรณ์แบบหรือร่างกายที่ยอดเยี่ยมเพื่อที่จะสามารถเอาชนะเจสันได้
ความสามารถในการต่อสู้ของเซรอนนั้นค่อนข้างแปลก แต่ประเมินได้ง่ายกว่าของเจสัน เนื่องจากร่างกายของเขาดูเหมือนจะอยู่ที่ในระดับผู้ชำนาญระดับ 7
สิ่งที่ทำให้การประเมินความสามารถในการต่อสู้ของเซรอน ทำได้ยากมากคือความผันผวนของมานาลึกลับภายในร่างกายของเขา ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นถึงการปรากฏตัวของเขาในเวทีการต่อสู้
ดูเหมือนว่าเซรอน จะสามารถผลิตรังสีดาบระดับผู้เชี่ยวชาญที่มีมานาสำรองเพียงพอในสระมานาของเขาเพื่อกำจัดคู่ต่อสู้ของเขาภายในหมอกหนาทึบที่บดบังสายตาของผู้ชม
ในท้ายที่สุด เป็นวิธีที่ชาญฉลาดกว่าในการเลือกนักเรียนจากโรงเรียนแวน การ์ดในเครืออื่น ๆ เป็นเหยื่อของพวกเขา เพื่อให้ได้ที่นั่งพิเศษในชั้นเรียนการต่อสู้
ด้วยเหตุนี้เจสันและเซรอนจึงถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังอีกครั้ง
ทั้งคู่รู้สึกผิดหวังที่ไม่มีใครท้าทายพวกเขา แต่มันเป็นเพียงเหตุผลที่เลือกเป้าหมายที่ง่ายกว่า ก่อนที่ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าจะกล้าเสี่ยงและท้าทายพวกเขา เจสันหวังว่าน่าจะใช้เวลาสักระยะก่อนที่เหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้น
เจสันคาดการณ์ว่า ‘คลื่นลูกแรก’ เป็นเหมือนจุดเริ่มต้นของพายุที่ทำให้นักเรียนกลุ่มแรกสามารถท้าทายพวกเขาได้ เพราะเขาไม่เคยเห็นนักเรียนจากโรงเรียนหลักเลย
มันค่อนข้างน่าเบื่อ แต่เจสันและเซรอนตัดสินใจที่จะสังเกตการต่อสู้รอบตัวพวกเขา เพื่อดูว่ามีใครที่แข็งแกร่งพอที่จะข่มขู่พวกเขาหรือไม่ แต่ถึงอย่างนั้นก็ทำให้พวกเขาสนใจเพียงบางเวลาเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะประลองกันเองโดยไม่ต้องใช้ความสัมพันธ์และความสามารถ เนื่องจากขนาดร่างกายและแกนมานาของพวกเขาอยู่ในระดับเดียวกันในขณะนี้
การปะทะกันทำให้เกิดแรงกดดันมากขึ้นเนื่องจากพวกเขารู้จักรูปแบบการต่อสู้ของกันและกัน ซึ่งบังคับให้ทั้งคู่ต้องปรับเปลี่ยนรูปแบบการต่อสู้เป็นครั้งคราวเพื่อที่จะชนะในการประลอง
ด้วยเหตุนี้ ทั้งเจสันและเซรอนจึงปรับรูปแบบการต่อสู้หลายครั้ง และเพิ่มความสามารถในการต่อสู้อย่างช้าๆ แต่มั่นคง
เป็นเวลา 5 โมงเย็นที่ครูของพวกเขาส่งพวกเขาทั้งหมดกลับบ้าน และอาร์เทมิสก็กระโดดขึ้นบนไหล่ของเขาก่อนที่พวกเขาออกจากบริเวณโรงเรียนในวันนั้น
แม้ว่าวันแรกของความท้าทายในโรงเรียนแนวหน้าที่เกี่ยวข้องทั้งหมดจะค่อนข้างน่าเบื่อ เจสันตั้งตารออนาคตและเขารู้ว่าคู่ต่อสู้ ‘ของจริง’ จะเปิดเผยตัวเองในภายหลังหากพวกเขาไม่สามารถรักษาคลาสการต่อสู้พิเศษได้ ที่นั่งภายในโรงเรียนหลัก
การได้รับที่นั่งสำหรับคลาสการต่อสู้พิเศษจากโรงเรียนแนวหน้าหลักเป็นเพียงเรื่องที่น่าภาคภูมิใจ ที่นั่งของโรงเรียนในเครือไม่ต่างจากที่นั่งของโรงเรียนแนวหน้า ซึ่งหมายความว่าไม่มีข้อดีและข้อเสีย
แต่ถึงแม้ว่าเจสันจะตื่นเต้นกับความท้าทายในอนาคต แต่สิ่งที่สำคัญสำหรับเขาในตอนนี้ก็คือการพบกับอาจารย์ของเขาอีกครั้ง เพราะมันเป็นเวลามากกว่าหนึ่งเดือนแล้วนับตั้งแต่การพบกันครั้งล่าสุด
มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาต้องการเรียนรู้ และในใจของเขาเต็มไปด้วยคำถามที่เขาถามตัวเองเมื่ออ่านหนังสือกองโต
นอกจากนี้ เมื่อเขาหลอม ปรุงยา และจารึกเป็นครั้งแรก เจสันรู้สึกไม่พึงพอใจอย่างยิ่งกับผลลัพธ์ของเขา แม้ว่าผู้ตรวจสอบจะรู้สึกเป็นอย่างอื่น
อย่างไรก็ตาม เขาคิดว่าตัวเองเป็นคนชอบความสมบูรณ์แบบและมีข้อบกพร่อง
บางครั้งเขาต้องการทำทุกอย่างให้สมบูรณ์แบบโดยไม่ผิดพลาดแม้แต่น้อย ในขณะที่บางครั้งเขาก็ทำได้ดีเต็มที่กับการทำสิ่งขั้นต่ำสุดเปล่าๆ
แต่อย่างหลังไม่ได้นำไปใช้กับอาชีพไลฟ์สไตล์เช่นช่างตีเหล็กการเล่นแร่แปรธาตุและอักษรรูนซึ่งเจสันพบว่าน่าสนใจอย่างยิ่ง
จากประสบการณ์ครั้งแรกของเขา เขาพบว่ามันยากมากที่จะสร้างอุปกรณ์ระดับคุณภาพ เขาแทบจะไม่สามารถสร้างสิ่งที่หยาบคายและความไร้ความสามารถของเขาได้เพียงเติมพลังให้เขาก้าวไปสู่ความเป็นเลิศ
วันนั้นจึงผ่านไปอย่างเงียบๆ โดย มาถึงบ้านของเฟลอร์ เพื่อดูเกร็กนั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางหงุดหงิดและหดหู่ เพียงเพื่อจะลุกขึ้นด้วยความโกรธ
ดูเหมือนเกร็กจะได้รับบาดเจ็บ และเจสันก็พบว่าเพื่อนของเขาดูเหมือนจะพ่ายแพ้ในวันแรกของการเรียนวิชาการต่อสู้พิเศษ
เจสันได้ทำนายผลลัพธ์ดังกล่าวแล้ว และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่เกร็กสามารถยึดที่นั่งของเขาไว้ได้นาน นี่คือตอนที่เขาค้นพบว่า ‘คลื่นลูกแรก’ ที่ครูของเขาเรียกว่ามีความหมายอะไรจริงๆ
น่าจะเป็นนักเรียนชั้นนำทั้งหมดจากโรงเรียนแนวหน้าหลักได้ท้าทายผู้ที่ครอบครองที่นั่งของคลาสการต่อสู้พิเศษและข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียวของเกร็ก คือการมีร่างกายของผู้ชำนาญระดับ 9 ที่เขาได้รับด้วยการขยายวิญญาณที่สูงจากพันธะวิญญาณ ที่พัฒนาในช่วงกลางของเขา
ในท้ายที่สุด ร่างกายของเขาและความสามารถในการต่อสู้ที่สูงกว่าค่าเฉลี่ยเป็นสิ่งเดียวที่เขามี และเจสันเชื่อว่าเกร็กเคยต่อสู้ในลักษณะเดียวกับเขาและเด็กหนุ่มร่างใหญ่
เขาช่วยเกร็กไม่ได้จริงๆ และต้องค้นหาข้อบกพร่องของตัวเองเพื่อแก้ไข
ในท้ายที่สุดอาจกล่าวได้ว่าเกร็กโชคดีมากเพราะเขามีสองโลกวิญญาณ ทำให้เขามีโอกาสใช้ธาตุในขณะที่เข้าถึงร่างกายอันน่าสะพรึงกลัวจากสัตว์อสูรที่ไม่มีธาตุ
เจสันตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่ออารมณ์ที่วุ่นวายของเกร็กซึ่งผันผวนระหว่างความโกรธและความขุ่นเคือง เจสันเข้าไปในห้องของเขาเพื่ออ่านสัตว์เดรัจฉานขั้นสูง ก่อนที่เขาจะฝึกเทคนิคนรกสวรรค์
หลังจากฝึกเสร็จ เจสันก็ออกกำลังกาย อาบน้ำ และอ่านหนังสือต่อไปสักพักก่อนที่เขาจะเหนื่อย
เขาซุกตัวอยู่บนเตียงโดยให้อาร์เทมิสอยู่ข้างๆ และหลับลึกและผ่อนคลาย
**
ตื่นเช้าเหมือนทุกวัน เจสันฝึกเทคนิค Heaven’s Hell ก่อนออกกำลังกายอีกครั้ง
หลังจากอาบน้ำอย่างรวดเร็ว เจสันก็ลงไปชั้นล่างเพื่อพบกับกาเบรียลลาและมาร์คที่กำลังรับประทานอาหารเช้า และทักทายพวกเขาด้วย
กาเบรียลลาและมาร์ค กำลังพูดถึงความท้าทายของคลาสการต่อสู้พิเศษ และจากการสนทนาของพวกเขา เขาได้เรียนรู้ว่ามาเลียยังคงแข็งแกร่งและไม่แพ้ที่นั่งของเธอแม้จะถูกท้าทายสองสามครั้ง ในขณะที่เกร็ก เสียที่นั่งให้กับผู้ใช้ที่มีความสัมพันธ์เป็นองค์ประกอบ ขนาดแกนมานาของระดับผู้เชี่ยวชาญ
พวกเขาเกี่ยวข้องกับเจสันในการสนทนาโดยถามคำถามหลายข้อเกี่ยวกับความท้าทายภายในคลาสการต่อสู้พิเศษในเครือที่ 6 แต่เขาไม่สามารถบอกอะไรได้มากนักเนื่องจากเขาไม่ได้สังเกตการต่อสู้หลายครั้งด้วยความสนใจอย่างมาก
เกร็กและมาเลียยังคงดูดซับมานา ขณะที่เจสันตัดสินใจไปโรงเรียนเร็วกว่าปกติ
เมื่อเขาเข้าไปในบริเวณโรงเรียนเป็นเวลาเพียง 7.00 น. และเขาก็รีบไปที่ป่าทันที ซึ่งมีเพียงนักเรียนชั้นปีที่ 3 เท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปได้
เจสันไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมถึงเป็นเช่นนี้ แต่เขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อกฎนี้ เมื่อเขาเห็นซุ้มหินขนาดใหญ่เหนือทะเลสาบสีน้ำเงินที่ส่องประกายระยิบระยับ
เจสันห่อหุ้มร่างกายทั้งหมดของเขาไว้ในเยื่อหุ้มมานาโดยไม่ลังเลเลยสักนิด ก่อนที่เขากระโดดลงไปในทะเลสาบที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง ขณะที่ดวงตามานาของเขาตรวจพบบางสิ่ง
