“ข้าไม่รู้” วู่ จวี้เอ๋อ ส่ายหัว
“เจ้าไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเองหรือ? แล้วเจ้ารู้ได้ยังไง?”ฟาง เจิ้งจือ มอง
“ใช่แล้ว แต่ข้ารีบหนีไปเพราะเกรงจะเกิดเรื่องร้ายๆขึ้น!” วู่จวี้เอ๋อ ส่ายหัว
“…” ฟาง เจิ้งจือ พูดไม่ออกนางเป็นถึงผู้นำนิกายเงา แต่นางวิ่งหนี?
อน่างไรก็ตาม ถ้า หนานกง เฮา ไปหา หยุน ชิงวู แล้ว วู่ จวี้เอ๋อ จะหนีทำไม?
มันไม่สมเหตุสมผล
แน่นอนว่า วู่ จวี้เอ๋อ ไม่ได้ลงรายละเอียด และ ฟาง เจิง้จือ ไม่ได้กดดันนางอีกอย่างไรก็ตาม เขามั่นใจว่า วู่ จวี้เอ๋อ ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับ หนานกง เฮา แน่นอน
“เรื่องข้าตกลงนั้น … “
วู่ จวี้เอ๋อ เริ่มพูด เมื่อเห็น ฟาง เจิ้งจือ เงียบไปตอนที่นางกำลังจะโน้มน้าว ฟาง เจิ้งจือ ก็โบกมือใส่
“ข้าขอคิดดูก่อน ข้าขอตัว”
“เจ้าจะไปแม้จะรู้ว่าไม่มีทางชนะได้รึ?“่
“เจ้ารู้ได้ยังไงถ้ายังไม่ลงมือทำ?“่
“แล้วถ้าข้าบอกเจ้าว่าดินแดนภูเขาทางใต้ถูกพวกปีศาจเข้าควบคุม การสอบครั้งนี้จะมีไม่กี่คนที่เหลือรอด! เจ้าจะ … ” วู่ จวี้เอ๋อ ไม่สามารถพูดได้อีกต่อไป
“ถ้าที่เจ้าพูดเป็นความจริงข้ายิ่งต้องไป”
“ทำไม?“่
“เพราะเขาอยู่ที่นั่น”
“ใคร?“่
“เหยียน ซิว?!“่
“เหยียน ซิว อีกแล้วเจ้าจะยอมตายเพื่อช่วยเขาหรือ?” วู่ จวี้เอ๋อรู้ดีว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดี แต่นางไม่เข้าใจเลยทำไม ฟาง เจิ้งจือ ถึงกับยอมตายเพื่อช่วยเขา
“ใช่” ฟาง เจิ้งจือ จริงจัง
“ข้าคิดเสอมว่าเจ้ามันไร้ยางอาย จนไม่น่าจะคิดถึงใครๆได้ …เอาล่ะ แล้วถ้าข้าสัญญาว่าจะพา เหยียน ซิว กลับมาอย่างปลอดภัย?” วู่ จวี้เอ๋อถอนหายใจ
“งั้นข้าก็ยิ่งต้องไป”
“ทำไมกัน!?“่
“เพราะถ้าเจ้ามั่นใจว่าจะพา เหยียน ซิว กลับมาได้อย่างปลอดภัย ข้าก็มั่นใจว่าเจ้าจะช่วยข้าเช่นกัน”ฟาง เจิ้งจือ พูด
“… “ปากของนางกระตุก นางส่ายหัว “เจ้ากับ เหยียน ซิว แตกต่างกันเหยียน ซิว มีคนรอบข้างมากมายแต่เจ้าไม่ … “
“ข้าไม่ได้มีเจ้าหรอกหรือ?”“่
“ข้า?” วู่ จวี้เอ๋อ มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยสีหน้าประหลาดใจ
“ใช่ มีปัญหาอะไรรึ?“่
“ไม่ งั้นถ้าเจ้าจะไปจริงๆ จงเอาสิ่งนี้ไปด้วย ” วู่ จวี้เอ๋อ พยักหน้าอย่างเคร่งขรึมและหยิบบางอย่างออกมา
“นี่คืออะไร?“ฟาง เจิ้งจือ คลี่มันออกดูเขาเห็นเป็นภาพบางอย่าง
“มันคือเส้นทางของภูเขาทางใต้”
“เส้นทาง? มันสามารถเรียกว่าแผนที่ได้หรือไม่?“่
“เจ้าจะรู้อะไร? ภูเขาทางใต้ ล้อมรอบไปด้วยป่าและภูเขา มันมากมายจนถึงขั้นมหาศาล คนภายนอกไม่น่าจะสร้างแผนที่ที่ละเอียดแบบนี้ขึ้นมาได้ และสิ่งที่ข้ามอบให้เจ้านี้มันมีรายละเอียดมากที่สุดแล้ว” วู่ จวี้เอ๋อ กล่าวอย่างภูมิใจ
“นี่คือละเอียดแล้ว?”ฟาง เจิ้งจือ มองภาพที่มีเพียงจุดเล็กๆพวกนั้นเขาไม่เข้าใจว่าจะเรียกว่าละเอียดได้ยังไง
“ข้าขอแนะนำให้เจ้าฟัง ภูเขาทางใต้ต่างจากอาณาจักรเซี่ย มันถูกสร้างขึ้นจากการตั้งถิ่นฐานของผู้คน มีการตั้งถิ่นฐานมากกว่า 1000 แห่ง แต่มีเพียง 7 แห่งใหญ่ๆเท่านั้น!“่
“7?“่
“ใช่ นอกจากถิ่นของตระกูลฉาน ก็ยังมีอีก 6 ถิ่นใหญ่ๆ คือ ถิ่นของ เหยียน เยว่ ,ถิ่นของ ฉือ ซุน ,ถิ่นวานรน้ำแข็ง ,ถิ่นราชสีห์คำราม ,ถิ่นเนินเขาเหล็ก และถิ่นหนาน หลิง ในฐานะตระกูลผู้คุมกฎ ตระกูลฉาน ตั้งอยู่ในเมืองภูเขาเซียน ส่วนอีก 6 ตระกูล กระจัดกระจายอยู่รอบๆ
“เมืองภูเขาเซียน?“่
“ใช่แล้ว เมืองภูเขาเซียน ข้าได้ยินมาว่าการทดสอบการต่อสู้ จะจัดขึ้นที่ เหยียน เยว่ ,ฉือ ซุน ,ราชสีห์คำราม และวานรน้ำแข็งจริงๆแล้วถ้าเจ้ามองจากด้านบนภูเขาทางใต้ มันจะเหมือนกับกลุ่มดาวไถ
ดาวไถ?
ฟาง เจิ้งจือ มองแผ่นหนังที่ได้มาและตระหนักว่ามันมี 7 จุดใหญ่ๆจริง
เป็นรูปทรงของกลุ่มดาวคันไถ
[เมืองภูเขาเซียนจะอยู่ตรงกลางของกลุ่มดาวในตำแหน่งของ Alioth ส่วน เหยียน เยว่ ,ฉือ ซุน ,ราชสีห์คำราม และวานรน้ำแข็ง จะอยู่ในตำแหน่งของ Dubhe, Merak, Phecda และ Megrez ตามลำดับ]
“ข้าเข้าใจแล้ว!” ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้าจากนั้นเขาก็มอง วู่ จวี้เอ๋อ ด้วยรอยยิ้ม
“เจ้ามองอะไร?” วู่ เย่เอ๋อ ถาม
“เจ้าบอกข้าเรื่องภูเขาทางใต้ถูกปีศาจเข้ายึด แล้วเจ้าก็บอกข้าเกี่ยวกับความสามารถ หนานกง เฮา และยังให้แผนที่ข้าอีกมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่นอน?“่
“นี่… นี่เป็นแค่”
“แค่… อะไร?“่
“ทำไมข้าต้องบอกเจ้า?“่
“เอาล่ะ งั้นข้าขอตัว”
“เจ้าคิดหรือว่า ข้าจะปล่อยเจ้าไป?“่
“ถ้าเจ้าจะไม่ปล่อยข้าไป เจ้าคงไม่คิดเสียเวลาเช่นนี้หรอก” ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มขณะมองที่ วู่ จวี้เอ๋อ
“เจ้า …จะไปจริงๆเหรอ?“่
“แน่นอน“่
“เอาล่ะ งั้นเจ้าก็ไปเถอะ”
“โอ้? แค่นั้นรึ? เจ้าจะไม่ให้ใครไปกับข้าเพื่อปกป้องข้ารึ?“ฟาง เจิ้งจือ ประหลาดใจเล็กน้อย
“เจ้าพูดอะไร เจ้าไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของนิกายเงา เหตุใดข้าต้องปกป้องเจ้าด้วย?”
ปากของ วู่ จวี้เอ๋อ กระตุกที่รูสึกราวกับโดนดูถูก
“เปิดประตูสิ” ฟาง เจิ้งจือ เริ่มหงุดหงิด
“เดี๋ยวก่อน ข้ามีอีกคำถามหนึ่ง”
“อะไร?“่
“ใคร … เจ้าคิดว่าใครงดงามที่สุด? ฉือ กูเหยียน? หยุน ชิงวู? หรือ ปิง หยาง?” วู่ จวี้เอ๋อ ลังเลที่จะถาม
“ทำไมไม่รวมเจ้าด้วยล่ะ?” ฟาง เจิ้งจือ หัวเราะเบาๆ
“งั้นถ้ารวมข้าด้วย? แล้ว … ในพวกเราทั้ง 4 … ใครงดงามที่สุด?” นางก้มหน้าลงขณะถาม
“ท่านแม่ของข้างดงามที่สุด!” ฟาง เจิ้งจือ ตอบอย่างมั่นใจ
“จะ… เจ้า เจ้าไร้ยางอาย!! ข้าขอถอนคำพูด เจ้าลืมไปได้เลยที่จะออกจากที่นี่!” วู่ จวี้เอ๋อ หายตัวไปจากตำแหน่งที่นางยืนอยู่
“ไม่นะ นางหนีไปแล้ว!”ฟาง เจิ้งจือ สบถนางทำแบบนี้ได้ยังไงกัน?
ความซื่อสัตย์ของมนุษย์อยู่ที่ไหนกันหา?
…
ดินแดนภูเขาทางใต้ทอดยาวไม่มีที่สิ้นสุด ป่าหนาทึบมากมายปกคลุมไปทั่ว ‘ประตูผ่านเทือกเขา’ เป็นตัวแบ่ง ถ้าอยู่ฝั่งด้านในถือเป็นดินแดนของอาณาจักรเซี่ย ถ้าอยู่ด้านนอกก็เป็นของดินแดนภูเขาทางใต้
ประตูผ่านเทือกเขาถูกสร้างขึ้นอย่างดี สร้างจากหินสูงกว่า 10 เมตร
อย่างไรก็ตามมีร่องรอยการต่อสู้ที่นี้เพียงเล็กน้อย นี่เป็นข้อพิสูจน์ถึงความสัมพันธ์ที่แน่แฟ้นระหว่าง ภูเขาทางใต้และอาณาจักรเซี่ย
ทหารกว่า 100,000 นายที่พักผ่อนอยู่ที่นี่ในคืนนี้พวกเขาจะได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจากภูเขาทางใต้ที่ประตู องค์ชาย หลิน เทียนหลง จะพูดย้ำกฎของการทดสอบ
จากนั้นผู้เข้าสอบจะนำทัพของพวกเขาเข้าไปในเขตแดน
ดินแดนภูเขาทางใต้ใหญ่ขนาดไหนกัน?
นี่เป็นคำถามที่ไม่กี่คนที่รู้คำตอบ อย่างไรก็ตามแค่ดินแดนเดียวก็มีขนาดเกือบครึ่งหนึ่งของอาณาจักรเซี่ยเลยก็ว่าได้
เป็นสถานที่ที่มีเหล่าสัตว์ร้ายอยู่ทั่วทุกหนแห่ง
“ไม่ง่ายเลยที่จะเดินเข้าไปในสถานที่ที่เปื้อนเลือดเช่นนี้ เมื่อไรที่เราจะได้เห็นหมู่บ้าน” หนึ่งในผู้เข้าสอบเริ่มบ่นเมื่อมองไปทางไหนก็เห็นแต่ป่า
“น้องหลี่ เจ้าผิดแล้ว ที่นี่ไม่มีหมู่บ้าน พวกเขาตั้งเป็นถิ่นฐานเป็นกลุ่มๆแบบชนเผ่า” ผู้เข้าสอบอีกคนหัวเราะเบาๆ
“เจ้าและข้าต่างมีเลือดเนื้อเชื้อไขขุนนาง ถ้าไม่ใช่เพราะการทดสอบ เราจะไม่มีทางอยู่ในที่เช่นนี้แน่นอรน ข้าคิดว่า… เร็วมาก มีบางอย่างเคลื่อนที่อยู่ด้านหน้าเจ้า!“่
“น้องหลี่ ไม่ต้องกังวลไป มันเป็นแค่สัตว์ตัวเล็ก เรามีชายชาตรีอยู่ใต้บัญชากว่า 4000 คน ตราบเท่าที่เราไม่ต้องฝ่าเข้าไปก็ไม่ใช่ปัญหา “
“ฮ่าฮ่าฮ่า … พี่หวัง พูดถูก ลองมาดูความสามารถในการล่าสัตว์ของพวกเรากันเถอะ“่
“ถ้าน้องหลี่อยากให้ข้าสนุก ทำไมเราไม่มาแข่งล่ากันดูละ?“่
“ย่อมได้!“ผู้เข้าสอบยิ้มและพยักหน้า จากนั้นเขาก็หันหลังและตะโกนใส่กองกำลังของเขาว่า “พักที่นี่ก่อน ข้ากับพี่หวังจะกลับมาในไม่ช้า!“่
