ตอนที่ 164 ทําไมพี่ถึงทํากับฉันแบบนี้
“ฉันจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับป้าหลินและอันซิน”
เฉียวเมียนเมียนหน้าซีด
เธอกํามือแน่นไว้ข้างตัว
คําพูดของเฉียวหรุ่ยเป็นเหมือนกริชที่ทิ่มแทงใจเธอ
แม้ว่าเธอไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายกับพ่อของเธออีกต่อไปแล้ว แต่เธอก็ยังเจ็บปวดกับคําพูดของเขา
“ใครก็ได้ เรียกรถพยาบาลที ส่งคุณผู้หญิงและคุณหนูรองไปโรงพยาบาลด่วนเลย”
เฉียวหงี่ยมองไปที่หลินฮุยเซินและเฉียวอันซินอยางใจจดใจจ่อ หลังจากที่ต่อว่าเฉียวเมียนเมีย
ตอนนี้ความรังเกียจที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา ถูกแทนที่ด้วยความกังวล ตอนนี้เขาทําตัวเป็นสามีและพ่อที่ดี
ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
เฉียวเมียนเมียนลดสายตาลงและยิ้มอย่างเศร้า ๆ ราวกับว่าในที่สุดเธอก็สามารถมองเห็นทั้งหมดได้ แต่ดวงตาของเธอกลับมาน้ําตาคลอเบ้า
คนที่อยู่โดยรอบต่างหวาดกลัว
เมื่อเฉียวหรูยร้องขึ้นอีกครั้ง คนรับใช้ก็ตอบสนองและรีบเข้ามาช่วยดูแลภรรยาและลูกสาวของเขา
เฉียวอันซินค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ขณะที่เธอถูกบีบนวด หลังจากนั้นไม่นาน สติของเธอก็คืนกลับมาอีกครั้ง
“อันซิน ฟื้นแล้วเหรอลูก”
เฉียวหรี่ยดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้เห็นว่าเธอฟื้นแล้ว แต่เขาก็รีบถามด้วยความกังวล
“เป็นไงบ้างลูก รู้สึกไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า? เดียวเราไปตรวจที่โรงพยาบาลกันหน่อย”
เฉียวอันซินยังคหวิว ๆ จากการถูกตบ และใบหน้าของเธอก็เริ่มแสบ แก้มของเธอเริ่มบวม
คนแรกที่เธอเห็นเมื่อลืมตาขึ้นคือบอดี้การ์ดสองคนที่ตบเธอ เธอจับมือเฉียวหรุ่ยและร้องว่า
“พ่อคะ ฉันกลัว ฉันทําอะไรผิดงั้นเหรอ ทําไมพี่เขาถึงปฏิบัติกับฉันแบบนี้”
“พี่คะ ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว ฉันรู้ว่าฉันทําผิดไป”
เธอเงยหน้าขึ้นมองด้วยน้ําตาและร้องไห้อย่างน่าสงสาร
“ฉันคิดว่าป้าซูก็จากไปหลายปีแล้ว คงไม่เป็นอะไรถ้าฉันจะขอเข้าไปใช้ห้องชั่วคราว เพื่อเห็นแก่ลูกของฉัน ฉันไม่คิดว่าพี่จะไม่ชอบขนาดนี้”
“ถ้าฉันรู้ว่าพี่เสียใจมากขนาดนี้ ฉันคงไม่กล้าเข้าไปใช้ด้วยซ้ํา”
“ฉันอยากย้ายเข้าไปห้องนั้นเอง พ่อกับแม่ได้เกี่ยวข้องอะไรเลย พี่จะโกรธก็โกรธกับฉันเถอะ อย่างได้ลากคนบริสุทธิ์เข้ามาเกี่ยวด้วยเลย”
น้ําตาไหลลงใบหน้าที่บวมแดงของเธอ
ยังมีเอดที่ปลายมุมปาก
เธอดูอ่อนแอ และน่าสมเพชมาก
ยิ่งเธอดูเศร้าและไร้เดียงสามากเท่าไหร่ เฉียวเมียนเมียนก็จะดูเลวร้ายมากขึ้นในฐานะพี่น้อง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอแสดงท่าทางหวาดกลัว มันทําให้เฉียวเมียนเมียนดูเหมือนคนพาลที่กําลังเหยียบย่ําเธอ
เฉียวเมียนเมียนเฝ้าดูการแสดงของเธออย่างเย็นชา
แผนของเฉียวอันซิน คุ้นเคยกับเธอเป็นอย่างมาก
เธอมีความสามารถอะไรอีกนอกจากพยายามขอความเห็นใจ
เห็นได้ชัดว่าเธอแสดงมาตลอด แต่ก็ไม่มีใครมองเห็นเลย
เมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของเฉียวอันซิน เฉียวหรุ่ยก็โกรธมากขึ้น
