บทที่ 22: ใช้จระเข้เป็นเหยื่อ
น้ำหวานของต้นไม้หิมะที่หนาวจัดนั้นไม่ถูกอย่างแน่นอนและไม่ใช่ใคร ๆ ก็สามารถทำงานเป็นผู้ช่วยทั่วไปได้ แม้ว่าอาจารย์ดวนหลาน ต้องการให้ จู มิงหลาง ช่วยงานเล็ก ๆ น้อย ๆ สักสิบอย่าง นั่นก็อยู่ในสิทธิ์ของนาง!
อย่างไรก็ตามเขาอยากรู้ว่าทำไมนางถึงไม่ร้องขอความช่วยเหลือจาก ไป๋ฉีเนื่องจากเขาแข็งแกร่งขึ้น ทำไมจึงขอตัวจระเข้ดำแทน?
หลังจากมาถึงบ่อน้ำใต้น้ำตกฟีนิกซ์ในที่สุดจู มิงหลางก็เข้าใจว่าทำไม ดวนหลานถึงขอให้เขาพาจระเข้ดำตัวน้อยมาด้วย
เมื่อเห็นน้ำปั่นป่วนใต้น้ำตกและโขดหินขนาดใหญ่ในสระน้ำจู มิงหลางก็ตกอยู่ในห้วงความคิดครู่หนึ่ง เขาไม่รู้ว่าควรสื่อสารกับวิญญาณจระเข้ตัวน้อยของเขาอย่างไร
“ จำไว้นะจระเข้น้อยว่ายน้ำหนีทันทีเมื่อพวกมันกระโดดมาที่เจ้า ไม่ต้องรอทิ้งส่วนที่เหลือไว้ให้อาจารย์ดวนหลานมังกรน้ำท่วมจัดการต่อ เข้าใจมั้ย?” จู มิงหลาง กล่าวอย่างจริงจังพร้อมกับจับหัวที่น่ารักของจระเข้น้อย
วิญญาณจระเข้ตัวน้อยแสดงใบหน้าบึ้งตึงแม้ว่าโดยปกติแล้วเขาจะดูขมขื่นก็ตามที
มันซึ่งเดิมกำลังนอนหลับอย่างสงบในสวนหลังบ้านไม่เคยคาดคิดว่าจะกลายเป็นเหยื่อล่อ
ข้าเป็นจระเข้….จระเข้!!
ใครจะใช้จระเข้เป็นเหยื่อ!?
“ ไม่ต้องกังวล สัตว์ประหลาดน้ำอายุหลายร้อยปีตัวนี้ไม่ได้แข็งแกร่งมากนักเพียงแต่มีความไวต่อกลิ่น มันจะซ่อนตัวอยู่ในโขดหินที่ก้นบ่อทุกครั้งที่ข้าเรียกมังกรแม่น้ำลึกของข้า มันคงเป็นเค้กชิ้นหนึ่งที่จะฆ่ามันโดยใช้ ศาสตร์อาคม แต่การทำเช่นนั้นจะทำให้สิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในบ่อได้รับบาดเจ็บ” อาจารย์ดวนหลาน บอก จู มิงหลาง
หลังจากฝึกฝน มังกรน้ำท่วม ใต้น้ำตกมาเป็นเวลานานนางได้ค้นพบการมีอยู่ของสัตว์ประหลาดน้ำที่เป็นภัยคุกคามต่อชาวประมง
ในฐานะอาจารย์ของ สถาบันผู้ฝึกมังกร นางมีหน้าที่จัดการเรื่องดังกล่าวแม้ว่าจะไม่ใช่งานที่ได้รับมอบหมายก็ตาม อนิจจาปีศาจน้ำนั้นเข้าใจหนทางแห่งการอยู่รอดเพียงแต่กลั่นแกล้งผู้อ่อนแอและหวาดกลัวผู้แข็งแกร่ง ภายใต้สถานการณ์ปกติมันยากมากที่จะจับมัน …
มังกรน้ำท่วมมีขนาดใหญ่เกินไปทำให้ยากต่อการค้นหาระหว่างโขดหินที่ก้นบ่อ เมื่อ ดวนหลาน เห็น จู มิงหลาง นางจำได้ว่าเขามีวิญญาณจระเข้ตัวน้อย
ระดับจิตวิญญาณของจระเข้ในปัจจุบันนั้นถูกต้องแล้วอ่อนแอกว่าปีศาจน้ำอายุร้อยปีและอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานสำหรับล่าเหยื่อปลาตัวใหญ่ธรรมดา ไม่พอที่จะเข้าตาปีศาจน้ำอายุร้อยปีตัวนี้!
ในที่สุด จู มิงหลาง ก็เข้าใจแล้ว
การปล่อยให้วิญญาณจระเข้ของเขาเป็นเหยื่อล่อปีศาจน้ำอายุร้อยปีคือรางวัลที่แท้จริง!
สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่ล้มเหลวในการสร้างมังกรจะถูกเรียกว่า ปีศาจวิญญาณ เมื่ออายุครบร้อยปี
เมื่ออายุกว่าพันปีพวกเขารู้จักกันในนามวิญญาณปีศาจ
สำหรับผู้ที่มีอายุมากกว่าหมื่นปีพวกเขาถูกเรียกว่าวิญญาณศักดิ์สิทธิ์
แม้ว่าปีศาจวิญญาณและวิญญาณปีศาจที่ไม่เหมือนใครเหล่านี้จะไม่เคยข้ามประตูมังกรของพวกเขา แต่ก็มีหลายตนในหมู่พวกเขาที่มีความแข็งแกร่งเหนือมังกรจริงโดยเฉพาะวิญญาณปีศาจและวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ แม้แต่ มังกรผู้นำ และ ราชามังกร ก็ยังต้องหลีกเลี่ยงพวกมัน!
ปีศาจวิญญาณ อายุร้อยปีไม่ได้อ่อนแอแต่อย่างใด มันอยู่ที่ระดับของมังกรป่าเขียวที่พัฒนาแล้วโดยประมาณ
การปล่อยให้ไป่ฉีรับมือมันไปก็ไม่เป็นไร แต่จระเข้ตัวน้อยไม่เหมาะกับมันอย่างแน่นอน!
นั่นคือเหตุผลที่ จู มิงหลาง เตือนจระเข้ตัวน้อยครั้งแล้วครั้งเล่าให้รีบหนีทันทีเมื่อพบสัตว์ประหลาดน้ำท่ามกลางโขดหินขนาดใหญ่ที่ก้นบ่อ!
——
วิญญาณจระเข้น้อยกล้าหาญมากกระโดดลงไปในสระน้ำขนาดใหญ่
เนื่องจากไม่ได้ทำสัญญาวิญญาณซึ่งกันและกัน จู มิงหลาง จึงไม่สามารถรับรู้ถึงอารมณ์และสภาพของวิญญาณจระเข้ตัวน้อยได้ บอกความจริงเขาเป็นห่วง
อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาแล้วว่าในที่สุดจิตวิญญาณของจระเข้ตัวน้อยก็จำเป็นต้องข้ามประตูมังกรของมันอยู่ดี การปล่อยให้มันได้สัมผัสกับสิ่งนี้เป็นเส้นทางแบบหนึ่ง ท้ายที่สุดแล้วเมื่อใดที่มันจะกลายเป็นมังกรจากการฝึกฝนในน่านน้ำโดยไม่มีอันตรายใด ๆ ที่จะพูดถึง?
เนื่องจากน้ำตกกระแทกพื้นผิวของบ่อจึงขรุขระมาก จู มิงหลาง ไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในน้ำ
ยิ่งรอนานเขาก็ยิ่งรู้สึกไม่สบายใจ ความแข็งแกร่งของพันธะวิญญาณกับสัตว์เลี้ยงมังกรนั้นอ่อนแอเกินไปและจะแตกสลายหลังจากความตายเท่านั้น แม้ว่า จู มิงหลาง จะเข้าใจว่าสิ่งมีชีวิตทุกชนิดจะต้องประสบกับการทดลองชีวิตและความตายเพื่อให้มันกลายเป็นมังกรได้และตระหนักดีว่าความเสี่ยงนั้นต่ำมากเมื่อมี อาจารย์ฝึกมังกร ที่ทรงพลังเช่น ดวนหลาน อยู่ข้างๆ เขาก็สามารถช่วยได้ แต่อดรู้สึกกังวลไม่ได้
บุรุบุรุบุรุ !!!
ผิวน้ำก็ปั่นป่วนอย่างรุนแรง หัวจระเข้สีดำค่อยๆโผล่ออกมา แต่มันไม่ได้โผล่ขึ้นมาจากน้ำจนหมดแทนที่จะว่ายไปมาอย่างรวดเร็วใต้น้ำ
จากโขดหินขนาดใหญ่เหนือน้ำ จู มิงหลาง สามารถมองเห็นร่างสีดำที่กำลังว่ายน้ำได้อย่างชัดเจน
มันคือจระเข้ดำตัวน้อย!
ก่อนที่จู้หมิงหลางจะถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันใดนั้นแสงไฟฟ้าสีแดงอมม่วงก็ส่องประกายออกมาจากบ่อ รังสีไฟฟ้าหนาแน่นค่อยๆแผ่ออกมาจากกลุ่มควันหนาทึบใต้น้ำ!
ในวินาทีต่อมาสัตว์ประหลาดสีแดงเข้มก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็วไล่ตามวิญญาณจระเข้ตัวน้อยอย่างอุกอาจ
ในขณะที่สัตว์ประหลาดสีแดงเข้มเคลื่อนที่ควันสีดำไฟฟ้าตามมาที่ด้านข้างของมัน ปลาจำนวนมากไม่สามารถหนีไปได้ทันเวลาและทั้งหมดหงายท้องลอยอยู่บนผิวน้ำที่ปั่นป่วน ในช่วงเวลาสั้น ๆ พวกมันทั้งหมดถูกไฟฟ้าดูด
ฉากนี้ดูแล้วบาดใจสุด ๆ !
อย่างไรก็ตามสัตว์ประหลาดตัวสีแดงเข้มไม่ได้สนใจปลาตัวอวบอ้วนพวกนั้นเลยแม้แต่น้อย ควันหนาทึบที่มีแสงไฟฟ้าสีแดงเข้มเหมือนกรงเล็บของปีศาจจับที่หางของวิญญาณจระเข้ตัวน้อย
“ อาจารย์ดวนนหลาน!” จู มิงหลาง อุทานอย่างเร่งด่วน
“ พวกเขายังไม่ได้อยู่ใต้น้ำตก” ดวนหลาน ตอบอย่างใจเย็น
วิญญาณจระเข้ตัวน้อยว่ายเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เร็วกว่าตอนที่มันฝึกในกระแสน้ำเชี่ยวกรากเป็นสองเท่า ถึงกระนั้นมันก็ไม่สามารถสลัดสัตว์ประหลาดสีแดงเข้มที่น่ากลัวตัวนั้นได้
วิญญาณจระเข้น้อยพยายามเต็มที่แล้ว หากสถานการณ์นี้ยังคงอยู่มันจะไม่สามารถไปที่ม่านน้ำตกได้ก่อนที่มันจะเป็นอัมพาตด้วยกระแสไฟฟ้าของสัตว์ประหลาดสีแดงเข้ม!
เมื่อตระหนักว่าชีวิตของมันตกอยู่ในอันตรายวิญญาณจระเข้ตัวน้อยก็เริ่มร้องไห้เพื่อขอความช่วยเหลือ มันไม่เคยเจอศัตรูแบบนี้มาก่อนและเห็นได้ชัดว่ามันกลัวสุดขีด เสียงของมันเหมือนเด็กร้องไห้
จู มิงหลางตระหนักดีว่าวิญญาณจระเข้ตัวน้อยจะไม่สามารถทำภารกิจให้สำเร็จได้และเขาก็ยื่นมือออกไปทันทีโดยต้องการเรียก ไป๋ฉี มาช่วยมัน
“ ถ้าเจ้ายุติภารกิจตอนนี้ เจ้าก็ยอมแพ้ประตูมังกรของมันแล้ว สิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ จำนวนมากไม่ตระหนักถึงศักยภาพของตัวเองและมักเลือกที่จะพึ่งพาผู้ดูแลมังกรในช่วงเวลาสำคัญ อย่างไรก็ตามมันยังไม่ใช่มังกรที่แท้จริง เจ้าไม่สามารถซ่อนมันไว้ในอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณของเจ้าได้ วันหนึ่งจะมาถึงเมื่อมันพ้นสายตาของเจ้า ถูกกวาดเข้าสู่กระแสน้ำเชี่ยวกรากของน้ำตกอีกครั้งและเผชิญหน้ากับเหยื่อที่แข็งแกร่งกว่ามาก…” เสียงของ ดวนหลาน บ่งบอกถึงความเข้มงวด
ในฐานะครู นางเข้าใจดีว่าสถานการณ์ตอนนี้ของวิญญาณจระเข้น้อยยังไม่ถึงจุดสิ้นหวัง
ความผิดปกติของพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง ดวนหลาน ต้องการให้ จู มิงหลาง สงบสติอารมณ์ในขณะนี้ซึ่งเป็นอาจารย์ฝึกมังกร ที่มีคุณภาพทุกคนจำเป็นต้องมี
เช่นเดียวกับนกอินทรีถ้านกอินทรีไม่เคยถูกผลักไปที่หน้าผาพวกมันจะซ่อนตัวอยู่ในรังตลอดไปรอการป้อนอาหารและไม่เคยเรียนรู้วิธีบิน
พวกมันจะไม่เรียนรู้วิธีล่าสัตว์หรือวิธีบิน พวกมันจะกลายเป็นอาหารของงูเหลือมเจ้าเล่ห์หรือถูกสัตว์ร้ายอื่นกัดตายเพื่อแย่งชิงดินแดน
จู มิงหลาง หายใจเข้าลึก ๆ ในที่สุดก็เลือกที่จะเฝ้าดูอย่างเย็นชาจากด้านข้าง
วิญญาณจระเข้ตัวน้อยส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือดังขึ้น แต่ จู มิงหลาง ไม่ตอบสนองมัน
กูกูกู..!
ทันใดนั้นสัตว์ประหลาดน้ำสีแดงเข้มก็โผล่ครึ่งหัวของมันขึ้นมาจากน้ำ ดวงตาของมันเป็นสีแดงสนิทกระพริบด้วยความแวววาวแปลก ๆ
น้ำในบ่อข้างหน้าอยู่ภายใต้การควบคุมของพลังที่แปลกประหลาดและไม่รู้จัก มันเริ่มเคลื่อนที่ไปข้างหลังเหมือนหางขนาดใหญ่ที่พุ่งออกไปในคลื่นย้อนกลับ!
ระยะห่างที่วิญญาณจระเข้ตัวน้อยอยู่ระหว่างพวกมันนั้นไม่เพียงพอ ด้วยการปรากฏตัวของกระแสน้ำที่ไม่คาดคิดนี้มันไม่มีทางหลบหลีกได้และแกะก็ถูกส่งเข้าไปในปากเสือ!
หัวใจของ จู มิงหลาง จมดิ่งลงเมื่อได้เห็นฉากนี้
– คู่ต่อสู้รู้จัก ศาสตร์ปีศาจ! ไม่มีทางที่วิญญาณจระเข้ตัวน้อยจะหนีไปได้ในตอนนี้ –
วิญญาณจระเข้ตัวน้อยดูเหมือนจะเข้าใจว่าจะไม่มีใครมาช่วยมันได้ คลื่นย้อนกลับถาโถมเข้าใส่มัน เกือบจะพลิกตัวมันไปรอบ ๆ ไม่มีความหวังที่มันจะหลบหนีได้!
“ โอ… !!!”
วิญญาณจระเข้น้อยเหวี่ยงหางปรับตัวเองเพื่อเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดน้ำสีแดงเข้ม
ใช้ประโยชน์จากคลื่นย้อนกลับวิญญาณจระเข้ตัวน้อยลดศีรษะลงและเล็งเขาตรงเดิมพันทั้งหมดนี้และพุ่งเข้าใส่สัตว์ประหลาดน้ำสีแดงเข้ม!
เขาจระเข้ถล่มหนัก!
ในแง่ของความแข็งแกร่งของร่างกายวิญญาณจระเข้ตัวน้อยที่มีความยาวถึงสองเมตรจะไม่ด้อยไปกว่าสิ่งมีชีวิตที่ดุร้ายมากนัก นอกจากนี้เขาบนหน้าผากของมันก็เปรียบได้กับแรด ข้อนี้มีพลังที่น่าสะพรึงกลัวอยู่เบื้องหลัง!
ปัง!!!
สัตว์ประหลาดสีแดงเข้มถูกปกคลุมไปด้วยเมฆมืดไม่ได้คาดหวังว่าเหยื่อของมันจะตอบโต้และถูกส่งตัวลอยขึ้นจากน้ำ
ในขณะนี้ จู มิงหลาง ก็สามารถมองเห็นสัตว์ประหลาดได้อย่างชัดเจน มันเป็นปลาดุกที่มีความรุนแรงที่น่ากลัวจริงๆ มีหนวดสองอันที่ขากรรไกรบนและล่าง หนวดทั้งสี่เป็นสิ่งที่เปล่งแสงไฟฟ้าสีแดงเข้มเหล่านั้น!
ปลาดุก ที่มีความรุนแรงนั้นไม่มีเกล็ดโดยธรรมชาติ อย่างไรก็ตามวิญญาณปีศาจร้อยปีนี้มีผิวหนังชั้นนอกที่คล้ายกับแผ่นเหล็ก ครั้งหนึ่งมันอาจจะเป็นไปได้ที่พลังเขาของจระเข้ตัวน้อยจะทำร้ายคู่ต่อสู้ของมันอย่างรุนแรง แต่มันก็ถูกปิดกั้นด้วยผิวหนังที่แข็งกร้าวของปลาดุกที่รุนแรง
บีสสสสส …
ล้อมรอบด้วยควันไฟฟ้าวิญญาณจระเข้ตัวน้อยถูกไฟฟ้าดูดด้วยด้ายสีแดงเข้มขณะที่มันส่งปลาดุกที่มีความรุนแรงลอยไปพร้อมกับประจุของมันและร่างกายของจระเข้ก็เริ่มชักกระตุก
“ โอ๊ดดดด !!” วิญญาณจระเข้ตัวน้อยร้องอย่างเจ็บปวดขณะที่มันพยายามว่ายน้ำออกจากเมฆดำก่อนที่มันจะเป็นอัมพาตอย่างเต็มที่ …
มันว่ายน้ำออกจากเมฆดำได้ แต่สุดท้ายก็ขยับศีรษะคอหน้าอกและแขนขาหน้าไม่ได้ จระเข้ตัวน้อยต้องอาศัยหางของมันพาตัวไปยังน้ำตกด้วยความยากลำบากมาก
“ กู… !!!” ปลาดุกที่มีความรุนแรงร้องเรียกออกมาเพียงแค่หายจากอาการวิงเวียนศีรษะหลังจากนั้นสักครู่
ดวงตาสีแดงจับจ้องไปที่วิญญาณจระเข้ตัวน้อยด้วยความโกรธ ปลาดุกที่มีความรุนแรงได้ระดมสาดน้ำขนาดใหญ่อีกครั้งไล่ตามวิญญาณจระเข้ตัวน้อย มันจะไม่ปล่อยให้สิ่งต่างๆหยุดนิ่งโดยไม่กลืนเหยื่อของมัน!
วิญญาณจระเข้ตัวน้อยเคลื่อนไหวช้ามากเหมือนผู้อาวุโสบนไม้ค้ำแข่งกับผู้ใหญ่ที่วิ่งเต็มที่ อย่างไรก็ตามมันไม่ยอมแพ้และว่ายน้ำต่อไปด้วยร่างกายที่เจ็บปวดและเหนื่อยล้าของมัน …
“ กูกู !!!”
ปลาดุกดุร้ายกระโจนขึ้นปากของมันอ้าออกเหมือนตะกร้าสีดำ วิญญาณจระเข้ตัวเล็กยาวสองเมตรดูเหมือนจะตัวเล็กเมื่อเทียบกัน ดูเหมือนว่าสัตว์ประหลาดตัวนี้ตั้งใจที่จะกลืนกินมันอย่างแท้จริง!
ทันใดนั้นมังกรน้ำท่วมสีฟ้าก็โผล่ออกมาจากม่านของน้ำตกพร้อมกับเสียงคำรามร่างเพรียวและทรงพลังของมันพุ่งเข้าหาบ่อน้ำ
มันเร็วมากจนดูเหมือนว่าสายฟ้าสีฟ้าอันหนาทึบได้กระพริบไปทั่วน้ำตก มังกรน้ำท่วมดักจับปลาดุกดุร้ายที่กลางอากาศเหมือนงูที่จับกบด้วยการกัดเพียงครั้งเดียว
ในฐานะหน้าผาสูงตระหง่านของน้ำตก มังกรน้ำท่วมเหวี่ยงคอโยนปลาดุกรุนแรงที่จับได้อย่างไร้ความปรานีไปที่หน้าผา!
โครม! เนื้อและเลือดกระเซ็นวาดภาพกำแพงหินของน้ำตก ความแข็งแกร่งที่อยู่เบื้องหลังการขว้างของ มังกรน้ำท่วม นั้นน่าตกใจเกินไปจริงๆแล้วทุบปลาดุกรุนแรงที่แข็งแกร่งและดุร้ายให้แหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!
ชูฮัวฮัว…
เมื่อน้ำตกไหลลงมาในไม่ช้าแอ่งเนื้อและเลือดขนาดใหญ่ของ ปลาดุกแข็งแกร่ง ก็ถูกชะล้างออกไปทีละนิดลงไปในบ่อ …
เมื่อซากศพถูกชะล้างออกไปปลากินเนื้อจำนวนนับไม่ถ้วนก็ถูกลากไปที่นั่นเพื่อแย่งชิงอาหาร หลังจากที่ถูกปลาดุกดุร้ายตัวนี้รังแกมาเป็นเวลานานปลาที่กินเนื้อเป็นอาหารในบ่อก็มีช่วงเวลาที่ดีในการกินซากของมันโดยกระดิกหางอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีปลาดุกแห่งความรุนแรงก็ถูกแยกชิ้นส่วนอย่างสมบูรณ์ แม้แต่น้ำเลือดก็เจือจางมากขึ้น …
