เมื่อต้องรอ มันทำให้ไฮร์แลนด์หันไปสนใจป็อง ขณะที่นางมองโจชัวและเซอร์ไวเซนาสเช่เดินออกจากห้องมา
“ โจชัวคุยกันเสร็จแล้วหรือ? ซิริ…งั้นเจ้าก็ควรตามข้าไปสถาบันได้แล้ว”
ไฮร์แลนด์ยังคงประเมิน“ ความชมชอบ” ของซิริที่มีต่อโจชัวต่ำไป และโจชัวได้เตือนพวกนางแล้วว่าการพูดคุยอาจใช้เวลาสักครู่ก่อนที่เขาจะเข้าไปในห้อง
ดังนั้นไฮร์แลนด์จึงคิดพาซิริกลับไปที่สถาบัน พยายามกอบกู้สถานะการเป็นนักเรียนของนาง อย่างไรก็ตามซิริปฏิเสธอย่างรวดเร็ว ไม่ยอมขยับเขยื่อน
ราวกับว่าซิริจะตายหากนางต้องห่างจากโจชัว
นั่นเป็นความจริงที่มีเพียงซิริและโจชัวเท่านั้นที่รู้ จนถึงตอนนี้ซิริยังหาโอกาสที่ดีในการอธิบายความสัมพันธ์ของนางกับโจชัวให้ไฮร์แลนด์ฟังไม่ได้
โชคดีที่การต้อนรับแขกของโรงละครนั้นยอดเยี่ยมที่สุด ควบคู่ไปกับเสน่ห์ของป็อง ซิริจึงเบี่ยงเบนความสนใจของไฮร์แลนด์ได้
“ พี่นี่ก็เย็นแล้ว”
ซิริชี้ไปที่นาฬิกาบนผนังทางเดิน เป็นหนึ่งในเครื่องใช้อาร์คาโนเทคที่ผลิตหลังจากการปฏิวัติสิทธิบัตรเมื่อสามสิบปีก่อน นับตั้งแต่การถือกำเนิดของนาฬิกาที่ขับเคลื่อนด้วยรูน ในที่สุดมนุษย์ในโลกนี้ก็สามารถนับเวลาได้อย่างแม่นยำแม้กระทั่งวินาที
“เย็น? เห็นๆอยู่ว่าเพิ่งผ่านไป 10 นาที…”
ประโยคของไฮร์แลนด์จบลงอย่างกะทันหัน เมื่อนางหันไปมองนาฬิกาบนผนัง เข็มชั่วโมงของนาฬิกาชี้ไปที่เลขเจ็ด
เป็นเวลาห้าโมงกว่าตอนที่ไฮร์แลนด์มาถึงนี่ หมายความว่านางและซิรินั่งอยู่ตรงนี้เป็นเวลาสองชั่วโมง!
กระนั้นไฮร์แลนด์ก็รู้สึกเหมือนว่าสองชั่วโมงผ่านไปในพริบตา สิ่งที่นางทำในวันนี้คือเล่นป็องกับซิริสองสามรอบ
มัน … น่ากลัว!
ไฮร์แลนด์รู้สึกหนาวสั่นตามกระดูกสันหลัง ขณะที่นางมองหน้าต่างป็องสีขาวในสายตาของนาง
นางคิดมาตลอดว่าการเสียเวลาเป็นเรื่องที่เลวร้ายที่สุด และเกมนี้ทำให้ชีวิตนางเสียเวลาไปสองชั่วโมง
ตอนนี้นางลังเลว่าจะใช้เวทมนตร์ลบป็องออกจากความทรงจำของนาง
เหตุผลที่ทำให้นางลังเลคือนางไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ นางแพ้ซิริสามเกมก่อนหน้านี้ และนางจะต้องชนะสักครั้งให้ได้
ดังนั้นไฮร์แลนด์จึงล้มเลิกความคิด
“ ขอโทษที่ทำให้รอ วาระต่อไปคือการเตรียมความพร้อมสำหรับรอบปฐมทัศน์ ข้ากลัวว่านางอาจไม่อยากกลับไปก่อนเวลานั้น” โจชัวกล่าว
คำพูดของโจชัวกระตุ้นความคิดในใจของซิริ
คอหนังตัวจริงจะไม่รู้สึกเบื่อแม้ว่าพวกเขาจะดูหนังเป็นสิบ ๆ ครั้งก็ตาม และซิริก็ไม่ได้ดูส่วนสุดท้ายที่เสร็จสมบูรณ์เหมือนดยุคแห่งกระดูก
ดังนั้นนางจึงรอคอยวันนี้มานานแสนนาน!
“ แต่โจชัว…”
ไฮร์แลนด์ขัดเล็กน้อย สถาบันที่นางเรียนจะจบชั้นเรียนตอนสองทุ่ม ถ้านางรีบไปที่นั่นตอนนี้นางอาจจะไปถึงชั้นเรียนได้ทันเวลา
ซิริไม่ได้ไปรายงานตัวที่โรงเรียนมาครึ่งปีแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะความสามารถทางเวทย์มนตร์ของซิรินั้นสูงกว่าไฮร์แลนด์มาก ซิริอาจถูกสถาบันไล่ออกไปแล้ว ในความเป็นจริงมีเสียงกระซิบเกี่ยวกับการขาดเรียนครึ่งปีของเจ้าเด็กบ้าในหมู่อาจารย์อยู่
การเป็นผู้วิเศษเป็นสัญลักษณ์ของสถานะที่สูงส่งในนอร์แลนด์ และไฮร์แลนด์หวังเป็นอย่างยิ่งว่าซิริจะเรียนต่อในสถาบันเวทมนตร์
“ ตอนนี้ข้าไม่อยู่มาครึ่งปีแล้ว รอไปวันอื่นก็คงไม่มีปัญหาอะไร พี่ข้าเลือกที่จะอยู่ต่อเพื่อชมรอบปฐมทัศน์ ข้าคงจะเสียใจไปตลอดชีวิตถ้าพลาด ” ซิริกล่าว
ไฮร์แลนด์เชื่อเสมอว่าละครเวทีเป็นเพียงสิ่งที่ผ่านมาและผ่านไป นางเคยถูกเพื่อนร่วมชั้นลากไปหนหนึ่ง แต่นางก็ไม่สนใจ
แม้ว่าไฮร์แลนด์จะลากซิริไปโรงเรียนในฐานะพี่สาวของนาง แต่ก็ไม่มีประโยชน์เพราะ…นางไม่เหมือนซิริ
แม้จะมีใบรับรองผู้วิเศษระดับ 3 แต่นางก็ไม่สามารถเทียบได้กับจอมเวทย์ระดับ 2
เวทมนตร์ที่ซิริใช้นั้นมีแนวโน้มเอียงไปสู่การต่อสู้จริงมากกว่า ในขณะที่เวทมนตร์ของไฮร์แลนด์นั้นเน้นวิชาการมากกว่า
“ เอาล่ะ…” ในที่สุดไฮร์แลนด์ก็ยอมและตกลง
ดังนั้นโดยมีเซอร์ไวเซนาสเช่นำทาง โจชัวจึงตรงไปที่ห้องแสดงละครของโรงละคร
ภายในโรงละครไวเซนาสเช่ มีสองห้องโถงและห้องโถงแรกเป็นห้องที่ใช้สำหรับการแสดงอย่างเป็นทางการ หอแบ่งออกเป็นชั้นบนชั้นกลางและชั้นล่าง ซึ่งมีที่นั่งเพียงพอที่จะรองรับคนสองพันคนในระหว่างการแสดงครั้งเดียว
แม้ว่าจะไม่มีใครมาเยี่ยมชมโรงละครมานานแล้ว แต่ที่นั่งในโรงก็สะอาดสะอ้าน เพดานถูกจารึกด้วยลวดลายสีทองอ่อนที่สลับซับซ้อน ซึ่งทำให้โรงละครรู้สึกมีสง่าราศีขึ้นเล็กน้อย …
และโรงละครเคยมีวันที่รุ่งโรจน์ …
“ ท่าน ท่านคิดว่ายังไง?”
เซอร์ไวเซนาสเช่ย้ายไปอยู่ข้างโจชัว และอาการอ่อนน้อมถ่อมตนของเขาจากก่อนหน้านี้หายไปโดยสิ้นเชิง ในขณะที่เขาพอใจกับทุกสิ่งรอบตัวเขามาก เขาสามารถยืนหยัดด้วยความภาคภูมิใจต่อหน้าคนอื่น ๆ
“ เวทีเล็กเกินไป”
โจชัวเดินไปที่ข้างเวที มองไปที่ด้านหลังของหอประชุม เป็นสถานที่ที่ควรค่าแก่การแสดงโอเปร่าอย่างแน่นอน แต่สำหรับการแสดงละครเวทีผู้ชมที่นั่งอยู่ชั้นสามขึ้นไปจะต้องใช้เวทมนตร์“ เนตรอินทรี” เพื่อที่จะได้เห็นฉากบนเวที
“ ท่าน ข้าสาบานว่านี่คือเวทีที่ใหญ่ที่สุดในนอร์แลนด์ แม้แต่โรงละครที่น่ารังเกียจนั่นก็ไม่สามารถเทียบได้”
“ เวทียังเล็กเกินไป”
โรงละครมีขนาดใหญ่กว่าโรงภาพยนตร์ทั่วไปมากจริง และถ้าเซอร์ไวส์เซนาสเช่ยอมรับได้โจชัวจะต้องรื้อโรงละครทั้งหมดและสร้างใหม่
อย่างไรก็ตามโจชัวไม่ได้มีเวลามากมายในขณะนี้ และเซอร์ไวส์เซนาสเช่ซึ่งเห็นว่าโรงละครมีความสำคัญมากกว่าชีวิตของเขาจะไม่ยอมอย่างแน่นอน
“ เอาม่านด้านบนลง”
โจชัวชี้ไปที่ผ้าม่านที่แขวนอยู่เหนือโรงละคร
เซอร์ไวเซนาสเช่ลังเลอยู่พักหนึ่ง แต่เขาก็ยังสั่งให้คนของเขารื้อม่านสีแดงที่แขวนอยู่เหนือเวทีมานานหลายสิบปี
หลังจากถอดผ้าม่านแล้วเวทีทั้งหมดก็ปรากฏต่อหน้าผู้ชมอย่างสมบูรณ์ โจชัวไม่สนใจเวที แต่กลับมองกระดานไวท์บอร์ดขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลังเวทีซึ่งเกือบจะเต็มพื้นที่ทั้งหมดของเวที
“ ท่าน นั่นคือผนังสีขาวที่ใช้สำหรับตกแต่งพื้นหลัง…” เซอร์ไวส์เซนาสเช่อธิบายกับโจชัว
“ ย้ายได้ไหม”
โจชัวไม่ได้คาดหวังว่าโลกนี้จะบรรลุระดับภาพยนตร์แบบจอโค้ง แต่จอยักษ์เป็นสิ่งที่เรียบง่ายที่สุด … ส่วนที่สะดวกในการฉายภาพของผลึกออริจินั่มคือไม่ว่าหน้าจอจะใหญ่แค่ไหนก็ไม่ส่งผลต่อคุณภาพของภาพ
ไวท์บอร์ดหลังเวทีเป็นสื่อการฉายภาพที่ยอดเยี่ยมอย่างไม่ต้องสงสัย
“แน่นอน”
“ ผลักมันมาด้านหน้าเวที”
ตามคำสั่งของโจชัว เซอร์ไวเซนาสเช่ให้คนของเขาค่อยๆเลื่อนกระดานไวท์บอร์ดขนาดใหญ่มาที่ด้านหน้าเวที
“ สมบูรณ์แบบ เซอร์ไวส์เซนาสเช่ โปรดปิดหินเรืองแสงเหล่านั้นทั้งหมด”
โจชัวรู้สึกว่าไวท์บอร์ดสามารถใช้เป็นสื่อในการฉายภาพได้อย่างแท้จริง…เขาเดินขึ้นไปตามขั้นบันได ไปยังแถวที่สิบของชั้นแรกของโรงละคร และหลังจากใส่มานาลงในผลึกแล้ว ภาพจะถูกขยายบนไวท์บอร์ด
ผลที่ได้คือ … ไม่เลวเลย
โจชัวนั่งพิงเบาะนุ่ม มองภาพที่ฉายบนหน้าจอไวท์บอร์ด ในที่สุดเขาก็ได้สัมผัสกับความรู้สึกเหมือนดูหนังในโรงภาพยนตร์อีกครั้ง
“ มันเริ่มแล้ว”ซิริตั้งตัวตรง นั่งข้างโจชัวก่อนที่นางจะกระซิบกับไฮร์แลนด์ว่า“ นี่…คือละครเวทีเหรอ”
เมื่อเทียบกับความกังวลของซิริเกี่ยวกับเนื้อเรื่องของภาพยนตร์ ไฮร์แลนด์กังวลมากกว่าเกี่ยวกับสิ่งที่ปรากฏบนไวท์บอร์ด มันไม่มีอะไรเหมือนกับการแสดงบนเวทีที่ไฮร์แลนด์เคยรู้จักมาก่อน
