หลังจากโจชัวกลับจากโรงละครไวส์เซนาสเช่เขาก็พาซีนาร์ทไปยังดินแดนของคนแคระทันทีเพื่อเคลื่อนย้ายปีศาจบาปตามที่ศาสนจักรต้องการ พี่เลี้ยงที่ไม่ต่างจากอาวุธนิวเคลียร์ให้ออกจากนอร์แลนด์
ส่วนใหญ่เป็นเพราะพี่เลี้ยงของโจชัวไม่ต้องการอยู่ในสถานที่ที่เต็มไปด้วยมนุษย์ ในการพบปะและทักทายสาว ๆ ที่กระตือรือร้นเหล่านั้นได้เพิ่ม ปมลงบนขนของซีนาร์ท
จากประสบการณ์ดังกล่าวซีนาร์ทตระหนักว่ามนุษย์ผู้หญิงไม่ได้น่ากลัวน้อยไปกว่านักรบชายเลย ด้วยเหตุนี้เขาจึงขอให้โจชัวส่งเขากลับไปยังดินแดนปีศาจในทันที สำหรับโจชัวไม่มีเหตุผลที่เขาจะปฏิเสธซีนาร์ท
โจชัวไม่ได้วางแผนที่จะจัดงานพบปะและทักทายครั้งที่สองสำหรับ ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’ เขาได้ทำสิ่งที่ต้องการบรรลุโดยใช้ภาพยนตร์เรื่องนั้นแล้ว
สิ่งที่เหลืออยู่ตอนนี้คือการรอให้ความนิยมของภาพยนตร์ลดลง และจะถูกบันทึกลงในประวัติศาสตร์ของโลกนี้ในรูปแบบที่ “คลาสสิก”
หลังจากส่งซีนาร์ทกลับก็เป็นเวลาดึกแล้ว โจชัวกลับมาที่โรงเตี๊ยมใจหิน โรงเตี๊ยมดูเหมือนทุกๆวัน
แม้ว่าท้องฟ้าจะถล่มลงมา แต่คนแคระและมนุษย์ในโรงเตี๊ยมก็ยังคงเล่นใจหินต่อไปโดยไม่คำนึงถึงสิ่งใด ๆ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือคนแคระได้เรียนรู้วิธีใช้ประโยชน์จากฟังก์ชั่น “แลกเปลี่ยน” ที่เก็บการ์ดของพวกเขา และเริ่มแลกเปลี่ยนการ์ดกันเพื่อให้ได้การ์ดที่ต้องการ
แม้ว่าชุดการ์ด “คลาสสิก” จะไม่ค่อยมีให้แลกเปลี่ยน แต่ก็เพียงพอสำหรับโลกของคนแคระได้สองถึงสามเดือนหรือสองเดือน กล่าวได้ว่าขณะนี้โจชัวไม่ได้วางแผนที่จะเปิดตัวการ์ดชุดใหม่
หลังจากที่โจชัวทักทายเมลิน่าหัวหน้าผู้จัดการของเขาแล้ว เขาก็ขึ้นไปที่ชั้นสอง และกลับไปที่ห้องทำงาน
จดหมายถูกวางไว้บนโต๊ะที่มีเอกสารไร้ประโยชน์ทุกประเภท สัญลักษณ์ไวเซนาสเช่บนตัวอักษรนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ
นั่นคือจดหมายจากเซอร์ไวเซนาสเช่ นกฮูกที่ส่งจดหมายยังคงอยู่ที่โต๊ะทำงานของโจชัว ดวงตาสีน้ำตาลเบิกกว้างและจ้องมองมาที่โจชัว
นั่นหมายความว่าจดหมายเพิ่งมาถึง แน่นอนว่ามันเป็นสิ่งที่เซอร์ไวเซนาสเช่ให้นกฮูกมาส่งมอบให้โจชัว หลังจากโจชัวออกจากโรงละครไวเซนาสเช่
ผู้วิเศษมีความสัมพันธ์พิเศษกับนกฮูก สิ่งมีชีวิตลึกลับ ด้วยเหตุนี้เมืองนอร์แลนด์จึงมักใช้นกฮูกที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษในการส่งจดหมาย
โจชัวหยิบจดหมายขึ้นมาและเปิดอ่าน เขาค้นพบว่านอกจากกระดาษแผ่นหนึ่งแล้วยังมีตราสัญลักษณ์อยู่ในซองจดหมายอีกด้วย พื้นหลังของตราสัญลักษณ์เป็นสีขาวทั้งหมด ตรงกลางเป็นต้นไม้โบราณสีดำสนิทที่มีรากยึดเกาะอยู่ สัญลักษณ์ยังให้กลิ่นอายแปลก ๆ
สำหรับชนชั้นสูงในโลกนี้ ตราสัญลักษณ์เป็นเครื่องพิสูจน์ตัวตนของพวกเขา
ในตอนนั้นดยุคแห่งกระดูกมอบตราสัญลักษณ์ให้กับโจชัว อย่างไรก็ตามสัญลักษณ์ดังกล่าวเพียงพอสำหรับเซอร์ไวส์เซนาสเช่ที่จะตระหนักได้ว่าระหว่างดยุคแห่งกระดูกและโจชัวมีความสัมพันธ์พิเศษระหว่างกัน
ด้วยเหตุนี้โจชัวจึงมั่นใจว่าสัญลักษณ์ที่มีต้นไม้โบราณสีดำสนิทนี้เป็นเครื่องพิสูจน์ตัวตนของชนชั้นสูงบางคน
โจชัววางตราสัญลักษณ์ และเริ่มอ่านจดหมาย
‘ท่านโจชัวโปรดยกโทษที่ข้ารบกวนท่านอย่างกะทันหัน ในช่วงสาย ๆ แกรนดัชเชสจากฟารัคซี่ขอเชิญท่านมาจิบชายามบ่ายกับนางในวันพรุ่งนี้…”
แกรนดัชเชสจากฟารัคซี่?
หากความทรงจำของโจชัวไม่ผิดพลาด ฟารัคซี่ก็เป็นที่รู้กันว่าเป็นประเทศแห่งศิลปะโลกนี้
ที่นี่เป็นต้นกำเนิดของละครเวที นอกจากนี้ยังผลิตจิตรกรและคีตกวีจำนวนนับไม่ถ้วน ว่ากันว่าแม้แต่กษัตริย์ของพวกเขาก็ยังเป็นคนรักดนตรี
แม้ว่าฟารัคซี่จะไม่ได้รับการพิจารณาว่ามีอำนาจมากในโลกนี้ แต่ก็ไม่สามารถดูถูกได้เช่นกัน
ทำไมแกรนดัชเชสจากฟารัคซี่ถึงตามหาเขา? เป็นไปได้ไหมที่จะอยากรู้วิธีการถ่ายภาพยนตร์?
นั่นเป็นคำอธิบายเดียวที่พอจะเป็นไปได้
งานนิทรรศการโลกของนอร์แลนจะคล้ายกับ “การประชุมเรื่องนวนิยายและสิ่งแปลกประหลาด” บนโลก
ประเทศต่างๆในโลกนี้จะจัดแสดงอุปกรณ์อาร์คาโนเทคที่ทันสมัยที่สุดในงานนิทรรศการโลกนี้ ด้วยเหตุนี้จึงมีอุปกรณ์อาร์คาโนเทคใหม่ๆทุกประเภทในนอร์แลนด์ตอนนี้ นอกจากนี้ชนชั้นสูงจากทั่วทุกมุมโลกต้องการได้รับอุปกรณ์อาร์คาโนเทคที่ยอดเยี่ยมจากงานนิทรรศการโลก
สำหรับประเทศอย่างฟารัคซี่ ซึ่งเป็นประเทศที่มองว่าโอเปร่าเป็นประวัติศาสตร์ของพวกเขา ภาพวาดเป็นธง และดนตรีเป็นนโยบายระดับชาติจึงไม่น่าจะมีอะไรน่าดึงดูดไปกว่าวิธีการผลิตภาพยนตร์
แต่โจชัวไม่ได้วางแผนที่จะจัดแสดงวิธีการผลิตภาพยนตร์ในงานนิทรรศการโลกสิ่งที่เขาวางแผนจะจัดแสดงคือ “ใจหิน” และ “กระทู้จอมเวทย์” แทน
โจชัววางจดหมายลง “หน้าต่าง” ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาด้วยคลื่นมือ
ในช่วงเวลานี้โจชัวทำงานล่วงเวลาเพื่อรวบรวมระบบเวอร์ชันที่เรียบง่าย หรือบางทีอาจกล่าวได้ว่าเขากำลังทำงานวิศวกรรมใหม่ หลังจากใช้เวลาทั้งหมดนี้ ในที่สุดโจชัวก็ทำระบบที่ง่ายขึ้น
เขาสร้างระบบนี้สำหรับ “กระทู้จอมเวทย์”
สื่อที่กระจายข้อมูลความบันเทิงได้เร็วที่สุด? ใบปลิว? ภาพยนตร์? นวนิยาย? ไม่ คำตอบคืออินเทอร์เน็ต
อินเทอร์เน็ตเป็นสื่อที่นำเสนอข้อมูลได้เร็วที่สุด ด้วยเหตุนี้โจชัวจึงตัดสินใจรวมการสนทนาเพื่อสร้างชุมชนเครือข่าย กระทู้จอมเวทย์
แต่มีปัญหาสำคัญของฟอรัม – โจชัวไม่พบหินผลึกออริจินั่มที่สามารถทำหน้าที่เป็นเซิร์ฟเวอร์ได้
ปัจจุบันกิ้งก่าออริจินั่มเป็นสิ่งมีชีวิตที่สามารถรักษาจำนวนอักษรรูนได้มากที่สุด แต่สำหรับกระทู้จอมเวทย์ ความสามารถในเซิร์ฟเวอร์ของกิ้งก่าออริจินั่มยังขาดไปอีกมาก
หากกิ้งก่าออริจินั่มได้รับมอบหมายให้เป็นเซิร์ฟเวอร์ของกระทู้จอมเวทย์กิ้งก่าออริจินั่มที่น่าสมเพชตัวนั้นจะระเบิดและตายจากการถูกจารึกด้วยอักษรรูนมากเกินไป
นอกจากนี้ยังมีปัญหากับสื่อส่งสัญญาณด้วย
ไม่มีอะไรที่เหมือนกับสาย UTP หรือไฟเบอร์ออปติกในโลก โจชัวต้องพึ่งพาพลังใจของตัวเองเพื่อทำหน้าที่เป็นสื่อกลางในการถ่ายทอด
บางทีเขาควรไปถามชนชั้นสูงพวกนั้นว่าพวกเขารู้อะไรไหม?
โจชัวหยิบตราสัญลักษณ์ขึ้นมา เนื่องจากเป็นการจิบน้ำชายามบ่ายฟรี จึงไม่เป็นการเสียเปล่าแต่อย่างใด
นกฮูกบนโต๊ะทำงานของโจชัวกระโดดสองสามครั้งก่อนจะบินจากไป จากนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังมาจากประตูห้องทำงานของโจชัว
โจชัวหันไปมอง และเห็นว่านั่นคือจอมเวทย์หญิงคนนั้น
นับตั้งแต่ที่ซิริไม่ได้ถูกจำกัดด้วย ‘สร้อยคอ’ อีกต่อไป นางจึงไม่ต้องติดตามโจชัวตลอดทั้งวัน แต่ซิริจะกลับมาหาโจชัวแม้ว่านางจะทิ้งเขาไปสักพักก็ตาม มันเหมือนกันกับตอนนี้
ในขณะที่ซิริสวมชุดคลุมจอมเวทย์ ผมสีเทาเงินของนางถูกปล่อย นางกำลังกอดหมอน เห็นได้ชัดว่านางเตรียมตัวจะนอน
“ ที่นี่ไม่มีเตียง” โจชัวกล่าว
“ ไม่เป็นไร ข้านอนบนพื้นได้”
ในห้องทำงานของโจชัวมีเก้าอี้ตัวเดียว และซิรินั่งลงบนเก้าอี้โดยไม่ลังเล ไม่ว่าใครจะมองนางอย่างไรก็ดูเหมือนว่านางไม่ได้จะนอนบนพื้น
“ พรุ่งนี้เจ้าอยากจะไปร่วมงานจิบชายามบ่ายของชนชั้นสูงกับข้าหรือไม่?”
โจชัวชงชาดำหนึ่งถ้วย และส่งให้จอมเวทย์หญิง โจชัวยอมรับว่าซิริสวยมาก ผมของนางทำให้นางดูเงียบสงบมากขึ้น น่าเสียดายที่นี่เป็นเพียงการปลอมตัวเท่านั้น
ซิริรับน้ำชาและยกหัวขึ้นราวกับหมาป่าที่ได้กลิ่นอันตราย“ น้ำชายามบ่าย? สาวชนชั้นสูงคนไหนเชิญเจ้า?”
โจชัวรู้ว่าซิริกำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้นเขาจึงอธิบายว่า“ ไม่ คนที่เชิญข้าคือแกรนดัชเชส ภรรยาของแกรนดยุค”
“ แกรนดัชเชส?! นั่นแย่กว่าอีก!”ซิริกล่าว
ตอนนี้โจชัวรู้สึกอยากจะให้จอมเวทย์หญิงคนนี้สวมสร้อยคออีกครั้ง
