The Soul Purchasing Pirate
บทที่264:กระสุนปืนที่บ้าคลั่ง!
S.P.P: บทที่ 264: กระสุนปืนที่บ้าคลั่ง!
ในตอนที่เจสันและคนอื่นๆได้มาถึงนั้นพวกเขาก็ได้เดินเข้ามา ก่อนที่จะกระทืบไปที่ขาของอีสต์เรย์จนเขากรีดร้องออกมาเสียงดัง
ชาร์โปลอสที่เห็นฉากนี้นั้นดวงตาของเขานั้นถึงกับสั่นไหว ในตอนนี้เขารู้แล้วว่าอีกฝ่ายนั้นปราณีเข้ามากแค่ไหน
กลุ่มคนพวกนี้ไม่สนใจว่าเขานั้นจะเป็นใครยิ่งใหญ่มาจากไหน และยิ่งใครกล้าบอกว่าตัวเองเป็นคนของเผ่ามังกรฟ้าละก็พวกเขาได้เจอกับนรกแน่
“พวกแกเป็นใคร?”
อีสต์เรย์นั้นได้ตะโกนถามออกมาด้วยความเดือดดาล
เขาคือใคร?,เขาคือเผ่ามังกรฟ้าอันสูงศักดิ์แต่กลุ่มคนพวกนี้กับกล้าที่จะปฏิบัติต่อเขาแบบนี้
“ บูม!”
ในตอนนั้นเองก็ได้มีเท้าของใครบางคนเหยียบลงมาที่ใบหน้าของเขาจนแนบติดกับพื้น,เลือดของเขานั้นได้ไหลออกมาจากทั้งทางจมูกและปากอย่างน่าหวาดกลัว
“ ตอบคําถามของพวกเรามาซะ ไม่งั้นฉันฆ่าแกทิ้งแน่!”
คําพูดที่น่าหวาดกลัวได้ดังเข้าไปในหูของเขา เขานั้นสามารถรู้สึกได้ถึงความดูถูกที่อยู่ในน้ําเสียงของเขาอย่างชัดเจน
เขาได้แอบจดจําใบหน้าของชายคนนั้นไว้อย่างลับๆ เขาสัญญาเลยว่าจะต้องแก้แค้นอีกฝ่ายให้ได้
“ พวกคุณต้องการที่จะรู้อะไร?”
อีสต์เรย์นั้นได้ยอมจํานนแล้วเขานั้นไม่สนใจใบหน้าของเขาอีกต่อไปแล้วชีวิตของเขามันสําคัญกว่า
“ อาวุโสเผ่ามังกรฟ้าของตระกูลแกอยู่ที่ไหน? และถ้าแกกล้าที่จะโกหกฉันละก็ฉันจะบดขยี้กระดูกของแกให้ละเอียด
คล็อกโคไดล์ได้กล่าวออกมาอย่างเหยียดหยาม
“ พูดมาได้แล้วว่าไอ้อาวุโสนิวเรย์นั้นอยู่ที่ไหน!” เจสันได้กล่าวออกมาอย่างเดือดดาล
การที่พรรคพวกถูกทําให้เจ็บปวดแล้วไม่ไปเอาคืนน่ะ,ไม่มีพรรคพวกที่ไหนเขาทํากันหรอก
ในเวลาเดียวกันภายในส่วนลึกของตระกูลไอนซ์แบร์น
ชายวัยกลางคนนิวเรย์นั้นได้ลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆด้วยท่าทางที่น่าเกรงขาม
“ เรียกรวมตัวกองกําลังทั้งหมดซะมีศัตรูบุกเข้ามาในที่แห่งนี้”
ในตอนที่ได้ยินนั้นเขาเองก็รู้สึกตกใจแต่ก็ไม่ได้รู้สึกกังวลแต่อย่างใดเขานั้นได้สั่งการออกไปอย่างรวดเร็ว
“ มันเป็นใครกันไอ้คนที่กล้าบุกเข้ามาในที่แห่งนี้?”
หลังจากสั่งการเสร็จแววตาของนิวเรย์นั้นก็ได้เปลี่ยนเป็นดุร้ายขี้นมาในทันที
ไม่ว่ามันจะใครก็ตามที่บุกเข้าในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเหล่ามังกร ฟ้าแห่งนี้, พวกมันจะต้องได้รับผลที่ตามมาอย่างสาสม
“ ทิศทางที่เกิดเหตุมันคือที่วังของอิลยา”
ทันใดนั้นเองความคิดที่เป็นไปไม่ได้ก็ได้ปรากฏขึ้นมาในใจของเขา
“ พวกโจรสลัดงั้นหรอ?”
แต่ในไม่ช้าเขาก็ได้สลัดมันทิ้งไปในทันที
“ ไม่มีทางเป็นไปไม่ได้ที่พวกโจรสลัดนั้นจะกล้าพอที่จะบุกเข้ามาในที่แห่งนี้”
เผ่ามังกรฟ้านั่นคือขุนนางชั้นสูงสุดของโลกใบนี้และเป็นผู้ปกครองที่แท้จริงของโลกใบนี้ไม่มีใครในโลกนี้ที่กล้าพอที่จะต่อต้านอํานาจศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา! ใครก็ตามที่กล้าเหิมเกริมต่อหน้าพวกเขามันจะต้องตาย!
คําสั่งของนิวเรย์นั้นมีประสิทธิภาพมากเพียงแค่ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นเหล่าผู้คุ้มกันจํานวนมากก็ได้มาถึงยังที่แห่งนี้
“ กระผมหัวหน้าหน่วยที่สามของกองกําลังรักษาแมรีจัวส์และเป็นทหารยศพันตรีของกองทัพบก,ขอเข้าพบท่านนิวเรย์ครับ!”
ชายหนุ่มที่เป็นผู้นําได้โค้งคํานับนิวเรย์อย่างรวดเร็ว
“ ในตอนนี้ได้มีหนูบุกเข้ามาในที่แห่งนี่ฉันต้องการให้พวกนายไปจัดการกับพวกมันให้หมด”
นิวเรย์ได้กล่าวออกมาอย่างแผ่วเบา
” มั่นใจได้เลยครับ”
หัวหน้าหน่วยคนนั้นได้ตอบกลับนิวเรย์ด้วยความมั่นใจ
แม้ว่าในยุคสมัยนี้จะเป็นยุคสมัยที่ยิ่งใหญ่ของกองทัพเรือ แต่กองทัพบกของพวกเขานั้นก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าพวกเขาแม้แต่น้อย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่ค่อยมีคนที่รู้จักพวกเขาอยู่ดี
ประสิทธิภาพของพวกกองทัพบกนั้นน่าทึ่งมาก,ในพริบตาเดียวพวกเขาก็สามารถวางแผนการรบได้แล้ว หลังจากที่พวกเขากําหนดตําแหน่งที่ตั้งของศัตรูได้แล้วนั้นพวกเขาก็ได้บุกเข้าไปหาอีกฝ่ายในทันที
ในอีกด้านหนึ่งในตอนนี้พวกเจสันนั้นได้รับข้อมูลมาจากปากของอีสต์เรย์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ ดูเหมือนว่าตําแหน่งของไอ้แก่นั้นจะสูงมากจริงๆ ฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอจะเป็นลูกสาวของเขา แต่ฉันก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าไอ้แก่นั้นมันอยู่ที่ไหน!”
เจสันนั้นได้ถอนหายใจออกมาด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความโกรธ
พ่อแบบไหนกันถึงทํากับลูกสาวตัวเองแบบนี้!?
เสือที่ไม่สามารถเลี้ยงลูกของมันได้ก็เป็นเพียงแค่หมาเท่านั้นล่ะ!
“ ฉันอยากจะต่อยหน้ามันจริงๆ!”
ในตอนนี้เจสันนั้นต้องการต่อยอีกฝ่ายมากแต่เขานั้นก็ไม่ได้คิดที่จะฆ่าอีกฝ่ายแต่อย่างใด
เพราะในท้ายที่สุดแล้วเขานั้นก็ยังคงเป็นคนของเผ่ามังกรฟ้า,ตําแหน่งของเขานั้นมันเหมือนกับเม่นที่ไม่สามารถแตะต้องได้ แล้วถ้าเกิดเขาฆ่าอีกฝ่ายไปละก็การเดินเรือของพวกเขาในอนาคตคงจะมีปัญหาเข้ามาไม่รู้จักจบจักสิ้นอย่างแน่นอน, จุดประสงค์หลักของพวกเขาในตอนนี้นั้นก็คือการช่วยเหลือเจ้านายตัวน้อยแล้วก็สั่งสอนพวกบ้านี้นิดหน่อย
แม้ว่าโรแกนจะไม่ได้อยู่ที่นี่แต่เจสันนั้นก็สามารถตัดสินใจเองได้
ในตอนที่พวกเขากําลังจะออกไปจากที่แห่งนี้นั้นจู่มันก็ได้มีเสียง ฝีเท้าดังขึ้นมา
“ ตึง! ตึง! ตึง!…”
เสียงฝีเท้าอันหนักแน่นและเข้มข้นนั้นได้ดังขึ้นและเริ่มใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ในตอนนั้นเองพวกเขาก็ได้เห็นเงาของขบวนรบที่มุ่งตรงเข้ามาหาพวกเขาจากทุกทิศทาง,ผู้คนในครั้งนี้นั้นแตกต่างจากพวกที่เขาเคยเจอในครั้งที่ผ่านๆมาพวกนี้ดูมั่นใจและมั่นคง,พวกเขานั้นต่างก็กระชับอาวุธในมืออย่างเหนียวแน่นราวกับว่าพวกเขานั้นพร้อมที่จะรบตลอดเวลา
มาตรฐานของพวกเขานั้นใกล้เคียงกับพวกทหารเรือมาก
“ นั่นมันกองทัพบก!”
ในตอนนั้นเองดวงตาของอิลยาก็ได้เปล่งประกายขึ้นมา
“ กองทัพบก?”
เจสันและอีกสองคนนั้นเคยได้ยินแต่กองทัพเรือไอ้กองทัพบกอะไรนี่พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน
“ รัฐบาลโลกนั้นถูกแบ่งออกเป็นกองทัพเรือ กองทัพบก,และกองกําลังอื่นๆอีกมากมายเหมือนกันกับกองทัพเรือกองทัพบกเองก็น่าเกรงขามไม่แพ้กัน!”
“ พวกเขานั้นมีหน้าที่ในการปกป้องพวกเราเหล่ามังกรฟ้า!”
“ ฉันเคยแต่ได้ยินคนพูดคุยกันเท่านั้นไม่เคยได้เห็นมันมาก่อน,ฉันไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะมา”
เจ้านายตัวน้อยนั้นได้กล่าวออกมาด้วยความกังวล
“ ไม่ว่าจะเป็นกองทัพบกหรือกองทัพเรือฉันก็จะบดขยี้มันให้หมด!”
เจสันนั้นได้สูดหายใจเข้าพร้อมกับมองไปที่กองกําลังตรงด้วยแววตาที่ดุร้าย
“ คล็อกโคไดล์,เทรนซุเตรียมตัวให้พร้อม!”
จํานวนของอีกฝ่ายนั้นน่าหวาดกลัวมากแต่พวกเขาทั้งสามคนนั้นไม่ได้เกรงกลัวพวกเขาแม้แต่น้อย
หลังจากนั้นไม่นานทั้งสามนั้นได้พุ่งออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
” โจมตี!”
ในเวลาเดียวกันอีกฝ่ายนั้นก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้รออยู่เฉยๆให้พวกเขาเข้ามาบดขยี้ทันใดนั้นเองลูกกระสุนปืนจํานวนมากก็ได้ถูกปลดปล่อยออกมาเสียงของมันนั้นดังลั่นไปทั่วทั้งที่แห่งนี้
“ บูมมม”
ในตอนนั้นเองกระสุนปืนพวกนั้นก็ได้พุ่งเข้ามาหาพวกเขา
เจสันนั้นถึงกับถอยหลังกลับไปสิบก้าว
แม้แต่คล็อกโคไดล์ที่มีร่างกายเป็นทรายก็ยังต้องถอยหลังกลับไป
ทั้งๆที่เป็นเพียงแค่กระสุนปืนอันเล็กๆแต่พวกมันกลับมีอนุภาคที่เหลือร้าย
“ ดับเพลิง! พลปืนสั้นถอยกลับมา,รอเวลาหนึ่งนาทีแล้วคอยยิงเข้าไปอีกครั้ง!”
เสียงสั่งการได้ดังขึ้นมาพร้อมกับเหล่าทหารที่ใช้ปืนที่ถอยร่นกลับไปอย่างรวดเร็วและในเวลาเดียวกันนั้นเองปืนใหญ่ก็ได้เคลื่อนมาข้างหน้า
“ บูมมม!”
กระสุนปืนใหญ่จํานวนมากได้พุ่งตรงเข้ามาอย่างรวดเร็วพร้อมกับใบหน้าของเจสันและคล็อกโคไดล์ที่เปลี่ยนไป
ด้วยจํานวนของพวกมันพวกเขานั้นไม่สามารถทนมันได้นานมากนักและหลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็จะได้รับบาดเจ็บสาหัส
ในตอนนั้นเองเทรนซุก็ได้ใช้เดินชมจันทร์พุ่งขึ้นไปกลางอากาศพร้อมกับพุ่งตรงเข้าไปหาอีกฝ่ายในทันทีเพื่อสร้างโอกาสให้กับเจสันและคล็อกโคไดล์
“ ยิง!”
พันตรีคนนั้นได้เงยหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้าและตะโกนสั่งออกมาด้วยความเด็ดขาด
“ ฟิ้ววว!”
กระสุนปืนใหญ่นั้นได้พุ่งตรงเข้ามาหาเทรนซุในทันที
“ เวรเอ้ย!”
ใบหน้าของเทรนซุนั้นได้เปลี่ยนไปเป็นน่าเกลียดในทันทีแต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้ตวัดขาขวาของเขาออกไป
“ เท้าวายุ!”
