….
จากอุโมงค์จะเห็นผู้คุมสอบอีกสองคนวิ่งเข้ามาใกล้ในเวลาเดียวกันกับ ซาทอตซ์ ไม่นานก็มีผู้สมัครจากทุกอุโมงค์เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งประตูปิดลง เพื่อเป็นการสิ้นสุดการสอบระยะแรก…
จากโรงรถที่เปิดโล่ง ทุกคนสามารถมองเห็นทรายจากพายุทรายที่พัดมาอย่างต่อเนื่อง
“ การสอบระยะต่อไปค่อนข้างง่าย ถ้าคุณเดินเป็นเส้นตรง คุณจะพบโอเอซิส สิ่งที่คุณต้องทำก็คือ เก็บผลไม้ 10 ผล ” ทันใดนั้น หนึ่งในผู้คุมสอบเริ่มพูดพร้อมกับชี้ไปที่กล่องที่เต็มไปด้วยถุง
จากนั้น เขาก็ชี้ไปที่รูปภาพบนผนังที่มีคำอธิบายของผลไม้และรูปภาพของมัน มันคือผลไม้ทรงกลมสีเขียว มีสีแดงเล็กน้อยทั่วทั้งลูก
“ นี่คือลักษณะของมัน น่าจะมีเพียงพอสำหรับพวกคุณเจ็ดสิบคน คุณสามารถหามันมา โดยวิธีใดก็ได้ตามที่จำเป็น ”
ทันทีที่เขาพูดจบ ผู้สมัครหลายคนก็เริ่มบ่น มีผู้สมัครประมาณเก้าร้อยคนมาถึงที่นี่ สิ่งที่เขาพูดหมายความว่ามีเพียงเจ็ดสิบคนเท่านั้นที่จะผ่านไปยังการสอบระยะต่อไป
” เงียบบ!!! ” ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังมาจากเขา นำความเงียบกลับมา
“ คุณมีเวลาหกวันก่อนถึงเวลากำหนด ใครก็ตามที่ไม่มาในช่วงเวลานั้นพร้อมข้อกำหนดจะถูกตัดสิทธิ์ ” เขาพูด ขณะที่เขาเข้าไปในประตูเล็ก ๆ ที่นำไปสู่ที่ไหนสักแห่งกับ ซาทอตซ์ และผู้คุมสอบคนอื่น ๆ
ยาซุโอะ เดินไปหยิบกระเป๋าจากกล่องแล้วออกไปในทิศทางที่ผู้คุมสอบชี้ให้ แม้ว่าจะมีคนเดินตามเขามาจนกระทั่งตามทัน
“ สวัสดี ฉันสังเกตว่านายตามผู้คุมสอบตลอดเวลา ฉันเข้าร่วมในการสอบของฮันเตอร์มากกว่ายี่สิบครั้ง ดังนั้น ฉันจึงมีประสบการณ์มากมาย นายอยากสอบไปด้วยกันไหม? ” ทอมป้า ยิ้ม ในขณะที่พยายามยื่นกระป๋องน้ำผลไม้ให้กับ ยาซุโอะ
ทันใดนั้น ยาซุโอะ ก็หันกลับมามองเขาพร้อมกับอาเขตที่หดตัวลง ขณะที่อาเขตขยายปรากฏขึ้นรอบ ๆ ทอมป้า แม้ว่ามันจะตรวจไม่พบเนื่องจาก ยาซุโอะ อยู่ในสถานะ ‘อิน‘
อาเขตขยายกำลังหดตัวมากขึ้น เขาพยายามตรวจหาสิ่งที่น่าสนใจ ‘อืม ไม่มีอะไร ฉันคงสงสัยมากเกินไป‘
จากนั้น ยาซุโอะ ก็หันหลังกลับเดินต่อไปโดยทิ้ง ทอมป้า ตกตะลึงอยู่กับที่ เขาเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่เร่งขึ้นโดยทิ้งทุกคนไว้ข้างหลัง
เมื่อ ยาซุโอะ ไม่รู้สึกถึงการจ้องมองอีกต่อไป เขาก็หายตัวไปในท้องฟ้าบินไปในทิศทางเดิม พายุทรายก็ไม่มีผลกับเขา เนื่องจากบาเรียที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางสองเมตรดูเหมือนจะหยุดทรายไม่ให้สัมผัสตัวเขา
เขาบินเป็นระยะทางประมาณ 15 ไมล์ เขาได้เพิ่มการมองเห็นตลอดทาง โดยสังเกตเห็นหนอนทะเลทรายหลายตัวบนพื้น
หนอนทะเลทรายมีขนาดค่อนข้างใหญ่ มีความยาวประมาณ 5-8 เมตร พวกมันมักจะกินอะไรก็ได้ที่เคลื่อนไหวและถือว่าอันตรายสำหรับคนทั่วไป เนื่องจากพวกมันเคลื่อนตัวอยู่ใต้พื้นดินและเป็นอันตรายถึงชีวิต
‘อืม ผู้สมัครคนอื่น ๆ จะต้องลำบากกว่าจะไปถึงที่หมาย‘ ยาซุโอะ คิด
‘ในปีที่ผ่านมา ฉันซื้อแต่ของที่คิดว่าน่าสนใจ ค้นคว้าและทำสิ่งที่น่าสนใจ เมื่อฉันได้รับใบอนุญาตฮันเตอร์ ฉันจะสำรวจโลกโดยเฉพาะซากปรักหักพังโบราณ จิน น่าจะเรียนรู้เกี่ยวกับคำจารึกลึกลับจากพวกมัน พวกมันน่าจะช่วยได้มากในการทำสิ่งที่ฉันอยากทำ‘ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ ยาซุโอะ ขณะที่เขาคิดถึงแผนการของเขา
ยาซุโอะ ค้นคว้าหลายสิ่งหลายอย่างในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แม้ว่าเขาจะให้ความสำคัญกับโครงการพิเศษเป็นอย่างมาก แต่ปัญหาที่เขาพบ คือ อัตราความสำเร็จต่ำมากและนั่นคือสิ่งที่เขาต้องแก้ไข
ขณะที่บิน เขาสังเกตเห็นเงาที่อยู่ไกลออกไป ซึ่งควรจะเป็นโอเอซิส ด้วยความเร็วประมาณ 500 ไมล์ต่อชั่วโมง เขาใช้เวลาไม่นานนักในการไปถึงมัน แม้ว่าในสภาพอาเขตสองเมตรที่สมบูรณ์แบบ ความเร็วของเขาก็เร็วขึ้นมาก
จากนั้น ยาซุโอะ ก็ลอยอยู่เหนือโอเอซิสไม่กี่ไมล์ ขณะที่มองลงมา พายุทรายมีผลกระทบต่อการมองเห็นของเขาเพียงเล็กน้อย เขาสังเกตเห็นโอเอซิสที่ทอดยาวออกไปหลายไมล์พร้อมกับทะเลสาบขนาดใหญ่สองสามแห่ง
” สวยจัง…ฉันควรจะมาเที่ยวสถานที่แบบนี้บ่อยกว่านี้ ” ยาซุโอะ พูดด้วยรอยยิ้มสดใส ขณะมองดูผืนดินสีเขียวอันกว้างใหญ่ที่มีทะเลสาบสร้างภาพที่สวยงาม
ต้นไม้สูงใหญ่จำนวนมากดูเหมือนจะปิดบังสิ่งมีชีวิตชนิดใดที่อยู่รอบตัวพวกมัน แม้ว่าจะไม่ได้หยุดเขาจากการรับรู้สัญญาณแห่งชีวิตมากมายรอบตัว ตั้งแต่สัตว์ธรรมดาไปจนถึงสัตว์อสูร
ยาซุโอะ เริ่มบินลงไปยังทะเลสาบแห่งหนึ่ง ซึ่งเขาสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ เขายืนอยู่บนต้นไม้ใกล้ทะเลสาบ ขณะที่อาเขตของเขาห่อหุ้มส่วนเล็ก ๆ ของทะเลสาบไว้เพียงเพื่อให้เขารู้ว่ามันคืออะไร
‘งูมีเขาอย่างนั้นหรือ นานแล้วนะที่ไม่ได้ชิมมัน เสียดายที่ฉันไม่สนใจมันในตอนนี้‘
งูมีเขา เป็นงูชนิดหนึ่งที่มีความยาวหลายเมตร สิ่งที่ทำให้พวกมันแตกต่าง คือ เขาใหญ่สองเขาบนหัวของพวกมัน ถือว่าเป็นอาหารอันโอชะ ทำให้มันมีราคาแพงมาก
ไม่มีสิ่งมีชีวิตรอบ ๆ ตัวสังเกตเห็นเขา เนื่องจากเขาเข้าไปสู่สถานะเซ็ตสึก่อนจะลงไป นี่คือข้อดีของความสามารถของเขา เขาสามารถใช้มันได้ แม้กระทั่งในเซ็ตสึ จากนั้นเขาก็นั่งสบายบนกิ่งไม้
ทันใดนั้น ผลไม้หลายผลที่ดูเหมือนกับผลไม้ที่ผู้คุมสอบแสดงให้เห็นในภาพก็บินมาหาเขา ทั้งหมดบินมาอยู่ข้าง ๆ เขา ขณะที่ถุงเปิดออกด้วยตัวมันเอง ทำให้ผลไม้สี่ผลอยู่ข้างใน ขณะที่ลูกหนึ่งไปอยู่ในมือของเขา
‘หืม อาเขตของฉันขยายออกไป 60 เมตรรอบตัว แต่ฉันพบเพียงผลไม้ห้าผลเท่านั้น ผลไม้ชนิดนี้จะเติบโตใกล้น้ำเท่านั้น ดังนั้น ควรมีมากกว่านี้ สมาคมฮันเตอร์น่าจะเอาส่วนที่เหลือออกไปให้เพียงพอสำหรับผู้สมัครประมาณเจ็ดสิบคน‘ ยาซุโอะ คิด ในขณะที่เขากัดผลไม้
“ อืม อร่อย ฉันควรกินมากกว่านี้ ซึ่งจะทำให้ผู้สมัครสอบผ่านลดลง ถ้าฉันกินเพียงพอ มันก็เป็นไปได้ที่จำนวนผู้เข้าสอบจะลดลงจนทำให้การสอบระยะหน้าเป็นการสอบระยะสุดท้าย ”
เหตุผลที่เขาจะไม่จบการสอบลงในตอนนี้ก็คือ บัลเตอร์ฟายเอฟเฟกต์ ในขณะที่เขาไม่สนใจว่าส่วนใหญ่เปลี่ยนแปลงไปหรือไม่ แต่ก็มีบางอย่างที่จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อแผนสำคัญของเขา ถ้ามันเกิดขึ้นแบบเดียวกันอย่างที่มันเป็นในมังงะ แม้ว่าเขาจะไม่พยายามทำให้มันเกิดขึ้น
เขาเริ่มลอยขึ้นเหนือพื้นดินเล็กน้อย วนรอบทะเลสาบเพื่อเก็บผลไม้มากขึ้น ผลไม้บินจากหลายทิศทาง แมลงสองสามตัว งูตัวเล็ก ๆ ที่เข้าใกล้เขาตายลง ไม่ว่าด้วยหัวใจของพวกมันจะถูกบดขยี้หรือคอของพวกมันบิดเบี้ยว
การควบคุมอาเขตไม่สามารถหยุดด้วยสิ่งกีดขวางใด ๆ และเนื่องจากทุกสิ่งสามารถควบคุมได้ ยาซุโอะ จึงสามารถกำหนดเป้าหมายจุดอ่อนภายในร่างกายได้ตราบเท่าที่สมองของเขาสามารถจัดการกับอินพุตได้
นอกจากนี้ เขายังพบว่าการพยายามควบคุมหัวใจของผู้ใช้เน็นหรือสิ่งใดก็ตามภายในร่างกายนั้นยากอย่างเหลือเชื่อ เนื่องจากเน็นทำหน้าที่เป็นเกราะป้องกันที่เพิ่มความต้านทานต่อระดับที่สูงมาก ซึ่งต้องใช้ข้อมูลที่สมองยังรับไม่ได้…
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงสามารถชะลอความเร็วของฟลอร์มาสเตอร์ได้ด้วยการผลักรอบ ๆ ตัวเขา แม้ว่าจะเป็นเพียงเสี้ยววินาทีก็ตาม
ยาซุโอะ กัดผลไม้ ในขณะที่เขาบินช้า ๆ สำรวจรอบ ๆ ขณะที่คิดว่า ‘อืม ฉันควรสำรวจซากปรักหักพังที่รู้จัก เมื่อฉันทำเสร็จแล้ว ฉันอาจจะไปกรีดไอร์แลนด์ เพื่อทำการทดลองและอาจจะไปที่อาณาจักรคาคิน ไหไข่ มันค่อนข้างน่าสนใจทีเดียว‘
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา ‘แม้ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือความปรารถนาที่ฉันต้องทำเพื่อ นานิกะ แต่สิ่งนี้เป็นประโยชน์ต่อแผนของฉัน‘
