ฮาเดสผู้สังหารพระเจ้า [SFffHESA+#1[]
ตอนที่ 43 วันตายของแกมาถึงแล้ว
ห้องสํานักงานชั้นที่ 99
เฉินซังเหิงกําลังนอนอยู่บนเก้าอี้และค่อยๆ อ่านสําเนาของเเต่ อชิงที่อยู่ในมือ
ตูม!
ในตอนนั้นเองประตูห้องสํานักงานก็ถูกเตะเปิดออก!
ติงต้าหมานและกลุ่มคนเข้ามาล้อมประตูห้องสํานักงานอย่างดุร้าย
“เฉินซังเหิง วันตายของแกมาถึงแล้ว!”
ในตอนนี้ความเย่อหยิ่งของติงต้าหมานนั้นพุ่งทะลุท้องฟ้าไปแล้วเขาไม่เหลือความกลัวต่อคนแซ่เฉินคนนี้อีกต่อไปแล้ว!
“คุณต่งกําลังรอแกอยู่ที่ชั้นล่าง! ต่อให้แกมีปีก วันหนีแกก็หนีไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น!จงตามฉันไปที่ชั้นล่างซะ!”
เฉินชังเหิงที่กําลังนอนอ่านหนังสืออยู่ค่อยๆ ลืมตาขึ้น
“คุณต่งไหน?” มีแววสงสัยในดวงตาของเขา
ถ้าคนที่เขาเจอนั้นไม่สําคัญพอ เขาก็
เขาเจอคนมามากเกินไป จะไม่จําคนๆ นั้นให้รกสมอง
“โง่! แกไม่รู้จักคุณต่งแห่งต่งเหมินงั้นเหรอ? เฉินซังเหิงต่อให้แกแสร้งทําเป็นโง่เขลามันก็ไม่มีประโยชน์!วันนี้คุณต่งมาด้วยตัวเองยังไงก็แกก็ต้องตาย!” ติงต้าหมานพูดเสียงแข็ง
“โอ้ ฉันจําได้แล้ว” เฉินซึ่งเหิงจําได้แล้วว่าใครคือคุณต่ง
เขาค่อยๆ ปิดหนังสือในมือแล้วลุกขึ้น
จุดบุหรี่และเดินออกจากห้องสํานักงานอย่างสงบ
“ไปกันเถอะ” เฉินซังเพิ่งพูดเบาๆ ดวงตาของเขาสงบนิ่งไม่มีคลื่นใดๆเลยแม้แต่น้อย
ติงต้าหมานและกลุ่มคนมองเขาราวกับมองคนตาย
ในสายตาของติงต้าหมานและคนอื่นๆ เฉินซังเหิงคนนี้ได้ตายไปแล้ว
นายใหญ่แห่งต่งเหมินมาด้วยตัวเองแบบนี้ ต่อให้เขามี 9 ชีวิตก็ไม่มีทางที่จะรอดไปได้
ติงต้าหมานและคนอื่นๆ พาเฉินซังเหิงเดินไปที่ลิฟต์
“คุณเฉิน” ทันใดนั้นก็มีเสียงที่น่าดึงดูดดังมาจากข้างหลัง
หลังจากได้รับรายงานเร่งด่วนจากพนักงานที่อยู่ชั้นล่างชิวอี้เหลินจึงรีบออกมาทันที
“คุณเฉิน ฉันจะไปกับคุณ” ชิวอี้เหลินพูดอย่างเคร่งขรึมและรีบเดินมาที่ด้านหน้าของเฉินซังเหิง
ในตอนนี้ สมาชิกหลายร้อยคนของต่งเหมินรวมตัวกันอยู่ที่ชั้นล่างแถมคุณต่งก็มาด้วยตัวเองด้วย ซึ่งมันทําให้ชิวอี้เหลินกังวลใจอย่างมาก
เฉินซ้งเหิงเหลือบมองเธอ “แล้วแต่คุณเถอะ”
หลังจากพูดจบ เขาก็หันหน้ากลับและก้าวเข้าไปในลิฟต์อย่าง เฉยเมย
ติงต้าหมานและคนอื่นๆ มองชิวอี้เหลินด้วยสายตาเยาะเย้ย..เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่มีความประทับใจที่ดีต่อประธานคนสวยที่ขับไล่พวกเขาอีกต่อไป
เนื่องจากยังไงวันนี้ไอ้คนแซ่เฉินนี่ต้องตายอย่างแน่นอน
ติงต้าหมานและคนอื่นๆ จึงไม่เกรงใจอีกต่อไป
ชิวอี้เหลินเดินตามและก้าวเข้าไปในลิฟต์
ประตูลิฟต์ปิดลงอย่างช้าๆ
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ลิฟต์ก็หยุดที่ชั้นหนึ่ง
เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เฉินซึ่งเหิงก็ก้าวออกจากลิฟต์อย่างสง่า
งาม
ด้วยบุหรี่ในปากของเขา เขาค่อยๆ เดินไปที่ประตูอาคาร
ชิวอี้เหลินติดตามเขาไปด้วยใบหน้ากังวล
ติงต้าหมานและคนอื่นๆ ตามไปด้วยรอยยิ้มอย่างไม่เร่งรีบ ณเวลานี้วันนี้ความตายของเฉินซังเหิงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
ด้านนอกประตูอาคารชิวฉี ขบวนรถสีดํามากมายเผยให้เห็นถึงความแข็งแกร่ง
น่ากลัว!
คุณต่งนั่งอยู่บนรถเข็น ดวงตาของเขาลึกล้ําและสงบนิ่ง
ห้องโถงเต็มไปด้วยพนักงานที่วางแผนจะลงมาทําธุระที่ชั้นล่างแต่เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว จะยังมีใครกล้าออกไปอีกงั้นเหรอ?
ทุกๆ คนถูกหยุดไว้ที่นี่
ดวงตาของเฉินซังเหิงยังคงสงบนิ่ง ด้วยมือที่ล้วงกระเป๋ากางเกงไว้ข้างหนึ่งเขาเดินออกจากอาคาร
“ผมได้ยินมาว่า คุณกําลังตามหาผมอยู่งั้นเหรอ?”เขามองไปที่ต่างกั่วหูที่อยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตร
คุณต่งค่อยๆ ผลักรถเข็นเข้ามาหาเฉินซึ่งเหิง เหล่าลูกน้องหลายร้อยคนเข้าแถวเป็นสองแถวและติดตามเขามาอย่างเรียบร้อย!
สายตาของคุณต่งน่ากลัวมาก ทุกตารางนิ้วที่รถเข็นเคลื่อนผ่านดู หมือนจะเต็มไปด้วยแรงกดดัน!ด้วยการเคลื่อนมาอย่างช้าๆมันทําให้บรรยากาศกลายเป็นเคร่งขรึม! ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา เวลานี้ สิ่งที่ทุกคนทําได้คือถอยหลังกลับด้วยความกลัว! ความกลัว ที่มีต่อกองกําลังใต้ดินเหล่านี้!
เวลานี้ คุณต่งเปรียบเสมือนกับสัตว์ร้ายที่คืบคลานมาข้างหน้าอย่างช้าๆ!
เฉินซังเหิงที่ยืนอยู่ที่นั่น ค่อยๆ พ่นควันออกมาช้าๆ
เมื่อเข็นรถเข็นของคุณต่งมาถึงเฉินซังเหิงก็หยุดลง
ทั้งสองอยู่ห่างกันไม่ถึงหนึ่งเมตร
กลุ่มลูกน้องที่อยู่ข้างหลังเขาทั้งหมดก็หยุดลงเช่นกันกลุ่มคนในชุดดําสองแถวเต็มไปด้วยความดุร้าย!
ทุกคน…. ทุกสายตาจับจ้องมาที่เฉินซังเหิง!
“เฉินซังเหิงคนนี้ เขาไปก่อเรื่องอะไรไว้? ทําไมคนที่น่ากลัวพวกนี้ถึงมาหาเขาที่นี่? ”
“นายใหญ่ของต่งเหมินมาที่นี่ด้วยตัวเองเฉินซ้งเหิงคนนี้จบแล้ว!”
“เฮ้อออ หัวหน้าขององค์กรใต้ดินมาด้วยตนเอง วันนี้เฉินซังเหิงไม่มีทางรอดแล้ว”
คําพูดที่น่ากลัวของเพื่อนร่วมงานที่อยู่รอบๆ ทําให้ฉากทั้งหมดกลายเป็นเคร่งขรึมและน่ากลัวยิ่งขึ้น!
ชิวอี้เหลินที่จ้องมองฉากนี้อยู่ข้างๆอย่างใกล้ชิดความกังวลปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ คุณต่งคนนี้มีชื่อเสียงที่ดุร้ายเมื่อยั่วยุชายคนนี้แล้วมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะรอดไปได้แม้ว่าชิวอี้เหลินจะไม่กลัว แต่เธอก็ยังรู้สึกกังวล
สิ่งที่เธอกังวลคือ… สถานการณ์ของเฉินซังเหิงในขณะนี้ถ้าคุณต่งต้องการจะจัดการกับเฉินซ้งเพิ่งจริงๆ… เธอควรทําอย่างไรดี?แม้ว่าเฉินซึ่งเพิ่งจะสามารถต่อสู้ได้ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะต่อสู้กับคนที่น่ากลัวนับร้อยเหล่านี้
ชิวอี้เหลินกําลังคิดหาหนทางมากมายในใจของเธอ…
คุณต่งอยู่ต่อหน้าเฉินซังเหิง ทั้งสองอยู่ห่างกันน้อยกว่าหนึ่งเมตรและบรรยากาศก็กดดันยิ่งขึ้น!
กะทันหัน! คุณต่งก็ยกมือขึ้น
เหล่าพนักงานที่อยู่รอบๆ ต่างกลัวจนตัวสันและถอยหนีออกไปทันทีฉากนี้พอจะอธิบายได้ว่า ชายที่นั่งอยู่บนรถเข็นคนนี้น่ากลัว
คุณต่งยกมือขึ้นและไม่ได้ทําอะไรไม่ดี แต่เป็นการบอกกับลูกน้องที่อยู่ข้างหลังเขาเพื่อให้ช่วยพยุงเขาลุกขึ้น
ลูกน้องสองคนก้าวมาข้างหน้า จับมือเขาแล้วค่อยๆ ยกเขาออกจากรถเข็น
เนื่องจากกระดูกสะบ้าหัวเข่าหัก มันทําให้ต่งคิ้วหูพิการไปตลอดชีวิตไม่สามารถยืนได้ด้วยตัวเอง
ต่งคิ้วหูหลังจากได้รับการช่วยจากลูกน้องทั้งสองคนในเวลานี้ในที่สุดสายตาของเขาก็ขนานกับเฉินซังเหิง
อากาศโดยรอบเย็นลงอย่างรวดเร็ว
ตูม! ทันใดนั้นต่งกั่วหูก็คุกเข่าลงกับพื้น
ฉากนี้ทําให้ทุกคนตกตะลึงอย่างมาก!
แต่ฉากต่อไปยิ่งทําให้ทุกๆ คนตกตะลึงมากยิ่งขึ้นไปอีก
“คุณเฉิน ผมขอโทษครับ!!” จู่ๆ คุณต่งก็ก้มหน้าขอโทษ!
ฮือฮาๆ!
สับสน!
พนักงานทั้งหมดเบิกตากว้าง! สมองของพวกเขากลายเป็นว่างเปล่า!
ร่างกายของติงต้าหมานกลายเป็นหิน ดวงตาของเขาเบิกกว้างจนลูกตาแทบจะหลุดออกมา!
“คุณเฉิน เราขอโทษครับ!!” เหล่าสมาชิกของต่งเหมินหลายร้อยคนที่อยู่ข้างหลังก็ก้มหัวตามเจ้านายเพื่อขอโทษเช่นกันเสียงของพวกเขาดังพร้อมกันจนสั่นสะเทือนไปในอากาศ
จากนั้น ความเงียบก็เข้าปกคลุมไปทั่วทุกที่ มันเงียบจนสามารถได้ยินเสียงเข็มหล่น!
เหล่าพนักงานทั้งหมดที่อยู่รอบๆ ต่างก็ตกตะลึง!
เป็นไปได้อย่างไร! เขาใช้กลอุบายแบบใดถึงทําให้หัวหน้าองค์กรใต้ดินที่โหดเหี้ยมมาคุกเข่าขอโทษเขาแบบนี้ได้?!
ชิวอี้เหลินที่ยืนอยู่ด้านข้าง มองฉากนี้อย่างโง่เขลา ตอนนี้สมองของเธอไม่สามารถตามเหตุการณ์ตรงหน้านี้ได้ทัน ในหัวของเธอคิดถึงความเป็นไปได้มากมาย แต่เธอคิดไม่ถึงเลยว่า ผลลัพธ์มันจะออกมาน่าตกใจสุดขีดแบบนี้!ที่คุณต่งมาที่นี่ก็เพื่อมาขอโทษเฉินซัง เหิง?
ตอนนี้คนของติงต้าหมานกลายเป็นหินอย่างสมบูรณ์แล้วสมองของพวกเขาราวกับถูกฟ้าผ่า!
นี่ นี่ นี่
นี่เป็นไปได้ยังไง?!
คุณต่งคุกเข่า
ติงต้าหมานมองไปที่คุณต่งผู้ซึ่งเปรียบเสมือนตํานาน ในตอนนี้เขากําลังคุกเข่าต่อหน้าเฉินซังเหิง… ก้มหน้าเพื่อขอความเมตตา?
หัวใจของติงต้าหมานแทบจะหยุดเต้น ขาของเขาหมดแรง!แต่เขาไม่รู้ตัวเลยเพราะตอนนี้ร่างกายของเขาแข็งไปหมดแล้ว!
