ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 9 อัจฉริยะแห่งความไม่เก่ง!

วันจันทร์ วันปิดบัญชีของทางแพลตฟอร์มและระบบแปลงความมั่งคั่ง

วันนี้ควรจะเป็นวันที่เผยเชียนตั้งตาคอย แต่ตอนนี้กลับไม่เป็นแบบนั้นอีกต่อไปแถมเขายังอยากจะร้องไห้อีก

ห้าหมื่นหยวนที่ควรเป็นของเขาได้หายวับไปแล้ว!

แต่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

เผยเชียนไม่ได้กดเปิดระบบ แต่หน้าจอระบบเด้งขึ้นมาเองอัตโนมัติ น่าจะเพราะเป็นวันปิดบัญชี

<ระบบแปลงความมั่งคั่ง>

<เจ้าของ: เผยเชียน>

<อัตราแปลงกำไรอยู่ที่ 100:1 อัตราการขาดทุนอยู่ที่ 1:1>

<ดำเนินการสรุปบัญชี…>

<เงินทุนระบบ: 125463.5 (↑75463.5)>

<ความมั่งคั่งส่วนบุคคล: 153>

<กำลังดำเนินการสรุปบัญชี…>

<กำลังแปลงค่าเงิน…>

<เงินทุนระบบ: 125463.5>

<ความมั่งคั่งส่วนบุคคล: 907.6 (↑754.6)>

พอเห็นจำนวนเงิน เผยเชียนก็ล้มตัวลงบนเตียงไม่ต่างจากศพ เขานอนนิ่งเหมือนได้สูญเสียความหวังทั้งหมดไป

สองสัปดาห์ที่ผ่านมา เกมขายไปได้กว่าสอนแสนก๊อบปี้!

นี่คือภาพฝันของผู้พัฒนาเกมหลายคนที่จะเอาไว้โพนทะนาไปทั้งชีวิต!

แต่กลับเป็นฝันร้ายของเผยเชียน…

ข้อความใหม่บนหน้าจอยังเด้งขึ้นมาเรื่อยๆ

<วันปิดบัญชีครั้งต่อไป: อีก 30 วัน>

<ดำเนินการทบรวมเงินทุนระบบ จำนวนเป้าหมาย: 300,000>

<ทบรวม 174,536.5…>

<ดำเนินการทบรวมเงินทุนเสร็จสิ้น>

<ความมั่งคั่งส่วนบุคคล: 907.6>

พอได้เห็นตัวเลขต่างๆ เผยเชียนก็สูญเสียความหวังไปทั้งหมด ไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายทั้งเป็น

เหมือนเอาเกลือมาขัดแผล!

ทำให้แย่ยิ่งไปอีก!

เผยเชียนหมดหวังไปตั้งแต่เห็นเงินเจ็ดหมื่นหยวนกลายเป็นเจ็ดร้อยหยวนหลังสรุปบัญชี

แต่ก็ได้แค่ปลอบตัวเองว่าเดี๋ยวค่อยเอาเงินที่ได้เพิ่มไปลงทุนรอบต่อไปให้ขาดทุนยิ่งกว่าเดิม

เผยเชียนค้นพบว่าเงินทุนระบบมีจำนวนตายตัวหลังจากสรุปบัญชี

ถ้ามีจำนวนต่ำกว่าที่กำหนด ระบบจะทบขึ้นให้!

รอบแรก มูลค่าต่ำสุดของเงินทุนระบบคือห้าหมื่น รอบที่สองคือสามแสน หมายความว่าถ้าเงินทุนระบบของเผยเชียนต่ำกว่าสามแสน จะหนึ่งหมื่นหรือสองแสนเก้าหมื่น ท้ายที่สุดก็จะทบไปเป็นสามแสน

ดังนั้น ไม่ว่าจะทำเงินได้หรือเสียเงินไปเท่าไหร่ก่อนวันสรุปบัญชี ก็ไม่มีผลกับเงินทุนระบบรอบต่อไป ยกเว้นว่าจะสามารถทำเงินได้เกินสามแสนด้วยเงินห้าหมื่น

ตอนนี้เผยเชียนไม่สามารถคำนวณได้ว่าเสียเงินไปเท่าไหร่ และกำลังจมอยู่กับความเจ็บใจ

“มองในแง่ดี ฉันได้เงินเพิ่มมาเจ็ดร้อยกว่า คงจะช่วยต่อชีวิตไปได้หน่อย…”

เผยเชียนน้ำลายเยิ้มเมื่อได้เห็นเงินทุนระบบจำนวนสามแสนหยวน

เสียดายที่เขาไม่สามารถใช้เงินจำนวนนี้ได้ตามใจชอบ

พอตรวจดูจำนวนเงินในบัญชีออนไลน์ เผยเชียนก็พบว่ามีเงินเพิ่มขึ้นมา 754.6 หยวน ตรงตามตัวเลขที่แสดงในระบบเป๊ะ

แต่กลับไม่มีรายการโอนเข้า ราวกับว่ายอดเงินในบัญชีธนาคารเปลี่ยนไปเองอัตโนมัติ

เผยเชียนพอจะรู้คร่าวๆ แล้วว่าระบบทำงานอย่างไร

พลังของระบบคือเปลี่ยนจำนวนเงินในบัญชีบริษัทและบัญชีส่วนตัวของเขาโดยไม่ทำให้บุคคลหรือองค์กรอื่นสงสัย

เงินห้าหมื่นหยวนก้อนแรกที่ระบบจัดสรรให้นั้นเข้าบัญชีของบริษัทเถิงต๋าเน็ตเวิร์กเทคโนโลยีจำกัด เผยเชียนสามารถใช้เงินจำนวนนั้นในการประกอบธุรกิจได้เพราะเป็นเจ้าของบริษัท

แต่ถ้ามีการละเมิดกฎเกิดขึ้น เช่นใช้เงินซื้ออาหาร เครื่องดื่ม หรือใช้จ่ายส่วนตัว ระบบจะยึดเงินคืน ระงับการแปลงความมั่งคั่งในรอบนั้น หรืออาจยกเลิกการเชื่อมโยงกับเผยเชียนไปเลย!

ถึงระบบจะเป็นผู้ตัดสินใจเด็ดขาดเรื่องข้อละเมิด แต่ก็ยังประเมินตามบรรทัดฐานสังคมอยู่

ยกตัวอย่างเช่น เรื่องอาหารการกิน ระบบยอมให้ใช้จ่ายในส่วนของกิจกรรมหรือประชุมบริษัท แต่ไม่อนุญาตให้ใช้จ่ายในการเลี้ยงข้าวเพื่อน

เมื่อเกมทำกำไรได้ เงินจะโอนจากทางแพลตฟอร์มไปยังบัญชีบริษัท เหมือนบัญชีบริษัทอื่นๆ ทั่วไป

แตกต่างตรงที่เผยเชียนไม่สามารถใช้ได้ตามใจชอบ!

หลังจากระบบปิดบัญชีแล้ว ระบบจะเปลี่ยนจำนวนเงินในบัญชีตามอัตราการแปลงเงินทุนระบบเป็นความมั่งคั่งส่วนบุคคล

เงินจำนวนนี้ถึงจะเป็นเงินที่เผยเชียนสามารถใช้ได้ตามใจชอบโดยไม่มีข้อห้ามจากระบบ!

“อีกหนึ่งเดือนถึงจะถึงวันปิดบัญชี”

“ครั้งนี้ฉันจะต้องหาทางผลาญเงินสามแสนไปให้หมดเกลี้ยง! จะไม่ให้เหลือแม้แต่แดงเดียว!”

เผยเชียนลุกขึ้นจากเตียงและเริ่มค้น ‘ทำอย่างไรให้เสียเงิน’ ในอินเทอร์เน็ต

ผลลัพธ์ที่ปรากฏขึ้นมาล้วนเป็นเนื้อหาเกี่ยวกับ ‘ทำอย่างไรไม่ให้เสียเงิน’

“เชียนตู้หน้าโง่!”

เผยเชียนเงยหน้าขึ้นฟ้า ความโกรธเกรี้ยวฉายชัดบนใบหน้า

“ตอนบ่ายไม่มีเรียน! เล่นเกมกัน!”

ใครสักคนตะโกนขึ้น ตามมาด้วยเสียงตอบรับกลับมาทีละคน

หม่าหยางโผล่หน้าจากเตียงชั้นบนอีกครั้ง “พี่เชียน เล่นด้วยกันมั้ย พี่ไม่ได้เล่นกับเรานานแล้วนะ ขมวดคิ้วแบบนั้น…อกหักรักคุดมารึไง”

อะไรวะนั่น! อกหักบ้าอะไร!

นี่มันเรื่องสำคัญยิ่งกว่าอกหักอีก! เงินฉันเพิ่งปลิวหายไปห้าหมื่นหยวน!

เผยเชียนไม่รู้จะตอบหรืออธิบายอย่างไร

ระบบมีกฎห้ามเผยเชียนเปิดเผยหรือบอกใบ้ว่ามีระบบนี้อยู่ให้ผู้อื่นรู้ จริงๆ แล้วเขาจะทำให้ใครสงสัยไม่ได้เลยว่ามีระบบแบบนี้อยู่

“ก็ได้ วันนี้เดี๋ยวเล่นด้วยสักตา” เผยเชียนเปิดโน้ตบุ๊กแล้วกดเข้าเกม God Rising

เขาลองค้นข้อมูลดูก่อนแล้ว God Rising นั้นคล้าย DOTA ถึงเขาจะเล่นเกมนี้ไม่เก่งมาก แต่ก็ไม่ได้อ่อนจนเกินไป

จากข้อมูลในอนาคตที่เผยเชียนมี เขาน่าจะเล่นได้สักตาสองตาด้วยฝีมือระดับเทียบเท่ากับคนในหอพัก

หม่าหยางดีใจมาก “พี่เชียนเล่นด้วย! เราชนะไอ้พวกข้างห้องแน่!”

ไม่นานเสียงคลิกเมาส์และกดแป้นพิมพ์ก็ดังสนั่นลั่นห้อง

“สวย!”

“แจ่ม!”

“กล้า! กล้าเกิ๊น!”

“หม่าหยาง อยู่ไหนวะ”

“ไอ้หม่า ทำไมตอนออลไม่อยู่กับทีมวะ อย่ามัวแต่ฟาร์มครีปดิ แม่งเอ๊ย!”

การต่อสู้อันดุเดือดทำให้เผยเชียนลืมความเจ็บปวดที่ต้องเสียเงินห้าหมื่นหยวนไปชั่วคราวเพราะมัวอินกับเกมอยู่

ถึงเผยเชียนจะไม่เคยเล่น God Rising แต่เพราะมีความรู้จากการที่เคยเล่นเกมคล้ายๆ กันมาก่อนทำให้เขาสามารถเล่นได้ดีและแบกทีมได้

สามสิบนาทีต่อมา

“พ่ายแพ้!”

เผยเชียนมองดูป้อมตัวเองระเบิดคาหน้าจอ จากนั้นก็หันไปมองคะแนน KDA (ฆ่า ตาย ช่วยเหลือ) ของตัวเอง

11-2-7

“อะไรวะเนี่ย…แพ้ได้ไงวะ…”

เผยเชียนแทบจะกระอักเลือด ตอนแรกเขาทำเกมมาได้ดี ฆ่าอีกทีมไปได้ก็ตั้งเยอะ แต่ช่วงกลางเกมไปจนถึงท้ายเกมกลับเริ่มสู้ไม่ไหว จากนั้นก็โดนดันขึ้นป้อมหลังจากแพ้ทีมไฟต์ไปรอบเดียว

เขาหันไปมองคะแนน KDA ของเพื่อนร่วมทีมทั้งสี่คน คะแนน 2-2-2 ของหม่าหยางช่างบาดตายิ่งนัก

น่าเสียดายที่เกม God Rising ยังไม่มีระบบเก็บข้อมูลการมีส่วนร่วมในทีมไฟต์ ไม่อย่างนั้นก็จะได้เห็นคะแนนตรงนี้ของหม่าหยาง

เผยเชียนนึกถึงตอนทีมไฟต์ครั้งก่อนๆ

จริงๆ ด้วย…ที่ผ่านมาเป็นสี่ต่อห้าตลอดเลย…

ตอนที่อีกฝั่งรวมตัวมาสู้ หม่าหยางกลับหนีไปฟาร์มครีป

ตอนที่อีกฝ่ายกันบ้านอยู่ หม่าหยางกลับมัวแต่ไปตีครีปป่าฝั่งพวกเขาสบายใจเฉิบ

พออีกฝั่งหายไปโผล่อีกเลนแล้ว หม่าหยางก็เพิ่งรู้ตัวแล้วค่อยเตือนว่า ‘หาย!’ ก่อนจะฟาร์มครีปต่อ

เฮ้อ…

เหนื่อย!

หม่าหยางคอมเมนต์อย่างเสียดาย “โถ่ เสียดายจังที่แพ้”

จากนั้นเขาก็โผล่หัวมามองเผยเชียน “พี่เชียน อย่ามัวแต่ฟาร์ม พี่ต้องช่วยแบกเกมดิ!”

เผยเชียนแทบกระอักเลือด

ไอ้บ้า แค่นี้ยังแบกไม่พออีกหรือ!

ให้แบกนี่คือให้เปิดโปรแกรมโกงแล้วตีตู้มเดียวระเบิดป้อมได้แบบนี้หรือ!

แต่เผยเชียนก็ไม่ได้เถียงอะไรกลับไปเพราะรู้ว่าหม่าหยางเป็นคนอย่างไร

ไม่ใช่ว่าหม่าหยางตั้งใจถ่วงคนอื่น เขาก็แค่เล่นกาก…

เขาเป็นพวกที่มีความสามารถจำกัด

เผยเชียนจำได้ว่าตอนปีสี่ หม่าหยางเข้าชมรมทุกชมรมแถมยังช่วยอาจารย์ทำนู่นทำนี่เสมอ เรื่องเข้าเรียนก็ไม่เคยขาดแม้แต่ครั้งเดียว

แต่พอเรียนจบมา นอกจากจะไม่ได้รับโอกาสดีๆ แล้วยังหางานดีๆ ไม่ได้เหมือนกัน ท้ายที่สุดก็กลับบ้านไปทำงานที่ครอบครัวหาให้

แน่นอนว่าทุกคนมีทางของตัวเอง และทางของหม่าหยางก็ไม่ได้แย่อะไร

แต่ก็ไม่ได้ถือว่าเป็นทางที่ดีนัก…

พอมาเล่นเกมก็ฝีมือธรรมดา

จะบอกว่าเขาเล่นเกมเก่งก็ไม่ได้ ทักษะการเล่นเกมของเขาพัฒนาช้ากว่าคนอื่น เล่นผ่านไปหลายปีก็ไม่สามารถแบกทีมได้ด้วยตัวคนเดียว

แต่ก็ไม่ได้ถือว่ากากขนาดนั้น คะแนน KDA ของเขาก็กลางๆ แต่ก็บอกไม่ได้อีกว่าช่วยทำเกมได้

นั่นเป็นระดับทักษะที่เขาไม่สามารถเพิ่มหรือลดได้

เขาเป็นคนแบบนั้น

พูดง่ายๆ คือเป็นคนไม่เก่งโดยกำเนิด

เผยเชียนอดคิดถึงคำพูดอันโด่งดังของ Otto[1] ขึ้นมาไม่ได้ “พวกแรงก์ Silver ก็เหมือนมะเร็งร้าย” จะไปเถียงกับคนแบบนี้ไปทำไม

เดี๋ยวนะ

จู่ๆ เผยเชียนก็นึกอะไรออก

เขานึกได้ว่าหม่าหยางเป็นคนไม่เก่งโดยกำเนิด เป็นพวกมือไม่พายเอาเท้าราน้ำ เป็นคนที่ฉุดทั้งทีมลงได้!

ถ้าเป็นแบบนั้น นั่นก็เป็นความสามารถที่ฉันต้องการไม่ใช่หรือ!

……………………..

[1] นักสตรีมเกม League of legends ชาวจีน

Related

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน ด้วยการสร้างเกมที่ไม่น่าจะฮิตบ้างล่ะ ขายเกมราคาถูกบ้างล่ะ เอาเงินไปละลายกับการเช่าตึกและซื้ออุปกรณ์ทำงานต่างๆ บ้างล่ะ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ขาดทุนสักที เกมที่คิดว่าไม่น่าจะขายได้ก็ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ทำไมการทำธุรกิจให้ขาดทุนมันถึงเป็นเรื่องยากขนาดนี้ล่ะเนี่ย?!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset