SSSH ตอนที่ 46: ชื่อของราชาปีศาจ (3)
กลัว
อารมณ์ที่มีความเป็นมนุษย์มากกว่าอารมณ์อื่นๆ
ความวิตกกังวลในอนาคต น่ากลัวที่กลุ่มดาวที่ร่วงหล่นอาจตายได้เช่นนี้
“มัน” หวาดกลัวฉัน เมื่อฉันก้าวไปอีกก้าว มันก็ส่งเสียงครางที่น่ากลัว แต่เสียงครางไม่สามารถหยุดใครได้
“ฉันดีใจจริงๆที่แกเป็นมนุษย์”
ฉันพูด
“ลองคิดดูสิ ถ้าแกเป็นมอนสเตอร์ แกจะไม่มีสิทธิ์ถูกอัญเชิญสําหรับ [อัญเชิญร้อยวิญญาณ] ใช่ไหมล่ะ? ไม่ ฉันว่าตอนนี้มันคงเป็น [ร้อยวิญญาณกลับชาติมาเกิด] แล้วล่ะ แม้ว่าชื่อของสกิลจะไม่…”
“อ้าาาาาาา!”
มันโซเซ
มันต่อสู้กับความกลัวเป็นครั้งสุดท้าย ดาบสีแดงของราชาปีศาจมันไม่สามารถยกได้อย่างที่ควรอีกต่อไป มันแทบจะไม่เหวี่ยงดาบใส่ฉันเลย
“อืม”
ไม่มีทางที่ฉันจะโดนมันแน่ๆ ฉันหลบมันช้าๆ หนึ่งครั้งสองครั้งสามครั้ง มันสั่นสะท้านขณะที่เหวี่ยงดาบ
แบ ยุรยองพิมพ์
– เปล่าประโยชน์
เขาคิ้วขมวด
– ท่ายืนไม่มั่นคง เท้าของมันก็เหยียบพื้นไม่ถูกต้องเหมือนกัน มันไม่ได้มองไปข้างหน้าเลยด้วยซ้ํา ไม่มีความแน่นอนในวิถีดาบ พระเจ้า มันพยายามทําอะไรหลังจากเหวี่ยงดาบเล่มนั้น? มันทําบ้าอะไร?
แบ ยุรยองบ่น
– ชิ เป็นผู้ใช้ดาบที่อาศัยแต่ออร่าและสกิลของตัวเอง ไม่มันไม่ใช่แม้แต่ผู้ใช้ดาบ
หลังจากที่ฉันเคลียร์ชั้น 19 แล้วเขาก็เงียบไป แต่จักรพรรดิดาบดูไม่พอใจอย่างมากเมื่อมองดูการกระทําของสิ่งมีชีวิตนั่น
– ดูสิ ซอมบี้ ดูนั่นสิ นี่คือเหตุผลที่ฉันมักจะบอกนายถึงความสําคัญของพื้นฐาน ที่สุดแล้วมนุษย์ทุกคนต้องพึ่งพามือและเท้า
แบ ยุรยองพูด
– ปิดฉากได้แล้ว
ฉันทําอย่างนั้น
ด้วยการตวัดดาบเพียงครั้งเดียว ฉันก็หักดาบของมัน เมื่อคมดาบปะทะกับคมดาบเสียงก็ดังขึ้น ดวงตาของกลุ่มดาวที่ร่วงหล่นก็เบิกกว้าง
“อ่า”
ดาบสีแดงตรงหน้าแตกออกเป็นเสี่ยง
“อ่าา..อ่าาาาาา…”
การพยายามครั้งสุดท้ายของ กลุ่มดาวที่ร่วงหล่นก็ล้มลงไปพร้อมดาบ สัตว์ร้ายทรุดตัวลงบนพื้น ดอกอาซาเซียถูกทับอยู่ใต้กันของมัน
“เป็นอย่างที่ราชาปีศาจพูดหรือเปล่า?”
ฉันมองดูท่าทางสิ้นหวังของมันอย่างใจเย็น
“ผู้ที่รวบรวมความตาย”
ทันใดนั้นฉันก็นึกถึงสิ่งที่หอคอยพูดในขณะที่มันตั้งฉายาให้ฉันจงเคารพต่อราชาผู้เก็บเกี่ยวความตาย นั่นคือสิ่งที่หอคอยพูด มันแปลกมากเพราะดูเหมือนว่ามันจะเข้ากันกับสถานการณ์นี้
“ใช่ ฉันเดาว่ามันไม่ผิด”
ฉันค่อยๆออกแรงไปที่ดาบของฉันมากขึ้น
มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันกําลังจะเอาดาบของฉันฟันลงบนตัวของกลุ่มดาวที่ร่วงหล่น
– เอ่อ ซอมบี้? เดี๋ยวก่อน
– ขอโทษที่ฉันเข้ามาขัดจังหวะในตอนที่นายพร้อมที่จะโอ้อวดในสิ่งที่นายไม่มี อันที่จริงฉันไม่ได้เสียใจ ฉันแค่พูดไปเพราะฉันเบื่อยังไงก็รอเดี๋ยวก่อน
และเช่นเคย จักรพรรดิดาบมักจะไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนไตร่ตรองและจักรพรรดิดาบเป็นตัวหนังสือเดียวกันในภาษาเกาหลี
“อะไรอีกล่ะ?”
เมื่อรู้สึกรําคาญ ฉันก็พูดออกมาดังๆแทนที่จะพูดอยู่ในหัว เซียนดาบและแม่มดไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว ไม่มีฮันเตอร์คนไหนคิดว่าฉันเป็นบ้า
– ไม่หรอก เพราะนายดูเหมือนจะแน่ใจจริงๆ
“งั้น… เกี่ยวกับเรื่องอะไร?”
– นายแน่ใจนะว่าเจ้านั่นไม่ใช่มอนสเตอร์อีกต่อไป แน่ใจนะว่ามันเป็นมนุษย์? สิ่งที่ฉันกําลังพูดคือนายปฏิบัติต่อเจ้านั้นในฐานะมนุษย์เหมือนกับตัวนายเอง แต่มันอาจจะเป็นแค่ NPC ธรรมดาๆก็
“แล้วมันยังไง….”
– นายแน่ใจนะว่า NPC สามารถถูกอัญเชิญผ่าน ร้อยวิญญาณกลับชาติมาเกิด ได้?
ฉันหยุดดาบของฉัน
“เอ่อ…มันไม่เป็นอย่างนั้นเหรอ?”
– แกนี่มันโคตรของโคตรปอดแหกเสียจนยังไม่ได้ฆ่า NPC สักคน แน่นอนว่า (ร้อยวิญญาณกลับชาติมาเกิด] ใช้ไม่ได้กับมอนสเตอร์แต่เราไม่รู้ว่ากรณีของ NPC มันจะใช้ได้หรือเปล่า
– จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุนายทําตามที่นายต้องการและมันบอกว่า ขออภัย! ไม่สามารถใช้สกิลนี้กับ NPC ได้ไหม? นายจะจัดการยังไงถ้ามันเกิดเรื่องแบบนั้น?
“ไม่หรอก แต่…”
– เฮ้ คิมซอมบี้ ตั้งสติหน่อย! ฉันรู้ว่าเพราะฉันมีประสบการณ์แต่หอคอยนั้นใจดํามากเมื่อต้องเป็นเรื่องแบบนี้
บ้าชิบ
กลุ่มดาวที่ร่วงหล่นกําลังมองมาที่ฉันด้วยความกลัว
ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความกลัวตาย
ขณะสบถ ฉันตรวจสอบสกิลการ์ดอีกครั้ง
[ร้อยวิญญาณกลับชาติมาเกิด]
แรงก์: SSS
เอฟเฟค: สิ่งที่คุณฆ่าจะถูกเรียกในฐานะมอนสเตอร์ คนตายไม่สามารถใช้ความสามารถของพวกเขาได้เหมือนเมื่อตอนที่มีชีวิตอยู่แต่ถ้าคุณต้องการคนตายจะสามารถรักษาความทรงจําและรูปลักษณ์ของพวกเขาเมื่อครั้งตอนที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ หากคุณไม่ต้องการพวกมันก็จะถูกอัญเชิญออกมาในฐานะมอสเตอร์
* อย่างไรก็ตามคุณสามารถอัญเชิญได้สัปดาห์ละครั้งเท่านั้น
– เห็นไหม? มันบอกว่า สิ่งที่ “นายฆ่า”
แบ ฮุรยองชี้ไปที่การ์ด
– นายจะรู้ได้ยังไงว่า NPC รวมอยู่ใน ‘สิ่งที่’ ด้วย? หืม? แน่ใจหรือเปล่า?
“อะ, NPC ก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน มนุษย์น่ะ”
– โอ้ นั่นเป็นแค่เพียงสิ่งที่นายคิด คุณคิมซอมบี้
แบ ฮุรยองพูดด้วยใบหน้าที่จริงจัง
– ก่อนที่นายจะฆ่าเจ้านั่น ให้ไปทําข้อตกลงกับหอคอยเสียก่อน
“ข้อตกลงกับหอคอย…”
-ทําไม? แล้วไงล่ะ? นายก็ทําได้ดีก่อนหน้านี้ นายทําไปแล้วครั้งหนึ่ง นายก็สามารถทําได้อีกครั้งสิ
“อืม….”
นั่นก็เป็นเรื่องจริง
ฉันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยสีหน้าที่ดูกระอักกระอ่วนเล็กน้อย
“เอ่อ คุณหอคอย..?”
[หอคอยกําลังฟังสิ่งที่ท่านกําลังพูด]
โชคดีที่ฉันไม่ได้ถูกเมิน
ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินว่าฉันได้รับพลังจากอัครสาวก ต้องขอบคุณเรื่องนั้นหรือเปล่า? ดูเหมือนว่าอย่างน้อยฉันก็สามารถสื่อสารกับหอคอยได้อย่างอิสระในเวลานี้
“มีบางอย่างที่ผมอยากจะถาม”
– เฮ้ ก่อนหน้านี้นายได้พูดคุยกับหอคอยแบบเป็นกันเอง แล้วดูตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความเคารพ? ผู้ชายอะไรตลกเป็นบ้า?
“ฉันเผลอพูดแบบเป็นกันเองเพราะฉันกําลังอินอยู่กับสถานการณ์แล้วก็ช่างมันเถอะ เงียบก่อนสิ!”
แม้ในขณะที่เรากําลังเถียงกัน หอคอยก็ตอบอย่างใจเย็น
[หอคอยกําลังตรวจสอบว่าคําถามของท่านคืออะไร]
“มาลุยกัน อืม ร้อยวิญญาณกลับชาติมาเกิดนี่รวมไปถึง NPC ไหม? หรือว่าใช้ได้แค่กับพวกฮันเตอร์อย่างผม?”
และฉันได้รับคําตอบที่ไม่คาดคิดตอบกลับมา
[หอคอยกําลังตัดสิน]
[คําถามนี้เกินขอบเขตอํานาจของหอคอย]
“ว่าไงนะ?”
และนั่นยังไม่จบ
เสียงที่ตามมาเกินความคาดหมายของฉันมากยิ่งขึ้น
[หอคอยกําลังยืนยันอํานาจของผู้ถาม]
[ผ่าน ปัจจุบันราชาแห่งความตายมีคุณสมบัติเป็นอัครสาวกชั่วคราว]
[หอคอยรับทราบให้คําถามของราชาแห่งความตายเป็นวาระการประชุมอย่างเป็นทางการ]
และ
[หอคอยขอให้มีการประชุมใหญ่กับหกกลุ่มดาวแห่งหมื่นชีวิต]
วิ่งงงงงง!
แสงสีขาวปกคลุมดวงตาของฉัน
ฮะ??
เมื่อฉันกระพริบตาหลังจากเวลาผ่านไปสักครู่ ฉันก็อยู่ในสถานที่แปลกๆแล้ว มันไม่ใช่สถานที่ที่ไม่คุ้นเคย ฉันถึงกับผงะเพราะมันไม่คุ้นเคย
โลกหลังความตาย คุกมืดของฉัน
มันเป็นจุดเริ่มต้นที่ฉันย้อนกลับไปตอนที่ฉันตาย
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือที่นี่เป็นสถานที่ที่ฉันไม่ต้องมาจนกว่าฉันจะตาย
“ทําไมฉันถึง…??”
จากนั้นเสียงก็ดังขึ้น
[กําลังยืนยันผู้เข้าร่วม]
มันไม่ใช่แค่เสียง
[กลุ่มดาวลําดับที่ 6 “ผู้ประพันธ์โอเปร่าทั้งมวล” กําลังเข้าร่วม]
[กลุ่มดาวลําดับที่ 5 “สตรีผู้เดินในภาพลวงตา” กําลังเข้าร่วม]
[กลุ่มดาวลําดับที่ 4 ดวงจันทร์ที่สังเกตเห็นความมืดบอด” กําลังเข้าร่วม]
[กลุ่มดาวลําดับที่ 3 ผู้ที่สร้างศูนย์กลางของทุกสรรพสิ่ง” กําลังเข้าร่วม]
[กลุ่มดาวลําดับที่ 2 “พระเจ้าผู้เต้นรําในความว่างเปล่า? กําลังเข้าร่วม]
ไม่ว่าฉันจะมองไปรอบๆยังไงก็มีแต่ความมืด ฉันจึงมองไม่เห็นอะไรเลย แม้ว่าฉันจะมองไม่เห็น แต่ฉันก็รู้สึกได้
เยืนยันว่าหกกลุ่มดาวแห่งหมื่นชีวิตกําลังเข้าร่วม
[ปัญหาของอัครสาวกชั่วคราวประจําหอคอย “ราชาแห่งความตาย” กําลังถูกแบ่งปัน]
ฉันรู้สึกได้ถึงตัวตนรอบตัวฉัน
พวกเขามีพลังมากเกินกว่าที่จะบอกว่าพวกเขาเป็นเพียงตัวตน
พวกเขากําลังมองฉันผ่านความมืดมิด
[การแบ่งปันเสร็จสมบูรณ์]
เสียงไหลมาจากที่ที่มีการจ้องมอง
[การประชุมกําลังเริ่มขึ้นเกี่ยวกับวาระการประชุม]
[สกิล ร้อยวิญญาณกลับชาติมาเกิด” ใช้กับ NPC ได้หรือไม่?]
[หากคุณยอมรับว่ารวมถึง NPC ด้วยโปรดเห็นชอบ]
[หากคุณไม่ยอมรับว่ารวมถึง NPC ด้วยโปรดคัดค้าน]
เงียบสงัด
ร่างไร้รูปลักษณ์อ้าปากของพวกเขา
– เกซ…ลา…ซาเควโช…เดโอ.
มันเป็นภาษาที่ฉันไม่รู้จัก
– ซาโตะโยเวล่า? เวโลโย-นา! เดโอ เฟนตะ..
– คุนโต, เนียวลา เกซ-วี-เนล? ไน-เกช-เนล นา?
ดูเหมือนว่ามันจะเป็นภาษาที่สร้างความเชื่อมโยงระหว่างเงามืดทั้งหมด
สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยงูที่ฉันมองไม่เห็น จากด้านซ้ายด้านขวา จากด้านล่างและด้านบนและด้านหน้าของฉัน ฟอ.ฟอเสียงของพวกมันคล้ายกับลิ้นของงู ลิ้นของพวกเขาแดงและยาว และมันเข้าไปในสมองของฉัน มันกําลังเลียสมอง
– เกซ มูลา-กากาเมียโช เกรเทเฮ็น เวโลโย..
– เนล
มันน่าเวียนหัว
ฉันรู้สึกเหมือนจะเป็นลม
ฉันเป็นเพียงสติที่ไม่มีจิตใจ แต่ฉันรู้สึกเหมือนกะเทาะเปลือกนอกของฉัน ฉันอยากจะคายบางสิ่งออกมา น้ํามันในกระเพาะของฉันไม่ น้ํามันแทรกซึมเข้าไปในสมองของฉัน
มันเป็นความรู้สึกเหมือนวิญญาณของฉันถูกดูดไปที่ก้นบึง
– ลาโย นา
จากนั้นเสียงทั้งหมดก็หยุดเป็นหนึ่งเดียว
– เกช เนล เนล-เกซ-เนล
– เดโอ ซาคุน
จากนั้นก็เงียบไป
