ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยา – ตอนที่ 23 : พนันหิน

“รบกวนพี่ชายต้องเหน็ดเหนื่อยอธิบายเเล้ว” จี้เฟิงเยี่ยนกล่าวคำพูดโน้มน้าวชายร่างใหญ่ที่กำลังจะบอกคำตอบอย่างขอไปที ด้วยรูปร่างหน้าตาของเธอเองอาจจะทำให้คนสงสารจนยากปฏิเสธ

 

พอได้ยินคำพูดนี้ชายร่างใหญ่ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนที่จะเริ่มอธิบายอย่างไม่เต็มใจ

 

เเม้เมืองจีจะมีขนาดเล็กเเต่ก็ได้ชื่อว่าเมืองเเห่งสายเเร่ ดังนั้นย่อมจะมีสายเเร่ชนิดต่างอยู่มากมาย บางครั้งในการผลิตเเร่ก็บังเอิญได้พบกับเเร่หายากบ้าง ดังนั้นจึงสามารถนำไปขายเเพงๆได้ในสถานที่อื่น เเต่เเร่ล้ำค่าเหล่านั้นมันหายากเกินไป อีกทั้งมีน้อยจึงทำให้เมืองนี้ไม่เจริญรุ่งเรืองสักที เเต่สิ่งเหล่านี้ก็ไม่ได้หยุดยั้งความโลภของคน ดังนั้นพวกเขาจึงตั้งหน้าตั้งตาขุดต่อไปเผื่อจะบังเอิญเจอเเร่ลำ้ค่าที่พลิกชะตาชีวิตได้

 

ในเมืองจีนี้เส้นเลือสายเเร่ใหญ่จะตกอยู่ภายใต้การดูเเลของเจ้าเมืองโดยตรง คนสามัญธรรมดาได้เเต่ชำเลืองมองด้วยความอิจฉา ดังนั้นจึงมีเพียงสายเเร่เล็กๆ หรือสายเเร่ที่ยังไม่ถูกค้นพบเท่านั้นถึงคนทั่วไปจะสามารถเข้าถึงไปขุดไปเจาะเสาะหาวาสนาได้

 

อย่างไรก็ดี สายเเร่นอกสายตาพวกนี้มันมักจะอยู่นอกเมือง  อีกทั้งตั้งอยู่บนภูเขาสูงชัน เส้นทางการเดินทางนั้นเต็มไปด้วยอันตรายเเละสัตว์ร้ายนานับชนิด ซ้ำร้ายเมื่อขุดออกมากลับพบเเร่เพียงเล็กน้อย เเร่ลำ้ค่าอะไรเเทบไม่เห็นเเม้เพียงเงา จึงทำให้มีคนไปขุดที่สถานที่เหล่านั้นน้อยถึงน้อยมาก

 

ร้านที่จี้เฟิงเยี่ยนกำลังยืนอยู่นี้คือรา้นพนันหินที่ใหญ่โตที่สุดในเมืองจี เเม้ว่าโอกาสที่จะขุดเจอเเร่นั้นน้อยนิดยิ่งกว่าหาเข็มในมหาสมุทธ เเต่คนทั้งหลายก็ยินยอมที่จะจ่ายเงินเพื่อซื้อมันมาเเล้วผ่าวัดดวงดู

 

ร้านค้าจะไปขอซื้อเเร่จากผู้ขุด เเร่ที่ซื้อนั้นจะถูกปกคลุมด้วยชั้นหินธรรมดาที่หนาเตอะทำให้ไม่มีใครรู้ว่าในหินนั่นมีเเร่อยู่จริงไหม เเล้วถ้ามีล่ะจะเป็นเเร่อะไร  ซึ่งร้านจะให้ลูกค้านั้นเลือกซื้อกันได้ตามใจ หินก้อนไหนคนต้องการเยอะก็จะเกิดการประมูลขึ้น ทันทีที่หินถูกซื้อ ผู้ครองจะเต็มไปด้วยความพึงพอใจเเละเฝ้าจินตนาการว่าด้านในนั้นจะมีเเร่ล้ำค่าขนาดไหนรอคอยเเอบซ่อนอยู่ เเละถ้าบังเอิญพบเเร่เข้าล่ะก็ ทุกอย่างจะพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ เเค่พบเเร่ขนาดเท่านิ้วมือก็สามารถคืนทุนเเถมกำไรในส่วนที่จ่ายไปได้หมดสิ้น กลายเป็นคนรวยในข้ามคืน

 

อย่างไรก็ตามเเร่เหล่านี้ถูกปกคลุมด้วยชั้นหินที่หนามาก ดังนั้นการตัดสินใจเพื่อเลือกหินที่มีลักษณะที่ดีจึงเชื่อว่าจะได้รับเเร่ที่ดีไปด้วย

 

บางครั้งคนธรรมดาก็กลายเป็นคนรวยได้ ในขณะที่บางคนต้องสูญเสียจนหมดเนื้อหมดตัว ชีวิตล้มเหลวไปชั่วชีวิต ดังนั้นมันจึงเป็นการพนันที่เสี่ยงเเต่ก็คุ้มค่าที่คนจะลิ้มลอง

 

ชายร่างใหญ่คุยกับจี้เฟิงเยี่ยนพักหนึ่งก่อนที่สายตาจะจ้องมองกลับไปที่ก้อนหินเหล่านั้นอีกครั้ง

จี้เฟิงเยี่ยนลดสายตาของเธอลงและเริ่มยิ้มน้อยๆ

ก้อนหินล้อมรอบแร่จนมองไม่เห็นความแตกต่างในสายตาของชายร่างใหญ่และคนอื่น ๆ แต่ในสายตาของจี้เฟิงเยี่ยนนั้นมันประหนึ่งสาวน้อยเเก้ผ้า เธอเห็นโดยไม่ได้ตั้งใจ ว่าหินเเต่ละก้อนนั้นมีพลังงานทางวิญญาณมากหรือน้อยเเค่ไหน พลังงานทางวิญญาณนี้บริสุทธิ์มากและเหมาะที่สุดสำหรับการเพาะปลูก!

ในที่สุดจี้เฟิงเยี่ยนก็เข้าใจเหตุผลของข้อความของอาจารย์ในความฝันของเธอ หากเธอเข้าใจไม่ผิดพลังงานทางวิญญาณบนแร่นั้นอาจเร่งอัตราการฝึกฝนของเธอ!

เเต่ว่านี้เป็นเพียงแค่ข้อสงสัยของจี้เฟิงเยี่ยน เธอยังไม่สามารถมั่นใจได้อย่างเต็มที่ เธอยังต้องประเมินอีกต่อไป

ภายในระยะเวลาสั้น ๆ มีคนซื้อหินที่มีค่า 50 เหรียญทอง หินก้อนใหญ่เท่าสมองมนุษย์ สำหรับเงิน 50 เหรียญทองนั้นถือเป็นเงินก้อนใหญ่ในเมืองเล็ก ๆ เช่นเดียวกับเมืองจี

 

ภายในร้านค้าทั้งหมดก้อนหินจำนวนมากมีค่าใช้จ่ายเพียงไม่กี่เหรียญเท่านั้น

 

และตามอัตราการแปลง 100 เหรียญเงินสำหรับเหรียญทองแต่ละก้อนในความเป็นจริงแล้วหินนี้มีราคาแพงมาก!

คนที่ซื้อหินอย่างไม่ลังเลนั้นเป็นชายวัยกลางคนอายุประมาณ 40 ถึง 50 ปี หลังจากการซื้อเเล้ว เขาขอให้เจ้าของร้านเปิดมันอย่างตรงจุดเพื่อให้เขาตรวจสอบผลลัพธ์

ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยา

ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยา

ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยา
Score 5.9
Status: Ongoing Released: N/A Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยาบทนำ เธอคือผู้บำเพ็ญเพียรที่เเข็งเเกร่งที่สุดในศตวรรษที่ 24 เเต่! เมื่อเธอย้ายเข้าสู่โลกเวทย์มนต์ เธอก็เป็นดั่งปีศาจร้ายที่คลุ้มคลั่ง การกดขี่ข่มเหงจากวงศ์ตระกูล อีกทั้งคู่หมั้นของเธอก็มองเธอเป็นเพียงคนต่ำต้อย คอยเหยียบย่ำทำร้ายน้ำใจ…..ต้องการทำลายเธอใช่มั้ย หึๆ เธอหัวเราะอย่างเยือกเย็น ในไม่ช้าเธอจะสั่งสอนพวกเขาให้รู้ถึงวิธีปฏิบัติตนที่ถูก..ที่ควร เวทมนต์ข้าอัศจรรย์หรือไม่? ยันต์ลูกไฟบรรลัยกันต์สามารถทำให้พวกเจ้ากลายเป็นเถ้าถ่ายในพริบตา? โอสถของข้างั้นรึ เชื่อหรือไม่ ด้วยโอสถเพียงเม็ดเดียวเปลี่ยนสวะขยะไร้ค่าให้กลายเป็นอัจฉริยะสุดเเกร่งได้ เเม้เเต่กองทัพกากๆก็กลายเป็นสปาร์ต้าที่ดุร้ายได้ขอเพียงเเค่หว่านโอสถขนาดเท่าเม็ดถั่วโปรยให้เท่านั้น ด้วยความเทพทรูวงเงินไร้จำกัดนี้ ตัวข้าก็สามารถนั่งกระดิกเท้ามองดู”เกมส์”เเบบชิวๆ ด้วยอำนาจความเทพนี้ ข้าจะเป็นดั่งตัวตนสูงสุด ใครยอมข้าอยู่ ใครขัดขืนข้า…ตาย! ด้วยเหตุผลกลใดก็ไม่รู้ ปรมาจารย์เเสนสวยหันหน้ามา เขา…ก็มองเธออยู่เสมอ ด้วยความหลงใหลเธอเเบบถอนตัวไม่ขึ้น ปรมารย์คนหนึ่ง: “ข้ามองเจ้าตั้งนานขนาดนี้ เจ้าก็ยังไม่รู้ตัวอีกหรือ?”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset