ตอนที่ 223 : เดตกับประธานเอเวล
นิตยาสารแฟชั่นออรี่
ห้องทํางานประธาน
เอเวลประธานสาวสวยลูกครึ่งกําลังถือนิตยสารแฟชั่นรายสัปดาห์ที่มีรูปของเจียงเฉินอยู่บนหน้าปก เธอมองดูอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่ดวงตาของเธอจะขยับเล็กน้อยก่อนจะหันไปคุยวีแชทกับเจียงเฉิน
“คุณเจียงเฉินใช่ไหมคะ? ฉันเอเวล ลาวีนจากนิตยสารแฟชั่นออรีค่ะ ”
“ครับ”
เจียงเฉินเองก็ยังจําประธานลูกครึ่งสาวสวยจากนิตยาสารออรีได้อยู่
เธอมีผมสีบลอนด์ธรรมชาติ ดวงตาสีดํา เต็มไปด้วยความงาม จากทั้งแบบตะวันตกและตะวันออก ใบหน้าที่สวยงามและรูปร่างที่เพรียวบาง
รวมคะแนนแล้วอยู่ประมาณ 96 คะแนน!
“เรื่องครั้งก่อนฉันยังไม่ได้ขอบคุณ คุณเลยคุณพอจะมีเวลาว่างบ้างไหมคะ?”
เอเวลปัดปอยผมสีบลอนด์ของเธอเอาไปทัดไว้ที่หลังหูของเธอ ก่อนจะถามออกมา
เจียงเฉินยิ้มและตอบ “ขอบคุณครับ เรื่องนั้นไม่จําเป็นหรอกครับ แค่ไปเดินเล่นด้วยกันแค่นั้นก็พอแล้วครับ”
เอเวล ลาวีน “ก็ได้ค่ะ”
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ทั้งสองก็มาพบกัน
เจียงเฉินเองก็อยากจะเที่ยวที่เมืองเก่าที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์เพื่อไปเดินชอปปิ้งและชมวิวทิวทัศน์มานานแล้ว
และวันนี้โอกาศนั้นก็มาถึง
เจียงเฉินกับเอเวลกําลังนั่งอยู่บนรถสามล้อโบราณทั้งสองพูดคุยกันระหว่างที่รถกําลังเคลื่อยไปเรื่อยๆ
รถนั้นเคลื่อนไปตามตรอกริมน้ําให้ผู้คนได้สัมผัสถึงวิถีชีวิตของคนโบราณ
นอกจากนี้ก็ยังทําให้คนมีความสุขไปกับความเงียบสงบที่ไม่สามารถหาได้จากในเมืองหลวง
วาเชอรอง กงสตองแตง]!”
เมื่อมาถึงตรอกแห่งหนึ่งจู่ๆเอเวลก็ชี้นิ้วออกไป
เจียงเฉิน “ร้านของวาเชอรอง กงสตองแตง?”
“ใช่แล้ว [วาเชอรอง กงสตองแตง] เป็นร้านที่แตกต่างจากร้านอื่นนะ พวกเขาจะไม่เปิดสาขาในห้างแต่พวกเขาจะเลือกเปิดตามเมืองเก่า โดยเฉพาะวิลล่าเก่าๆน่ะของชอบของพวกเขาเลย!”
เอเวลดูเหมือนจะคุ้นเคยกับสถานที่นี้เป็นพิเศษ
เดินเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาไปไม่นานก็พบกับบ้านอีกหลังหนึ่ง
“วิลล่าหลังนี้สร้างขึ้นมาตั้งแต่ ปีค.ศ. 1920 เป็นวิลล่าสไตล์ตะวันตกสองชั้น ในช่วงนั้นมันเป็นบ้านของพ่อค้าผู้มั่งคั่งคนหนึ่ง จนกระทั่งยุคนี้กลุ่มบริษัทสินค้าหรูจากประเทศสวิสก็ได้เช่าพื้นที่นี้ไว้ และเข้ามาออกแบบและเปิดเป็นร้านเสื้อผ้าส่วนอาคารก่อนหน้านี้ก็เป็นร้านนาฬิกาที่ฉันเพิ่งจะพูดถึงไป”
“ผู้ชายที่มีความสามารถก็ต้องคู่กับนฬิกาจากแบรนด์ดังจริงไหม ”
เอเวลนั้นเป็นผู้หญิงที่มีรสนิยมและระดับมาก เธอนั้นรู้ว่าคนชั้นสูงนั้นมักจะให้ตาสกับนาฬิกาข้อมือที่มีชื่อเสียง และผู้ชายเกือบจะทุกคนนั้นให้ค่ากับนาฬิกามากกว่าเสื้อผ้าของพวเขา
เจียงเฉินขยับข้อมือของตัวเองเบาๆและเผยนาฬิกาปาเต็ก ฟิลิปส์ของเขา “แล้วคุณคิดว่าชิ้นนี้เป็นยังไงบ้างครับ?”
ดวงตาของเอเวลเป็นประกายขึ้นมาทันที่เธอปิดปากตัวเองด้วยความตกตะลึง “นี่มันนาฬิกาแพลตตินั่ม 5002 P ของปาเด็ก ฟิลิปส์ที่ราคา 17.6 ล้าน นาฬิกานี้มีแต่คนที่มีสถานะที่ไม่ธรรมดา เป็นผู้ครอบครองพวกมัน เจียงเฉิน คุณ…”
เอเวลอายากจะพูดต่อแต่เมื่อคิดว่าเจียงเฉินนั้นเป็นถึงผู้ถือหุ้นของกุชชี่สาขาเอเชียแปซิฟิกแล้ว ดังนั้นความแข็งแกร่งของเขานั้นจึงไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน!
“นาฬิกานี้ถือว่าดีมากจริงๆค่ะ” ใบหน้าของเอเวลดูแข็งที่อและเขินอายเล็กน้อย
เดิมที่เธอนั้นต้องการที่จะซื้อนาฬิกาข้อมือให้เจียงเฉินสักหนึ่งเรือน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะไม่จําเป็นจริงๆ
เจียงเฉินนั้นก็มีความเข้าใจทางอารมณ์ของผู้หญิงเป็นอย่างดีเขาจึงสามารถล่วงรู้ความคิดของเอเวลได้เขาจึงยิ้มออกมา “คุณพูดถูก แต่ผมก็สวมนาฬิกานี้มานานแล้ว ดูเหมือนว่าคุณเองก็เก่งเรื่องแฟชั่นไม่น้อย ตอนนี้ผมอยากจะซื้อเรือนใหม่ คุณพอจะแนะนําให้ผมได้ไหม?”
“ด้วยความยินดีค่ะ” ใบหน้าสวยของเอเวลแดงขึ้น เธอเม้มริมฝีปากและยิ้ม
ทั้งสองเดินเข้าไปในวิลล่าของ [วาเชอรอง กงสตองแตง]
เอเวลยิ้มออกมาอย่างมั่นใจในตัวเองเธอค่อยๆเดิน และแนะนํานาฬิกาให้เจียงเฉิน
“วาเชอรอง กงสตองแตงถูกก่อตั้งโดยฌอง-มาร์ค วาเชอรองในเจนีวา ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ในปี 1755”
“วาเชอรอง กงสตองแตงนั้นสืบทอดแก่นแท้ของการผลิตนาฬิกาแบบดั้งเดิมของสวิสเซอร์แลนด์ ทั้งรูปแบบที่เรียบง่ายแต่ยังมีความสวยงามอยู่การออกแบบที่วิจิตรบรรจงและซับซ้อน แสดงให้เห็นถึงการแสวงหาเทคโนโลยีและสุนทรียภาพพจนทําให้มันติดอันดับจาก 500 อันดับแรกของโลก!”
“นาฬิกานั้นก็เป็นเหมือนกับสินค้าหรูหราแบบอื่นๆ มันมีการแบ่งระดับต่างๆออก”
“มีตั้งแต่เกรดธรรมดาจนไปถึงระดับที่คนธรรมดาไม่อาจสัมผัสได้ ราคานั้นก็จะเริ่มตั้งแต่หลายหมื่นจนไปถึงหลายแสนและหลายสิบล้าน”
“ดังนั้นสําหรับคนที่มีสถานะระดับของนาฬิกา พวกเขานั้นก็จะเป็นตัวแบ่งแยกชนชั้นกันได้อย่างชัดเจน!”
“เจียงเฉิน นาฬิกาของคุณนั้นเป็นถึงผลงานชิ้นโบว์แดงของปาเต็ก ฟิลิปส์และแน่นอนว่าวาเชอรองกงสตองแตงก็ต้องมี…”
เอเวลหยิบหนังสือออกมาแล้วพูดอย่างจริงจัง “นี่คือคอลเลคชั่นผลิตภัณฑ์ของวาเชอรอง กงสตองแตงที่ถูกจัดไว้อยู่ระดับบนๆ ถ้าจะให้พูดตรงๆก็คือคอลเลคชั่นนาฬิกาที่มีมูลค่าเรือนละกว่าสิบล้าน! ทุกๆเรือนนั้นเป็นนาฬิกาที่เป็นที่รู้จักไปทั่วโลก เป็นสมบัติที่นักสะสมต่างใฝ่ฝันอยากจะครอบครอง เจียงเฉิน หากคุณต้องการที่จะซื้อนาฬิกาใหม่ ดังนั้นตัวเลือกของคุณก็คือนาฬิกาพวกนี้”
เจียงเฉินพยักหน้า
จากตําพูดของเอเวลนาฬิการาคาหลักล้านก็เป็นเพียงแค่ผลิตภัณฑ์ทั่วๆไป แต่เรือนที่มีราคาหลักสิบล้านขึ้นไปพวกมันคือของสะสมและงานศิลปะ!
หรือถ้าจะให้พูดก็คือ คนจนเล่นรถ ส่วนคนรวยเล่นนาฬิกา!
“เจียงเฉิน ฉันคิดว่าเรือนนี้น่าจะดีนะ”
เอเวลชี้ไปที่นาฬิกาที่ถูกจัดแสดงไว้อยู่บนตําแหน่งที่โดดเด่นที่สุดของร้าน และยังมีการติดกระจกกันขโมยเอาไว้ด้วย
(นาฬิกา Les Cabinotiers Grande Complication “Crocodile”]
มูลค่า 20.88 ล้าน!
ดวงตาของเจียงเฉินเป็นประกาย
นาฬิกาเรือนละ 20.88 ล้าน!
ที่มือของฉันยังราคาแค่ 17.6 ล้านหยวนเอง
ดูเหมือนว่าแต่ละเรือนจะมีข้อดีของตัวเอง!
ไม่ว่าจะฝีมือการแกะสลักหรือการออกแบบ หรือแม้กระทั่งแฟชั่นและน้ําหนักของมัน
ของดี!
แต่เพื่อการเปรียบเทียบ เจียงเฉินจึงนํารุ่นมังกร ที่มีราคาประมาณ 10 ล้านหยวนออกมาเทียบกับมัน
เอเวลที่อยู่ข้างๆก็อธิบายข้อมูลของมันให้กับเจียงเฉินฟัง
คนรวยนั้นไม่เพียงแต่ต้องเป็นเจ้าของสินค้าที่หรูหราเท่านั้น แต่ยังต้องรู้จักชื่นชมมันด้วย!
เจียงเฉินสามารถเดาได้ทันทีว่าเธอนั้นไม่ใช่คนธรรมดาๆมาก่อนอย่างแน่นอน
เธอนั้นมีความรู้เกี่ยวกับสินค้าที่หรูหราในระดับที่ไม่ธรรมดา แถมเธอยังมีความรู้เกี่ยวกับศิลปะชั้นนําของโลก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการอ้างอิงและการเชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์ของยุโรปและเธอก็ยังมีความรู้ต่างๆมากมายของราชวงศ์ต่างๆ ที่สามารถเปิดหูเปิดตาของเจียงเฉินได้อย่างมาก
เจียงเฉินจึงอดไม่ได้ที่จะถามเกี่ยวกับภูมิหลังของเธอ “คุณมาที่จีนได้ยังไงหรอ?”
เอเวลยิ้มและไม่ตอบคําถามของเจียงเฉิน
ในเวลานี้เอง
เศรษฐีคนหนึ่งก็เดินเข้ามา
เขาเป็นนักธุรกิจผู้มั่งคั่งและเต็มไปด้วยกลิ่นอายของเงิน
อู่ลี่ปุ่นเขาเป็นเจ้าของเหมืองถ่านหิน เขาเดินสวมสร้อยคอทองคําและชุดจากอาร์มานี่และก็ยังมีสาวสวยคนหนึ่งเดินตามเขาเข้ามา
[วาเชอรอง กงสตองแตง] เดิมที่ก็เป็นร้านระดับสูง คนธรรมดาทั่วไปมักจะไม่รู้จักเพราะทางร้านนั้นมักจะไม่มีการโฆษณา แม้ว่าจะมีคนมากมายเดินผ่านที่นี่แต่กลับไม่มีใครรู้เลยว่าที่นี่คือร้านเรือธงของวาเชอรอง กงสตองแตงประจําประเทศจีน และเป็นร้านที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศด้วย!
และด้วยเหตุนี้ที่นี่จึงมีลูกค้าน้อยมาก
ในช่วงเช้าวันนี้คนที่มาที่นี่ก็มีเพียง เจียงเฉิน เอเวลและเจ้าของเหมืองถ่านหินเท่านั้นที่เข้ามาเลือกซื้อ
อู่ลี่ปุ่นมองเจียงเฉินขึ้นลงก่อนจะพ่นลมหายใจเยาะเย้ยออกมา
แท้ว่าเขาจะเป็นเศรษฐีแต่อู่ลี่ปุ่นก็เป็นเศรษฐีที่ชอบหารสนิยม!
มีเงินก็ต้องมีรสนิยมสักหน่อยสิ!
รสนิยมของแกอยู่ตรงไหน?
แม้ว่าเครื่องบินส่วนตัว เรือยอทช์ คฤหาสน์ส่วนตัวหรือเกาะส่วนตัวฉันจะหาไม่ได้แต่ฉันก็ยังทํางานอย่างหนักเพื่ออาหารเสื้อผ้านาฬิการถยนต์และไวน์!
ฉันทํางานหนักทั้งกลางวันและกลางคืนคอยรับโทรศัพท์จากบริษัทใหญ่ๆด้วยตัวเอง!
เรียกได้ว่าหากสมัยตอนที่เขานั้นยังเรียนอยู่และยังทุ่มเทขนาดนี้ เขาคงจะสอบติดมหาลัยอันดับต้นๆได้อย่าง่ายดาย!
และไม่ว่าจะเป็นสินค้าหรูหราชิ้นไหนอู่ลี่ปินคนนี้ก็จะซื้อเอาไว้น
และอีกจุดประสงค์ของเขาก็คือเอาไว้ใช้ตบหน้าคนจน และเพิ่มหน้าตัวเองเมื่ออย่าต่อหน้าคนรวย!
อู่ลี่ปุ่นนั้นได้ยินคนพูดมาว่าวิลล่าสุดคลาสสิกหลังนี้เป็นร้านของ วาเชอรอง กงสตองแตงเขาจึงมาที่นี่พร้อมกับผู้หญิงของเขา เพื่อทําการซื้อของทันที
และด้วยความที่เสื้อผ้าของเจียงเฉินนั้นเป็นชุดสั่งตัดจากกุชชี่
อู่ลี่ปินที่ไม่เคยเห็นก็เยาะเย้ยออกมาในใจ
เสื้อผ้าแบรนด์ไหนก็ไม่รู้?
เด็กนี่มันเป็นคนจนแน่นอน
ทั้งๆที่ไม่มีแต่กลับกล้าพาแฟนสาวมาที่วาเชอรอง กงสตองแตงเนี่ยนะ?
เอ๊ะ? แฟน?
สายตาของเขาจับจ้องไปที่เอเวล!
บถลนออกมา!
เอเวลนั้นเป็นหญิงสาวลูกครึ่ง ผมสีบลอนด์ เสื้อผ้าของเธอเต็มไปด้วยความแฟชั่น หุ่นก็เป๊ะมาก! และด้วยกลิ่นอายของการผสมผสานทําให้เธอนั้นดูมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว!
อู่ลี่ปืนตกตะลึง–
เขามองดูเอเวลที่ยืนอยู่ข้างๆเจียงเฉินที่ยังดูหนุ่มและหล่อเหลา จากนั้นมองไปที่ผู้หญิงของตัวเองที่ชอบทําตัวหยาบคายและสวมเครื่องประดับเงินทองตลอดเวลาจิตใจของอู่ลี่ปินก็เริ่มไม่สมดุลทันที
แม่งเอ๊ย!
ฉันใช้เงินไปตั้ง 5 ล้านกับเวลาอีก 1 ปีกว่าจะได้ตัวเธอมา!
แต่เมื่อเทียบกันผู้หญิงลูกครึ่งคนนั้นแล้วเธอมันก็แค่แม่ไก่!
ทั้งหน้าตา กลิ่นอาย รูปร่าง ความรู้
ทุกอย่างๆ!
เมื่อเห็นว่าเอเวลนั้นทําดีต่อเจียงเฉินมากแต่ไหน เธอนั้นเลือกนาฬิกาให้กับเจียงเฉินด้วยความอ่อนโยนและเอาใจใส่ ในสายตาของเธอเต็มไปด้วยความรักมันทําให้อู่ลี่ปินยิ่งรู้สึกไม่พอใจมากกว่าเดิม
ก็แค่เด็กยากจนที่ไม่มีวันซื้อนาฬิกาของวาเชอรอง กงสตองแตงได้มันจะไปคู่ควรกับเทพธิดาได้ยังไง?
ดวงตาของอู่สี่ในสว่างขึ้นมาทันที!
ฉันต้องแสดงความแข็งแกร่งและเสน่ห์ความเป็นชายออกมา!
บางที่สาวงามลูกครึ่งคนนี้อาจจะได้พบความจริงว่าใครดีกว่ากัน และเธอก็อาจจะหันมาเลือกฉันคนนี้!
หึหึ –
เจียงเฉินที่กําลังดูนาฬิกากับเอเวลและคิดว่านาฬิกาซีรีย์ [หลง ฮุย] นั้นก็ดูดีมากเลยทีเดียว
เทมหนาตาสวยงามคน
มาและแนะนํามัน
“สายตาของคุณลูกค้าดีจริงๆเลยนะคะนาฬิกาซีรีย์ [หลงฮุย] ของวาเชอรอง กงสตองแตงนั้นได้รับการออกแบบมาเป็นพิเศษสําหรับลูกค้าระดับสูงในจีน หน้าปัดนั้นถูกแกะสลักขึ้นมาเป็นมังกรจีนที่กําลังเล่นมุกอยู่บนก้อนเมฆ ลักษณะของมันนั้นดูเหมาะสมกับยอดชายเป็นที่สุดค่ะ
เจียงเฉินพยักหน้า เขาเองก็รู้สึกว่านาฬิกาซีรีย์ [หลงฮุย) นั้นดูเหมาะกับาไตล์ของตัวเองอย่างมากเขาก็เลยถามราคาออกไป
แต่จู่ๆอู่ลี่ปินก็เดินเข้ามา “ฉันชอบนาฬิกาเรือนนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันขอซื้อเลยก็แล้วกัน!”
พนักงานตกใจ “แต่คุณสุภาพบุรุษท่านนี้ (เจียงเฉิน) กําลังดูอยู่นะคะ”
“เขาดูแล้วจะไปมีประโยชน์อะไร?” อู่ลี่ปินหัวเราะเยาะออกมาก่อนจะพูดออกมา “เขาจะซื้อได้จริงๆหรอ? สาวน้อยเธอทําธุรกิจก็ต้องดูคนดีๆ!”
เขายังพูดต่อไป “หนุ่มน้อย ในเมื่อนายยังอายน้อยแถมยังไม่มี
เงินก็อย่ามาวุ่นวายดีกว่า มันทําให้ธุรกิจของคนอื่นต้องล่าช้านะ รู้ไหม มีแต่คนอย่างฉันเนี่ยแหละที่จะสามารถซื้อนาฬิกาที่มีชื่อเสียงของที่นี่ได้!”
พูดจบเขาก็เอาบัตรธนาคารออกมา
“รูดบัตรให้ฉัน”
พนักงานสาวถอนหายใจออกมา “คุณคะ คุณจะไม่สอบถามราคาของนาฬิกาเรือนนี้หน่อยหรอคะ?”
อู่ลี่ปินที่รีบร้อนอยากจะแสดงความแข็งแกร่งต่อหน้าเอเวลลูกครึ่งสาวสวย เขาก็โบกมืออย่างเย่อหยิ่ง “ฉันจะซื้ออยู่ดี ไม่ว่ามันจะราคาเท่าไหร่ก็ตาม!”
“ถามราคามันเป็นการกระทําของคนจน! คนรวยไม่จําเป็นต้องถามราคา!”
เอเวลขมวดคิ้วของเธอ
คนๆนี้ปวยรึยังไงกัน?
เอเวลเธอไม่ทําตัวสุภาพอีกต่อไป “คุณเป็นโจรยังไงคะ? ทําไมถึงต้องทําพฤติกรรมหยาบคายแบบนี้ด้วย? มีเงินไม่มีเงินมันก็เรื่องส่วนตัวของเขา แต่การกระทําของคุณนะทั้งไร้การศึกษาและมารยาท! ต่อให้ซื้อนาฬิกาของวาเชอรอง กงสตองแตง มันก็ไม่ทําให้คุณดูแฟชั่นมากขึ้นหรือเป็นคนชั้นสูงแม้แต่น้อย!”
อู่ลี่ปินนั้นคิดไม่ถึงว่าการโอ้อวดต่อหน้าเอเวลและการย่งชิงนาฬิกาของเจียงเฉินนั้นไม่เพียงแต่จะไม่สามารถสร้างความชอบให้กับหญิงสาวได้แต่
ยังโดนสาวงามสั่งสอนจนแทบกระอักเลือดออกมา!
โกรธ!!
“หึ! แฟชั่นอะไร ชนชั้นสูงอะไร?”
อู่ลี่ปุ่นพูดออกมาด้วยความโกรธ “ฉันมีเงิน! นั่นก็ถือว่ามีเหตุผลมากพอที่จะซื้อได้แล้ว! และไม่ว่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆเธอจะดูดีมากแค่ไหน ก็จ่ายเงินซื้อไม่ได้หรอก และอีกไม่นานเธอก็จะได้เห็นว่าแท้จริงแล้วเขามันก็แค่คนไร้ประโยชน์!!”
ในเวลานี้เองพนักงานสาวสวยก็เดินกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มอย่างอายๆแต่ก็สุภาพ “ขอโทษนะคะคุณลูกค้า แต่ว่ายอดเงินที่เหลืออยู่ของคุณไม่พอค่ะ”
“อะไรนะ?!”
อู่ลี่ในกระโดดขึ้นมาทันที “ในบัตรของฉันมีเงินตั้ง 8 ล้านหยวนนะ! ทําไมยอดเงินถึงไม่พอได้กัน?!”
โกรธ!!
พนักงานสาวพูดออกมาอย่างระมัดระวัง “แต่คุณผู้ชายคะ นาฬิกา [หลงฮุย] เป็นซีรีย์พิเศษของวาเชอรอง กงสตองแต่งของเราซึ่งเป็นนาฬิกาเกรดสะสมราคาอยู่ที่ 12 ล้านหยวนค่ะ!”
“อะไรนะสิบล้าน?!”
อู่ลี่ปุ่นตกตะลึง!
แม้เขาจะมีเงินแต่เขาก็ยังต้องลังเลที่จะซื้อมัน!
เขานั้นใช้เงินเลี้ยงผู้หญิงของเขาปีละแค่ 5 ล้านก็เท่านั้น!
แต่นาฬิกาเล็กๆ เรือนนี้ราคา 12 ล้าน?!
เขานั้นได้ยินชื่อของร้านวาเชอรอง กงสตองแตงเขาก็เลยรีบมาทันทีและคิดว่าจะใช้เงินเพียง 1 ล้านเพื่อซื้อนาฬิกาสักเรือนเท่านั้น
แต่สุดท้ายเขาก็คาดไม่ถึงว่านาฬิกาเพียงหนึ่งเดือนกลับมีค่านับสิบล้าน?!
ตอนนั้นเขาก็คิดเพียงแค่เรื่องดึงดูดความสนใจของหญิงสาวมาจากเจียงเฉินเขาเลยไม่ได้ถามราคาของมันแม้แต่น้อย!
แต่เมื่อเขาได้รู้ราคาแล้ว…
อับอายมาก!
ตอนนั้นเขายังพูดถากถางประชดประชันว่าเจียงเฉินนั้นไม่สามารถจ่ายเงินซื้อมันได้แต่สุดท้าย
เขากลับตบหน้าตัวเอง!
พรูด–
เจียงเฉินกับเอเวลอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
ตลกมาก
ใบหน้าของอู่ลี่ปินแดงก่ําไปด้วยความโกรธ “นาฬิกาบ้าอะไรแพงเป็นสิบล้าน? นี่มันจะต้องเป็นร้านเถื่อนแน่ๆ! ฉันเคยไปที่ห้าง แล้วถามว่านาฬิกาของวาเชอรอง กงสตองแตงราคาเท่าไหร่พวก เขาก็บอกว่าแค่ 1 ล้านเท่านั้น!”
พูดจบเขาก็ปิดปากทันที
วาเชอรอง กงสตองแตงมีร้านเถื่อนด้วยหรอ? อู่ลี่ปินเพิ่งจะรู้ตัวว่าเขาพูดอะไรโง่ๆออกไป
“คุณสุภาพบุรุษคะ…”
พนักงานสาวสวยคิดว่าคนๆนี้ไร้สาระมากเธอนั้นอยากจะพูดดูถูกออกมาแต่สุดท้ายก็ได้แต่อธิบายอย่างสุภาพ “วาเชอรอง กงสตองแตงมีซีรีย์นาฬิกามากมายหลายแบบและยังมีการจัดเกรดสินค้า และเคาน์เตอร์ที่อยู่ตามห้างสรรพสินค้านั้นมักจะนําแต่สินค้าระดับเริ่มต้นไปวางจําหน่าย แต่ร้านแห่งนี้เป็นร้านเรือธง! ดังนั้นนาฬิกาของที่นี่จึงมีระดับที่สูงกว่ามากค่ะ! ที่นี่มีแต่สินค้าที่มีมีจัดจําหน่ายที่เคาน์เตอร์และสําหรับซีรีย์ [หลงฮุย] ตัวนี้ถูกจัดเป็นเกรดสะสมดังนั้นมันจึงมีราคาแพงมากค่ะ!”
ใบหน้าของอู่ลี่ปินแดง
เขานั้นคิดว่าตัวเองรวยเขาก็เลยสามารถดูถูกร้านวาเชอรอง กงสตองแตงได้แต่สุดท้ายเขานั้นก็คิดไม่ถึงว่าร้านที่ตัวเองได้มาเข้าวันนี้ จะเป็นร้านเรือธงของแท้และร้านนี้มีนาฬิกาเกรดสะสมขาย!
แถมนาฬิกาของที่นี่ยังเริ่มต้นที่ราคาหลักล้านจนไปถึงหลักสิบล้าน!
ทางด้านพนักงานชายก็ทนดูไม่ไหวจนพูดดูถูกออกมา “คุณผู้ชาย ช่วยดูที่ตั้งร้านเราหน่อยเถอะครับ! ที่นี่มันใจกลางเมืองหลวงเลยนะครับ! แมคฤหาสน์หลังนี้ก็ยังสร้างมาตั้งแต่ปี 1930 มันไม่ต่างกับโบราณสถานเลยนะที่นี่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของประวัติศาสตร์ ราคาค่าเช่าพวกมันต่อเดือนก็หลักล้านแล้วครับ แล้วถ้านาฬิกาเรือนละ 12 ล้านมันทําให้คุณรู้สึกว่ามันแพงผมก็หานาฬิกาที่มีราคาต่ํากว่า 8 ล้านให้ก็ได้นะครับ!”
ใบหน้าของอู่ลี่ปินแดงก๋
น่าอายมาก!
เจียงเฉินเองก็ดูการแสดงละครฉากนี้อยู่เงียบๆ
อู่ลี่ในตอนนี้ก็แทบจะอยากมุดดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด
ส่วนเอเวลนั้นก็อดมาได้ที่จะหัวเราะจนต้องกุมท้องของเธอ
“แม่งเอ๊ย!”
อู่ลี่ในหันไปทางเจียงเฉินที่กําลังมองดูการแสดงอยู่ ก่อนจะพูดออกมาอย่างอารมณ์เสีย “ถ้าแกมีความสามารถุจริงแกก็ซื้อสิวะ!”
เขาไม่เชื่ออย่างเด็ดขาดว่าคนแบบนี้จะซื้อนาฬิกาเรือนนี้ได้
เจียงเฉินนั้นไม่ต่างจากนักศึกษษที่เพิ่งจะเดินออกมาจากประตูรั้วมหาลัยดูสดใสและหล่อเหลามาก แม้แต่ผู้หญิงของเขายังต้องแอบมองอยู่ตลอดเวลา คนอายุน้อยแบบนี้จะไปมีเงินมากได้ยังไง? หรือต่อให้มีนิดหน่อยก็ไม่พอจ่ายนาฬิกาเรือนละกว่า 10 ล้านได้แน่!”
แต่ใครจะรู้…เจียงเฉินกลับส่ายหัวออกมา
อู่ลี่ในหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง “ฉันว่าแล้ว แกไม่มีวันจ่ายได้หรอก! ต่อหน้าฉันแกจะโอ้อวดได้ยังไง…”
เขายังไม่ทันจะพูดจบเจียงเฉินก็พูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจ “นาฬิกาซีรีย์ [หลงฮุย] แม้แต่คนอย่างคุณยังสนใจ แค่นี้ก็เห็นได้ชัดแล้วว่านาฬิกาเรือนนี้ยังดีไม่พอ…”
อันที่จริงเจียงเฉินเองก็รู้สึกว่านาฬิกา [หลงฮุย] นั้นถูกผลิดขี้นมาเป็นพิเศษโดยวาเชอรอง กงสตองแตงเพื่อเอาใจชนชั้นสูงของจีน ซึ่งมันทําให้เจียงเฉินนั้นไม่ค่อยจะชอบมันมากเท่าไหร่
เสียงในร้านเงียบลง-
“ฉันเข้าใจแล้ว งั้นก็พิสูจน์สว่านาฬิกาเรือนนี้มันยังดีไม่พอสําหรับนาย!” อู่ลี่ปุ่นระเบิดอารมณ์ออกมาทันที “นายซื้อนาฬิกาที่มีราคาแพงมากกว่านี้สิ!”
“ฉันเจออันที่ชอบแล้ว…” เจียงเฉินค่อยๆชี้ไปที่นาฬิกาที่ถูกเก็บไว้ในกระจกกันขโมยที่อยู่กลางร้าน
[นาฬิกา Les Cabinotiers Grande Complication “Crocodile”!]
จากทั้งวิลล่ามันเป็นนาฬิกาที่สําค่าที่สุดและสูงส่งที่สุด และได้รับการปกป้องอย่างดีที่สุด!
“คุณผู้ชายครับ คุณแน่ใจหรอครับว่าคุณผู้ชายต้องการนาฬิกาเรือนนี้ ราคาของนาฬิกาเรือนนี้อยู่ที่ 20.88 ล้านนะครับ…”
“ตามที่ผมพูดไปนั่นแหละครับ”
อะไรนะ?!
20.88 ล้าน?!!
อู่ลี่ปุ่นจ้องเขม็ง!
หญิงสาวที่อยู่ข้างๆเขาก็ทํากระเป๋าตกลงพื้น
ไม่น่าเชื่อ!
ชายหนุ่มคนนี้กล้าเลือกนาฬิกาเรือนละ 20 ล้านจริงๆ!
อู่ลี่ปินและหญิงสาวสงสัยในชีวิต!
พนักงานสาวนั้นรู้สึกประทับใจเจียงเฉินที่ทั้งสุภาพและหล่อเหล่า เธอพยักหน้าและยิ้มออกมา “ฉันจะเอามาให้คุณผู้ชายดูทันทีค่ะ”
เดิมที่นาฬิกา Les Cabinotiers Grande Complication “Crocodile” นั้นเป็นดั่งสมบัตของร้านมันไม่ใช่สิ่งที่ลูกค้าทั่วไปจะสามารถขอดูได้!
แต่ด้วยบุคลิกและการพูดของเจียงเฉินนั้น ทําพนักงานในร้านไม่กล้าดูถูกเขา
ถึงอย่างไรก็ตามร้านวาเชอรอง กงสตองแตงก็มีคนรวยเข้ามาเป็นจํานวนมากและหลายๆคนก็แข็งแกร่งกว่าอู่ลี่ปุ่นเป็นอย่างมาก!
พวกเขานํานาฬิกา Les Cabinotiers Grande Complication Crocodile” ลงมาและส่งให้กับเจียงเฉิน
เจียงเฉินเล่นกับนาฬิกาเรือนลํา 20 ล้านอยู่สักพักก่อนจะพูดกับเอเวล “นี่คือเรือนที่คุณแนะนําใช่ไหมครับ?”
“ใช่แล้วค่ะ” เอเวลตอบกลับก่อนจะพูดกับเจียงเฉินต่อ “นาฬิกา Les Cabinotiers Grande Complication
Crocodile” นั้นเป็นนาฬิกาที่แพงที่สุดของวาเชอรอง กงสตองแตง และแน่นอนว่ามันติดสิบอันดับนาฬิกาที่แพงที่สุดในโลกด้วย และด้วยนาฬิกาเรือนนี้ค่อนข้างมีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก และมีอยู่เป็นจํานวนน้อยมาก เพียงแค่มองดูแวบแรกฉันก็คิดว่ามันเหมาะกับคุณมากเลยล่ะค่ะ”
เจียงเฉินยิ้ม “ถ้าอย่างนั้น ก็ห่อมันเลยครับ”
พูดจบเจียงเฉินก็ยื่นบัตรธนาคารให้กับพนักงานสาว
พนักงานสาวตกตะลึง!
พนักงานชายที่อยู่ข้างๆก็ตกตะลึงตามไปด้วย!
ตกตะลึง!
นาฬิกาเรือนละ 20 ล้านขายได้ง่ายๆแบบนี้เลยหรอ?!
พนักงานทุกคนตื่นเต้น!
ค่าคอมมิชชั่นที่พวกเขาจะได้จากการขายนาฬิกาเรือนละ 20 ล้านมันจะสูงถึงขนาดไหนกัน?
พนักงานสาวก็รับคําสั่งซื้อมาอย่างตื่นเต้น เธอรูดบัตรและจัดการห่อนาฬิการให้เจียงเฉินก่อนจะกลับมาพูดกับเขาด้วยความเคารพ
“คุณเจียงคะ ทันทีที่คุณได้ซื้อนาฬิกาเรือนนี้ของเราคุณจะกลายเป็นสมาชิกระดับแพลตตินั่มระดับสูงสุดของวาเชอรอง กงสตองแตงโดยอัตโนมัติค่ะ คุณได้รับสิทธิ์ในการซ่อมฟรีตลอดชีวิตกับร้านวา เชอรอง กงสตองแตงของเราค่ะและสําหรับบริการอื่นๆจากวาเชอรอง กงสตองแตงคุณก็สามารถเข้ามาร้องขอได้ทันที ไม่ว่าจะสาขาไหนก็ได้ค่ะ ทางเราจะให้บริการที่ดีที่สุดกับคุณค่ะ”
เจียงเฉินยิ้มและพยักหน้าก่อนจะพาเอเวลออกไป
เศรษฐีอู่ลี่ปินกับหญิงสาวของเขามองเจียงเฉินเดินจากไปด้วยความตกตะลึง–
“คุณลูกค้าครับจะซื้อนาฬิกาของเราไหมครับ?”
พนักงานชายจงใจถามออกมาเพื่อทําให้เขาอับอาย
“ฉัน…” อู่ลี่ในวิ่งหนีออกไปทันที
