AtW ตอนที่ 69 ชัยชนะของอัศวินแห่งทองคํา
การโจมตีของลอร์ดมาแชลนั้นทรงพลังมาก ตั้งแต่อัศวินระดับกลางเป็นต้นไปพวกเขาเหล่านั้นจะใช้พลังลมปราณในการเคลือบอาวุธเพื่อโจมตีนั่นเอง พลังลมปราณของลอร์ดมาแชลได้ไหลเข้าไปทําลายร่างกายของอัศวินแอลซบ ในพริบตานั้นเองอัศวินแอลซบก็สูญเสียพลังที่จะใช้สําหรับต่อสู้จนหมด สุดท้ายแล้วเขาก็ตกลงจากม้าศึกของตัวเอง
“โจมตี!” อัศวินชั้นสูงที่อยู่ด้วยกันรีบสั่งการขึ้นมาทันทีหลังจากที่เขาร้องออกมาอย่างเสียงดังก็ได้มีพลังลมปราณสีขาวเคลือบไปที่ดาบใหญ่ของเขาในทันที แม้ว่าการโจมตีจากระยะไกลจะมีเพียงอัศวินระดับสูงเท่านั้นที่จะใช้การได้ แต่พวกเขามักจะไม่ใช้พลังลมปราณในการโจมตีระยะไกลสําาหรับการต่อสู้เท่าไรเพราะว่าการใช้พลังลมปราณจะทําให้ตัวเองต้องสูญเสียพลังไปมากนั่นเอง
” ป้องกัน!” ลอร์ดมาแชลเองก็ร้องออกไปอย่างเสียงดังเช่นเดียวกัน พลังลมปราณที่ถูกยิงออกมาจากระยะไกลได้ปะทะเข้ากับโล่ห์ของเขา แต่ผลลัพธ์ก็ยังเป็นเช่นเดิม ลอร์ดมาแชลสามารถต้านทานการโจมตีครั้งนี้ไว้ได้
เมื่อลอร์ดมาแชลสามารถต้านทานการโจมตีได้ถึง 2 ครั้งแล้วตอนนี้เขารู้สึกมั่นใจมากกว่าเดิมแล้ว ด้วยอาวุธยุทโธปะกรของเขาที่มีมูลค่ากว่าหลายแสนเหรียญทองทําให้อัศวินระดับกลางอย่างอัศวินมาแชลสามารถรับมือกับการโจมตีที่แสนจะรุนแรงของอัศวินชั้นสูงได้
เมื่ออัศวินชั้นสูงคนอื่นๆ เห็นว่าลอร์ดมาแชลสามารถเอาชนะอัศวินแอลซบได้อย่างง่ายดายพวกเขาทั้งหมดก็เปลี่ยนกลยุทธ์ในการโจมตีในทันที ตอนนี้พวกเขาตัดสินใจที่จะโจมตีระยะไกลแทนการโจมตีระยะประชิดแล้ว ถ้าหากพวกอัศวินชั้นสูงยังฝืนใช้การโจมตีระยะประชิดต่อไปแน่นอนว่าพวกเขาจะต้องพ่ายแพ้เหมือนกับอัศวินแอลซบอย่างแน่นอน
แต่ถึงจะเปลี่ยนกลยุทธ์การโจมตีแต่อัศวินชั้นสูงก็ไม่สามารถใช้การโจมตีระยะไกลได้นานเท่าไรนัก ตอนนี้หัวใจของพวกเขาเริ่มเต้นถี่มากขึ้นแล้ว เหรียญทองเพียงไม่กี่พันเหรียญของเจ้าชายนั้นไม่คุ้มค่าพอกับที่พวกอัศวินทั้งหลายจะเอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนี้
อัศวินชั้นสูงอีกคนหนึ่งยังคงโจมตีลอร์ดมาแซลด้วยพลังลมปราณต่อไป แต่ทว่าลอร์ดมาแชลนั้นสามารถป้องกันการโจมตีได้อย่างสมบูรณ์แบบทุกครั้ง ตอนนี้ลอร์ดมาแชลได้แต่รอให้อัศวินชั้นสูงทุกคนอ่อนล้าจากการโจมตีของตัวเองไปเองดูเหมือนว่าอัศวินที่กําลังโอบล้อมเขาในตอนนี้ไม่มีอัศวินระดับผู้บัญชาการอยู่เลย อัศวินชั้นสูงพวกนี้ไม่สามารถใช้การโจมตีระยะไกลได้นานเท่าไรนัก
หลังจากที่พยายามโจมตีลอร์ดมาแชลอีกหลายครั้งพวกอัศวินชั้นสูงทั้งหลายต่างก็พริบตาให้กันก่อนที่จะตัดสินใจควบม้าหนีไปพร้อมกัน
ลอร์ดมาแชลที่ยืนดูเหตุการณ์ทุกอย่างอยู่ได้แต่สับสนว่าทําไมกันอัศวินชั้นสูงพวกนี้ถึงคิดจะหนีเขาไป
ลอร์ดมาแชลไม่ได้ตัดสินใจที่จะตามพวกเขาไปในตอนนี้ดู เหมือนว่าลําพังแค่ขาของเขาเองคงวิ่งไม่ทันม้าศึกอย่างแน่นอนแม้ว่าลอร์ดมาแชลจะใช้ม้าศึกของอัศวินแอลซบแต่ก็คงจะใช้เวลาอีกนานกว่าที่เขาจะตามทันอยู่ดี
ลอร์ดมาแชลตัดสินใจที่จะกลับไปที่รถม้าของตัวเอง ตอนนี้เขาได้วางโล่ห์สําหรับป้องกันลงละตัดสินใจที่จะหยิบธนูแฮรี่ขึ้นมาแทน ในตอนที่ลอร์ดมาแขลได้ง่างธนูอัศวินชั้นสูงก็ได้อยู่ห่างกับเขาประมาณ 100 เมตรแล้ว ลอร์ดมาแชลได้ปล่อยธนูโดยที่ไม่ได้ใช้ความพยายามอะไรเลย ในเสี้ยววินาทีนั้นเองลูกธนูก็ได้พุ่งหายไปจากคันธอย่างรวดเร็ว และในไม่ช้าลูกธนูลูกนั้นก็ปรากฏขึ้นบนหลังของอัศวินชั้นสูง
เหล่าอัศวินชั้นสูงทั้งหลายไม่เพียงแต่เชี่ยวชาญในการใช้พลังลมปราณในการต่อสู้พวกเขาทั้งหลายล้วนแต่ตื่นตัวต่ออันตรายใกล้ๆ ตัวอีกด้วย แม้ว่าการที่จะหลบลูกธนูที่พุ่งไปอย่างรวดเร็วแบบนี้จะเป็นไปไม่ได้เลยสําหรับคนธรรมดา แต่สําหรับอัศวินชั้นสูงแล้วการที่จะหลบธนูนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย อัศวินชั้นสูงที่ตกเป็นเป้าหมายของลอร์ดมาแชลได้บิดตัวหลบ ลูกธนูเล็กน้อย ทันใดนั้นเองลูกธนูได้พุ่งผ่านตัวเขาก่อนที่จะไปโดนหัวของม้าศึกเข้าอย่างจัง ม้าศึกตัวนั้นได้ล้มลงกับพื้นก่อนที่จะสไลด์ไปตามทางอย่างรวดเร็ว ส่วนอัศวินชั้นสูงคนนั้นเองก็ต้องลอยไปกลางอากาศ
เนื่องจากแรงกระแทกที่เกิดขึ้น ในช่วงเวลาที่อัศวินชั้นสูงคนนั้นจะล้มลงบนพื้นเขาได้ม้วนตัวกลางอากาศก่อนที่จะกลับมาทรงตัวบนพื้นได้อีกครั้ง อัศวินชั้นสูงคนนั้นไม่ได้หยุดเคลื่อนไหวแต่เพียงเท่านั้น เขาได้ปลดปล่อยพลังลมปราณของตัวเองออกมาอย่างบ้าคลั่งก่อนที่จะใช้พลังลมปราณนั้นเองในการวิ่งเข้าไปในปาอย่างรวดเร็ว จังหวะที่อัศวินคนนั้นกําลังวิ่งอยู่ลอร์ดมาแชลเองก็กําลังก้มหยิบลูกธนูลูกใหม่ก่อนที่จะเล็งยิงอีกครั้ง แต่แค่พริบตาเดียวเท่านั้นอัศวินชั้นสูงคนนั้นก็ได้หายไปแล้ว ทิ้งไว้แต่เพียงม้าศึกที่ ตายแล้วพร้อมกับรอยเลือดเอาไว้เท่านั้น
“ธนูแฮรี่ไม่แข็งแกร่งพอสินะ!” ลอร์ดมาแชลได้พูดออกมาเพียงคนเดียว ตอนนี้เขาไม่สามารถจัดการกับเป้าหมายที่เป็นอัศวินชั้นสูงได้เพราะธนูแฮรี่นั้นมีแรงเพียง 400 ปอนด์เท่านั้น ถ้าหากธนูแฮรี่มีแรง 500 ปอนด์เขามั่นใจว่าจะต้องจัดการกับอัศวินคนนั้นได้อย่างแน่นอน
ตอนนี้ลอร์ดมาแชลได้ลืมเรื่องราวทุกอย่างจนหมดสิ้นแล้วธนูที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกใบนี้เท่าที่จะหาได้มีแรงเพียง 200 ปอนด์เท่านั้น มีเพียงธนูที่อาเบลสร้างขึ้นเท่านั้นที่มีแรงถึง 400 ปอนด์ขนาดนี้
ลอร์ดมาแชลรู้ตัวว่าเขาในตอนนี้คงไม่สามารถที่จะไล่ตามอัศวินคนนั้นได้ทันอย่างแน่นอน แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็สามารถจัดการกับอัศวินชั้นสูงคนหนึ่งจนบาดเจ็บสาหัสและทําให้อัศวินอีกคนนั้นถึงกับต้องหนีไปด้วยความหวาดกลัวตอนนี้ลอร์ดมาแชลพอใจกับการต่อสู้ในครั้งนี้มากแล้ว
หลังจากที่คิดเรื่องทุกอย่างเสร็จแล้วลอร์ดมาแชลก็ได้เดินไปที่ร่างของอัศวินแอบซบ ตอนนี้อัศวินแอลซบได้หยุดหายใจไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สิ่งแรกที่ลอร์ดมาแชลสังเกตเห็นอดาบเวทย์ของอัศวินคนนี้นั่นเอง
“นี่มันดาบเวทย์ของอาเบลไม่ใช่หรือไงกัน?” ลอร์ดมาแชลรู้สึกประหลาดใจที่ได้เห็นดาบเวทย์เล่มนี้ แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็ดีใจที่ได้รับดาบเวทย์เล่มนี้เป็นเหมือนกับสินสงครามการที่จะได้ดาบมาแบบนี้ย่อมดีกว่าการที่ต้องลําบากให้อาเบลสร้างดาบขึ้นมาใหม่
ลอร์ดมาแชลได้ยึดม้าศึดของแอลซบเอาไว้ ก่อนที่จะโยนศพของแอลซบไปที่หลังของรถม้า ตอนนี้ร่างกายที่ไร้วิญญาณของแอลซบได้ถูกวางไว้บนรถม้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เขาไม่อยากที่จะไปหาเพื่อนอีกต่อไปแล้ว ลอร์ดมาแชลได้ตัดสินใจที่จะไปพระราชวังภายในเมืองฮาเวสแทน ในขณะเดียวกันนั้นเองอัศวินชั้นสูงที่สามารถหนีรอดไปได้ก็ได้กลับมาที่โรงแรมคอสโม่พร้อมกับร่างกายที่เต็มไปด้วยเลือดแล้วตอนนี้อัศวินคนนั้นได้เข้าไปหาเจ้าชายไวแอดต์ด้วยความช่วยเหลือของทหารยามคนอื่นๆ แล้ว
เมื่อเห็นว่ามีอัศวินชั้นสูงเพียงคนเดียวที่เหลือรอดกลับมาและร่างกายของเขายังเต็มไปด้วยเลือดอีกด้วย เจ้าชายไวแอดต์ก็รู้สึกโกรธขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ในทันที เจ้าชายได้พูดออกมาอย่างเสียงดังว่า “อัศวินไคล์ และแอลซบอยู่ที่ไหนล่ะ ทําไมนายถึงกลับมาคนเดียวกัน?” อัศวินที่หนีกลับมาได้ได้ตอบกลับไปในทันที “ฝ่าบาท พวกเราล้มเหลวในการทําภารกิจอัศวินแอลซบเองคงจะบาดเจ็บสาหัสอยู่ในตอนนี้ ผมไม่แน่ใจเลยว่าเขาตายไปแล้วรึยัง แต่ผมก็โชคดีที่รอดกลับมาได้”
ใบหน้าของอัศวินไคล์เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ เขาคนนี้ได้ใช้พลังลมปราณในการหนีนั่นเองแต่ถึงจะเป็นแบบนั้นแล้วร่างกายของเขาก็ได้รับบาดเจ็บอยู่ดี ถึงแม้ว่าเขาจะสามารถหนีมาได้แต่สถาพร่างกายของอัศวินคนนี้ก็ยังไม่ฟื้นตัวมาในเร็วๆ นี้อย่างแน่นอน ในฐานะที่อัศวินคนนี้เป็นอัศวินอารักขาของเจ้าชายดังนั้นแล้วเขาจะต้องรับผิดชอบรายงานให้กับเจ้าชายได้รู้นั้นเองว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นแล้วไม่ว่าอัศวินคนนี้จะบาดเจ็บแค่ไหนเขาก็จะต้องรีบกลับมาทําหน้าที่นั่นเอง
“ไอพวกสวะ ทําไมอัศวินชั้นสูงถึง 2 คนถึงไม่สามารถเอาชนะอัศวินระดับกลางได้กัน ทําไมนายไม่ยอมตายในสนามรบซะเลยล่ะ” เจ้าชายไวแอดต์พูดด้วยน้ําเสียงที่โกรธเกรี้ยวและในขณะนั้นเองเขาก็ได้ขว้างแก้วไวน์ที่ถืออยู่ไปที่อัศวินไคล์
อัศวินคนอื่นที่อยู่ด้วยเห็นว่าอัศวินไคล์กําลังมีสีหน้าที่ซีดเซียวคล้ายกับจะเป็นลมพวกเขาทั้งหมดจึงพยุงแขนของไคล์เอาไว้ไม่ให้ล้ม อัศวินทุกคนได้แต่สบตากันแสดงให้เห็นถึงความโศกเศร้าและความไม่พอใจเจ้าชายคนนี้
ถึงแม้ว่าอาวุธเวทย์นั้นจะมีราคามากมายขนาดไหนแค่ความจงรักภักดีของอัศวินเองก็เป็นราคาที่ประเมินค่าไม่ได้ อัศวินทั้งหลายจะจงรักภักดีได้ก็ต่อเมื่อเจ้านายของพวกเขานั้นเป็นคนที่น่าเคารพนับถือนั่นเอง แต่ว่าตอนนี้เจ้าชายไวแอดไม่ได้สนใจเลยว่าอัศวินแอลซบนั้นจะเป็นตายร้ายดียังไง เจ้าชายสนใจแค่ว่าเหล่าอัศวินนั้นสามารถทําภารกิจได้สาเร็จไหมอัศวินทุกคนล้วนรู้สึกผิดหวังและเศร้าใจที่มีเจ้านายที่เป็นแบบนี้
” ตอนนั้นนายเจอศัตรูกี่คนกันแน่” เจ้าชายไวแอดต์ยังคงถามต่อไปโดยที่ไม่สนใจใยดีอัศวินไคล์
“มีเพียงลอร์ดมาแชลครับ” อัศวินไคล์พยายามที่สุดเท่าที่จะทําได้ในการตอบครั้งนี้
” ทําไมมาแชลถึงได้แข็งแกร่งขนาดนั้นได้กัน ทั้งๆ ที่เป็นอัศวินระดับกลางแท้ๆ แต่สามารถเอาชนะอัศวินชั้นสูงได้ ถึง 2 คน?” เจ้าชายไวแอดต์พูดด้วยความสงสัย ทันใดนั้นเองเขาก็นึกออกเมื่อจ้องมองไปที่อัศวินไคล์อย่างโหดเหี้ยม ” แล้วดาบเวทย์ที่อัศวินแอลซบเอาไปด้วยอยู่ที่ไหนกัน”
“ฝ่าบาท ผมไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้วนอกจากหนีมา ผมไม่มีเวลามากพอที่จะหยิบอาวุธเวทย์กลับมาได้” อัศวินไคล์ยังคงพูดต่อไปในขณะที่ตัวเขานั้นมีสีหน้าที่ซีดเซียวมากยิ่งขึ้น
“ดาบนั้นมีราคาถึง 5 หมื่นเหรียญทอง และนายก็ไม่ยอมเอาดาบนั้นกลับมาเนี่ยนะ?” เจ้าชายไวแอดต์พูดอย่างสง สัยต่อไปทันใดนั้นเองเขาก็เริ่มคิดอะไรขึ้นมาได้ในขณะที่จ้องมองไปที่บาดแผลของอัศวินไคล์
ดูเหมือนว่าตอนนี้เจ้าชายจะมีความคิดอะไรใหม่ๆ แล้วเขาเริ่มพิมพ์ขึ้นมาคนเดียว “ถ้าหากลอร์ดมาแชลสามารถจัดการอัศวินชั้นสูงได้แล้ว เขาจะต้องมาตามหาฉันอย่างแน่นอน บ้าเอ้ย ฉันน่าจะจ้างทหารยามให้มากกว่านี้”
ในเวลานี้เจ้าชายไม่ได้สนใจอะไรอีกต่อไปแล้วว่าลอร์ดมาแชลจะตายหรือจะมีชีวิตอยู่ไหม แต่เขาเป็นเพียงแค่ลอร์ดธรรมดาๆ เท่านั้น สิ่งเดียวที่เจ้าชายจะเป็นกังวลในตอนนี้คือการที่ลอร์ดมาแชลจะมาที่เมืองฮาเวสด้วยความโกรธ และดูเหมือนว่าผู้คุ้มกันที่อยู่รอบตัวของเขาในตอนนี้คงจะไม่สามารถทําอะไรลอร์ดคนนี้ได้อย่างแน่นอน
“เตรียมม้าเร็วเข้า พวกเราจะต้องไปจากที่นี่ตอนนี้!” เจ้าชายไวแอดต์ตะโกนใส่ทหารที่ยังคงสุขภาพดี
“ตอนนี้อัศวินไคล์คงไม่สามารถขี่ม้าได้อีกต่อไปแล้ว” อัศวินชั้นสูงได้พูดขึ้นก่อนที่จะชี้ไปทางอัศวินไคล์
“เราจะทิ้งเขาไว้ที่นี่ แน่นอนเราจะทิ้งเงินไว้กับเขาด้วยเขา จะอยู่กับคนรับใช้ต่อไป ตอนนี้พวกเราจะต้องรีบออกไปจากที่นี่แล้ว” เจ้าชายไวแอดต์พูดออกมาอย่างร้อนรน ตอนนี้เลือดที่อาบร่างของอัศวินไคล์อยู่ได้ไหลออกมามากขึ้นเรื่อยๆ แล้วเจ้าชายไวแอดต์คิดเอาไว้ว่าลอร์ดมาแชลคงจะตัดสินใจตามหาอัศวินที่เป็นศัตรูอย่างอัศวินไคล์
การตัดสินใจของเจ้าชายในครั้งนี้ทําให้อัศวินชั้นสูงที่ติดตามเจ้าชายรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก พวกเขาตัดสินใจกันไว้ว่าเมื่อถึงที่หมายแล้วพวกเขาจะลาออกจากการคุ้มกันเจ้าชายดูเหมือนว่าเจ้าชายคนนี้จะไม่คู่ควรที่จะให้พวกเขาติดตามอีกต่อไป
ไม่นานหลังจากที่เจ้าชายไวแอดต์ได้จากเมืองไปไวเคานต์เด็กเคนก็ได้มาที่โรงแรมคอสโม่พร้อมกับทหารจํานวนหนึ่งตอนนี้พวกเขาทั้งหมดรู้แล้วว่าเจ้าชายได้หนีไปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจที่จะจับอัศวินไคล์ที่ถูกทิ้งเอาไว้แทน
