Chapter 135 – ส่วนตัว D
เอริค ได้กลับมายังที่นั่งตัวเองและได้สั่งให้ถ่ายต่อ
ฉากนี้เป็นเวลาประมาณ 3 นาที แน่นอนมันเป็นไปไม่ได้ที่จะถ่ายชั่วอึดใจเดียว เอริค ได้แบ่งเวลา 3 นาทีนี้เป็น 7 ช่วงโดยเฉลี่ยแล้วไม่ถึง 30 วินาทีในแต่ละช่วง และสำหรับทุกช่วง เอริค พยายามทำให้ทุกอย่างดูสมบูรณ์แบบที่สุด เขาจึงมีเวลามากกว่าเดิมในฉากนี้มากกว่าฉากอื่นๆที่ถ่ายมาหลายวันก่อน
ทอมครูส กับ ทอมแฮงค์ ดูเหมือนว่าจะตระหนักได้ว่าความเข้มงวดและความต้องการในการแสดงของทั้งคู่ในฉากนี้มีมากแค่ไหน เอริค เองก็รู้สึกดีกับท่าทีของทั้งสองตอนที่พวกนั้นเริ่มบอกจุดผิดพลาดของตัวเองและขอให้ถ่ายใหม่
เอริค ค่อนข้างดีใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เขาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ทั้งสองนี้จะมีโอกาสได้มาร่วมงานกันอีกครั้ง ดังนั้น เอริค จึงได้ตัดสินใจทำให้ฉากที่ทั้งสองคุยกันนี้ดูสมบูรณ์แบบในทุกด้าน
“ คัท ..”
เอริค มองไปที่นาฬิกาตัวเองและพบว่ามันผ่านมากว่า 1 ชม.แล้วและพวกเขาก็ยังถ่ายฉากนี้ไม่เสร็จเลย พวกเขาถ่ายกันได้แค่ 5 จาก 7 ช่วงของ 3 นาทีนั้น สองช่วงสุดท้ายนั้นคือช่วงที่สำคัญและนานที่สุด
แต่โชคร้ายเวลาเลิกงานได้มาถึงแล้ว เมื่อมองไปที่นักแสดงที่คึกทั้งสองและ โจเปสกี้ ที่ใช้เวลากว่าชั่วโมงในการรอคิวในการเล่นบทหัวหน้านักสืบ เอริค ก็ได้พูดขึ้น – “ เอาล่ะพวก ได้เวลาเลิกงานแล้ว “
ในฐานะคนเอเชียแล้ว เขาไม่ได้คิดมากอะไรกับการทำงานล่วงเวลา เขาถึงกับคิดว่าจะใช้เวลาอีกชั่วโมงในการถ่ายฉากของ ชอร์น ให้สมบูรณ์แบบด้วย
แต่เขาพบว่าเขาประมาทความเป็นอเมริกาเกินไปในเรื่องระบบการทำงาน 8 ชม. ทันทีที่พวกนั้นได้ยินที่เขาพูด ครูส กับ ทอม ก็ลุกขึ้นแล้วยิ้มให้กันก่อนที่จะจับมือ จากนั้นทั้งสองก็แยกย้ายกันไปเก็บของแล้วบอกลา เอริค ก่อนจะกลับไป ชัดแล้วว่าตั้งแต่ต้นจนจบพวกนี้ไม่คิดที่จะทำงานเกินเวลา
เอริค รู้สึกหงุดหงิดและยักไหล่ออกมาก่อนจะบอกทีมงานให้เก็บของและแยกย้ายกันกลับ
หลังจากนั้น เอริค ก็ได้ไปหา โจเปสกี้ แล้วขอโทษอีกฝ่าย – “ ขอโทษด้วย โจ ฉันให้นายรอมาทั้งชั่วโมง “
โจ ไม่ได้ถือสา เขาส่ายหน้าและพูดขึ้นมา – “ ไม่เป็นไรหรอก เอริค ฉันดูการแสดงอันยอดเยี่ยมมาทั้งชั่วโมง ฉันกังวลเรื่องการแสดงของฉันแล้วล่ะว่าจะไม่น่าพอใจ “
“ นายไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นหรอกแลฉันคิดว่า แฮงค์ นั่นแหละที่ต้องกังวลว่านายจะเด่นกว่าเขา เพราะตัวละครและการกระทำของนายถูกออกแบบมาให้ดูตลก “
“ ก็จริงแต่ฉันไม่เคยแสดงตลกมาก่อน นายก็รู้ ฉันเคยแสดงใน Raging Bull , Easy Money และ Once Upon a Time in America กับหนังไม่นานมานี้อย่าง Man on Fire ไม่มีสักเรื่องเลยที่เป็นแนวตลก “
“ โจ ฉันคิดว่านายน่ะเหมาะที่จะเล่นบทตลกมากกว่า บางทีในหนังเรื่องนี้นายจะพบพรสวรรค์ในด้านนี้ เอาจริงๆนะตอนที่ฉันต้องการถ่าย Home Alone คนแรกที่ฉันคิดที่จะมารับบทโจรน่ะก็คือนาย “
เมื่อได้ยินแบบนั้น โจ ก็ช็อกไปเล็กน้อย เขารู้สึกว่า เอริค ไม่ได้โกหก เอริค ไม่จำเป็นมาหลอกเขาด้วย เมื่อคิดถึงโอกาสที่เขาพลาดไป เขาก็รู้สึกเศร้าขึ้นมา รายได้ของ Home Alone นั้นเกือบทะลุ 300 ล้าน เขาไม่เคยคิดเลยว่าหนังเรื่องไหนที่เขาจะทำแบบนั้นได้
“ งั้นทำไม….? “
เอริค เข้าใจที่อีกฝ่ายต้องการพูด เขาจึงอธิบายออกมา – “ เพราะฉันจ้างนายไม่ได้ ทุนสำหรับ Home Alone น่ะน้อยเกินไป “
“ บางทีฉันคงรับถ้านายเชิญฉันไป “
“ ฉันไม่คิดว่านายจะรับข้อเสนอหรอก ลองคิดดูว่าถ้ามีเด็กน้อยคนหนึ่งที่ไม่เคยทำหนังมาก่อนได้มาหานายและจ้างนายด้วยเงินสองหมื่นให้เล่นหนังของเขา นายจะเล่นมั้ยล่ะ “
โจ เข้าใจว่าสิ่งที่ เอริค พูดนั้นคือความจริง แม้ว่าเขาจะไม่ใช่นักแสดงที่โด่งดังแต่เขาก็ยังคงเป็นนักแสดงที่ได้เข้าชิงรางวัลนักแสดงสมทบยอดเยี่ยมมา นอกซะจากว่าเขาจะเห็นอนาคต เขาคงไม่รับค่าตัวสองหมื่นแน่ เขาส่ายหน้าและพูดขึ้นมา – “น่าเสียดายจริงๆ “
“ อย่าพูดอย่างกับว่าเราจะไม่มีโอกาสร่วมงานกันอีกสิ ตอนนี้เราก็มีโอกาสอีกครั้งแล้ว “
“ นั่นก็จริง…อ่ะ ฉันไม่คิดว่าฉันจะหลับลงคืนนี้ ฉันพลาดโอกาสดีๆแบบนั้นไป “
“ ในชีวิตเราพลาดโอกาสนับพัน มันไม่ใช่เรื่องจริงจังหรอกน่า “ – เอริค พยายามปลอบใจอีกฝ่ย
“ ช่างมันเถอะ ฉันขอตัวกลับก่อน “
เมื่อเห็น โจเปสกี้ แสดงสีหน้าสลดออกมา เอริค เริ่มรู้สึกผิดในการบอกความจริงเรื่อง Home Alone เขาแค่ต้องการใช้หัวข้อนี้ในการสนิทกับอีกฝ่ายเพื่อที่จะได้เพิ่มอีกฝ่ายในรายชื่อเส้นสายได้
หวังว่า โจเปสกี้ จะไม่จมอยู่กับมัน
—- —-
หลังจากจัดแจงของอื่นๆแล้ว เอริค ก็ตั้งใจที่จะกลับแต่เขาก็พบว่าผู้กำกับ Scent of a Woman มาร์ตินบรีส รอเขาอยู่ที่ประตูสตูดิโอพร้อมกับผู้ช่วยที่ถือเอกสารกองหนาอยู่
เอริค มองไปที่กองเอกสารและรู้ทันทีว่ามันคืออะไร หลังจากที่ทักทายอีกฝ่ายแล้ว เอริค ก็ได้ถามขึ้นมา – “ มาร์ติน ไม่ใช่ว่านายบอกว่าจะเอารายชื่อการออดิชันมาวันมะรืนเหรอ ทำไมถึงได้เร็วแบบนี้ ? “
“ ขอโทษที เอริค ตอนแรกฉันว่าจะเอามาให้วันมะรืนแต่ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ฉันได้ทำการออดิชันเสร็จก่อนสองวัน อัลปาชิโน เองก็ต้องการเริ่มมันให้เร็วที่สุด ดังนั้นฉันเลยมารอนายที่นี่ “
“ ทำไม อัล ถึงไม่มาด้วย ? “ – เอริค ถามด้วยความสงสัย
“ อัล เริ่มพยายามเข้าถึงบท หลายวันมานี้เขาเริ่มปรับการใช้ชีวิตแบบคนตาบอด ฉันได้รับแจ้งมาว่าไม่ให้ไปรบกวนเขา “
เอริค พยักหน้าแสดงความเข้าใจและชี้ไปทีรถที่จอดไม่ไกลก่อนจะถามขึ้นมา – “ นั่นรถนายเหรอ ?”
มาร์ติน พยักหน้า
“ งั้นไปคุยกันในรถ ตะกี้ฉันว่าจะไปที่มาลิบู ฉันหวังว่านายจะพาฉันไปที่นั่นได้ถ้านายสะดวกนะ ?”
“ ได้ ไม่มีปัญหา “
หลังจากที่ขึ้นรถแล้ว เอริค ก็ได้บอกที่อยู่กับผู้ช่วยมาร์ตินที่นั่งตรงคนขับ
ที่เบาะหลัง เอริค ได้เปิดรายชื่อของคนที่ผ่านเข้ารอบสำหรับบทที่สำคัญที่สุดซึ่งคือ ชาร์ลีซิม
“ เอริค คนพวกนี้ที่ผ่านการออดิชันรอบที่สองมาเป็นคนที่ยอดเยี่ยม เพราะหนังมีตัวละครนักเรียนมากมาย เราจึงเลือกมา 30 คน หลังจากที่เลือกนักแสดงที่จะเล่นบท ชาร์ลีซิม แล้ว เราสามารถเลือกนักเรียนที่เหลือได้จากรายชื่อพวกนี้ “
“ อ่าฮะ “ – เอริค พูดขึ้นมาและเปิดแฟ้มแล้วถามออกมา – “ แล้ว กาเบรียลล์อันวาร์ ว่าไง ? “
มาร์ติน รู้สึกว่าบางทีสาวสวยนั้นจะมีความสัมพันธ์กับ เอริค ดังนั้นเขาจึงอธิบายออกมาอย่างดี – “ หลังจากที่ผ่านออดิชันแล้ว เธอกลับไปที่อังกฤษแต่เธอจะกลับมาเมื่อไม่กี่วันก่อน เธออยู่ที่โรงแรมในถนนวิลเชียร์ ตอนที่นายโคม่า เธอเองก็ไปเยี่ยมนายด้วย เอริค นายต้องการที่อยู่โรงแรมเธอรึเปล่า ?”
“ ไม่ “ – เอริค ตอบกลับ
เมื่ออ่านรายชื่อนักแสดง เอริค พบว่ารายชื่อของนักแสดงถูกจัดโดยเรียงไปจากนามสกุลโดยเรียงไปตามลำดับตัวอักษร ในตอนที่เขาดูชื่อนั้นเขาก็เห็นดาราดังสองคนจากชีวิตที่แล้วของเขาในส่วนของตัว D
