ครั้นเห็นพี่สาวของตนเอาแต่นิ่งเงียบ ไป๋เซียวจึงสันนิษฐานว่านางคงโศกเศร้าด้วยเรื่องที่ประสบมา
“เหตุใดเจ้าถึงกล่าวว่า องค์ชายรองจะต้องเสียใจล่ะ ในเมื่อทุกคนต่างก็เชื่อว่าข้าเป็นผู้ทรยศเขา” เสียงหัวเราะแทบจะหลุดออกจากปากของนาง
“ข้าเชื่อใจพี่ ไม่มีทางที่พี่สาวของข้าจะนอกใจเขา ข้าเชื่อว่าพี่จะต้องถูกวางกับดัก” การแสดงออกของเด็กหนุ่มดูมั่นคง ขณะที่กล่าวด้วยน้ำเสียงดุดัน “หากข้ารู้ว่ามันเป็นผู้ใด ข้าจะไม่มีวันปล่อยมันไปอย่างแน่นอน ! “
หัวใจของไป๋หยานสั่นไหว ความรู้สึกลึกลับที่ไม่อาจอธิบายเริ่มก่อตัวขึ้นในหัวใจของนาง
ชาติภพก่อนนั้น นางเป็นบุตรหลานของสำนักศิลปะการต่อสู้จีนโบราณ เช่นนั้นนางจึงได้รับการปลูกฝังแนวคิดที่จะต้องแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อย ๆ นับตั้งแต่วัยเยาว์ เพื่อให้ถึงเป้าหมายแล้ว นางสามารถทรยศได้ แม้กระทั่งเพื่อนและครอบครัว จนท้ายที่สุด นางต้องจบชีวิตแต่เพียงเดียวดาย ภายใต้สายฟ้าที่ฟาดลงมาจากท้องฟ้าเบื้องบน ขณะที่นางกำลังพยายามกลั่นยาเม็ดจิตวิญญาณขั้นเก้า
หลังจากที่วิญญาณของนางดับสลาย อีกทั้งร่างของนางก็ถูกทำลายไป นางสามารถกลับมาเกิดใหม่ได้อีกครั้ง แม้จะยากลำบากมากก็ตามที นางจะไม่ทำผิดซ้ำรอยเดิมเช่นในชาติก่อนหน้า บัดนี้ครอบครัว และเพื่อนฝูงคือสิ่งสำคัญเหนืออื่นใด
“อืม จริงสิ” เด็กหนุ่มหยิบถุงใส่เงินเล็ก ๆ ออกมา ก่อนจะวางถุงเงินไว้ในมือของนาง “ตอนนี้พี่กำลังตั้งครรภ์ เช่นนั้นร่างกายของพี่ย่อมต้องการบำรุง เงินนี่พี่เก็บไว้ใช้เถอะ”
หัวใจของไป๋หยานเจ็บปวด เมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งที่อยู่ในอุ้งมือ “เจ้าไปเอาเงินนี่มาจากที่ใด ?”
“ข้า … ข้านำจี้หยกที่ท่านแม่มอบให้ข้า เมื่อครั้งที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ไปจำนำ”
นั่นทำให้หัวใจของไป๋หยานยิ่งปวดร้าว
อย่าหลงเข้าใจผิดไปกับรูปลักษณ์ และสถานะที่แสนจะงดงามดูดีมีชาติตระกูลของพวกเขา นั่นเป็นแค่เพียงเปลือกนอก เพราะแท้จริงแล้ว สกุลไป๋พยายามลดค่าใช้จ่ายของสองพี่น้องอย่างสม่ำเสมอ แม้กระทั่งสินสอดทองหมั้นของหลานเยี่ยเองก็ยังตกอยู่ในกำมือของหยูหรงผู้ซึ่งเป็นแม่เลี้ยง
สองพี่น้องต่างก็มีนิสัยดื้อรั้นเหมือน ๆ กัน ทั้งคู่รู้ว่ามารดาของตนทำให้ท่านตาผิดหวัง เช่นนั้นต่อให้พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานมากมายสักเพียงใด สองพี่น้องก็ไม่ยอมขอความช่วยเหลือจากสกุลหลาน
ขณะที่สกุลหลานเองก็เชื่อมั่นในตัวเองเสียเหลือเกิน พวกเขาเชื่อว่าสกุลไป๋คงจะไม่ทำร้ายสองพี่น้อง เพราะเพียงแค่สินสอดทองหมั้นของมารดาสองพี่น้อง ก็มากเพียงพอที่จะใช้ชีวิตอย่างหรูหราไปจนตลอดชีวิต
ทว่าในความเป็นจริง
ขณะที่บุตรสาวของหยูหรงแต่งกายด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์ชั้นดี และกินอาหารอร่อย ๆ ทุกมื้อ ไป๋หยานกับน้องชายของนางกลับต้องอดอาหารอยู่เป็นประจำ
ที่น่าขันก็คือ ไป๋เฉิงเซียง ไม่รู้จักทำมาหากินใด ๆ เลย ขณะที่หยูหรงเองก็ใช้จ่ายเงินมากมายในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นในสกุลไป๋ล้วนมาจากสินสอดของหลานเยี่ย
สำหรับจี้หยกของไป๋เซียวนั้น เรียกได้ว่าเป็นของชิ้นเดียวที่หลานเยี่ยมอบให้เขาเป็นของที่ระลึก ซึ่งเขาเก็บซ่อนไว้เป็นอย่างดีตลอดหลายปีที่ผ่านมา
เพราะหากเขาไม่เก็บซ่อนไว้อย่างดี เป็นไปได้ว่า หยูหรง แม่เลี้ยงของพวกเขา คงจะเอาจี้หยกนั่นไปจากเขานานแล้วเช่นกัน
ในขณะที่ความคิดต่าง ๆ กำลังไหลผ่านสมองของไป๋หยานนั้น สาวใช้คนหนึ่งก็ก้าวเข้ามาในห้อง นางขัดจังหวะการสนทนาของสองพี่น้องโดยไม่ได้รับอนุญาต
“คุณหนู นายหญิงให้มาตามท่าน”
“พี่ใหญ่” ไป๋เซียวรีบจับมือไป๋หยาน แววตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวล
“ไม่ต้องห่วง ข้าไม่เป็นไร” ไป๋หยานเอ่ย นางปลอบใจน้องชายด้วยการจับมือเขามาลูบ แล้วก็กระพริบตาให้เขาอย่างมีความหมาย จากนั้นนางก็มุ่งหน้าไปที่ประตู
รัศมีอันสง่างาม และภาคภูมิเปล่งประกายออกมาจากร่างของหญิงสาว ชุดสีแดงที่ทรงเสน่ห์ของนางแผ่กว้าง นัยน์ตาเย็นฉ่ำของนางแหลมคม แลดูอันตราย หลังจากก้าวไปทีละก้าว ๆ สาวใช้นางนั้นพลันรู้สึกหายใจติดขัด ราวกับกำลังถูกบีบเค้นลำคอ
“อย่าลืมสิว่า เจ้าเป็นเพียงบ่าวรับใช้ ขณะที่ข้าเป็นถึงคุณหนูสกุลไป๋ การเข้าห้องของข้าโดยที่ข้ายังไม่อนุญาตก็เสมือนหนึ่งการดูถูกข้า เช่นนั้นข้าสามารถสั่งตีเจ้าจนตายได้เลยนะ ! “
ใบหน้าของสาวใช้เปลี่ยนเป็นตื่นตกใจ นางลงนามในสัญญาทาสแล้ว เช่นนั้นหากเจ้านายต้องการจะสังหารนาง นางก็ไม่มีทางเลือกใดนอกจากความตาย
ก่อนหน้านี้ เนื่องจากไป๋หยานเป็นคนขลาดมาก สาวใช้นางนี้จึงทำทุกอย่างได้ตามอำเภอใจ จนลืมความจริงที่สำคัญข้อนี้ไป
“นำทางไป” เสียงของคุณหนูใหญ่นั้นเย็นชา อีกทั้งห่างเหิน ทำให้นางไม่กล้าสงสัยในสิ่งใดอีกต่อไป
“เจ้าค่ะ คุณหนู”
สาวใช้ไม่กล้าแสดงท่าทางดูหมิ่นคุณหนูของนางอีกต่อไป นางเข้าใจดีว่า ต่อให้สตรีที่อยู่ต่อหน้านางจะมีชื่อเสียงไม่ดีเพียงใดก็ตาม ทว่าคุณหนูก็มีสิทธิ์ที่จะลงโทษบ่าวรับใช้ทุกคน
ไป๋เซียวมองตามหลังของร่างที่กำลังลับตาไป เขานึกสะกิดใจที่พี่สาวของเขาแลดูเปลี่ยนไปในช่วงเวลาสองสามเดือนที่ผ่านมา …
นางแลดูเข้มแข็ง แข็งแกร่ง อีกทั้งน่าเชื่อถือ ซึ่งนั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาสบายใจมากขึ้น
***จบบท กำเนิดจิ้งจอกน้อยจอมซ่าส์ (2)***