เล่ม 10 ตอนที่ 9 : ห้องทดลองของมากาโร (1)
‘หึหึหึ ส้มหล่นชัด ๆ’
อาร์คเมื่อเชื่อมต่อเข้าเกมมาหลังพักผ่อนอย่างสุขสบาย ตอนนี้เขากำลังขัดถูตะเกียงในมือไปมา
“ฮ่าฮ่าฮ่า ดูกี่ทีก็งดงาม”
อาร์คถูไถตะเกียงไปมาด้วยรอยยิ้มชื่นบาน ยกเว้นว่ามันจะเป็นรูปลักษณ์หัวกะโหลก สภาพโดยทั่วไปของมันก็เหมือนตะเกียงเก่าธรรมดา แต่นี่คือรางวัลที่เขาได้รับจากภารกิจ แน่นอน รางวัลนี้ไม่ใช่เพียงแค่ไอเทมโบราณเท่านั้น มันเป็นไอเทมวิเศษที่มีออพชั่นในตัว! ปัญหาคือผลลัพธ์พิเศษของตะเกียงนี้ค่อนข้างคลุมเครือมาก แต่อาร์คก็ฉลาดมากพอที่จะมองออกในวูบเดียว มันเป็นตะเกียงหายากทรงคุณค่ายิ่งกว่าไอเทมหายากบางชนิดเสียอีก หรือไม่ก็มันคือสิ่งของที่เหมาะสมกับอาร์คผู้ซึ่งเป็นผู้เดินทางแห่งความมืด เมื่อคราวนั้น เขาทำภารกิจเสร็จสิ้น… ก่อนออกไปนอน เขาไม่ลืมที่จะถามหารางวัลภารกิจจากรีดเป็นสิ่งแรก
“ระ-รางวัล…”
รีดเกาศีรษะด้วยท่าทีเขินอาย แม้ว่าจะเป็นคนร้องขอให้ทำภารกิจครั้งนี้ด้วยความเร่งด่วน แต่คล้ายอีกฝ่ายยังไม่คิดว่าจะมีรางวัลใดที่เหมาะสมอยู่ภายในใจ อีกฝ่ายเริ่มร่างสั่นเทิ้มขณะที่ใบหน้าของอาร์คยิ่งแข็งตึงขึ้นเรื่อย ๆ
“แน่นอน รางวัล! ต้องมีอยู่แล้วสิ เจ้าช่วยเหลือชาวเราเอาไว้ พวกเราย่อมต้องมอบสิ่งของที่ดีที่สุดที่พวกเรามี โปรดรอสักครู่”
รีดไปรวมตัวกับแกลกิ้นคนอื่น พวกเขาหลบมุมไปคล้ายประชุมหารือเป็นการด่วนอยู่ครู่หนึ่ง
“เอ่อ พวกเราจะให้อะไรดี?”
“ว่าอะไร? เจ้ารู้ไหมว่ามนุษย์จากโลกกลางชอบสิ่งใด?”
“เอาแบบนี้เป็นไง? ข้าเพิ่งได้รับสิ่งนี้มาจากทางใต้…”
“นี่ก็น่าจะดี เป็นผลรันเคอสามร้อยผล”
ความคิดของพวกเขาต่างแปลกแยกพร้อมเสนอตัวเลือกให้รีด ในเมื่อสำเร็จภารกิจทั้งสามคน มันก็ต้องมีรางวัลสามอย่างที่ต้องส่งมอบ ที่จริง อาร์คเคยใช้เนตรหยั่งรู้กับรีดเมื่อก่อนหน้านี้แล้ว ทำให้ทราบว่าชาวแกลกิ้นไม่ค่อยมีสิ่งของที่ดีนัก เพราะงั้นเขาจึงไม่ได้คาดหวังรางวัลใหญ่กับภารกิจนี้แต่อย่างใด แต่ถึงอย่างนั้น มันก็อดที่จะคาดหวังไม่ได้
รีดเมื่อมั่นใจแล้วจึงเผยไอเทมให้เขาได้เห็น และ…
อาร์คกลายเป็นโกรธเกรี้ยวหลังได้ตรวจสอบรายการของตอบแทน
‘ตั๋วกินฟรี? พูดเป็นเล่น? ใครจะอยากได้ตั๋วกินฟรีในโลกใต้พิภพกัน? นอกจากนี้ รูปปั้นจากชาวแมลงสาบ? ค่าความสัมพันธ์ของเรากับชาวแกลกิ้นนั้นกลายเป็นสูงสุดเพราะภารกิจอยู่แล้ว ทำไมยังต้องมีรูปปั้นแสดงความขอบคุณอีก? ไม่มีอะไรดีเลยสักนิด นี่รายการล้อกันเล่นหรือไง?’
ตอนที่ค้นคว้าวินิจฉัยวัตถุดิบ เป็นอาร์คต้องการช่วยเหลือชาวแกลกิ้นด้วยตัวเอง เขายังพอรับได้ในส่วนนั้นเพราะเขาตัดสินใจเอง แต่อารมณ์ก็พลันต้องดิ่งฮวบลงทันทีเช่นกัน อาร์คตอนนี้กลับคืนสู่ความเป็นจริงแล้ว ท้ายที่สุดเขาก็ยังต้องการเงิน การลงทุนลงแรงกว่าสามสิบสองชั่วโมงเพื่อศึกษาและจำแนกวัตถุดิบ เขากระทั่งยอมเสียสละกระดูกซี่โครงของราซาคไปหกท่อน แต่ตอนนี้รางวัลที่เขาได้รับกลับเป็นไอเทมดาษดื่นทั่วไป? เขาเริ่มรู้สึกเสียใจขึ้นมาขณะมองรายการไอเทมรางวัล อาร์คจ้องมองรายการตรงหน้านี้ด้วยใบหน้ามัวหมองก่อนจะถอนหายใจออก
“เจ้าไม่ชอบหรือ? งั้นให้ข้าเอามาให้เลือกอีกไหม?”
รีดพูดขึ้นมาโดยทันทีเมื่อเห็นสีหน้าไม่พึงพอใจของอาร์ค ฉับพลันอาร์คจึงคิดได้เมื่อรับฟังคำดังกล่าว
‘เอามาให้เลือกอีก? งั้นก็หมายความว่าเราสามารถเลือกรางวัลสำหรับภารกิจนี้ได้?’
อาร์คคิดว่าตนต้องเลือกหนึ่งไอเทมจากรายการพวกนี้เป็นรางวัล ตามปกติก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว แต่บางครั้งระบบก็จะมอบของตอบแทนที่แตกต่างกันไปบ้างแล้วแต่สถานการณ์
‘งั้นก็อย่าเพิ่งเร่งร้อนตัดสินใจ ชาวแกลกิ้นเป็นชนหาบเร่ มันต้องมีอะไรที่เป็นสิ่งของมีค่าอยู่บ้างแน่ ดีล่ะ เราต้องไม่รีบด่วนสรุป ต้องรอจนกว่าไอเทมที่ดีจะปรากฏออกมา’
ไม่ช้า บุคซิลจึงเข้ามาใกล้พร้อมมองรูปปั้น
“หือ? ไม่ใช่ว่านี่เป็นรูปปั้นที่ดีเลยหรือครับ?”
อาร์คเตะหมูน้อยไปทีขณะเผยรอยยิ้มสงบให้
“ก็เหมือนที่บอกไปก่อนหน้านี้ ผมไม่ได้ทำอะไรมากมายขนาดนั้น และดูเหมือนว่าไอเทมเหล่านี้จะสำคัญสำหรับพวกคุณด้วย เพราะงั้นผมคงไม่อาจรับไว้ได้หากมันจะสร้างภาระทางใจให้นะครับ ผมต้องขออภัยที่ต้องพูดว่า มีอย่างอื่นอีกบ้างหรือเปล่าครับ?”
อาร์คไม่คิดใช้คำพูดบั่นทอนลดค่าความสัมพันธ์อันสำคัญที่ได้รับมาจึงพยายามกล่าวอย่างนิ่มนวล ทว่ารีดกลับมีสัมผัสที่ดีของแมลงสาบจึงพบเห็นและตระหนักได้
“อย่าได้รู้สึกเช่นนั้นไป ไอเทมที่พวกเราให้ก็ไม่ได้มีค่ามากมายถึงเพียงนั้น”
“…พวกเรายังคงมี เอ่อ อืม…”
อาร์คเว้นระยะให้ แต่ก็ยังคงเผยสายตากดดันรีดอย่างหนักจนต้องถอยไป ไม่ช้าการประชุมชาวแมลงสาบจึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง
“เฮ้ ทีนี้เอายังไงดี?”
“แต่เรายังมีสิ่งอื่นที่จะมอบให้ผู้มีพระคุณได้อีกเหรือ?”
หลังผ่านการถกกันไปพักหนึ่ง รีดจึงกลับมาพร้อมไอเทมชิ้นใหม่สามอย่าง ทว่า อาร์คยังคงส่งพวกมันคืนกลับ พวกมันก็เหมือนไอเทมก่อนหน้านี้ สถานการณ์วนเวียนซ้ำไปมาหลายรอบจนกระทั่งชาวแมลงสาบเริ่มว้าวุ่น แน่นอน อาร์คก็รู้สึกไม่ดีเช่นกัน เขาตื่นมากว่าสามสิบสองชั่วโมงจนตาจะปิดอยู่แล้ว
‘แต่เราต้องหาสิ่งตอบแทนที่ดีให้ได้เสียก่อน เราจะไม่ยอมรับสิ่งของไร้ประโยชน์พวกนั้นมาเพียงเพราะแค่อยากไปนอนแน่ เราต้องได้รับอะไรที่มันมีประโยชน์สิ!’
อาร์คยังคงฝืนถ่างตาและอดทน ไอเทมที่รีดนำมาให้ล้วนเหมือนโดนสุ่มมาอย่างแท้จริง ในบางครั้งก็เหมือนจะมีไอเทมที่พอใช้งานได้บ้าง ทว่าพวกมันก็ไม่ได้ต้องตาอาร์คแต่อย่างใด จนกระทั่งผ่านไปสองชั่วโมง เขาแทบเริ่มหมดความอดทน
‘บ้าฉิบ ก็ได้ ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ก็มีแต่จะยืดเยื้อต่อไป ต้องบุกเองแล้ว!’
“ต่อไป ต่อไป ต่อไป ต่อไป!”
อาร์คไม่คิดมองไอเทมให้ดีก่อนที่จะพูดคำ ‘ต่อไป’ ออกมา รีดก็พยายามวิ่งไปวิ่งมาหลายต่อหลายครั้งเพื่อนำไอเทมมาให้ดูจนมีสภาพน่าเวทนา ตอนนี้รีดเริ่มตระหนักได้แล้วว่าเหตุผลของอาร์คแท้จริงไม่ใช่แค่ ‘ภาระทางใจ’ อย่างที่พูดแล้ว
“เฮ้ แบบนี้ต่อไปไม่ดีแล้ว”
“ไม่ใช่ว่าเขาก็อยู่มาสี่วันแล้วโดยไม่หลับไม่นอนหรือไง?”
“ถึงตอนนี้แล้ว พวกเรายืดเวลาไปอีกสักหลายวันหน่อยเป็นยังไง”
“ไม่ได้แล้ว เอาของสะสมออกมาอีก”
“ถ้าพวกเราไม่รีบหาทางทำอะไรสักอย่าง ต้องเป็นพวกเราหมดแรงล้มพับไปอีกแน่”
“แต่ว่าของที่ดีจริงพวกนั้น…”
ชาวแมลงสาบต่างลังเลขณะมองกันและกัน ถึงตอนนี้ แมลงสาบตัวน้อยพลันถูไถดวงตาคล้ายง่วงงุน
“พ่อครับ ผมเหนื่อยแล้ว”
“ที่รัก! เอาไอเทมที่คุณภาคภูมิออกมาสิ!”
ภรรยาของรีดไม่อาจยืนหยัดต่อได้ไหวจึงตะโกนออกอย่างเกรี้ยวกราด ขณะนั้นรีดพลันตึงเครียดขณะกล่าวด้วยน้ำเสียงมัวหมอง
“แต่ว่า พวกนั้นมัน…”
“ไอเทมพวกนั้นมันสำคัญยิ่งกว่าฉันกับลูกอีกหรือไง?”
“ไม่ใช่ คือว่า…”
“ถ้ายังทำแบบนี้ต่อไป ฉันจะหย่าขาดกับคุณ!”
“ขะ-เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้วก็ได้ แต่นี่มัน… อึก ก็ได้ อย่ามองแบบนั้นสิ ข้าจะเอาไปให้เขาดูก็ได้”
แต่ด้วยสายตาคาดโทษของภรรยา รีดจึงยอมกล้ำกลืนนำสิ่งของที่เก็บงำไว้ออกมา ถูกต้องแล้ว พวกเขาอย่างไรก็เป็นพ่อค้า ก็เหมือนที่เคยกล่าวเอาไว้ รีดเป็นคนหาบเร่ที่ไม่คิดดำเนินธุระที่มองว่าจะขาดทุน แน่นอน พวกเขารู้สึกซาบซึ้งใจต่ออาร์คจริง แต่ชาวแกลกิ้นล้วนเกิดมาเป็นชนหาบเร่ พวกเขาไม่มีทางส่งมอบของที่ดีที่สุดไปฟรีแน่ กระทั่งว่าเป็นผู้มีพระคุณก็ตาม
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงเอาไอเทมทั่วไปไปเสนอให้อาร์ค และพวกเขายังคิดว่า หากทำแบบนั้นต่อไปเรื่อยหลายครั้งอาร์คคงยอมแพ้ไปเอง พวกเขาช่างมีความเป็นพ่อค้าฝังลึกเข้ากระดูกดำ! แต่แล้ว กระทั่งพ่อค้าเหล่านี้ก็ยังโดนบีบบังคับให้ต้องยอมยกธงขาวต่อหน้าอาร์ค อย่างไรก็ดี กว่าครึ่งที่ผลออกมาเป็นเช่นนี้เพราะสายตาคาดโทษของภรรยา
“เอ่อ อาร์คนิม นี่เป็นยังไง? ไม่ชอบมันใช่ไหม? งั้นข้าจะได้เอาอย่างอื่นมาอีก…”
รีดเผยอาการท่าทีเร่งรีบพูดออกมาเป็นชุดก่อนที่จะรีบเก็บมันกลับเข้าไป นับว่าเป็นความผิดพลาด ที่จริงอาร์คแทบถึงขีดจำกัดแล้ว เขาแทบจะพูดคำว่า ‘ต่อไป’ ออกมาโดยอัตโนมัติด้วยซ้ำ ถ้าหากรีดเพียงแค่เผยให้ชมเหมือนก่อนหน้า อาร์คคงปล่อยผ่านมันไปแล้ว แต่ด้วยอาการพูดมากขึ้นมาผิดหูผิดตาจึงทำให้อาร์คสงสัยเข้า
“รอเดี๋ยวครับ ให้ผมดูมันอีกครั้ง”
“นะ-นี่? ไม่ใช่ของใหญ่โตอะไร ไม่ต้องดูมันอีกครั้งหรอก”
“ได้โปรดให้ผมดูมันอีกครั้งด้วย”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่จำเป็น ข้าจะเอาของสิ่งอื่นออกมาให้ทันที”
“ให้ ผม ดู มัน อีก ครั้ง ด้วย!”
อาร์คกล่าวชัดถ้อยชัดคำขึ้นมาเมื่อเห็นรีดพยายามถอยหนี รีดหันกลับไปก็พบภรรยาที่เผยสีหน้าไม่ยินดีเป็นอย่างมากออกมา เขาถอนหายใจให้ภรรยาที่กำลังขมวดคิ้วอยู่จึงนำไอเทมออกมาอีกครั้ง และยังกล่าวด้วยเสียงที่เบาค่อย
“ไม่ใช่สิ่งของมีค่าอะไร… ก็แค่ตะเกียงที่ข้าได้รับมาตอนข้ามผ่านหุบเขาอูรูบาซ่าเมื่อไม่กี่ปีก่อน แต่มันเสียหายและใช้งานไม่ได้ ไอเทมชิ้นอื่นก็เหมือนกัน พวกมันก็แค่ของเล่นกับภาพไร้สาระที่ข้าบังเอิญได้รับมา…”
=====
ตะเกียงแห่งความมืด (พิเศษ)
ประเภท : ตะเกียง
ข้อจำกัดการใช้งาน : ไม่มี
ตะเกียงวิเศษโบราณที่ถูกสร้างขึ้นโดยใครไม่อาจทราบ ความซับซ้อนทางรูปลักษณ์ของมันล้วนสลักอยู่เต็มเปี่ยม ตะเกียงนี้แตกต่างจากตะเกียงทั่วไป มันสามารถทำให้ความมืดเข้าแทนที่แสงสว่างเมื่อใช้งาน มันคือสมบัติอันยิ่งใหญ่ของชาวแกลกิ้นที่ชื่นชอบความมืดมากกว่าแสงสว่าง ด้วยฐานะเจ้าของตะเกียง รีดจึงเก็บงำมันเอาไว้จากแกลกิ้นผู้อื่น ทว่า ท่านต้องเสียสละวัตถุดิบวิเศษจำนวนหนึ่งเพื่อเรียกใช้งานคุณสมบัติความมืดภายในตะเกียง
เมื่อใช้งานวัตถุดิบวิเศษสิบอย่างเป็นเชื้อเพลิง รัศมีสิบเมตรจะกลายเป็นความมืดระยะเวลาสามสิบนาที สภาพแวดล้อมจะได้รับผล ‘กลางคืน’ ในรัศมีของตะเกียงเช่นเดียวกัน
=====
‘โห อะไรกันเนี่ย?’
อาการง่วงนอนของเขาหายเป็นปลิดทิ้ง เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีไอเทมแบบนี้อยู่ ที่จริง หากเป็นผู้เล่นอื่นมันคงเป็นไอเทมไร้ค่า แต่สำหรับชาวแมลงสาบที่ชื่นชอบที่มืด พวกเขาจึงนิยมชมชอบตะเกียงนี่ แต่แล้วผู้เล่นอื่นจะเอาไปทำอะไร นอนกลางวันหรือ? แต่สิ่งนี้มันกลับมีค่ากับอาร์คมากยิ่งกว่าดาบหายากเสียอีก ตะเกียงนี่สามารถให้เกิดผลลัพธ์ของ ‘กลางคืน’ ในระดับพื้นที่ได้ นั่นไม่ใช่หมายความว่าแม้จะเป็นกลางวันเขาก็สามารถได้รับบัพจากธาตุความมืดหรือไร? มันเป็นไอเทมที่จะช่วยให้เขาสามารถได้รับโบนัส 40% ตอนไหนก็ได้! ยังต้องให้พูดกล่าวสิ่งใดอีกกันเล่า?
