ตอนที่ 395 : หนทางหลบหนี
“งานวันนี้เสร็จเท่านี้ รวมตัว!”
ขณะนั้นเอง กลุ่มปีศาจเลือดพลันเข้ามาในพื้นที่ใต้ดินแห่งนี้ พวกมอนสเตอร์ที่กระจายตัวกันต่างร่างสั่นขณะเผยสายตาสีแดง
“เหอะ วันนี้พวกเจ้าโชคดีที่ไม่ถูกเลือก ไอ้พวกเด็กใหม่! ตามข้ามา ท่านเอิร์ลเรียกพบ”
มอนสเตอร์ทั้งหลายต่างถอนหายใจโล่งอกขณะปีศาจเลือดชี้นิ้วไปยังอาร์คและบุคชิล ระหว่างที่อาร์คไม่เข้าใจเรื่องราว ปีศาจเลือดพลันเข้ามาดึงตัวอาร์คและบุคซิลออกไป บุคซิลร่างสั่นก่อนจะล้มลงกับพื้นไม่ต่างกับหมูที่หวาดกลัวการเข้าห้องเชือด ไม่เหมือนกับบุคซิล อาร์คไม่มีเหตุผลใดต้องต่อต้านหาเรื่องให้แส้หวดเข้าใส่ อาร์คจึงเพียงตามไปเงียบ ๆ จากนั้นอาร์คจึงค่อยเข้าใจเรื่องราวเมื่อมาถึงห้องของคาราคุล
“หึหึหึ เจ้ามาได้เสียที ข้ากําลังรออยู่เลย”
คาราคุลเลียริมฝีปากพร้อมใบหน้าสุขสันต์ยินดีขณะบิดขี้เกียจไปมา
“สวรรค์! ไอ้ตัวบัดซบนี่!”
“นับว่าเป็นมือที่ดี!”
คาราคุลเข้าหาบุคซิลก่อนจะโจมตีเข้าใส่ด้วยเขี้ยวในปาก
วูบ วูบ วูบ
สีหน้าของบุคซิลยิ่งมายิ่งซีดเผือดขณะเลือดโดนสูบออกไป บุคซิลกลายเป็นมัมมีในไม่ช้า จากนั้นคาราคุลจึงค่อยพุ่งเข้าใส่อาร์ค ความรู้สึกขยะแขยงที่ต้องโดนสูบเลือด! ร่างของเขาเริ่มเย็นเยียบก่อนรู้สึกวิงเวียน สิ่งที่ปรากฏในหัวคล้ายเห็นบรรพบุรุษมาเรียกให้ไปอยู่ด้วยอย่างไรอย่างนั้น หลังเกือบตาย คาราคุลได้ถอยกลับก่อนจะเช็ดคราบที่มุมปาก
“อืม อืม แม้จะน่าเสียดาย แต่กระทําเกินเลยไปไม่เป็นผลดี แต่อย่างไรแล้วเลือดมนุษย์สดใหม่นั้นอร่อยยิ่งนัก พอได้ลิ้มรสแล้วก็ทําเอาข้าไม่อยากกลับไปลิ้มรสเลือดอื่นใดอีก พวกเจ้าต้องเป็นมื้ออาหารให้ข้าไปอีกนาน เอาตัวพวกมันออกไป”
“บัดซบ ต้องฆ่ามัน ไม่ว่าจะต้องเสียอะไร ต้องฆ่ามัน!”
หลังโดนดูดเลือดจนแห้งเที่ยวไม่ต่างกับมัมมี่ อาร์คและบุคซิลก็แทบไม่เหลือแรงให้กระทําการอันใดได้อีก ปีศาจเลือดลากพวกเขาออกไปไม่ต่างกับผ้าขี้ริ้วกองหนึ่ง
“นี่สินะ งานอีกอย่างที่ฟลิบพูดถึง”
ตอนนี้อาร์คเข้าใจเรื่องราวแล้ว คาราคุลไม่ได้จับมอนสเตอร์มาเพียงแค่ต้องการเสริมกําลังทัพ แต่พวกมันยังเป็นอาหารได้ ฟลิบทําดีกับอาร์คเพราะมีเหตุผล ชัดเจนว่ามอนสเตอร์จะถูกเลือกอย่างสุ่มเพื่อการนี้ แต่ตอนนี้กลับมีเลือดมนุษย์สดใหม่เข้ามาแทนที่ มันย่อมไม่คิดกลับไปหาเลือดของมอนสเตอร์อีก ดังนั้นแล้วฟลิบจึงยินดีที่อาร์คและบุคซิลจะได้กลายเป็นอาหารให้คาราคุล
“บ้าบอที่สุด โดนบังคับให้ทํางานแล้วยังต้องกลายเป็นมื้ออาหารให้มันอีก….”
เขารู้สึกคิดอยากพุ่งตัวกระโจนออกหน้าต่างฆ่าตัวตายแล้วรู้แล้วรู้รอด แต่จุดเกิดใหม่ของเขาถูกบังคับเปลี่ยนเพราะพันธนาการโลหิต การฆ่าตัวตายไม่ช่วยอะไรทั้งยังลดทอนค่าสถานะของเขา หนทางเดียวตอนนี้คือเขาต้องจํายอมอย่างน้อยการให้คาราคุลดูดเลือดก็ไม่เสียค่าสถานะ เมื่อกลับมายังคุกใต้ดิน มอนสเตอร์ตัวอื่นก็หลับกันไปหมดแล้ว
“เฮ้อ นี่มันมีทางหนีจริงเหรือเปล่าเนี่ย?”
อาร์คถอนหายใจก่อนจะได้ยินเสียงของฟลิบดังขึ้นในความมืด
“ยอมรับเสียตั้งแต่ตอนนี้จะดีกว่า ข้าใช้ชีวิตอยู่ที่นี่มายี่สิบปีข้ายังรอดอยู่ได้เพราะเวทมนตร์ของแวมไพร์… ข้าไม่เคยเห็นมอนสเตอร์อื่นใดสามารถหลบหนี… อย่าได้ทําให้ตัวเองลําบากยิ่งกว่านี้ วันถัดไปจะยังคงเป็นเช่นนี้ คงดีกว่าหากเจ้ารีบนอน…”
จากนั้นฟลิบจึงนอนลงกับพื้นและเริ่มกรน เสียงของบุคซิลที่สะอึกสะอื้นร้องไห้ยังคงดังข้างกายเขาอย่างต่อเนื่อง
“อีก อีก อีก มันจบแล้ว ชีวิตในเกมนี้มันจบแล้ว ฮึก แล้วเอาไงล่ะครับ? ทั้งหมดนี้เป็นเพราะอาร์คนิม ทําไมตอนผมอยากกลับต้องมาห้ามผมเอาไว้ด้วย?”
บ้าฉิบ มันจะไม่มีทางเลยหรือไง?”
อาร์คตอนนี้ไม่มีแรงโต้เถียง เขาก็ทําได้เถียงถอนหายใจก่อนพิงร่างกับผนัง ขณะนั้นเอง บางสิ่งได้เคลื่อนไหวอยู่ตรงเอวของเขาก่อนที่จะดันตัวออกจากชุดลําลอง
ซื่อ ซื่อ ซื่อ!
“ระ-ราดัน…!”
อาร์คอุทานออกมาก่อนจะหุบปากแน่น เขาตรวจสอบอีกครั้งว่ามอนสเตอร์อื่นยังคงหลับอยู่ก่อนกระซิบพูดคุย
“ราดัน มาอยู่ที่นี้ได้ยังไง?”
ราดันทราบว่าอาร์คถาม แต่มันก็ทําได้เพียงแลบลิ้นบอกเล่าเป็นท่าทางเท่านั้น อาร์คจ้องมองอยู่พักหนึ่งก่อนจะเร่งร้อนเรียกหน้าต่างข้อมูลตัวละครขึ้นมา
“หน้าต่างข้อมูลตัวละคร!”
พันธนาการโลหิตได้ผนึกคุณลักษณะพิเศษทั้งหมด
ชื่อตัวละคร : อาร์ค
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
แนวโน้ม : ความดี +450
ชื่อเสียง : 11,425 (+500)
เลเวล : 314
อาชีพ : ผู้เดินทางแห่งความมืด
ฉายา : อัศวินแห่งแมว, ผู้เยียวยาแห่งผู้ถูกทอดทิ้ง, วีรบุรุษแห่งแจ็คสัน, สุดยอดนักผจญภัย, สมาชิกสมาคมเวทมนตร์
พลังชีวิต : 5,005 (+150)
พลังมานา : 4,995
พลังจิตวิญญาณ : 200
พละกําลัง : 602 (-80%)
ความคล่องตัว : 829 (-80%)
ความอดทน : 952 (-80%)
สติปัญญา : 118 (-80%)
ความฉลาด : 971 (-80%)
โชค : 112 (-80%)
ความยืดหยุ่น : 127(-80%)
ศาสตร์แห่งการสื่อสาร : 66 (-80%)
ความรัก : 57(-80%)
ยืดหด : 415(-80%)
ค่าสถานะพิเศษ ภูมิความรู้โบราณวัตถุ : 138 (-80%)
ผลจากอุปกรณ์สวมใส่
– พันธนาการโลหิตผนึกการใช้งานอุปกรณ์สวมใส่
คุณลักษณะพิเศษ
– พันธนาการโลหิตผนึกทุกคุณลักษณะพิเศษ
ทักษะที่สามารถใช้งาน
– พันธนาการโลหิตผนึกทุกทักษะ
*แต้มทักษะ : 30
มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ค่าสถานะพื้นฐานของอาร์คยังคงเดิมและโดนผนึกเอาไว้ที่ 80% หรือก็คืออาร์คก่อนหน้านี้ไม่ได้ตาย เขาเพียงแค่สิ้นสติไปเท่านั้นเพราะผลจากพันธนาการโลหิต ดังนั้นแล้วราดันจึงไม่โดนบังคับเรียกตัวกลับ และก็นับว่าราดันฉลาดมากพอที่จะซ่อนตัวเองก่อนจะเลือกปรากฏตัวตอนมอนสเตอร์ทั้งหมดหลับกันไปหมดแล้ว
“ทําได้ดีมากลูกพ่อ!”
ราดันตอนนี้ไม่ต่างกับแสงแห่งความหวังสําหรับอาร์คที่คิดว่าสูญสิ้นทุกสิ่งอย่าง พันธนาการโลหิตได้จํากัดทั้งอุปกรณ์สวมใส่ ทักษะ และการใช้งานกระเป๋า แต่ราดันอย่างไรแล้วก็เป็นสัตว์อัญเชิญ ดังนั้นแล้วข้อจํากัดที่กระทบเพียงแค่อาร์คจึงไม่ทํางานกับราดัน
“ราดัน เอาไอเทมในท้องของนายออกมาทีละอย่างมัน ต้องมีอะไรที่มีประโยชน์แน่”
ซื่อ ซื่อ ซื่อ!
ราดันอ้าปากออกกว้างขณะเริ่มนําไอเทมออกมาทีละชิ้น อีกฝ่ายเป็นสถานที่เก็บไอเทมสําหรับภารกิจและสมบัติทั้งสิ้น ถ้าหากเขาเอาสิ่งของไว้ในกระเป๋า แบบนั้นก็หมายความว่ามีโอกาสที่จะดร็อปไปจากตัว
“ยังพอไหว! ถ้าเราใช้ไอ้เจ้านี่ก็น่าจะแก้ไขสถานการณ์ได้”
ไอเทมที่อาร์คหยิบขึ้นมาคือกิ่งไม้ศักดิ์สิทธิ์
“เราสามารถติดต่อกับอิกดราซิลและยูซูเรียผ่านทางกิ่งไม้ศักดิ์สิทธิ์ได้ แบบนั้นน่าจะขอคําแนะนําอะไรได้บ้าง”
แน่นอนว่าฟลิบได้บอกเล่าถึงความพิโรธของลอร์ดแห่งแวมไพร์แล้วหากคาราคุลโดนต่างเผ่าพันธุ์สังหาร ทว่าปัญหานั่นยังไม่ใช่สิ่งที่ต้องกังวล ในเมื่อเขาไม่อาจหลบหนีออกจากที่นี่ เขาก็ไม่มีเวลาพอให้ห่วงปัญหาเรื่องระบบของเกมที่อาจเกิดขึ้น แต่พอเขาวางกิ่งไม้ศักดิ์สิทธิ์ไว้ที่หน้าผาก สิ่งที่เขาได้ยินมีแต่เสียงซ่าก่อนหน้าต่างข้อความปรากฏขึ้นตรงหน้า
ท่านอยู่นอกเขตสัญญาณ
อาร์คแทบไร้คําพูด อะไรคือข้อความคล้ายโทรศัพท์ในโลกความเป็นจริงแบบนี้? ดังคาด ยูซูเรียและอิกดราซิลไม่อาจช่วยเหลือเขาได้ในสถานการณ์สําคัญ ไอเทมชิ้นถัดไปที่อาร์คหยิบขึ้นมาคือดาบแห่งพันธสัญญาที่ได้รับมาจากสมาคมเวทมนตร์
“ตอนแรกก็ไม่คิดว่าต้องใช้มันในตอนนี้ เพราะงั้นก็เลยฝากไว้กับราดัน อย่างน้อยก็ดูมีประโยชน์ขึ้นมาบ้าง
จากนั้นโชคชะตาอันน่าสะพรึงของอาร์คจึงได้เริ่มต้นทุกวันอาร์คต้องทํางานในช่วงเช้า จากนั้นจึงค่อยไปเป็นถังเลือดเดินได้ให้คาราคุลต่างมื้ออาหารในช่วงเย็น เขาทั้งเหนื่อยล้าและหมดแรงจนร่างกายแทบไม่เหลือชิ้นดีขณะกลับมาภายในคุกใต้ดิน ทว่าอาร์คก็ยังคงรอคอยจนกระทั่งมอนสเตอร์ตัวอื่นหลับไปก่อนจะใช้งานดาบขูดเข้ากับผนังห้องขัง มันคล้ายกับเรื่องเล่าที่ครั้งหนึ่งเคยมีนักโทษแหกคุกโดยใช้เพียงแค่ช้อน! แต่เขาก็ต้องยอมแพ้เมื่อผ่านไปได้หลายวัน ผนังหินของห้องขังแข็งแกร่งกว่าที่คาดคิดเอาไว้ นอกจากนี้ ค่าสถานะของเขายังโดนลดทอนเหลือแค่ 80% ดังนั้นแล้ว เขาจึงไม่อาจใช้งานดาบได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ อาร์คไม่มีความอดทนที่จะใช้เวลาหลายสิบปีเหมือนอย่างในเรื่องเล่า อาร์คเริ่มกังวลมากยิ่งขึ้นขณะความเป็นไปได้สุดท้ายหลุดลอยไป
“ไม่อยากจะเชื่อ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? มันมีหนทางให้หลบหนีออกไปได้จริงหรือเปล่าเนี่ย..
ตึง!
อาร์คถอนหายในพลางขุดดินไปด้วย ขณะนั้นเองพลั่วของเขาก็คล้ายกระทบเข้ากับวัตถุแข็งบางอย่าง
กระดูกมอนสเตอร์ไม่ทราบชื่อ
กระดูกของมอนสเตอร์ที่น่าเวทนาซึ่งเสียชีวิตไปเป็นเวลานานยิ่งจากการใช้แรงงาน
“น่ากลัวอะไรขนาดนี้เนี่ย”
ในอนาคตไม่ไกลจากนี้ กระดูกของอาร์คอาจกลายเป็นเช่นเดียวกันนี้ อาร์คถอนหายใจก่อนที่จะโยนกระดูกดังกล่าวทิ้งไป แต่แล้วเขากลับหยุดชะงักในอดใจ
“เดี๋ยวนะ? กระดูก? หรือว่า…?”
อาร์คพิจารณาอะไรสักอย่างอยู่พักหนึ่งก่อนที่ดวงตาจะเป็นประกาย
ใช่แล้ว ชัดเจนว่าที่นี่มีกระดูกมากมายถูกฝังเอาไว้ เราสามารถหลบหนีได้หากรวบรวมพวกมันมา! นี่แหละความเป็นไปได้!”
อาร์คหลบเลี่ยงสายตาของปีศาจเลือดขณะให้ราดันเก็บกระดูกดังกล่าวไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาจึงเข้าไปใกล้บุคซิลก่อนจะกล่าวกระซิบเสียงเบา
“บุคซิล นับจากนี้ขุดให้ลึกกว่านี้หน่อย ถ้าเจอกระดูกอะไรก็เอามาให้ฉันโดยอย่าให้ปีศาจเลือดพบเห็น หวังว่ามันจะช่วยพวกเราหลบหนีได้”
“ครับ? ยังไงกัน?”
“ไว้อธิบายทีหลัง ตอนนี้รวบรวมกระดูกก่อน”
นับจากนั้น อาร์คและบุคซิลจึงเริ่มขุดดินกันอย่างมีกําลังใจขึ้น กระดูกมอนสเตอร์ค่อนข้างถูกฝังเอาไว้อีก เพราะแบบนั้นอาร์คและบุคซิลจึงต้องขุดให้ลึกยิ่งกว่ามอนสเตอร์อื่นถึงสองหรือสามเท่า และก็ผ่านไปเกือบสัปดาห์ หรือสองวันในโลกความเป็นจริง
ท่านได้เรียนรู้ทักษะใหม่
ขุดค้น (ขั้นต้น, มีผลต่อเนื่อง) : ท่านได้ขุดคุ้นผ่านอุปกรณ์จนมีประสิทธิภาพการทํางานมากขึ้น เพราะการขุดค้นจะทําให้ท่านสามารถขุดพื้นดินขึ้นมาได้ และยังเพิ่มโอกาสพบเจอไอเทม
ในบางครั้ง สมบัติที่น่าทึ่งอาจพบได้เพราะถูกฝังเอาไว้ในนิวเวิลด์ หากท่านรู้สึกสงสัยต่อพื้นที่ใดก็สมควรขุดค้นมันขี้นมา
“โห แบบนี้ก็ได้?”
แม้การใช้งานทักษะจะถูกปิดกั้น แต่เขาก็ยังสามารถเรียนรู้ทักษะใหม่ได้ ทักษะนี้ช่วยทําให้การขุดค้นกระดูกมอนสเตอร์ง่ายมากขึ้น บางครั้งกระทั่งพบไอเทมในพื้นดินด้วยซ้ำ แน่นอนว่าส่วนใหญ่จะเป็นเศษเหล็ก ไม้ หรือไม่ก็สิ่งของจิปาถะ แต่เป็นเพราะการขุดดินแทบทั้งวัน บางครั้งเขาก็จะพบอัญมณีคล้ายมรกตหรืออเมทิสบ้าง
“อัญมณีพวกนี้แม้จะมีรอยแตกแต่อย่างน้อยก็มีค่าหลายเหรียญเงิน แต่ก็เท่านั้น ตอนนี้เราต้องสะสมหินดวงจันทร์ให้มากที่สุด”
