The Trembling World – ตอนที่ 247

TTW:บทที่ 247 พ่อ
ในช่วงเวลานี้พวกคนขับ ATV ไม่ได้พยายามทำอะไรโง่ๆเช่นการก่อกบฏ พวกเขามีความปรารถนาที่จะเป็นสมาชิกทีมในตำแหน่งหัวหน้าทีม แม้ว่าการเดินทางครั้งนี้จะไม่ได้ประโยชน์อะไร แต่ด้วยการประสานงานภายใต้การนำของ หลิวกำ นั้นทำให้พวกเขารอดพ้นมาได้
“ขอบคุณที่ช่วยเหลือผม แต่ผมต้องการไปหาลูกสาวของผม ถึงแม้ว่าตอนนี้ผมจะไม่สามารถตอบแทนความเมตตาของทุกคน แต่ผมสัญญาว่าผมจะชดใช้ให้ในอนาคต”ชายวัยกลางคนพูดกับทุกคนเมื่อมีโอกาส
ชื่อของชายวัยกลางคน หลินเฟิง หลังจากที่เขามาถึงเรือนจำแล้วเขาสอบถามคนอื่นๆเกี่ยวกับลูกสาวของเขา แต่เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ไม่มีใครเคยเห็นเธอมาก่อน
จุดสังเกตที่สำคัญที่สุด คือสิ่งที่หลินจือหยาสวมใส่ในวันที่หายตัวไป และปัจจัยอื่นๆเช่นว่าเธอยาวหรือสั้น แม้คนอื่นอยากจะช่วยเหลือแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
สาเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องนี้เมื่อหลายปีก่อน หลินเฟิง มีปัญหาเกี่ยวกับอาชีพของ หลินจือหยา ทั้งสองคนจึงทะเลาะทำให้ หลินจือหยาหนีออกจากบ้าน เธอเช่าอพาร์ทเม้นท์อาศัยเพียงลำพังหลังจากหางานที่มั่นคง พ่อลูกได้พบกันเพียงในวันที่จัดงานพบญาติเท่านั้น อย่างไรก็ตามทั้งคู่ยังคงกลัวเสียหน้าดังนั้นพวกเขาจึงไม่พูดคุยกัน
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วหลินเฟิง ได้รับข่าวจากนายตำรวจว่า เจ้าของอพาร์ทเม้นท์ได้ยื่นเรื่องว่าผู้เช่าได้หายสาบสูญไปเมื่อ 20 วันก่อน นั่นก็คือลูกสาวของเขา เขาจำเป็นต้องตรวจสอบของในอพาร์ทเม้นท์ จากนั้นตำรวจได้พบหลักฐานว่าเธอได้เข้ามาในเกม [The Trembling World] เพราะเวลาการหายตัวและซอฟต์แวร์เกมที่โหลดอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์นั้นเป็นหลักฐานในข้อสรุปของพวกเขา
เมื่อหลินเฟิงต้องไปสถานีตำรวจเพื่อยืนยันสิ่งของของลูกสาวตัวเองนะ หลินเฟิงรู้สึกโกรธ เขาโกรธตัวเองที่ไม่ยอมพูดคุยกับเธอ และเมื่อถึงตอนนี้เธอได้หายตัวไปแล้วเขาจึงไม่มีโอกาสอีกครั้ง
ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเธอติดอยู่ใน[The Trembling World] หลินเฟิง กินไม่ได้นอนไม่หลับเหมือนชีวิตเขาขาดหายไป ดังนั้นเขาจึงมีความคิดที่จะรวบรวมข้อมูลต่างๆ แล้วค้นหาตลาดมืดที่มี ตัวเกมของ [The Trembling World] หลังจากนั้นผ่านไปหลายวันเขาไปที่อพาร์ตเมนต์ของลูกสาวและเข้าสู่เกม [The Trembling World] ในโน๊ตบุ็ค
หลังจากที่เขาถูกส่งไปยังหมู่บ้านชาวประมงเขาก็ได้พบกับ หลิวกำ และลูกน้องของ หลิวกำ
“ คุณหลิน คุณเตรียมพร้อมที่จะไปหาลูกสาวคุณยังไง?”เทรดมิล ถามขณะจับตามอง หลิวกำ ที่อยู่ทางประตูเรือนจำ ปากของเทรดมิลนั้นยังคงพูดมากเหมือนเดิม แม้ในช่วง 2 วันที่ผ่านมาเขาพยายามปรับตัวเมื่อได้รู้จักกับ หลิวกำ
“ ผมไม่รู้…ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้ ผมจะตามหาเธอให้พบ บางทีเธออาจจะอยู่ค่ายผู้รอดชีวิตอื่น ผมจะค้นหาทุกที่จนกว่าจะพบเธอ” หลินเฟิงกล่าว
“คุณเพิ่งมาโลกใบนี้ไม่นาน คุณควรที่จะอยู่ที่นี่จนกว่าจะถึงระดับ 5 ก่อนที่จะออกค้นหา ไม่อย่างนั้นการที่คุณอยู่เพียงระดับ 1 คุณจะไม่สามารถอยู่รอดได้เป็นเวลานาน” เทรดมิล แนะนำ มันเป็นความจริงตามที่เทรดมิลบอกมันเป็นเรื่องยากที่จะใช้ชีวิตอยู่ในโลกใบนี้
“ผมสามารถที่รอได้ แต่สำหรับลูกสาวของผมนั้นเธอไม่สามารถรอได้ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าในเวลาเพียงไม่กี่วันนี้เธอกำลังประสบปัญหา?ถ้าผมสามารถหาเธอได้เร็วขึ้นเธอก็จะปลอดภัยขึ้นอีก 1 วัน”หลินเฟิงตอบเทรดมิล
“อย่างนั้นถึงแม้ว่าเราจะไม่มีรูปภาพของลูกสาวคุณเลย บางทีเราอาจจะช่วยถ่ายภาพของคุณเพื่อให้สมาชิกในทีมไว้ค้นหา ด้วยวิธีนี้ถ้าพวกเขาเจอผู้เล่นหญิงที่อายุประมาณ 20 ปี พวกเขาสามารถเอาภาพของคุณให้เธอดูได้ มันจะดีกว่าคุณต้องเดินไปรอบๆอย่างไร้จุดหมาย”เทรดมิลเสนอ
ในโกดังลับมีกล้องโพลารอยด์อยู่ หนึ่งในงานอดิเรกของเทรนดมิล คือการเป็นช่างภาพ ดังนั้นเทรดมิลจึงมีกล้อง 1 ตัวอยู่กับเขา
“มันคงจะวิเศษมากๆ….ขอบคุณครับ”หลินเฟิงยิ้มตอบรับข้อเสนอ
“พยายามกลับมาทุกๆ 10 หรือ 20 วัน ไม่อย่างนั้นถึงแม้ว่าเราจะพบลูกสาวคุณเราก็ไม่สามารถบอกคุณให้รู้ได้” เทรดมิลบอกหลังจากที่ถ่ายภาพเสร็จ
“นั่นเป็นเหตุผลที่ดี ผมจะพยายามกลับมาทุกๆ 20 วัน” หลินเฟิง พยักหน้า ตบไหล่ของเทรดมิล ในใจของหลินเฟิง นั้นเป็นคนจิตใจดีแต่ปากเสียไปหน่อย
“ดังนั้นคุณหลิน เมื่อคุณออกไป โปรดดูแลตัวเอง ! พยายามจัดการซอมบี้ที่อยู่ตัวเดียว ถ้าคุณไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้อย่าพยายามดึงดูดซอมบี้ถึง 2 ตัว คุณสามารถฆ่ามันได้ภายหลังที่ระดับขึ้นแล้ว พยายามเริ่มต้นอย่างช้าๆ”เทรดมิลแนะนำหลินเฟิงเพิ่มเติม
“โอใช่….ลูกสาวของผมเธอ…เธอ…”หลินเฟิงพูดตะกุกตะกักด้วยการแสดงออกที่น่าอับอาย
“อะไรเหรอ?”เทรดมิลมองไปที่หลินเฟิงอย่างแปลกใจ
“ผมได้ยินมาว่าอาชีพของเธอ…เป็นอาชีพแบบนั้น..”หลินเฟิงลังเล
“โสเภณี?” ดวงตาของเทรดมิลเบิกกว้าง
“ไม่ใช่! งานของเธอคือสิ่งที่เรียกว่า ประเภทที่สวมเสื้อผ้าน้อยชิ้นต่อหน้าคอมพิวเตอร์ แล้วเธอจะทำอะไรบางอย่างเพื่อความบันเทิงและขอให้คนอื่นบริจาคเงินกับเธอ…สิ่งนี้ทำให้ครอบครัวลำบากใจ นี่เป็นเหตุผลที่เราทะเลาะกันและไม่ได้พบหน้ากันนานกว่า 1 ปี”หลินเฟิงถอนหายใจ เขารู้ว่าเทรดมิลเป็นคนจิตใจดีดังนั้นเรื่องนี้จึงไม่ควรเป็นความลับระหว่างเพื่อน
“ดีเจวิทยุ? นักจัดรายการวิทยุไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่ คุณหลินคุณอ่อนไหวเกินไปแล้ว ในสังคมปัจจุบันการออกอากาศเป็นเรื่องธรรมดามาก ชายและหญิงอายุน้อยจำนวนมากที่ทำแบบนี้ ไม่น่าอายเลย”เทรดมิลพยายามแก้ไขความคิดของหลินเฟิง
“อ่า…บางทีผมอาจอ่อนไหวเกินไปจริงๆ ๆผมไม่ควรทะเลาะกับเธออย่างรุนแรง ผมมันเป็นพ่อไม่ดี…”หลินเฟิงส่ายหัว หลังจากที่พวกเขาพูดคุย หลินเฟิงก็ออกจากเรือนจำไป
“เป็นคนที่น่าสงสารจริงๆ..”เทรดมิลพึมพำกับตัวเองขณะที่มองดูแผ่นหลังของหลินเฟิงค่อยๆหายไป แน่นอนว่าเทรดมิลกำลังคิดถึงพ่อของเขาเอง
หลังจากนั้นสักพักเทรดมิลก็เดินไปหาสมาชิกในทีมและส่งภาพหลินเฟิงให้กับสมาชิกคนอื่นพร้อมคำแนะนำเพื่อช่วยหาลูกสาวของเขา
แน่นอนว่าเขาไม่ลืมที่จะให้ภาพนี้กับ หลิวกำ
วันแรกของการกลับมา หลิวกำ นั้นยังคงพักอยู่ในเรือนจำทั้งวัน ในอีกหลายวันต่อมาเขาถึงและได้ไปกับ ยินฮี เพียง 2 คนที่ค่ายชายทะเลเพื่อหาปูยักษ์ เขาไม่จำเป็นต้องนำสมาชิกทีมคนอื่นไปอีก บางทีอาจเป็นเพราะความโชคร้ายของเขา เขาจึงไม่ได้มีโอกาสเจอปูยักษ์
ในคืนที่ หลิวกำ เดินทางกลับมา ทีมห้องสื่อสารมีข่าวดีรอเขาอยู่ ข่าวนี้ทำให้เขารู้สึกแปลกใจ..