The Trembling World – ตอนที่ 256

TTW:บทที่ 256  ไม่มีจุดหมาย
“แกเป็นใคร?ทำไมถึงอยู่ที่นี่?”   หวังเจ้า ถามด้วยความโกรธ ตอนนี้เขารู้สึกถึงความแตกต่างของความแข็งแกร่งแล้วดังนั้นเขาจึงระบายความโกรธออกมาเป็นคำพูด ตอนแรก หวังเจ้า คิดว่าเขามีข้อได้เปรียบในการโจมตีแต่ตอนนี้มันล้มเหลวไปแล้ว
“ข้าเป็นคนเฝ้าที่นี่ดังนั้นแน่นอนว่า ข้าจะต้องรักษาความปลอดภัยของที่นี่”ผู้พิทักษ์ลึกลับตอบเขา
“แกทำงานที่นี่ให้กับบริษัทซานชิง?หรือเป็นมนุษย์ต่างดาว?มีความลับอะไรอยู่หลังกำแพงนี้?” หวังเจ้า พยายามสอบถามข้อมูลเพิ่มเติม
“ข้าทำทุกอย่างเพื่อเจ้านายของข้า สำหรับความลับภายในนั้นไม่เกี่ยวกับเจ้า!ออกไป อย่าทิ้งชีวิตไว้ที่นี่!”ผู้พิทักษ์ลึกลับตอบ
“ไม่จำเป็นต้องพูดกับเขา พวกเราร่วมกันต่อสู้เถอะ!”  จางเฉียงหลี่ ตะโกน
“ ดี!อย่างนั้นพวกเราช่วยกันฆ่าเขา!” หวังเจ้า ตะโกนด้วยเช่นกัน
“ฆ่า!”  ซูหยาน และคนอื่นๆตะโกนและออกวิ่งไปด้านหน้า
ในฐานะที่เป็นหลิวกำ และ ยินฮี เป็นผู้ติดตามของ จางเฉียงหลี่ เขาจึงเข้าร่วมในการต่อสู้ในด้วย พวกเขาเหวี่ยงขวานไปยังผู้พิทักษ์ลึกลับ
หลิวกำ ไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ของเขาและไม่ยอมให้ ยินฮี ใช้พลังหมดด้วยเช่นกัน พวกเขาพยายามที่จะอยู่ข้างสนามเพื่อติดตามการเคลื่อนไหวของผู้พิทักษ์ลึกลับ  หลิวกำ สามารถบอกได้ว่าความแข็งแกร่งของผู้พิทักษ์ลึกลับนี้เทียบเท่าได้กับผู้เล่นระดับ 6 ถึง 7 เมื่อ หวังเจ้า พยายามโจมตีก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าพลังของผู้พิทักษ์ลึกลับนี้จะอยู่ในระดับเดียวกับ หลิวกำ
ดังนั้นมีสิ่งเดียวที่สามารถสู้กับผู้พิทักษ์ลึกลับนี้ได้ ในเมื่อมันมีสติ หลิวกำ สามารถใช้ [กระทบจิตใจ]
ถ้าหลิวกำ ใช้การโจมตีของเขาเต็มกำลังและใช้ [กระทบจิตใจ]พร้อมกับ[เกราะหมอก]เขาสามารถเอาชนะผู้พิทักษ์ลึกลับนี้ได้โดยไม่มีปัญหาใดๆ
ถ้าไม่ได้เป็นไปตามที่เขาวางแผนไว้เขายังมี ยินฮี คอยช่วยเหลือ เขาทั้งคู่จะสามารถฆ่ามันได้อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม หลิวกำ ไม่รีบร้อน ตราบใดที่พวกเขาช่วยเหลือผู้เล่นคนอื่นอื่นๆในการโจมตีผู้พิทักษ์ลึกลับนี้แล้ว ความสามารถที่แท้จริงของพวกเขาจะถูกเปิดเผยออกมาให้ หลิวกำ ได้รับรู้
หลังจากที่เขาเข้าไปปล้นห้องลับแล้ว ทีม หวังเจ้า จะกลายเป็นศัตรูที่แท้จริงของ หลิวกำ  นี่เป็นเรื่องความปลอดภัยของอีกทีมที่สามารถกลายเป็นศัตรูได้ทุกเวลา
หลิวกำ ไม่ได้ทำหน้าที่พันธมิตรชั่วคราวอย่างแข็งขัน ในทางตรงกันข้ามเขาไม่ปล่อยให้ผู้พิทักษ์ลึกลับนี้ได้ทำอันตรายกับผู้เล่น ทุกครั้งที่ผู้เล่นเจอสถานการณ์อันตราย หลิวกำ จะก้าวเข้าไปบล็อกการโจมตีจากผู้พิทักษ์ลึกลับนี้
ผู้เล่นระดับ 5 และระดับ 6 มีประสบการณ์เพิ่มขึ้นตามความรู้สึกของพวกเขาพวกเขาสามารถรับรู้ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามาได้ เมื่อ หลิวกำ สามารถช่วยเหลือพวกเขาในเวลาวิกฤต พวกเขามอง หลิวกำ ด้วยความกตัญญู
การต่อสู้กับผู้พิทักษ์ลึกลับยังคงดำเนินต่อไปอีก 10 นาทีโดยไม่มีฝ่ายไหนได้เปรียบ ผู้พิทักษ์ลึกลับเริ่มโกรธขึ้นเรื่อยๆเพราะไม่มีแม้แต่ผู้บุกรุกคนใดที่ถูกสังหาร  หลิวกำ สามารถปัดป้องกันโจมตีทุกครั้งไม่ว่าผู้พิทักษ์จะพยายามอย่างไร ผู้พิทักษ์ลึกลับตัดสินใจที่จะเปลี่ยนวิธีและมุ่งความสนใจไปที่ หลิวกำ เพียงอย่างเดียว
หลิวกำ ไม่มีโอกาสผ่อนคลายกับคนอื่นอีกต่อไป นี่เป็นโอกาสดีที่เขาจะทดสอบการเคลื่อนไหวในการต่อสู้ การต่อสู้กับผู้พิทักษ์ลึกลับนี้สามารถสร้างความท้าทายให้กับ หลิวกำ  เขาสามารถฝึกฝนการป้องกันต่างๆได้ในขณะที่ทั้ง 2 คนต่อสู้กันความเร็วของพวกเขาเพิ่มขึ้น สถานที่ต่างๆเช่นหน้าต่างอาคารเริ่มหลุดพังลงมา
ผู้เล่นคนอื่นไม่สามารถติดตามจังหวะที่เพิ่มขึ้นของพวกเขาได้ พวกเขาจึงเริ่มถอยหลังและกลับไปสู่ทุ่งดอกไม้และยืนดูเหตุการณ์จากระยะไกล
พวกเขาไม่มีอะไรจะพูดจาก 9 คนที่รวมตัวอยู่ที่นี่  หลิวกำ เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด แข็งแกร่งอย่างน้อย 1 ระดับจากพวกเขา แม้ทั้งกลุ่มจะร่วมมือกันต่อสู้กับผู้พิทักษ์ลึกลับพวกเขาก็ยังไม่สามารถทำได้แบบ หลิวกำได้
“ ผู้ติดตามของคุณเหลือเชื่อจริงๆ!ทักษะของเขายอดเยี่ยมมาก เขาเป็นผู้เล่นที่เก่งมาก!” หวังเจ้า กล่าวยกย่องในขณะที่เขาสูญเสียความมั่นใจในพลังของตัวเอง
“ผู้เล่นทุกคนในค่ายของเราเป็นคนมีพลังแข็งแกร่งเช่นเขา ทำไมคุณไม่ยอมสละค่ายของคุณและติดตามเราไปล่ะ คุณและลูกน้องของคุณอาจจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ก็ได้”   จางเฉียงหลี่ ตอบ หวังเจ้า
“เอ่อ.. นี่….ไม่สามารถตัดสินใจได้เพียงคนเดียว ดังนั้นในระหว่างที่พวกคุณดูการต่อสู้นี้ผมจะใช้โอกาสนี้ในการสำรวจประตูที่ล็อคอยู่” หวังเจ้า พึมพำเล็กน้อยก่อนที่จะลอบเข้าไปในประตูใหญ่ของอาคาร
ค่ายของ หวังเจ้า นั้นมีขนาดเล็ก  แต่อย่างน้อยเขาก็อยู่ในตำแหน่งผู้นำ ถ้าเขาไปรวมกับคนอื่นเขาต้องกลายเป็นลูกน้องของคนอื่นแทน นอกเหนือจากนี้เขายังไม่รู้จักบุคลิกของกลุ่ม จางเฉียงหลี่  ถ้าเขาเข้าร่วมกลุ่มและจบด้วยการใช้แรงงานเพียงคนเดียวมันจะกลายเป็นสายเกินไปที่จะเสียใจ
จางเฉียงหลี่ พูดอย่างไม่เป็นทางการเพื่อดูว่า หวังเจ้า มีเจตนาอย่างไร ในเมื่ออีกฝ่ายไม่มีเจตนาที่จะพูดถึงหัวข้อนี้เขาจึงมุ่งความสนใจไปที่การสู้รบของ หลิวกำ แทน
หลิวกำ สามารถติดตามการเคลื่อนไหวของผู้พิทักษ์ลึกลับได้อย่างง่ายดาย  ราวกับว่าเขากำลังฝึกซ้อมการป้องกันดังนั้นเขาจึงและเว้นการใช้ความสามารถที่แท้จริง   หลิวกำ เหมือนลิงที่กระโดดไปมาระหว่างซ้ายและขวาในขณะหลบการโจมตี
ยินฮี ยืนอยู่ห่างออกไปเธอยืนรอคำสั่งของ หลิวกำ   หน้าที่ของเธอก็คือ ก้าวเข้าไปเมื่อใดก็ตามที่เธอรู้สึกว่า หลิวกำ กำลังอยู่ในอันตรายหรือสถานการณ์ล่อแหลม
ผู้พิทักษ์ลึกลับรู้สึกผิดหวังที่ไม่สามารถทำอะไร หลิวกำ ได้ดังนั้นเขาจึงถอยหลัง ไป 2 ก้าว แล้วแผดร้องเสียงดัง  หลิวกำ รู้สึกปวดหัวทันที เขารู้สึกสับสนและหดหู่เมื่อได้ยินเสียงแผดร้องนี้
หลิวกำ ตอบโต้โดยการใช้ [ กระทบจิตใจ]จนทำให้ผู้พิทักษ์ลึกลับหยุดร้อง เมื่อผู้พิทักษ์ลึกลับหยุดร้องความเจ็บปวดในหัวของ หลิวกำ ก็หยุดลงเช่นกัน ดังนั้น หลิวกำ จึงวิ่งไปพร้อมกับเหวี่ยงขวานของเขาไปยังศีรษะของผู้พิทักษ์ลึกลับ
ผู้พิทักษ์ลึกลับยังคงมึนงงกับทักษะที่ หลิวกำ ใช้ แต่มันยังคงสามารถหลบเลี่ยงการจู่โจมที่ศีรษะได้ แต่ เขายังคงได้รับบาดเจ็บจากขวานของ หลิวกำ ลงที่ไหล่อย่างรุนแรง
———————