Ryoushin no Shakkin wo Katagawari Shite Morau Jouken wa Nihon’ichi Kawaii Joshikousei to Issho ni Kurasu Koto Deshita – ตอนที่ 24: พูดถึงอีเว้นท์ของเดือนกุมภาพันธ์!

ถ้าถามผมว่าอีเว้นท์อะไรที่ใหญ่ที่สุดในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ ผมก็คงจะตอบได้แค่อย่างเดียว 

ใช่….มันก็คือวันวาเลนไทน์

มันคืออีเว้นท์ที่พวกผู้ผลิตช็อคโกแลตและลูกอมทั้งหลายพากันสุมหัวสมรู้ร่วมคิดกันขึ้นมาและเป็นวันแห่งการนองเลือดสำหรับเหล่าชายชาตรีที่ไม่ได้รับอะไรสักอย่างจากใครเลย

มันเป็นช่วงเวลาพักเที่ยงของช่วงกลางสัปดาห์ซึ่งมันก็ปาเข้าไป 3 วันแล้วที่ผมเริ่มมาโรงเรียนพร้อมกับคาเอเดะและตอนนี้พวกเรา 4 คนก็กำลังกินมื้อเที่ยงกันในห้องเรียนพร้อมกับชินจิและโอสึกิซังที่ตอนนี้ได้กลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว

ก็อีหรอบเดิมเนื่องจากข่าวลือมันก็จะลือกันไปได้ราวๆสัก 75 วันผมจึงสัมผัสและรับรู้ได้ถึงเสียงพึมพัมหึ่งๆและสายตาที่อยากเผือกรวมถึงอิจฉาริษยาที่อยู่รอบตัวเอง

แต่คราวนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวที่เอะใจถึงเรื่องนี้

 

“ดูเหมือนว่าจะมีแต่แฟนๆของยูยะคุงเต็มไปหมดเลยนะคะเนี่ย พวกนักเรียนหญิงหลายคนก็พากันมองมาที่นายกันหมดเลย………”

“ผมว่าเธอน่าจะแค่คิดไปเองมากกว่านะ? ผมน่ะค่อนข้างเป็นพวกที่ไม่ได้โดดเด่นอะไรใช่ไหมละ?”

 

ไอ้ผมมันก็แค่นักฟุตบอลที่ชุ่มเหงื่อเปื้อนโคลน ตอนอยู่ในห้องผมก็เอาแต่เล่นอยู่แต่กับเจ้าชินจิเพราะงั้นก็เลยห่างไกลจากพวกกลุ่มผู้หญิงอื่นๆ ผู้หญิงคนเดียวที่รู้จักก็มีแค่โอสึกิซังแค่นั้นและถึงจะบอกว่ารู้จักก็รู้จักผ่านเจ้าชินจิเนี่ยแหละแล้วอีแบบนี้ผมจะเป็นหนุ่มฮอตได้ยังไงกันล่ะครับ? ล้อกันเล่นรึเปล่าครับ?

 

“จริงเหรอคะ………ถึงว่าล่ะ……..ยูยะคุงเองก็ควรที่จะระวังอย่าไปโปรยเสน่ห์ใส่ใครเพิ่มมากกว่านี้ก็แล้วกันนะคะ ฟังนะคะที่ยูยะคุงเป็นอยู่ตอนนี้น่ะมันวิเศษมากแล้วค่ะกับการที่นายทุ่มเทให้กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง การที่นายพยายามอย่างหนัก การที่นายไม่เคยคิดจะยอมแพ้กับเรื่องอะไรก็ตามและบางครั้งก็เผยความใจดีออกมาให้เห็นมันไม่เกี่ยวกับหน้าตาหล่อๆหรืออะไรแบบนั้นแต่ตัวตนภายในของยูยะคุงน่ะมันวิเศษมากๆเลยล่ะค่ะ

ยังไงก็ช่วยตระหนักถึงตรงนี้ด้วยนะคะว่ามีสาวๆหลายคนเลยที่โดนตกเพราะอะไรแบบนั้นน่ะ”

“ครับๆ…….เข้าใจแล้วครับ”

 

เธอเล่นเทศนายกใหญ่พร้อมชี้นิ้วมาหาผม แล้วนี่มันเป็นอย่างที่เธอว่าจริงๆงั้นเหรอ?

แต่เพราะคาเอเดะพูดมาแบบนั้นเอาเป็นว่าผมก็ว่าเธอพูดถูกของเธอก็แล้วกัน

แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ค่อนข้างอายเลยแฮะที่ได้ยินเธอพูดออกมาแบบนั้น

ทำเอาอดไม่ได้ที่จะเบือนหน้าหนีมองออกไป

 

“ฮึ่ม…ไหงถึงได้หลบตาล่ะคะ? ชั้นกำลังพูดเรื่องสำคัญอยู่แท้ๆช่วยมองตากันด้วยสิคะ”

 

อย่ามาจับหัวกันแล้วบังคับให้หันไปมองตาเธอเซ่!!

ผมพยายามขัดขืนเกร็งคอไว้แต่คาเอเดะก็ยิ่งรั้นมากขึ้นเรื่อยๆ

แก้มของเธอป่องขึ้นมาขณะที่พยายามที่จะหันหน้าผมไป

 ช่วยทีชินจิม่อน!! 

(**TL NOTE : ก็เรียกเจ้าชินจินั่นแหละแค่เติมม่อนเข้าไปให้อารมณ์ตอนเรียกโปเกม่อน,ดิจิม่อนมาช่วย**) 

 

“เน่ ไหงชินคุงไม่ไปห้ามเธอหน่อยล่ะ? ดูท่าโยชิน่าจะกำลังแย่เลยไม่ใช่เหรอนั่น?”

“ไม่ล่ะ มันก็ดูน่าสนุกดีนี่นาเพราะงั้นก็ปล่อยไปเถอะ แล้วอากิโฮะเองก็ไม่อยากเห็นปฏิกิริยาของฮิโตสึบะซังตอนเธอดึงสติกลับมาได้แล้วหรอกเหรอ?”

“อา……ก็อยากเห็นอยู่นะ คาเอเดะจังน่ะไม่รู้ว่ากล้าหรือว่าทึ่มกันแน่แต่การที่เธอเป็นตัวของตัวเองได้ก็สุดยอดเลยเนอะ”

 

เฮ้ย ไอ้พวกคู่รักงี่เง่า! อย่ามัวเอาแต่ดูอยู่ข้างสนามเซ่! เออ ผมเองก็อยากจะเห็นคาเอเดะหน้าแดงในตอนที่เธอดึงสติกลับมาได้อยู่หรอกแต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่จะมาตั้งตารอเรื่องอะไรแบบนั้นสักหน่อย!!

 

“ยะ-อย่า…..ขัดขืน……สิคะ!! หรือว่ายูยะคุงจ้องตาและพูดกับชั้นไม่ได้งั้นเหรอคะ?……..ไม่อยากจะคุยกับชั้นงั้นเหรอคะ……”

“ไม่ใช่สักหน่อย! มันก็แค่…..แบบว่าคาเอเดะ….เธอช่วยเลิกดึงหน้าผมให้หันไปสักทีจะได้ไหม? คือจะว่าไงดีล่ะ…….คือมันน่าอายน่ะ”

 

ขณะที่คาเอเดะทำเสียงสะอื้นเหมือนจะร้องไห้ผมก็มองเข้าไปในแววตาของเธอและมันก็ทำให้เธอตกใจถึงแม้ว่ากว่าเจ้าหล่อนรู้ตัวตอนนี้มันก็แทบจะไม่เหลือระยะห่างระหว่างใบหน้าของผมกับของเธอแล้ว

 

“อะ….คือว่า…..นี่น่ะ…..คือ…..คือว่า…..” 

“ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบที่ได้สบตากับเธอหรืออะไรหรอกนะ ผมก็แค่อายที่จู่ๆเธอก็พูดยอผมว่าดีสารพัดและอะไรอีกหลายๆอย่าง อย่าได้เข้าใจกันผิดสิ”

“คะ-ค่ะ……เข้าใจแล้วค่ะ”

 

เจ้าชินจิ…ที่นายพึมพัมว่าคู่รักอีกคู่ถือกำเนิดแล้วน่ะชั้นได้ยินนะเฟ้ย! 

พวกเราน่ะยังไม่ทันได้คบกันเลยเฟ้ย!

 

“จ้าๆ ช่างมันเถอะโยชิ นี่ๆคาเอเดะจัง! ว่าแต่คิดไว้แล้วรึยังว่าสัปดาห์หน้าจะทำอะไรในวันวาเลนไทน์น่ะ?”

“แน่นอนค่ะ ก็วางแผนว่าจะทำเค้กช็อคโกแลตให้ยูยะคุงทานในช่วงสุดสัปดาห์นี้ค่ะ”

 

ที่จริงเราคุยกันแล้วตั้งแต่เมื่อคืนนี้ คาเอเดะเธอมาถามผมว่าอยากได้อะไร? ผมก็เลยพูดพึมพัมว่าเค้กออกไปส่งๆเรื่องมันก็เป็นอย่างนี้แหละ

แล้วว่าแต่ไอ้เจ้าเค้กเนี่ยมันทำกันได้ง่ายๆเลยอย่างนั้นรึ?

 

“เห…..ชั้นเองยังทำเค้กไม่เป็นเลย สุดยอดไปเลยนะคาเอเดะจัง”

“ไม่หรอก ก็ยูยะคุงบอกว่าอยากทานชั้นก็แค่อยากจะทำตามความต้องการของเขาค่ะ แถมนี่ก็เป็นครั้งแรกของชั้นด้วยก็เลยกังวลอยู่ว่าอาจจะล้มเหลวก็ได้…….”

 

ผมก็บอกคาเอเดะไปแล้วนะว่าไม่ต้องฝืนทำเค้กก็ได้แต่คาเอเดะก็ยังปฏิเสธโดยบอกว่าทุกสิ่งทุกอย่างคือความท้าทายเพราะงั้นสิ่งเดียวที่ผมทำได้ก็คือรอกินเค้กฝีมือเธอนั่นก็คือวิธีที่ผมจะสามารถตอบแทนสำหรับความพยายามของคาเอเดะได้

 

“ยูยะเนี่ยเป็นที่รักน่าดูเลยนะ”

 

หนวกหูเฟ้ย! เอ็งจะทำชั้นของขึ้นแล้วนะถ้าขืนพูดแบบนั้นน่ะ

แบบนั้นสินะอารมณ์แบบนายเป็นรุ่นพี่ที่มีแฟนแล้วน่ะ? 

หรือแค่อยากจะประชดกันเพราะชั้นไม่เคยมีแฟนเลยล่ะ? 

 

“ใช่สิ! สุดสัปดาห์นี้เรามาทำช็อคโกแลตที่บ้านของคาเอเดะด้วยกันไหมล่ะ? เราจะไม่ทำช็อคโกแลตแบบที่ให้ตามประเพณีหรือแบบที่ให้เพื่อนเพราะงั้นมันจะดีกว่าไหมนะถ้าจะกินมันวันนั้นในวันที่เราทำเลยน่ะ!”

 

ไม่เห็นด้วยครับ!! โอสึกิซังอย่าพูดแบบนั้นออกมาเซ่! ถ้าเธอบอกกำลังจะไปบ้านของคาเอเดะเพื่อที่จะทำช็อคโกแลตนั่นก็หมายความว่าเรื่องที่ว่าผมกำลังอาศัยอยู่กับเธอก็ความแตกกันพอดีน่ะสิ!! ก็หวังว่าคาเอเดะจะรู้ตัวแล้วนะแต่ก็ยังวางใจไม่ได้อยู่ดี

ผมก็เลยหันไปสบตากับคาเอเดะ

[เข้าใจอยู่สินะคาเอเดะซัง? จะปฏิเสธไปใช่ไหม?]

[เข้าใจอยู่แล้วล่ะค่ะยูยะคุง เชื่อมือชั้นได้เลยค่ะ!]

[ฟู่วว เท่านี้ก็วางใจได้แล้ว]

 

“ก็ดีเลยนะคะทำช็อคโกแลตด้วยกันเนี่ย งั้นมาทำด้วยกันเถอะค่ะ!”

“เย้! สมแล้วคาเอเดะจัง! เธอนี่เข้าใจชั้นจริงๆเล๊ย!”

 

อ่าวเฮ้ย! ไหงเป็นงี้ไปได้เนี่ย!! ตรงนี้เธอต้องบอกปฏิเสธไปสิเฮ้ย!! แล้วไหงเธอถึงได้ยกนิ้วโป้งให้ผมพร้อมกับทำหน้าเหมือนกับว่าทำได้ดีมากอะไรแบบนั้น

ไม่ใช่แล้ว เข้าใจผิดแล้วครับ คาเอเดะซัง!!!

 

“ก็ถ้าเป็นงั้นชั้นก็ขอไปบ้านของฮิโตสึบะซังด้วยคนจะได้รึเปล่าล่ะ? บางทีพวกเราก็อาจจะได้…….กินมื้อเย็นพร้อมหน้าพร้อมตากันไง?”

“ค่า! ค่า! อยากกินแฮมเบิร์กอีกค่า! อยากจะกินแฮมเบิร์กฝีมือของคาเอเดะจังค่า!”

“ฟุๆ เข้าใจแล้วค่ะ”

 

แล้วการพูดคุยก็ไหลต่อไปเรื่อยๆไม่มีที่ว่างให้ผมเข้าไปแทรกเลย

อา…..จบสิ้นแล้ว

อีกไม่นานพวกเขาก็จะรู้แล้วว่าพวกเราอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน

 

“ตั้งตาคอยเลยเนอะยูยะ”

“อ่า นั่นสินะ”

 

รอยยิ้มที่มั่นใจของเพื่อนซี้ของผมมันน่าหงุดหงิดชะมัดเลย

Ryoushin no Shakkin wo Katagawari Shite Morau Jouken wa Nihon’ichi Kawaii Joshikousei to Issho ni Kurasu Koto Deshita

Ryoushin no Shakkin wo Katagawari Shite Morau Jouken wa Nihon’ichi Kawaii Joshikousei to Issho ni Kurasu Koto Deshita

Ryoushin no Shakkin wo Katagawari Shite Morau Jouken wa Nihon’ichi Kawaii Joshikousei to Issho ni Kurasu Koto Deshita

Comment

Options

not work with dark mode
Reset