Immortal and Martial Dual Cultivation – ตอนที่ 242 ลานสังหาร

Immortal and Martial Dual Cultivation

ตอนที่ 242 ลานสังหาร

มองดูพลังสังหารของกระบวณท่านี้ เซี่ยวเฉินตกตะลึงเล็กน้อยเขาไม่คาดคิดว่าหลังจากที่เขาบรรลุถึงกระบี่ฉีแล้วการโจมตีของร่ายรอลหม่านพันปีจะยกระดับขึ้นถึงเพียงนี้

 

ในอดีตในตอนที่เขายังอยู่ระดับขอบเขตเชี่ยวชาญยุทธเขาสามารถส่งออกกระบี่แสงออกได้จํากัด ในตอนนั้น เขาสามารถดึงพลังของมันออกมาได้ไม่ถึงหนึ่งในสิบส่วน เมื่อเขากลายมาเป็นระดับขอบเขตปรมาจารย์ยุทธและบรรลุถึงกระบี่แสง,เขาก็ยังดึงพลังที่แท้จริงของมันออกมาได้ไม่ถึงครึ่ง

 

ตอนนี้เขาขึ้นมาสู่ระดับขอบเขตนักบุญและสามารถใช้กระบี่ฉีเขาสามารถดึงพลังที่แท้จริงของร่ายรําอลหม่านพันปีออกมาใช้ได้

 

มีกองเลือดเปรอะไปทั่วพื้นที่ เมื่อผู้คนสุดดมกลิ่นมันเข้าไป พวกเขาแทบจะทนไม่ได้ เมื่ออีกาโลหิตจํานวนมากที่ได้กลิ่นมาแต่ระยะไกล,พวกมันก็บินตรงเข้ามา

 

ท้องฟ้าปดบังไปด้วยเหล่าอีกาโลหิต นี่มันทําให้ท้องฟ้าที่มืดมนอยู่แล้วยิ่งมืดมิดขึ้นไปอีก วิสัยทัศน์ของทุกคนถูกปดบัง

เซี่ยวเฉินมองไปที่หยุนเข่อซินที่อยู่ด้านข้างเขา “พวกเราจะทําเช่นไร? ข้าไม่อาจใช้ออกกระบวณท่าเมื่อครู่ได้แล้ว มันสิ้นเปลืองพลังปราณมากเกินไปมีอีกาโลหิตนับหมื่นกําลังมุ่งมาทางนี้!”

 

อีกแปดคนที่เหลือมีใบหน้าไม่น่าดู นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดในทันทีที่พวกเขาได้มาถึงสถานที่แห่งนี้ พวกเขาไปชนเข้ากับปัญหาก่อนที่จะได้พบกับเหล่าปีศาจเสียอีก

อีกาโลหิตพวกนี้เป็นเพียงสัตว์อสูรปีศาจระดับ 4 ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขา พวกมันนับว่าอ่อนแอ หนึ่งในพวกเขาสามารถสังหารอีกาโลหิตสิบตัวได้อย่างง่ายดาย

 

อย่างไรก็ตาม ด้วยจํานวนขนาดนี้ มันกลับกลายเป็นน่ากลัว ที่สําคัญที่สุดก็คือโลหิตจะระเบิดตัวเองหลังจากตกตายลง แรง ระเบิดนับได้เทียบเท่ากับการโจมตีเต็มกําลังของระดับขอบเขตนักบุญขั้นกลาง

หยุนเข่อซินชี้นิ้วไปที่อีกาโลหิตตัวใหญ่ที่โบนบินอยู่บนท้องฟ้านางกล่าว “ทางนั้นอีกาโลหิตตัวนั้นจะต้องเป็นราชาของอีกา โลหิตกลุ่มนี้เมื่อพวกเราสังหารมันลงได้,อีกาโลหิตตัวอื่นจะแยกหายกันไปเอง”

 

เซี่ยวเฉินเงยหัวขึ้นไปมองดู เขามองเห็นอีกาโลหิตตัวขนาดเท่ากับอินทรี มันซ่อนตัวเองอยู่หลังอีกาโลหิตนับร้อย,และถ้าหากเขาไม่มองอย่างละเอียด,เขาไม่อาจมองเหฯมันได้

 

เซี่ยวเฉินส่ายหัว “หากมันไม่ลงมาข้างล่าง,พวกเราก็ไม่อาจทําอะไรได้เว้นแต่ว่าจะมีคนที่มีทักษะเหาะเหิน”

 

เฉพาะผู้บ่มเพาะพลังที่มาถึงระดับขอบเขตกษัตริย์ยุทธเท่านั้นถึงจะเหาะเหินได้นอกเหนือจากนั้น พวกเขาสามารถเหาะเหินได้หากพวกเขาอยู่ระดับขอบเขตนักบุญขั้นสูงสุดและมีจิตวิญญาณยุทธธาตุลม

 

นอกจากการบ่มเพาะพลัง,หากอยากจะเหาะเหิน,พวกเขาจะต้องเรียนทักษะยุทธเหาะเหิน อย่างไรก็ตาม,ทักษะเหาะเหินเป็นของหายากมูลค่าของมันสูงกว่าทักษะต่อสู้ระดับปฐพขั้นสูงสุดเสียอีก

แน่นอน,หากเซียวเฉินอยู่ที่นี้ตัวคนเดียว,เขาสามารถเรียกเรือสงครามสีเงินออกมาได้ อย่างไรก็ตามเรือสงครามสีเงินจะเผยตัว ตนของเซียวเฉินเขาจะไม่ใช้มันนอกเสียจากจะไร้หนทางอื่นแล้ว

 

หยุนเซ่อซินไตร่ตรองพร้อมกับกล่าว “ปล่อยราชาอีกาโลหิตให้ข้าจัดการพวกเราจะถอยก่อน ด้วยอีกาโลหิตจํานวนมากถึงเพียงนี้การโจมตีละลอกต่อไปจะต้องไมาช่ได้มาจากทิศทางเดียว”

พวกเขาทั้งสองถอยกลับ, ปกป้องอีกแปดคนที่เหลือพวกเขารอคอยการโจมตีละลอกต่อไปของอีกาโลหิต”

“ก๊า! ก๊า! ก๊า!” ฝูงอีกาโลหิตบนท้องฟ้าร้องออกมาซ้ําๆเมื่ออีกาโลหิตนับหมื่นร้องออกมาพร้อมๆกัน เสียงของพวกมันดังและเสียดแทงแม้กระทั่งก่อนที่พวกมันจะโจมตี, พวกมันก็ทําให้ทุกคนกระสับกระส่ายแล้ว

 

ไม่มีใครรู้ว่าทําไม แต่อีกาโลหิตทั้งหมดกลายเป็นอดทนพวกมันเพียงส่งเสียงร้องออกมาไม่หยุดพร้อมกับจ้องมองไปยังกลุ่มของพวกเขาโดยไม่โจมดีเข้ามา นกพวกนี้กําลังถอนล้างไฟในการต่อสู้ของพวกเขา

 

“ให้ตาย! พวกเจ้าจะเข้าก็เข้ามา!” เกาเชียงทนไม่ได้ที่จะสาปด่าอีกาพวกนี้ลักษณะของทักษะต่อสู้ของยอดเขาเขียนตัวนั้นแข็งที่อ และตรงไปตรงมาพวกเขาขึ้นชื่อเรื่องพลังที่ดุดัน

 

นิสัยของเกาเชียงก็ตรงตามนั้นอย่างชัดเจน เมื่อเขาเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรปีศาจที่ระเบิดตัวเองได้แบบอีกาโลหิต,มันช่างแสนทรมานเขามีความแข็งแกร่ง,แต่ไม่อาจดึงออกมาใช้ได้

ขณะที่ทั้งกลุ่มกําลังจะหมดความอดทน,อีกาโลหิตทันใดนั้นก็หยุดส่งเสียงร้องแปลกๆ พื้นที่หนวกหูกลายเป็นเงียบสงัดในทันที

 

มีเพียงเสียงสายลมบนท้องฟ้าที่กังออกมาให้ได้ยิน มันเงียบสงัดเป็นอย่างมาก,ตรงกันข้างกับเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง มันทําให้ต่างคนต่างเป็นกังวล,พวกเขาอดไม่ได้ที่จะกําด้ามกระบี่ไว้แน่น

 

ทุกคนรู้ว่านี่คือลมสงบก่อนพายุโหม

 

“ฟู ฟิวเ” ทันใดนั้น ก็มีเสียงกรีดร้องของอากาศที่ฉีกขาดนับไม่ถ้วน

 

ในจังหวะต่อมา,แสงสีแดงประหลาดปรากฏขึ้นบนตัวของอีกาโลหิตพวกมันส่องสว่างเป็นจุดสีแดงบนท้องฟ้า,ราวกับแสงตะเกียงจากบ้านนับพันยามค่ําคืน มันเรื่องบนท้องฟ้าเป็นสีแดง

มีอีกาโลหิตซ้อนอยู่หลายชั้นบนท้องฟ้า พวกมันราวกับลูกศรนับไม่ถ้วนพุ่งทะลุท้องฟ้า,และตอนนี้มันพุ่งเข้ามาที่กลุ่มของพวกเขาด้วยความเร็วสูง

 

หยุนเข่อซินกล่าวอย่างเร่งรีบ “นอกจากเยาเฉิน,คนที่เหลือห้ามดึงกระบี่ออกจากฝัก จางเลี่ย,มาข้างๆข้า พวกเราจะลงมือพร้อมกันคนที่เหงื่อใช้ฝึกกระบโจมตีได้”

 

“มังกรฟ้าฟาดหาง!”

 

เซี่ยวเฉินใช้ออกมังกรฟ้าเมฆาทะยาน เขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและสังหารอีกาโลหิตละลอกแรก

 

อย่างไรก็ตาม,มีอีกาโลหิตมากมายเกินไป อีกาโลหิตละลอกที่สองบินตามมาในทันที ด้วยคําของหยุนเข่อซิน,คนที่เหลือไม่กล้าชักกระบี่

 

พวกเขาทําได้เพียงใช้ผักกระบี่ฟาดอีกาโลหิตลงไปกับพื้นพวกเขาถึงกับไม่กล้าที่จะใส่พลังมากเกินไป พวกเขาเกรงว่าอีกาโลหิตจะระเบิดตัวเองหลังจากที่ตายลง ในตอนที่พวกเขามัดมือชก,พวกเขาถูกล้อมรอบไปด้วยอันตราย

 

จากทั้งกลุ่ม มีเพียงมู่เพิ่งที่ดุชูผ่อนคลาย เขาหมุนเวียนทักษะเสริมกายาหยกม่วงและถูกปกคลุมไปด้วยเรืองแสงสีม่วง อีกาโลหิตเป็นเพียงสัตว์อสูรปีศาจระดับ 4,และไม่อาจเจาะทะลวงการป้องกันของเขาไปได้

 

จะงอยปากที่สามารถแทงทะลุโลหะของมันส่งเสียง “กิ่ง กิ่ง กิ่ง”เมื่อซัดเข้ากับร่างของมู่เหิง เขาไร้บาดแผล,กลับกัน,จะงอยปากของอีกาโลหิตกลับแตกหัก

“ฟู ฟิว!”

 

หยุนเข่อซิน,ผู้ที่กําลังหลบหลีก,ทันใดนั้นก็ชักกระบี่ของนางออกมามีแสงกระบี่วูบไหวและแทงทะลุหัวใจของอีกาโลหิต มันไม่มีโอกาสแม้อต่จะระเบิดตัวเอง,มันเพียงร่วงหล่นลงพื้นกลายเป็นซาก

 

หยุนเข่อซินกล่าวกับจางเลี่ย “การตอบสนองของอีกาโลหิตนั้นรวดเร็วอย่างมาก พวกมันใช้เวลาเพียงครึ่งวินาทีเพียงจุดระเบิด หากเจ้ามั่นใจว่าสามารถสังหารมันได้ภายในเสี้ยววินาที,เจ้าลงมือ

ได้”

จางเลี้ยมีสีหน้าสงบ,และไม่ได้เร่งรีบลงมือ ขณะที่หลบหลีกอีกา โลหิต,เขาสังเกตการเคบื่อนไหวของหยุนเข่อซินอย่างละเอียด

“โซว!”

 

ผ่านไปครู่หนึ่ง, จางเลี่ยก็พบทางออก เขากระบี่ออกมาและหมู่เมฆก็ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า เมื่อเมฆแตกตัวหายไป,กระบี่ฉีดล่มเล็กถูกยิงไปในอากาศ

 

ทุกที่ที่กระบี่ฉีผ่านไป,มันจะแทงทะลุอีกาโลหิตทุกตัวในทันทีในระยะเวลาสั้นๆอีกาโลหิตหลายร้อยตัวตกตาย

 

จางเลี่ยสะบัดกระบี่ของเขาและกระบี่ฉีเล่มเล็กน้อยลบหายไปเขาตะโกน“ปลุกเมฆานิรันดร์! ระเบิดออก!”

 

ปลุกเมฆานิรันดร์ที่บรรจุเจตนารมณ์แห่งกระบี่ระดับสมขั้นต้นของจางเลี่ยทันใดนั้นก็ระเบิดออก เส้นบางเบานั้นปรากฏขี้นอีกครั้งและกลายเป็นแสงอะนไร้ขอบเขตกระจายตัวออกไป

 

เส้นแสงแต่ละเส้นคือกระบี่ฉีที่ฉาบไปด้วยเจตนารมณ์แห่งกระบี่ทั้งพลังและความเร็วของมันขึ้นถึงขีดสุดของระดับขอบเขตนักบุญ

วิน

ขันตน

“ปัง! ปัง! ปัง!”

 

ในจังหวะต่อมา กลุ่มอีกาโลหิตร่วงกราวราวกับสายฝนกระบวณท่านี้สังหารอีกาโลหิตไปหลายพันตัว

เมื่อหยุนเข่อซินเห็นดังนั้น,สีหน้าของนางไม่ได้ผ่อนคลายกลับกันคิ้วรูปจันทร์เสี้ยวทั้งสองข้างของนางม้วนเข้ามาติดกันนางโยนเม็ดยาสําหรับฟื้นพลังปราณให้กับจางเลี่ย

 

“อย่าฝืนตัวเองเกินไปนัก ฟื้นพลังปราณของเจ้าก่อนเร็วพวกเรายังไม่ถึงเวลาที่จะเผยไพ่ตาย มู่เทิง,คุมกันเขาก่อน”

 

เมื่อจางเลี่ยได้ยินเช่นนั้น เขารู้สึกหน้าชาเล็กน้อย กระบวณท่านี้ใช้พลังปราณไปมหาศาลจริงๆ มันผลาญพลังปราณของเขาไป ถึงสองในสามส่วนอย่างไรก็ตาม,พลังสังหารของมันออกมาชัดเจน

 

แต่เดิมเขาถึงกับคิดว่าแม้หยุนเข่อซินจะไม่กล่าวชม,แต่ก็คงไม่ กล่าวติเตียนเขาใครจะรู้เขายังคงถูกตําหนิเช่นนี้?

 

จางเสี่ยโยนเม็ดยาเข้าปากของเขา เขารู้สึกถึงความเย็นในทันทีผ่านไปครู่หนึ่ง,พลังปราณที่จุดตันเที่ยนขแงเขาฟื้นฟูอย่างรวดเร็วในระยะเวลาไม่นานเขาก็ฟื้นคืนพลังปราณขึ้นมาหนึ่งในสามส่วน

 

นี่เป็นเม็ดยาระดับ 6 เม็ดยาเมฆาขาว มันสามารถฟื้นฟูพลังปราณของผู้บ่มเพะาพลังขึ้นมาหนึ่งในสามภายในทันที หลังจากนั้น,มันจะฟื้นฟูพลังปราณทั้งหมดภายในสิบนาที

 

มันมีมูลค่ามากกว่าห้าร้อยหินวิญญาณระดับต่ํา จางเลี่ยไม่คาดคิดว่าหยุนเข่อซินจะเป็นผู้ใจกว้างเช่นนี้ ภาพลักษณ์ของนางในสายตาของเขาเปลี่ยนไปในทันที

 

“ก๊า! ก๊า!”

 

ราชาอีกาโลหิตบนอากาศส่งเสียงร้องแปลกประหลาดออกมาสองครั้งอีกาโลหิตทั้งหมดหยุดโจมตีในทันที พวกมันกระพือปีกและบินกลับไปบนท้องฟ้า

หยุนเข่อซินมองไปที่จางเลี่ยและกล่าว “นอกเสียจากเจ้าจะไม่มีทางเลือกอื่น,อย่าได้ผลาญพลังปราณมาจนเกินไปเหมือนครั้งนี้หนทางที่ต้องไปอีกยาวไกล”

 

จางเลี่ยไร้คําจะแก้ตัว เขารู้ตัวว่าเขาเร่งรีบเกินไปหน่อย เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อฟื้นคืนพลังปราณกลับมา

 

การโจมตีของอีกาโลหิตกินเวลาเพียงห้านาทีแต่อย่างไรก็

ตาม,ด้วยการกระหน้าโจมตีหนาแน่นทุกคนล้วนรู้สึกเหนื่อยล้า

“ว่า!”

ทันใดนั้น,ราชาอีกาโลหิตส่งเสียงร้องยาวออกมา ภายใต้แสงพระจันทร์สีเลือด,สามารถเห็นจุดสีดําที่อยู่ห่างออกไปในท้องฟ้าเมื่อพวกอีกาได้ยินเสียงร้อง,พวกมันก็บินเข้ามา

 

ผ่านไปครู่หนึ่ง,มีอีกาโลหิตอีกหนึ่งหมื่นบินเข้ามาบนท้องฟ้าท้องฟ้าเป็นสีดําสนิท,และเมื่อพวกเขาเห็นดังนั้น,พวกเขารู้สึกมึนงง

 

เซี่ยวเฉินมองดูท้องฟ้าอย่างสงบ ผ่านไปครู่หนึ่งเขากล่าว “พวกเราต้องสังหารราชาอีกาโลหิตลง มิฉะนั้น,มันจะไม่มีวันจบสิ้นทักคนจะถูกพวกมันกินทั้งเป็น

 

หยุนเข่อซินกล่าวอย่างเฉยเมย “หลังจากจบละลอกนี้ ข้าจะจัดการกับมันเอง ทุกครั้งที่มันเรียกอีกาโลหิตมาเพิ่ม,ความแข็งแกร่งของมันจะลดลง

 

ไม่ปล่อยเวลาให้พักหายใจมากนัก,การโจมตีละลอกต่อไปก็เข้ามาอย่างรวดเร็ว

 

ในครั้งนี้ จางเลี่ยไม่ได้ใช้ปลุกเมฆานิรันดร์ เขาฉาบกระบี่เจตนารมณ์แห่งกระบี่ของเขาลงไปในกระบี่ฉีของเขากระบี่ของเขาร่ายรําไปโดยรอบ,ทุกหนึ่งกระบี่ฉีสังหารหนึ่งอีกาโลหิต

เซี่ยวเฉิน,จางเลี่ย,และหยุนเข่อซินพยายามอย่างที่สุดเพื่อสังหารอีกาโลหิต คนที่เหลือใช้ฝักกระบี่เพื่อป้องกันบางครั้ง,จะมีบางครตกสู่อันตราย แต่มู่เพิ่งจะเร่งเข้ามาป้อวกันเอาไว้ด้วยร่างกาย ของเขา,มันจึงไร้ซึ่งจุดอ่อน

 

เมื่อเวลาผ่านเลยไป,ซากศพของอีกาโลหิตกระจัดกระจายอยู่

บนพื้น

 

“ข้าทนไม่ไหวแล้ว พวกฝูงนกช่างน่ารําคาญ!”เกาเชียงทันใดนั้นก็ตะโกนขึ้นพร้อมกับชักกระบี่ยักษ์ของเขา “ข้าจะตบให้ตายหมด!”

 

“ฉัวะ!”

 

อีกาโลหิตหลายร้อยตัวบนท้องฟ้าพบเข้ากับการโจมตีจากกระบี่ยักษ์ พวกมันถูกสับขาดครึ่งและสายเลือดโปรยลงมาราวกับห่าฝน

 

เมื่อเกาหยางเห็นดังนี้ เขาหัวเราะเสียงดัง “เป็นแค่สัตว์อสูรปีศาจระดับ 4 แต่พวกเจ้ากลับเกรงกลัวมันนัก ข้าจะไล่ฆ่าให้หมดคนเดียว!

เมื่อเซี่ยวเฉินหันกลับมาและเห็นเช่นนั้น,เขาตะลึงหนักเขาขัดใจยิ่งที่ไม่อาจใช้กระบี่ของเขาสังหารเจ้าตัวร้ายนี้เสียตรงนี้

 

ใบหน้าสงบนิ่งของหยุนเข่อซินเมื่อก่อนหน้านี้พลันเปลี่ยนนางตะโกนออกมาเสียงดัง “วิ่งเร็ว!”

 

“ซีซี่!”

ซากอีกาโลหิตที่ถูกสับเป็นสองท่อนไม่มีกระแสไฟฟ้าห่อหุ้มบาดแผลของพวกมันเอาไว้ กระแสพลังสีดําเริ่มเผาไหม้

 

“บูม!”

ซากอีกาโลหิตนับร้อยระเบิดออก มันสร้างคลื่นระเบิดหนาแน่นเกาหยางถูกซัด

 

อยไปในอากาศ จากนั้นเขาก็กระอักเอาเลือดออกมาหกคําก่อนที่จะตกลงพื้นอย่างน่าสังเวช

 

Immortal and Martial Dual Cultivation

Immortal and Martial Dual Cultivation

IMDC, 仙武同修
Score 6.4
Status: Ongoing Type: Author: , , Released: 2008 Native Language: Chinese
เซี่ยวเฉินได้ซื้อ ‘ตำราบ่มเพาะพลัง’ มาจากเถาเป่าพร้อมกับเม็ดยาเซียนที่จะทำให้เซี่ยวเฉินเข้าสู่โลกแห่งเซียนได้ ถึงกระนั้นเขาได้เขาได้ฝึกฝนตามตำรามากว่าสามปีแต่กลับไม่มีความคืบหน้าแม้แต่น้อย เขาจึงตัดสินใจที่จะกินเม็ดยาเซียนเข้าไปและมันทำให้เขาข้ามภพไปเกิดในร่างของเด็กหนุ่มที่มีชื่อเดียวกับเขา ไปสู่โลกทวีปเทียนหวู่ไปสู่โลกที่ถูกปกครองด้วยศิลปะการต่อสู้ไปสู่จุดเริ่มต้นใหม่ของเขา ผู้แต่ง : 月如火 Reach the peak of immortal cultivation and become able to run amok without fear! Use the power of martial arts to rule the world and defeat heroes! The weather changes at the whim and wave of a palm. He who cultivates both immortal techniques and martial arts, who could possibly defeat him! Xiao Chen is a shut-in who purchased a ‘Compendium of Cultivation’. Soon after, he crossed over into the Tianwu World, a world ruled by martial arts. He then refined pills, drew talismans, practiced formations, crafted weapons and cultivated the Azure Dragon Martial Soul that had not been seen for thousands of years. This is a story that tells of an exciting and magnificent legend!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset