ตอนที่ 273 ศึกปะทะนอกเมืองกับศัตรูที่โหดเหี้ยม
กลางขบวนรถ รถบรรทุกยาล็อตใหญ่ขับเข้ามาในโกดังคนขับรถใช้มือข วาจับคันโยกและใช้มือซ้ายจับวิทยุสื่อสารพลางตะโกน แกะสายรัดสินค้า ออกอย่างระวังกันด้วย
ข้างนอกโกดัง มีเสียงปืนดังขึ้นตามเสียงลากเชือกออกเป็นครั้งๆจนถึง ตอนที่เชื่อกถูกคลายออกก็มีรถบรรทุกคันหนึ่งห่างจากรถที่ประกบอยู่หน้า หลังประมาณสองคันรถวิ่งพุ่งเข้ามาเดี่ยวๆ
ข้างนอกรถ
ฉีหลินชาเหมิงและคนอีกนับสิบคนส่องไฟและกระหน่ํายิงไปทางฝั่งด้าน ซ้ายอยากจะฉวยโอกาสใช้ปืนบุกเข้าไปก่อนเพราะพวกเขามีกระสุนพอที่จะควบคุมฝ่ายตรงข้ามได้
ในที่ดินระร้าง บนหน้าของหยางหนานมีผ้าสามเหลี่ยมปิดอยู่เขาหันหน้าก่อนจะพูดสั่งชายวัยกลางคน คนของพวกมันมีมือปืนฝีมือดีมากอย่างน้อยๆ น่าจะมีสักห้าถึงหกคนที่มาจากระดับดีนะ
นิยาย เรื่องนี้อัพเดตก่อนที่อื่น เว็ปแรกที่ลง novelza.com
เรื่องเล็กน่า ชายวัยกลางคนตอบกลับขณะปกปิดใบหน้าเอาไว้เขาก้มหน้าเอามือประคองวิทยุสื่อสารที่ติดอยู่ตรงคอเสื้อ สไนเปอร์ยิ่งไฟแรงสูงของพวกมัน!
รับทราบ
หลังจากมีเสียงดังขึ้นจากเครื่องขยายเสียง ทันใดนั้นก็มีเสียงปืนที่คมชัด หลายนัดปะทุขึ้นท่ามกลางหิมะ
ปังปังปัง!
จู่ๆ กระสุนหลายนัดที่ยิงกระทบโดนไฟสูงจนแตกกระจายและดับไปทัน
จากนั้นชาเหมิงก็รู้สึกมึนงงเล็กน้อย ตัวของเขาหลบอยู่ข้างรถออฟโรด พลางตะโกนด้วยสีหน้าหวาดกลัว พี่หลินสถานการณ์ไม่ดีแล้วเหมือนว่าอีก ฝ่ายจะไม่ใช่ตํารวจไฟสูงอยู่ห่างแค่สามสิบเมตรสามารถทําให้คนแสบตาจนลืมตาไม่ขึ้นได้แต่พวกมันกลับยิงเข้าตรงกลางไฟ แสดงว่าต้องมีสไนเปอร์และอีกอย่างพวกมันก็มีอุปกรณ์ป้องกันดวงตาอีกด้วย
ไม่ใช่ตํารวจงั้นเหรอ? ฉีหลินนิ่งไป
เหมือนไม่ใช่ตํารวจน่ะ ชาเหมิงส่ายหน้า อย่าไปกลัวมันยังไงเราก็ได้ โอกาสบุกมันก่อนแล้ว
ฉีหลินได้ยินก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรจากนั้นจึงยกวิทยุสื่อสารขึ้นตะโกน ทุกคนฟังให้ดีอย่าไปยืดเยื้อกับอีกฝ่ายพยายามนํารถส่งสินค้าออกมาให้ได้ ก่อนไฟดับแล้วเรามองไม่เห็นพวกมันแต่มันเห็นได้ว่าเราอยู่ข้างรถส่งคนมาสักสองสามคนไปบุกทางด้านซ้ายกับฉันแล้วหลอกล่อให้คนที่ซ่อนตัวอยู่ออก
มา
พอพูดจบ
ฉีหลินพกปืนไปพร้อมกับชาเหมิงและคนอีกนับสิบคนจากนั้นก็บุกเข้าปา ทางด้านซ้ายพอพวกเขาหนีออกจากขบวนรถไปก็ทําให้อีกฝ่ายยากที่จะ ล็อกตําแหน่งของทุกคนเอาไว้
ระหว่างทาง
ลูกน้องในทีมที่เหลือโบกมือพลางตะโกนเสียงดัง ตัดเชือกให้ขาดรถ ออฟโรดทุกคันขยับไปทางซ้ายบังกระสุนเอาไว้ให้ฉันให้รถบรรทุกออกหาทางออกไปให้ได้
เชือกลากจูงนี้เห็นได้แค่ในขบวนรถของเขตโครงการเท่านั้นประโยชน์ หลักของมันก็คือป้องกันหลุมหิมะรวมถึงตอนที่เจอกับเหตุการณ์ถนนลื่น ด้วยเชือกเส้นนี้ทําให้รถไม่คว่ําและไม่ตกหลุมหิมะเพราะถ้าเกิดเรื่องกับรถหนึ่งลําพอรถคันที่อยู่ข้างหน้าออกแรงดึงก็จะสามารถดึงมันขึ้นมาได้แบบนี้ทําให้ไม่เสียเวลาที่ใช้บนท้องถนน
รถทุกคันปล่อยเชือกลากจูงเส้นนั้นลงก่อนจะเคลื่อนตัวเข้าทางซ้ายและ จอดเรียงกันเป็นแล้วจึงใช้ตัวรถบังกระสุนเอาไว้
รถบรรทุกเคลื่อนไปทางขวาจากนั้นก็มีเสียงเร่งเครื่องยนต์เตรียมออกตัว ด้วยความเร็วสูงทันที
กองกําลังดีเหลือบมาเห็นจึงยิงเข้าที่แผ่นกั้นล้อทั้งสี่ข้างจนเกิดประกาย ไฟขึ้นแต่ก็ยังขัดขวางการมุ่งหน้าของรถบรรทุกไว้ไม่ได้อยู่ดี
บนพื้นหิมะ
หยางหนานตะโกนเสียงดังด้วยความรีบร้อน มันเร่งความเร็วแล้วก็หนีไปแล้ว
หนีไปแล้วเหรอ? มันไปทางไหน? ชายหนุ่มสวมหน้ากากตะโกนอย่าง ไม่สะทกสะท้าน ทีมที่หนึ่งทีมที่สองหลอกล่ออีกฝ่ายแล้วให้ทีมระเบิดล้ อมรถเอาไว้เร็วเข้า!
รับทราบ!
รับทราบ!
หลังจากระบบวิทยุสื่อสารส่งเสียงตอบรับกลับมาแล้วในที่ดินมีคนอยู่ ประมาณสิบคนได้เข้ามาประกบฉีหลินเอาไว้ทั้งสองฝั่ง
ผ่านไปไม่กี่วินาทีทั้งสองฝั่งก็เริ่มปะทะกันอีกครั้ง
เพิ่งจะเริ่มปะทะกันขึ้น ลูกน้องสองคนที่อยู่ด้านข้างของฉีหลินได้ถูกยิง และล้มลงกับพื้นทันที
อย่าเข้าไป ชาเหมิงดึงฉีหลินเอาไว้ หมอบลงก่อน!
ในขณะเดียวกัน ตรงฝั่งถนนทางด้านขวา
มีชายสองคนสวมชุดสีขาว คุกเข่าข้างหนึ่งลงคนหนึ่งถือวัตถุรูปทรงกระ บอกยาวครึ่งเมตรเอาไว้ส่วนอีกคนหนึ่งกําลังส่องกล้องส่องทางไกลอยู่ ตรง วงล้อมีแผงกันกระสุนใช้ปืนยิงไม่เข้าแน่นอน
วัตถุอยู่ห่างเท่าไหร่? คนที่อยู่ข้างๆ ถามด้วยเสียงเบา
วัตถุห่างสามเมตรยกปืนขึ้นสูงครึ่งเมตร ชายที่ถือกล้องส่องทางไกลตอบกลับสั้นๆ
ชายถือสไนเปอร์ใช้มือซ้ายชักปืนขยับตัวไปทางด้านขวาเล็กน้อยก่อนจะ ลั่นไกปืนออกไป
ผล็บ!
เสียงแหลมเล็กวิ่งผ่านกลางอากาศก่อนจะมีเสียงดังขึ้นทางด้านขวาและ แผ่กระจายไปกว่าร้อยเมตร
ทุกคนได้ยินจึงหันกลับมา ทันใดนั้นจึงเห็นประกายไฟแสบตาพุ่งกระทบ เข้ากับรถบรรทุกสินค้าที่อยู่ในดินแดนรกร้าง
อาร์พีจี!
คนขับรถบรรทุกมองไปทางฝั่งขวามือก่อนจะตื่นตระหนกพลางตะโกนสุดเสียง
บูม!
ตามมาด้วยเสียงระเบิดที่ดังขึ้น ล้อรถฝั่งขวาของรถบรรทุกสินค้าระเบิดขี้ นทันที่ทําให้ด้านข้างรถเละเทะไปหมด
ตัวรถเสียสมดุล ล้อรถเส้นอื่นรวมถึงเพลาที่อยู่ตรงใต้ท้องรถมีเสียงเอี้ยด อ้าดแสบแก้วหูดังขึ้นอย่างต่อเนื่องก่อนทุกอย่างจะขาดทันใดนั้นตัวรถที่สูง หลายเมตรก็โค่นล้มลงมาทางฝั่งขวาทันที
ตึงตึง!
ตัวรถโค่นลงตรงร่องน้ําข้างทางฝั่งด้านขวากระแทกลงบนพื้นหิมะจนกระจุยกระจายไปหมด
ภายในอาคารขับรถ คนขับรถติดอยู่ได้รับบาดเจ็บจนเลือดเต็มหัวกระสุ นหลายนัดยิงมาที่กระจกบังลมเขายกขาเตะให้เป็นรูใหญ่ก่อนจะออกมาพร้ อมกับปืน
บนพื้นหิมะฝั่งด้านซ้าย ฉีหลินมองเห็นรถเก๋งที่พลิกคว่ําอยู่จึงนิ่งอึ้งทันที
แยกย้าย แยกย้าย
ชาเหมิงดึงฉีหลินก่อนตะโกนด้วยน้ําเสียงสั่นเครือ พวกมันไม่ใช่ตํา รวจแน่นอนจู่โจมมาแบบนั้นเราสู้มันไม่ได้หรอก รีบหนีเร็ว
ของล่ะ! ฉีหลินตะโกนด้วยความดื้อดึง
จะตายห่าอยู่แล้วพี่ยังจะห่วงของอยู่อีกเหรอ?! ชาเหมิงดึงฉีหลินเอาไว้ อย่างสุดแรงเกิดก่อนจะโบกมือพลางตะโกน กันเอาไว้!
ลูกน้องบริษัทรักษาความปลอดภัยเหยากวงต่างเป็นปรมาจารย์ได้รับการ ฝึกฝนมาเป็นอย่างดีพวกเขาเคยอยู่ในกองทหารรักษาการณ์มาก่อนหรือไม่ ก็เป็นผู้มีประสบการณ์การส่งของที่ช่ําชองฉะนั้นการฝึกแบบนี้ไม่ได้บ่งบอก ว่าทักษะการยิงปืนแม่นแค่ไหนหรือแรงของตัวเองเยอะแค่ไหนแต่เป็นการ เชื่อฟังและการฟังคําสั่ง
ชาเหมิงออกคําสั่งก่อนที่ทุกคนจะพากันเข้ามาคุ้มกันเอาไว้และในขณะ เดียวกันพอคนขับรถออฟโรดที่อยู่บนถนนเห็นรถสินค้าพลิกคว่ําก็เตรียมตัว จะหนีทันทีแต่ละคนขยับขึ้นหน้าถอยหลังเพื่อขัดขวางกระสุน
ท้องฟ้ามืดมิด หนานหยางควบคุมฉีหลินเอาไว้ไม่ได้สุดท้ายจึงต้องให้ชา เหมิงมากระชากเอาไว้และลากไปอยู่กลางถนนอย่างทุลักทุเล
รถออฟโรดที่มีแผงกันกระสุนจอดรถทันที ชาเหมิงเปิดประตูรถออกก่อน จะดันฉีหลินขึ้นไปนั่งบนรถ
ฝั่งทางขวาของดินแดนรกร้าง หลังจากที่ปืนอาร์พีจีได้ยิงไปหนึ่งนัดก็เป็น การเผยตําแหน่งออกมาแล้วฉะนั้นยังไม่ได้ทันโหลดกระสุนก็ถูกมือปืนระดับ ดียิ่งจนหัวหดไป
หยางหนานหมอบอยู่บนพื้นหิมะก่อนจะมองลงไปที่พื้น ขอคารวะให้ กับท่านผู้นํา
คํานับหาพ่อแกเหรอ?! ชายวัยกลางคนด่าอย่างไม่ลังเล คนพวกนี้ก็ ไม่ได้ให้ของเรามาฟรีๆต้องปะทะพวกมันโกรธฉันก็ได้รับบาดเจ็บแต่เหลี อสินค้าไว้ก็ถือว่าบรรลุเป้าหมายแล้ว
หยางหนานมองฝ่ายตรงข้างพลางกัดฟันและไม่ได้พูดอะไรต่อ
บนถนน รถออฟโรดเร่งความเร็วถอยหลังจากนั้นก่อนจะหนีไปตามทาง
สิบกว่าวินาทีผ่านไป
คนที่ซุ่มโจมตีทั้งซ้ายและขวาเริ่มบุกเข้ามาข้างหน้าทีละคนและเสียงปี นก็ยังคงดังขึ้นเป็นระยะ
หลังจากปะทะกันเสร็จชายหนุ่มนิรนามและหนานหยางก็พาลูกน้องมา ถึงข้างรถบรรทุกก่อนจะเห็นลูกน้องจากบริษัทเหยากวงทั้งสี่ถูกล็อกตัวเอาไว้ แล้วทั้งสี่จํานวนคนก็ได้เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่าคนที่สกัดพวกเขาเอาไว้มีทั้งหมดเกือบสีถึงหน้าสิบคน
หัวหน้าของพวกแกคือฉีหลินใช่ไหม? พวกแกมาจากไหน? หยางหนาน ถามด้วยเสียงทุ่มต่ํา
ทั้งสี่คุกเข่าอยู่กับพื้นโดยไม่มีใครส่งเสียงใดๆ
ปัง
หยางหนานผู้มีจิตใจโหดเหี้ยมได้ยิงเด็กหนุ่มที่อยู่ทางซ้ายสุดตายไปก่อน จะถามด้วยน้ําเสียงแหบแห้ง มาจากไหน? !
บนรถออฟโรด
ฉีหลินสีหน้าซีดเซียวยื่นมือปลดกระดุมเสื้อกันหนาวพอก้มหน้ามองดูก็ เห็นว่าไหล่ด้านซ้ายของตัวเองโดนยิงจนกระสุนทะลุเสื้อและเลือดก็กําลัง ไหลออกจากแผลกระสุน
