ตอนที่ 673: ข้า อี้เทียนหยุนมาแล้ว!
มีผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากที่โอบล้อมอี้เทียนหยุน แม้แต่ผู้แข็งแกร่งระดับราชาวิญญาณขั้นที่ 6 ที่ 7 ก็ยังมี พวกเขาพากันโอบล้อมเขาไว้จนแม้แต่สายน้ำก็ยากที่จะกระเซ็นเข้ามาได้ อีกทั้งแต่ละคนยังมองมาที่เขาด้วยสายตาเย็นชาอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ทั้งยังมากไปด้วยความโลภ
นี่คือผู้สืบทอด ผู้สืบทอดของราชาศักดิ์สิทธิ์ช่วงเทียน! หมายความว่าอีกฝ่ายคือคลังสมบัติเคลื่อนที่ขนาดใหญ่ แล้วอย่างนี้จะไม่ให้พวกเขาสนใจได้ยังไง?
“น้องชายท่านนี้ พวกเราก็ไม่ได้ขออะไรมากหรอก ก็แค่ต้องการมรดกของราชาศักดิ์สิทธิ์ช่วงเทียนครึ่งนึงก็พอ”
“ส่วนพวกเราต้องการแค่มรดกค่ายกลเท่านั้น อย่างอื่นไม่ต้องการ”
“ฮี่ฮี่ พวกเราต้องการแค่ส่วนแบ่งเล็กน้อยก็พอ ไอ้ที่เรียกว่า “เคล็ดวิชาเฉียนคุน” นั่นน่ะ พวกเราต้องการแค่นั้น ส่วนอย่างอื่นไม่ต้องการ….”
……
ใบหน้าที่ดุร้ายพากันมองมาที่อี้เทียนหยุนด้วยรอยยิ้มโสมม ต้องการแย่งเอามรดกของราชาศักดิ์สิทธิ์ช่วงเทียนไปจากมือเขา จากคำพูดของพวกเขา ต้องการให้ตนส่งวิชาทั้งหมดออกไป เพียงแต่ขอกันคนละส่วนเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ ที่บอกว่าต้องการส่วนนั้นส่วนนี้ ล้วนแต่เป็นเรื่องเหลวไหลทั้งนั้น ที่พวกเขาต้องการก็คือมรดกทั้งหมดที่ได้รับสืบทอดมา
“แล้วถ้าข้าไม่ให้ล่ะ?” อี้เทียนหยุนพูดออกมาเบาๆ
“งั้นก็ง่ายมาก พวกเราก็แค่จับเจ้าไว้ จากนั้นก็ค่อยๆ ทำให้เจ้าคายข้อมูลออกมาทีละน้อย หรือไม่ก็ใช้วิชาครวญวิญญาณ ค่อยๆ ดึงเอาความทรงเจ้าของเจ้าออกมา!” หนึ่งในพวกเขาพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย “สำหรับวิชาครวญวิญญาณนั้น ตัวข้าถือได้ว่าค่อนข้างเชี่ยวชาญเหมือนกัน!”
คนพวกนี้ส่วนมากล้วนแต่เป็นผู้ฝึกตนพเนจร ส่วนขุมอำนาจแดนศักดิ์สิทธิ์ใหญ่ๆ ล้วนแต่ดูอยู่ด้านข้าง และแดนศักดิ์สิทธิ์จั่วชิงเองก็ทำได้เพียงมองมา จากนั้นก็ส่ายหัวจากไป ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ซื่อสัตย์ แต่การเผชิญหน้ากับศัตรูที่ทรงพลังมากขนาดนี้ แม้แต่พวกเขาเองก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะเอาอยู่
ถึงยังไงก็ยังมีขุมอำนาจใหญ่อีกจำนวนมากจับตาอยู่ ต่อให้แดนศักดิ์สิทธิ์เข้าไป ก็ไม่ได้มีความหมายสักเท่าไหร่
“ด้วยน้ำหน้าอย่างเจ้าน่ะเหรอ?” อี้เทียนหยุนปรายตามองไปที่พวกเขา พร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ก็แค่สุนัขไม้ไก่กระเบื้องกลุ่มหนึ่ง กล้ามาทำอวดดีต่อหน้าข้า? ต่อให้บรรพชนของพวกเจ้ามาด้วยตนเอง ก็ไม่อาจทำให้ข้าสนใจได้ด้วยซ้ำ แล้วน้ำหน้าอย่างพวกเจ้า คิดว่าจะทำอะไรข้าได้จริงๆ อย่างงั้นเหรอ?”
“เจ้าหนู อย่าได้อวดดีให้มากนัก?” ผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณพูดอย่างดูถูก “เจ้าคิดว่ายังอยู่ในแท่นบูชาเทพเติ้งเทียนอยู่อย่างงั้นเหรอ? ที่นี่ไม่ใช่อาณาเขตของเจ้า แต่เป็นอาณาเขตของพวกเรา! อยู่ที่นี่เจ้ายังคิดว่าจะระเบิดพลังอะไรออกมาได้? ตอนนี้เจ้าก็ไม่ต่างอะไรไปจากขยะชิ้นหนึ่งนั่นล่ะ!”
“ใช่ คิดว่าสามารถควบคุมแท่นบูชาเทพเติ้งเทียนข้างในได้ แล้วคิดว่าตัวเองจะไร้เทียมทานอย่างงั้นเหรอ? หลังจากออกมา เจ้าที่ไม่ได้รับการคุ้มครองจากแท่นบูชาเทพเติ้งเทียนก็ไม่มีอะไรทั้งนั้นล่ะ!”
“ข้ามองเจ้าเด็กนี่แล้วรู้สึกขัดหูขัดตา อันดับแรกพวกเรามาจัดการมันก่อน จากนั้นก็ค่อยๆ สอบถามข้อมูลออกมา เมื่อถึงตอนนั้น มันจะต้องยอมบอกออกมาอย่างว่าง่ายแน่นอน!”
พวกเขาคิดว่าที่อี้เทียนหยุนสามารถรังแกผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณทั้งหลายได้นั้น เป็นเพราะว่าพึ่งพาพลังของแท่นบูชาเทพเติ้งเทียน แต่หลังจากออกมา เขาก็ไม่ต่างอะไรจากเสือกระดาษ ที่สามารถจะทำอะไรกับเขาก็ได้
“ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะคิดว่าข้าไม่มีพลังอะไร ได้แต่พึ่งพลังของแท่นบูชาเทพเติ้งเทียน ก็เลยมาล้อมข้าข้างนอกนี้อย่างงั้นเหรอ?” อี้เทียนหยุนพูดอย่างไม่ใส่ใจ
“แล้วไม่ใช่หรือไง?” พวกเขาหัวเราะอย่างเย็นชา
แต่ก็มีบางคนรู้สึกเหมือนไม่เข้าท่า เพราะว่าอี้เทียนหยุนดูสงบมากเกินไป สงบจนทำให้รู้สึกกลัว! เผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญมากขนาดนี้ แต่กลับไม่มีแรงกดดันแม้แต่น้อย กระทั่งยังพูดคุยด้วยสีหน้าไม่แยแสเหมือนแต่ก่อน ไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่น้อย
หากอีกฝ่ายพึ่งพลังจากภายนอกเพื่อรังแกคนอื่นจริงๆ ป่านนี้ก็น่าจะหนีไปแล้วสิถึงจะถูก ไม่มีทางมาพูดจายืดยาดอยู่อย่างนี้แน่
“ในเมื่อเป็นอย่างนี้ ข้าก็จะให้พวกเจ้าได้เห็น ว่าข้าเอาแต่พึ่งพลังของแท่นบูชาเทพเติ้งเทียนไหม?”
อี้เทียนหยุนพลิกฝ่ามือ จากนั้นกระบี่เทพเทียนหมิงก็ปรากฏขึ้นในมือเขา พร้อมกับ “พรึบ” เปลวเพลิงใต้พิภพปรากฏขึ้นที่ตัวกระบี่ พริบตา อากาศรอบๆ ก็กลายเป็นเย็นเฉียบ จนถึงจุดเยือกแข็งในทันที!
อึดใจต่อมา เขาก็ทำการวาดกระบี่ออกไป ทำให้คลื่นกระบี่ขนาดหลายชุนพุ่งออกไป ก่อนที่จะตัดร่างผู้เชี่ยวชาญตรงหน้าเป็นสองส่วนในพริบตา! และบริเวณที่ถูกตัดนั้น ก็ได้ถูกเปลวเพลิงใต้พิภพทำการเผาไหม้อย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นก็ได้กลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็งไปทันที!
“ติ๊ง ท่านสังหารผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์……”
“ติ๊ง ท่านทำการสังหาร…..”
“ติ๊ง….”
……
เพราะที่นี่มีคนอยู่มากเกินไป กระบี่นี้จึงได้จัดการผู้คนไปหลายสิบคนในทันที โดยไร้ซึ่งแรงกดดัน กระทั่งพวกเขาเองยังไม่รู้สึกตัว ก็ได้ถูกสังหารลงแล้ว ต่อให้เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณ ก็ถูกกระบี่นี้ตัดกลาง ตายจนไม่สามารถตายได้อีก!
อี้เทียนหยุนเดินเข้าไปอีกก้าว จากนั้นก็วาดกระบี่ออกไปอีกครั้ง ทันใดนั้นก็ทำให้ผู้คนที่อยู่ตรงหน้าถูกตัดเป็นสองส่วน ราวกับผ่าแตง ไม่มีแรงแม้จะต่อต้าน
“ขะ เขาเป็นปีศาจ!!”
และในตอนนี้เอง ผู้ฝึกตนที่อยู่ห่างออกไปก็พลันได้สติ เป็นพวกเขาเข้าใจผิดไป ยิ่งกว่านั้นยังเป็นการเข้าใจผิดที่ใหญ่มาก! เด็กหนุ่มตรงหน้านี้ ไม่ได้พึ่งพลังของแท่นบูชาเทพเติ้งเทียนเพื่อรังแกคนอื่น แต่เป็นพลังของเขาเอง ทั้งยังเป็นพลังที่ท้าทายสวรรค์อย่างน่ากลัว!
จากนั้น ก็มีบางคนหนีกระเจิงออกไปในทันที ผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว รีบอัญเชิญอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดของตนออกมารับการโจมตีของอี้เทียนหยุนอย่างห้าวหาญ
เผชิญหน้ากับมรดกที่น่าทึ่งขนาดนี้ พวกเขาจะยอมปล่อยมันไปได้ยังไง ทันใดนั้นก็พากันกระโจนเข้าไปอย่างไม่คิดชีวิต ผู้ฝึกตนพเนจรอย่างพวกเขามีเป็นจำนวนมาก หากว่าสามารถจับอี้เทียนหยุนได้ ก็หมายความว่าพวกเขาจะสามารถก้าวหน้าขึ้นไปได้อีก บางทีอาจจะสร้างอาณาจักรของตนขึ้นมาได้ก็ได้!
และเพื่อที่จะเปลี่ยนโชคชะตาของตน ดังนั้นพวกเขาจึงพากันทุ่มทุกอย่างเพื่อจับอี้เทียนหยุน
แต่ทุกอย่างนี้ก็ไร้ความหมาย อี้เทียนหยุนเพียงแค่วาดกระบี่ออกไปเบาๆ ก็สามารถตัดร่างพวกเขาออกไปเป็นสองส่วนได้อย่างง่ายดาย ราวกับกำลังตัดกุยช่าย กอแล้วกอเล่า แต่ว่าค่าประสบการณ์ที่ได้มากลับน้อยซะเหลือเกิน
ยังไงก็ตาม เขาก็ได้เปิดโหมดคลั่งหมวดค่าประสบการณ์ขึ้นมา โดยที่ไม่ต้องใช้บัตรเพิ่มค่าประสบการณ์ โหมดคลั่งก็ทำให้เขาได้รับค่าความคลั่งเพิ่มขึ้น 5 เท่า ซึ่งค่าความคลั่งที่ได้รับมานั้น ถือว่าค่อนข้างมากเลยทีเดียว
“เพิ่งจะพูดว่าค่าความคลั่งไม่พอ พวกเจ้าก็พากันส่งตัวเองมาให้ข้า งั้นข้าก็จะขอรับไว้โดยไม่เกรงใจเลยแล้วกัน” ในทุกๆ ก้าวที่เดินของอี้เทียนหยุน เขาก็ได้ทำการวาดกระบี่ออกไปหนึ่งครั้ง แต่ก็สามารถคร่าชีวิตของผู้คนหลายสิบคนไปได้อย่างง่ายดาย
ในสายตาของผู้ฝึกตนจำนวนมาก เห็นเพียงชายผู้แข็งแกร่งตรงหน้าวาดกระบี่ออกไป ก็สามารถคร่าชีวิตของพวกเขาไปได้อย่างง่ายดาย!
“หนี หนีเร็ว!”
หลังจากสังหารไปหลายร้อยคน ในที่สุดก็มีคนกลัว พร้อมกับกลับหลังหันวิ่งหนีไป แต่ก็ได้มีคลื่นกระบี่กวาดผ่านมา ตัดร่างของพวกเขาเป็นสองส่วน!
“ในเมื่อมาแล้วก็อย่าได้ไปเลย”
อี้เทียนหยุนพูดประโยคที่ชอบพูดบ่อยๆ ในเมื่อคิดจะล่าและสังหารเขา งั้นก็ต้องเตรียมตัวที่จะถูกเขาล่าและสังหารคืน!
เขาเหมือนกับว่าแค่เดินเพียงหนึ่งก้าว แต่ความจริงแล้ว หนึ่งก้าวของเขานี้ถือว่าไกลมาก ก้าวเข้าไปปรากฏอยู่ท่ามกลางกลุ่มคน พร้อมทั้งทำการเก็บเกี่ยวในพริบตา ในตอนนี้เขาไม่เพียงแต่ต้องการเก็บเกี่ยวค่าประสบการณ์เท่านั้น แต่เขายังต้องการประกาศให้ทั่วทั้งโลกสวรรค์รู้ว่า ข้า อี้เทียนหยุนมาแล้ว พวกเจ้าพร้อมรับมือหรือยัง?
