ตอนที่ 88 พวกสุภาพเกินไปมักมีเจตนาชั่วร้าย
ครึ่งเดือนผ่านไปไว้เหมือนโกหก กู่ฉางเกอแทบเดาภูมิหลังของกู่เซียนเอ๋อร์ออกแล้วจากข่าวที่หยานจีนำกลับมา
โครงเรื่องนางดูเหมือนจะไม่ต่างจากที่เขาคิด
เหนือสิ่งอื่นใด ผู้ข้ามโลกอย่างเขาคุ้นเคยกับโครงเรื่องอย่างขุดกระดูก หมู่บ้านลึกลับและต้นท้อโบราณมาก
ตอนนี้ เขาไม่สงสัยความจริงที่ว่ามีบุคคลยิ่งใหญ่ด้านหลังกู่เซียนเอ๋อร์
แถม หยานจีอธิบายว่าหมู่บ้านลึกลับปกคลุมด้วยหมอกและน้ำค้างแข็ง และนางก็รู้สึกถึงกลิ่นอายประหลาดมากมายจากภายใน มันแสดงให้เห็นว่าหมู่บ้านนั้นมีมากกว่าต้นท้อ
กู่ฉางเกอได้ข้อสรุปมากมายหลังคิดสักพัก นี่หมายความว่ากู่เซียนเอ๋อร์น่าจะมีอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่หลายคนที่แขนขาพิการหรืออะไรทำนองนั้น
งั้นนี่ก็เป็นการผสานของสองเรื่องเลยสิ?ทั้งต้นท้อ กับ อาจารย์พิการ
อืม กู่ฉางเกอไม่กังวลเรื่องพวกนี้ เหนือสิ่งอื่นใด กู่เซียนเอ๋อร์ก็แค่เด็กสาว เขามีวิธีจัดการกับเด็กแบบนางเต็มไปหมด
เมื่อเขารู้ที่อยู่กับจุดหมายของนาง เขาจะสามารถจัดการนางได้ดีกว่านี้ ตอนนี้ เขาต้องเตรียมตัวกลับวังเต๋าก่อน
แม้เขาจะเป็นนายน้อยตระกูลกู่ แต่คนที่มีอำนาจสูงสุดก็ยังเป็นพ่อเขา
นอกจากนี้ เขาก็ไม่มีอะไรให้ทำมากในตระกูล มันดีกว่าที่เขาจะกลับวังเต๋าอมตะสวรรค์ไปเพื่อวางแผนเพิ่มเติม
[อาณาจักรเบื้องบน เขตชั้นใน สวรรค์ไร้ขอบเขต]
ในฐานะพื้นที่ที่เจริญสุดที่ติดกับส่วนกลางของอาณาจักรเบื้องบนสุด สวรรค์ไร้ขอบเขตซ่อนอาณาจักรลับและสมบัติไว้นับไม่ถ้วน จำนวนของอัจฉริยะที่เกิดจากสถานที่นี้ไม่อาจประเมินได้เลย
ตั้งแต่อดีต พื้นที่แถบนี้คือพื้นที่ที่เจริญสุดสำหรับทุกเผ่าและตระกูล ตระกูลเซียนโบราณท สำนักเซียนโบราณ และนิกายกับราชวงศ์สูงสุดล้วนมีรากเหง้าจากที่นี่
วังเต๋าอมตะสวรรค์คือยักษ์ใหญ่ของสวรรค์ไร้ขอบเขต มันมีประวัติยาวนานและลึกลับมาก มันยืนหยัดสูงมาหลายยุคสมัย ผู้บ่มเพาะบางคนยังเชื่อว่าวังเต๋าอมตะสวรรค์ครองตำราเซียนแท้จริงไว้ และยังกุมวิธีบรรลุความเป็นอมตะไว้ในมือ
มีข่าวลือเช่นนี้นับไม่ถ้วน
การถ่วงดุลอำนาจภายในวังเต๋าซับซ้อนมาก แทบทุกตระกูลของอาณาจักรเบื้องบนต่างทอดเงาไว้เบื้องหลังคนภายในวังเต๋า เหนือสิ่งอื่นใด วังเต๋าอมตะสวรรค์เปิดรับคนทุกเผ่าและทุกตระกูล
[ตอนนี้ ด้านหน้าประตูวังเต๋าอมตะสวรรค์]
ผู้บ่มเพาะหลายคนเดินผ่านที่แห่งนี้ มันสามารถเห็นสิ่งมีชีวิตทุกเผ่าได้ มีพวกมีปีกบนหลัง มีเขาบนหัว พวกตาแดงเกล็ดเงิน และพวกกลิ่นอายกดขี่
หลายคนคือศิษย์ของวังเต๋าอมตะสวรรค์ที่ขี่อสูรเลือดบริสุทธิ์ ตอนนี้ บ้างกำลังออกวัง บ้างกำลังกลับจากภายนอก
ที่ตีนเขาอันเป็นทางเข้าของวังเต๋าคือตลาดขนาดใหญ่ ตอนนี้ เสียงมีชีวิตชีวามากมายดังทั่ว
“มีใครอยากได้ภาพของสิบสาวงามแห่งวังเต๋าอมตะสวรรค์ไหม?พวกนางคือสิบสาวงามผู้เลอโฉม!วีรบุรุษหนุ่ม เจ้าอยากเห็นภาพอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกนางไหม?ทั้งหมดล้วนเป็นเทพธิดา!”
“ข้ามีเคล็ดบ่มเพาะพลิกสวรรค์ที่ตกมาจากสวรรค์หลังเซียนโบราณหายไป ไม่เพียงแต่ในโลกนี้ แต่แม้กระทั่งข้างบน มันก็ไร้เทียมทาน!”
“ข้ามีบันทึกที่ทิ้งไว้โดยนกกระจอกสุริยัน!ผู้ประมูลราคาสูงสุดจะได้มันไป แม้มันจะเป็นบันทึกไม่สมบูรณ์ แต่เจ้าก็จะได้รับเต๋าแห่งไฟ!”
“ข้ามีสมุนไพรกึ่งเทพสูงสุด สมุนไพรโบราณนี้มีอายุขัยถึงแปดหมื่นปี และไม่ช้าจะเปลี่ยนเป็นสมุนไพรเทพสูงสุดแล้ว!”
“อย่าพลาด อย่าพลาด!มาดูก่อน!”
…
เด็กสาวสวมชุดฟ้ายืนขมวดคิ้วขณะมองฉากตรงหน้านาง
นางไม่ใช่ใครนอกจากกู่เซียนเอ๋อร์!
หลังเดินทางผ่านค่ายกลเคลื่อนย้ายนับไม่ถ้วน สุดท้ายนางก็มาถึงเขตชั้นในของอาณาจักรเบื้องบนจากเขตชั้นนอก
ตอนนางมาถึงที่นี่ นางถึงตระหนักว่าความเจริญที่แท้จริงเป็นอย่างไร
นางยังเห็นถึงความกว้างใหญ่ของที่นี่ด้วย!
ระหว่างทาง นางพบคนที่อ้างว่าเป็นอัจฉริยะฟ้าประทานมากมาย แต่ทั้งหมดกลับโดนนางเหยียบโดยที่นางไม่ต้องออกแรงสักนิด
“นี่เป็นของจริงหรือปลอมกัน?มันคงไม่มีใครกล้าจะขายของปลอมที่ด้านหน้าประตูวังเต๋าอมตะสวรรค์อยู่แล้วใช่ไหม?”
ยิ่งนางฟังเสียงตะโกนขายของ นางยิ่งรู้สึกว่านางกำลังพลาดโอกาส แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากเพราะนางจน
นกสีแดงบนไหล่นางอดกลอกตาไม่ได้ โดยปกติ เด็กสาวผู้นี้จะฉลาดมาก แต่สมองนางกลับหยุดทำงานทันทีที่เจอกับ’สมบัติสวรรค์’!’
กู่เซียนเอ๋อร์เดินผ่านตลาดด้วยคิ้วที่ขมวด
นางจ้องคนแลกเปลี่ยนสมบัติต่างๆ ฟังเสียงคนกินและดื่ม
เสียงทั้งหมดทำให้นางหัวโล่ง นางอยากซื้อของมากมาย แต่นางจน นางจะไปซื้ออะไรได้?
นางจนมาก!
อาจารย์หลายคนของนางในหมู่บ้านท้อให้ของนางมามาก แต่ไม่มีใครให้เงินนาง!
ตอนนี้ที่นางมองฉากตรงหน้า นางจึงไม่สามารถระงับความโลภได้
อัจฉริยะคนอื่นจะมีคนใช้กลุ่มใหญ่ติดตาม ส่วนนางมีแค่บ่าวชราคนเดียวติดตาม และก็ไม่มีเงินเช่นกัน กู่เซียนเอ๋อร์กัดฟัน และตัดสินใจโทษพี่ชายแสนดีของนางอีก ตอนนี้นางมีเหตุผลให้เกลียดเขาเพิ่มแล้ว
ใกล้กับตลาดคือเมืองโบราณขนาดใหญ่ที่เรียกว่าเมืองโบราณเต๋าสวรรค์ แม้มันจะเป็นเมืองโบราณ แต่จริงๆแล้วก็คือการรวมกันของเมืองขนาดเล็กหลายแห่งที่ไร้พรมแดน เนื่องจากพรมแดนไม่มีประโยชน์ที่นี่
เมืองขนาดเล็กมากมายเข้าร่วมกันและสร้างเป็นเมืองโบราณที่เหนือกว่าทุกเมืองของอาณาจักรเบื้องบน
แน่นอน เมืองโบราณเต๋าสวรรคืไม่มีกำแพงเช่นกัน และผู้บ่มเพาะก็สามารถเข้าออกได้ตามใจชอบ เหนือสิ่งอื่นใด เมืองนั้นตั้งอยู่ข้างกับวังเต๋าอมตะสวรรค์ พวกเขาจะต้องการกำแพงและการป้องกันไปทำไม?
ใครจะกล้ามาที่นี่และอาละวาด?มีแค่พวกสมองตาย หรือคนที่อยากตายถึงคิดทำอะไรแบบนั้น
“คุณหนู เราควรไปวังเต๋าอมตะสวรรค์และเข้าพบผู้อาวุโสใหญ่ก่อนดีหรือไม่?”
คนใช้ของกู่เซียนเอ๋อร์เองก็หดหู่พอเห็นสายตาโลภของคุณหนู และอดพยายามเบี่ยงความสนใจนางไม่ได้ เขาโทษตัวเองที่ไร้ประโยชน์
“ก็ได้ ท่านลุงฟู่ ไปหาผู้อาวุโสใหญ่กันก่อนเถอะ”
กู่เซียนเอ๋อร์สังเกตเห็นสีหน้าของผู้ติดตามชราของนาง และพลันลดความโลภลง ผู้ติดตามชราที่ชื่อลุงฟู่ได้ดูแลนางมาเป็นสิบปีแล้ว เขาเหมือนสมาชิกครอบครัวของนาง ไม่มีทางที่กู่เซียนเอ๋อร์จะไม่พิจารณาความรู้สึกของเขา
จากนั้น ฝูงชนด้านหน้านางก็เปลี่ยนสีหน้าและรีบหลบไปด้านข้าง ในเวลาเดียวกัน ผู้ชายหลายคนที่มีใบหน้าหยิ่งผยองก็เดินผ่านมา
คนตรงกลางคือหนุ่มหล่อหน้าตาเฉยชา และถือพัด หนุ่มหล่อสวมชุดคลุมตัวยาวสีทอง และก็มีเขาบนหัว เขาของขดูเหมือนจะสลักจากทองเซียน และก็แผ่กลิ่นอายของเต๋า
ความแปลกใจแวบผ่านตาเขาตอนเห็นกู่เซียนเอ๋อร์
‘กระดูกเซียน งามประดุจเทพธิดา ท่วงท่าธรรมชาติและบริสุทธิ์..แม้จะเด็กไปหน่อย แต่นางจะต้องโตมาเป็นสาวงามที่น่าทึ่งแน่ ข้าไม่คิดเลยว่าโลกจะยังมีเด็กสาวเช่นนางอยู่!’
ดวงตาของชายในชุดทองลุกไหม้พอสังเกตเห็นความโดดเด่นของกู่เซียนเอ๋อร์ มันเพราะเหตุนี้เขาจึงเดินไปใกล้นาง
ทันทีที่เขาเพ่งมองนางใกล้ๆ เขาก็ตกตะลึง เขามีวิชาเนตรลี้ลับที่ช่วยให้มองทะลุผ่านคนได้ แค่แวบแรกก็พอให้เขาบอกพรสวรรค์ ฐานบ่มเพาะและอื่นๆได
ทันทีที่เขาใช้วิชาเนตรลี้ลับมอง เขาก็ตระหนักว่าเด็กสาวในชุดฟ้าน่าเหลือเชื่อมาก ไม่ว่าจะเป็นพรสวรรค์ จิตวิญญาณหรือไหวพริบ มีน้อยคนที่จะเทียบนางได้!
เขามองนางสักพักและตระหนักว่านางดูเหมือนจะไม่ได้มีภูมิหลังใหญ่โต จากชุดเสื้อผ้าธรรมดา และทาสชราอ่อนแอด้านหลัง เขาสรุปว่านางคงไม่ได้มาจากเขตชั้นในด้วยซ้ำ
เขาสามารถบอกได้ว่านางเดินทางมายาวไกลกว่าจะถึงที่นี่
ความคิดต่างๆแวบผ่านหัวของเขา และเขาก็พูดกับกู่เซียนเอ๋อร์ด้วยรอยยิ้ม”ผู้น้อยชื่อจินอวี่ ข้าใคร่สงสัยว่าแม่นางชื่อแซ่อะไร?ข้าเห็นแม่นางดูเหมือนจะสนใจของบางชิ้น ข้า..’
พอนางได้ยินคำพูดเขา ใบหน้าสงบของกู่เซียนเอ๋อร์ก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา”ไม่จำเป็น ข้าไม่สนใจอะไรที่นี่ คุณชายไม่ต้องมาใส่ใจ”
นางคิดว่าเจ้าหมอนี่ผิดปกติ และนางก็คิดถูก เขาคือพวกระยำที่หมายครอบครองนาง?
คนสุภาพเกินเหตุมักซ่อนเจตนาชั่วร้าย!
นี่คือสิ่งที่อาจารย์มักบอกนาง
ทันทีที่หนุ่มหล่อในชุดทองได้ยินคำพูดนาง ใบหน้าของเขาก็แข็งทื่อ เขารู้สึกอับอาย แต่มากกว่านั้น เขาโกรธ เขาลดตัวมาคุยกับนาง แต่นางแพศยานี่กลับปฏิเสธเขา!
“นางแพศยา เจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร?”
จินอวี่ไม่คิดเสแสร้งอีก และเผยธาตุแท้ออกมาโดยตรง
ผู้บ่มเพาะใกล้ๆกลัวตอนเห็นชายชุดทองโกรธ พวกที่มายังวังเต๋าอมตะสวรรค์ล้วนเป็นคนมีพรสวรรค์ของตระกูลใหญ่ ผู้บ่มเพาะธรรมดาไม่มีสิทธิ์ก้าวเข้าที่แห่งนี้
แถม ยังมีศิษย์ตำหนักคุมกฏของวังเต๋าอมตะสวรรค์คอยตรวจตราแถวนี้ มันจึงไม่มีใครกล้ามาสร้างความวุ่นวาย
ทุกคนล้วนมีภูมิหลัง ทำไมจะต้องกลัวกัน?
มันแค่ว่าชายชื่อจินอวี่นี้แตกต่าง ไม่เพียงพี่ชายเขาจะเป็นศิษย์แท้จริงของวังเต๋าอมตะสวรรค์ เขายังมีผู้อาวุโสของวังหนุนหลังด้วย
แถม เผ่าที่หนุนหลังจินอวี่ก็ไม่ใช่เล็กเช่นกัน เขามาจากเผ่าเขาทองเซียนโบราณ!
หลายคนรู้จักเขา ไม่มีใครกล้ายั่วยุเขา
“ใครสนใจว่าเจ้าเป็นใคร?ถ้าเจ้าไม่อยากมีเรื่อง งั้นก็อย่าขวางทางข้า!”
กู่เซียนเอ๋อร์ขมวดคิ้วและพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ นางไม่กลัวชายเขาทองคนนี้ มันแค่ว่านางไม่อยากสร้างปัญหาที่นี่
ระหว่างทางมา นางเตือนตัวเองหลายครั้งว่าอย่าทำตัวโดดเด่น จะได้ไม่ถูกกู่ฉางเกอพบ
“ฮี่ๆ เจ้าปฏิเสธขนมปังเพียงเพื่อจะถูกบังคับให้ดื่มกิน!สาวน้อย มันดูเหมือนเจ้าจะยังไม่เห็นความจริงของชีวิต และไม่รู้ว่าเจ้าควรและไม่ควรยั่วโมโหใคร!”
สีหน้าของจินอวี่เย็นชาประดุจยอดเขาน้ำแข็ง และเขาก็โบกมือให้เหล่าคนติดตามด้านหลังเขาเพื่อสั่งสอนเด็กสาวอวดดี!
กู่เซียนเอ๋อร์ไม่กลัว ในเวลาเดียวกัน อักขระสีทองน่ากลัวก็รวมกันในฝ่ามือนาง
[โฮก!!!]
แต่ทันใดนั้นเอง เสียงคำรามของมังกรที่สะเทือนฟ้าดินก็ดังไปทั่ว มังกรขนาดมหึมาเก้าตัวที่สามารถบดบังดวงอาทิตย์และทอดเงาไปทั่วรัศมีได้บินมาทางวังเต๋าอมตะสวรรค์เหมือนภูเขาลูกยักษ์
ด้านหลังมังกรเก้าตัวคือรถม้าหยกขาวที่วิ่งผ่านอากาศ คนขับรถม้าคือชายชราที่มีใบหน้าเฉยชา
คำว่า’กู่’สลักบนรถม้าอย่างหาญกล้า ทันทีที่คนภายนอกวังเต๋าอมตะสวรรค์เห็นรถม้าที่มีมังกรลากจูง สีหน้าพวกเขาก็เปลี่ยนไป และก็ถามด้วยเสียงสั่นเครือ”นายน้อยผู้นั้นกลับมาแล้ว?”
