ตอนที่ 101 ขมขื่น
[บูม!]
ร่างหลายร่างที่มีกลิ่นอายน่ากลัวปรากฏบนฟ้า และแรงกดดันของอาณาจักรเทพศักดิ์สิทธิ์ก็กดทับไปทั่ว
“เกิดอะไรขึ้น?!”
“ดูนั่น!มียอดฝีมืออาณาจักรเทพศักดิ์สิทธิ์ แถมยังมีตั้งหลายคนด้วย!’
ผู้บ่มเพาะในเมืองโบราณหินดำตกใจ และมองไปทางตำแหน่งของตำหนักใหญ่
สิ่งก่อสร้างจำนวนมากพังถล่มต่อหน้าพวกเขา
แสงสว่างปรากฏ และแสงของอักขระก็รวมกันเป็นมังกรที่กระโจนใส่เย่หลิง
ดวงตาของเย่หลิงเบิกกว้างและพ่นไฟ
“ไม่มีความขุ่นเคืองระหว่างเรา และข้าก็ไม่เคยเจอกับเจ้า ทำไมถึงต้องพยายามฆ่าข้า!?”
สีหน้าของเย่หลิงเปลี่ยนไป และความโกรธก็พวยพุ่งในใจเขา
ในเวลาเดียวกัน สาวงามผู้หนึ่งก็ค่อยๆเดินออกจากตำหนัก ก้มมองเขาเหมือนเทพธิดาที่มองมด
“เจ้าสมควรตายเพราะครอบครองสิ่งที่ไม่ใช่ของเจ้า’
เยวี่ยหมิงคงพูดอย่างไร้อารมณ์ ไม่เต็มใจจะพูดกับเขาไปมากกว่านี้
หลังจากนั้น เยวี่ยหมิงคงก็โบกมือขาว และยอดฝีมืออาณาจักรเทพศักดิ์สิทธิ์หลายคนในท้องฟ้าก็โจมตีเย่หลิง
เยวี่ยหมิงคงระดมพลังที่แข็งแกร่งสุดที่นางสามารถนำออกมาได้เพื่อโจมตีเย่หลิง นางได้พายอดฝีมือเทพศักดิ์สิทธิ์มาด้วยสี่คน เจตนาฆ่าของนางชัดเจน
เหนือสิ่งอื่นใด แม้กระทั่งราชสีห์ก็ยังใช้พลังเต็มที่ตอนล่ากระต่าย
นางเข้าใจเย่หลิงดี ในฐานะผู้สืบทอดจักรพรรดิแห่งการเกิดใหม่ เขาย่อมมีของช่วยชีวิตมากมาย นางไม่อาจประมาทเขาได้
ในเวลาเดียวกัน นางเองก็เคลื่อนไหว ขณะที่นางโบกแขน ลมแรงก็พัดใส่ด้านหน้านางและแสงก็พุ่งขึ้นฟ้า ทันทีทันใด มือขาวเนียนก็ปรากฏในท้องฟ้าและตบใส่เย่หลิงหมายจะฆ่า
ฝ่ามือนั้นเต็มไปด้วยพลังของจักรพรรดินี และก็มีพลังน่ากลัวที่ไม่อาจต่อต้านได้ด้วยวิธีการปกติ
ในเวลาเดียวกัน นางยังนำดาบคล้ายผลึกที่แผ่ปราณดาบน่ากลัวออกมา ดาบนั้นดูเหมือนจะเป็นอาวุธเทพที่สามารถตัดผ่านหมู่ดาวได้!
ยอดฝีมืออาณาจักรเทพศักดิ์สิทธิ์สี่คนเคลื่อนไหว และการจู่โจมอย่างฉับลพันนี้ก็ทำให้เย่หลิงจนตรอก
แม้กระทั่งอัจฉริยะสูงสุดก็จะตายที่นี่ได้ถ้าเจอกับการโจมตีเช่นนี้และไม่เตรียมการหลบหนีมา
เยวี่ยหมิงคงรู้สึกว่าวันนี้ต้องไม่มีเรื่องให้แปลกใจ
เหนือสิ่งอื่นใด แม้กระทั่งทั้งเมืองโบราณหินดำก็จะเปลี่ยนเป็นเศษซากถ้าพวกเขาใช้พลังเช่นนี้โจมตีใส่ นับประสาอะไรกับแค่เย่หลิง ผู้เป็นเป้าหมายเดี่ยวของการโจมตี
‘เจ้าหนู ใช้สิ่งนั้นเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเจ้าจะตายที่นี่..;
เต่าชราภายในจี้เปลี่ยนสีหน้าขณะมองการโจมตีดุร้าย และรีบร้องเตือนเย่หลิง
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้าหญิงราชวงศ์เซียนสูงสุดถึงวางกับดักเช่นนี้เพื่อฆ่าเย่หลิง?
ใครปล่อยข่าวว่าเย่หลิงครอบครองมรดกของจักรพรรดิโบราณแห่งการเกิดใหม่?
ใบหน้าเย่หลิงขาวซีด เขาจ้องเยวี่ยหมิงคงด้วยความเกลียดชัง
“ถ้าข้าผู้แซ่เย่ไม่ตายวันนี้ งั้นข้าจะหนี้แค้นนี้ข้าจะเอาคืนเป็นร้อยเท่า!”
เย่หลิงกู่ร้อง
[บูม!]
ทันทีที่เสียงคำรามเขาสิ้นสุด เขาก็เผยสีหน้าเจ็บปวดขณะหยิบเอาหินหยกดำออกจากแหวนมิติ
มิติรอบตัวเขาส่งเสียง และกลิ่นอายน่ากลัวก็พุ่งจากหิน มันนำมาซึ่งเจตจำนงอันท่วมท้นของการเกิดใหม่ กลิ่นอายที่ปลดปล่อยโดยหินเกินกว่าพลังของยอดฝีมืออาณาจักรเทพศักดิ์สิทธิ์และไปถึงอาณาจักรจอมเทพศักดิ์สิทธิ์!
ผู้บ่มเพาะทั้งหมดในเมืองโบราณหินดำต่างคุกเข่าด้วยความกลัว สำหรับพวกเขา ยอดฝีมืออาณาจักรจอมเทพศักดิ์สิทธิ์คือเทพเจ้าที่พวกเขาต้องบูชา!
ยอดฝีมืออาณาจักรนี้ถือได้ว่าเป็นระดับบรรพชนในตระกูลเหล่านี้ ที่ไม่อาจพบเห็นได้ในวันปกติ
พวกเขาสงสัยว่าเกิดบ้าอะไรในเมืองพวกเขากันแน่?ทำไมคนน่ากลัวเช่นนี้ถึงปรากฏ?
พวกเขาทำได้แค่คุกเข่ากับพื้นและตัวสั่น
“อะไรกัน?!”
“ถอย!!!”
ใบหน้าไม่แยแสของเยวี่ยหมิงคงเปลี่ยนไปทันทีที่เห็นหินดำในมือเย่หลิง นางไม่คิดว่าเย่หลิงจะมีของเช่นนี้ติดตัว นางไม่เคยได้ยินเขาใช้ของเช่นนี้มาก่อนในชีวิตที่แล้ว!
ต้องรู้ว่าแม้แต่นาง เจ้าหญิงรัชทายาทของราชวงศ์เซียนสูงสุดก็ไม่สามารถนำสมบัติอาณาจักรจอมเทพศักดิ์สิทธิ์ออกมาใช้ได้ง่ายๆ!
ทว่า!พวกที่รู้จักวิธีการของเย่หลิงในชีวิตก่อนของนางล้วนโดนเขากำจัด มันจึงเป็นปกติที่นางจะไม่รู้
ใบหน้าของเยวี่ยหมิงคงดำมืด
‘บัดซบ!เย่หลิงผู้นี้สมกับเป็นคนที่สามารถหลบหนีการจู่โจมของสามีข้าได้..’
ยอดฝีมืออาณาจักรเทพศักดิ์สิทธิ์รีบถอย ไม่กล้ารับการโจมตีของเย่หลิง และเย่หลิงที่หัวใจเต็มไปด้วยความเกลียดชังก็ฉวยโอกาสนี้หายไป
‘การฆ่าเขาครั้งหน้าจะยากกว่าเดิม’
สีหน้าของเยวี่ยหมิงคงดำมืด และนางก็กำหมัดแน่น นาง ผู้ย้อนเวลามากลับล้มเหลวในการกำจัดมดตัวหนึ่ง
[ฮึ่ม!]
จากนั้น เยวี่ยหมิงคงก็รู้สึกถึงคลื่นความร้อนน่ากลัวที่พุ่งใส่นาง ความร้อนนี้มาจากทะเลเพลิงที่ปรากฏขึ้นจากอักขระเต๋า และทะเลเพลิงก็พลันกลืนกินการโจมตีของเย่หลิงไป
สาวงามในชุดแดงเดินออกมาและปรากฏต่อหน้าเยวี่ยหมิงคง
“เจ้าเป็นใคร?”
เยวี่ยหมิงคงถาม ใบหน้านางเย็นชาอย่างมากพอนางรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของอีกฝ่าย นางตัดสินใจลืมเรื่องเย่หลิงไปก่อน เพราะเขาได้หลบหนีไปแล้ว
นางเตรียมการมาอย่างดี แต่เย่หลิงก็ยังหลบหนีไปได้!
นางจะไปทำอะไรได้นอกจากยอมรับว่าเย่หลิงโชคดี?
ตอนนี้ คนที่นางต้องคิดถึงคือผู้หญิงที่จู่ๆก็ปรากฏต่อหน้านาง เยวี่ยหมิงคงบอกได้ว่าสาวงามที่ยืนตรงหน้านางคือยอดฝีมือจอมเทพศักดิ์สิทธิ์
ไม่ว่าจะเป็นนางในชาติที่แล้วหรือปัจจุบัน นางก็ไม่เคยเจอผู้หญิงคนนี้
เยวี่ยหมิงคงอดสงสัยถึงตัวตนและแรงจูงใจขของนางไม่ได้
“นายน้อยส่งข้ามา ข้าขอทำความเคารพเจ้าหญิงหมิงคง”
คนที่ปรากฏตรงหน้านางไม่ใช่ใครนอกจากหยานจี
หลังได้รับคำสั่งของกู่ฉางเกอ นางก็ตงไปสอบถามที่อยู่ของเยวี่ยหมิงคงผ่านเมืองต่างๆ และสุดท้ายก็พบที่อยู่นาง
ทันทีที่นางมาถึง นางก็เจอกับฉากที่การโจมตีอาณาจักรจอมเทพศักดิ์สิทธิ์กำลังพุ่งใส่เยวี่ยหมิงคงและรีบช่วยทันที
แน่นอน หยานจีรู้ดีว่าเยวี่ยหมิงคง เจ้าหญิงรัชทายาทของราชวงศ์เซียนสูงสุดย่อมมีวิธีหลบการโจมตีต่อให้นางไม่แทรกแซง แต่เนื่องจากนางคือคู่หมั้นของนายน้อย งั้นก็มีโอกาสสูงที่นางจะเป็นนายหญิงในอนาคต นางจึงไม่สามารถยืนเฉยได้
นางแองก็อยากหยุดชายในชุดดำ แต่นางพบว่าอีกฝ่ายใช้วิธีการพิเศษเพื่อหลบหนีไป กลิ่นอายของเขาหายไปอย่างสมบูรณ์ เขาหลบหนีไปโดยไม่ทิ้งร่องรอย
หยานจีทำได้แค่ปล่อยผ่าน
“นายน้อย?นายน้อยคนไหน?”
เยวี่ยหมิงคงถามหยานจีด้วยใบหน้าไม่สู้ดี แต่ไม่ช้า ใบหน้านางก็กลับเป็นสงบ
ความคิดแรกนางคือหนึ่งในคนที่’ชื่นชม’นาง และนั่นก็ทำให้นางเกลียด นางไม่ต้องการการคุ้มครองและเกลียดคนที่คิดกับนางในทางนั้น
นางไม่คิดว่าหยานจีจะมาจากกู่ฉางเกอ!เหนือสิ่งอื่นใด นางเคยเป็นผู้หญิงคนเดียวข้างกายกู่ฉางเกอ และเขาก็ฆ่านางอย่างเลือดเย็น
มันไม่สามารถมีหญิงอื่นข้างกู่ฉางงเกอได้ ความคิดของเยวี่ยหมิงคงจึงตัดกู่ฉางเกอไป
“แน่นอน ข้ากำลังพูดถึงนายน้อยกู่ กู่ฉางเกอ ทำไมท่านถึงถามเช่นนั้นเล่า เจ้าหญิงหมิงคง?”
หยานจีสับสนกับคำตอบของเยวี่ยหมิงคง
ข่าวลือบอกว่าเยวี่ยหมิงคงเป็นหญิงมีความสามารถที่สามารถชี้เป็นชี้ตายคนนับไม่ถ้วนได้ด้วยไม่กี่คำพูด แต่ทำไมวันนี้นางถึงดูโง่?
ใครจะส่งนางมาถ้าไม่ใช่กู่ฉางเกอ?
แล้วใคร นอกจากกู่ฉางเกอที่จะสนใจที่อยู่นาง?
“เป็นไปไม่ได้!เขามีผู้หญิงอื่นนอกจากข้าข้างกายได้อย่างไร?!”
เยวี่ยหมิงคงพลันส่ายหัวและปฏิเสธ ดวงตานางหรี่ลงและสีหน้านางก็แสดงความไม่เชื่อ
แม้ฐานบ่มเพาะนางจะไม่สูงเท่าหยานจี แต่หยานจีก็อดใจสั่นไม่ได้กับคำพูดของเยวี่ยหมิงคง
มันคือบารมีของจักรพรรดินีที่เยวี่ยหมิงคงแผ่ออกมาโดยไม่รู้ตัว
หยานจีเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นทันทีและอธิบาย”หยานจีถูกพาขึ้นมาอาณาจักรเบื้องบนจากอาณาจักรเบื้องล่างโดยนายน้อย ตอนนั้น ข้าเป็นแค่วิญญาณ แต่นายน้อยกู่ช่วยข้าสร้างร่างกายใหม่ไม่นานมานี้”
หยานจีสรุป
ความสงสัยในดวงตาเยวี่ยหมิงคงหายไปทันทีที่นางได้ยินและนางก็อึ้ง
นางได้ยินไม่ผิดใช่ไหม?
คนอย่างกู่ฉางเกอยอมยื่นมือช่วยเหลือคน?
พูดตามตรรกะ เขาควรจะกลืนกินวิญญาณของผู้ยิ่งใหญ่อย่างนางไม่ใช่เหรอ?
ทำไมเขาถึงช่วยผู้หญิงคนนี้?
ตอนนี้ ความคิดของเยวี่ยหมิงคงเต็มไปด้วยความสงสัยและนางก็แทบลืมเรื่องการหลบหนีของเย่หลิงไป
สำหรับนาง เรื่องของหยานจีสำคัญกว่าอะไรทั้งนั้น
ทำไมกู่ฉางเกอถึงช่วยนาง?
เจตนาของเขาคืออะไร?
เยวี่ยหมิงคงอดเหลือบมองใบหน้าและรูปร่างของหยานจีไม่ได้
ผู้หยิงตรงหน้านางงามจนหาไม่ได้ง่ายๆบนโลก และนางก็ดูเหมือนจะไม่ใช่มนุษย์
นี่คือเหตุผล?
จากนั้น เยวี่ยหมิงคงก็รู้สึกขมขื่น นางรู้สึกเหมือนถูกกระทำอย่างไม่ยุติธรรม
ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือรูปร่าง นางไม่ได้ด้อยกว่าผู้หยิงตรงหน้า แต่ทำไมกู่ฉางเกอถึงไม่สนใจในตัวนางเลย แต่กลับช่วยผู้หญิงตรงหน้านางสร้างร่างกาย?
ในชาติที่แล้ว นางเป็นผู้หญิงคนเดียวข้างกายกู่ฉางเกอ และไม่มีใครอื่น
แต่ตอนนี้?กู่ฉางเกอมีสาวงามที่เก่งกาจเช่นนี้ข้างตัว!
เห็นได้ชัดว่าหยานจีไม่รู้ว่าในหัวเยวี่ยหมิงคงมีความคิดอะไรบ้าง นางนึกถึงสิ่งที่กู่ฉางเกอพูดกับนางและถ่ายทอดข้อความให้อีกฝ่าย”เจ้าหญิงหมิงคง นายน้อยบอกว่าถ้าท่านไม่ไปเจอเขา งั้นเขาจะมาหาท่านเอง”
“ข้าเข้าใจแล้ว”
เยวี่ยหมิงคงพยักหน้า
ตอนนี้ นางรู้สึกหมดความกล้า ทำอะไรไม่ถูกและไม่เต็มใจ มากกว่านั้น นางยังรู้สึกไร้อำนาจ
นางไม่คิดว่ากู่ฉางเกอจะหาตัวนางเจอทันทีที่นางมาถึงสวรรค์ไร้ขอบเขต แล้วนางจะยังหลบหนีได้ไงในเมื่อมีผู้บ่มเพาะอาณาจักรจอมเทพศักดิ์สิทธิ์มา’เชิญ’นาง?
ในฐานะผู้ย้อนเวลา นางควรจะเป็นคนที่ควบคุมทุกอย่างขณะที่เดินไปบนจุดสูงสุดของโลกทีละก้าวสิ แต่ทันทีที่นางเจอกับกู่ฉางเกอ แผนของนางทั้งหมดของนางกลับตกลงนรก
นางอยากแก้แค้นสิ่งที่เขาทำกับนาง แต่ตอนนี้ มันดูเหมือนนางจะไม่มีโอกาสเช่นนั้น ไม่สิ มีโอกาสสูงที่นางอาจจะหลบหนีโศกนาฏกรรมเดิมไม่พ้น!
แม้พฤติกรรมของกู่ฉางเกอจะแปลกไป แต่นิสัยเขาเหมือนเดิม
เยวี่ยหมิงคงรู้สึกว่างเปล่า การย้อนเวลาของนางมีประโยชน์อะไร?ในเมื่อนางหยุดเขาไม่ได้
นางต้องดูสิ่งที่เกิดกับตัวนางซ้ำ?
นางต้องตายในกำมือกู่ฉางเกออีกครั้ง?
นางกำหมัด นึกถึงช่วงที่นางไปเยือนตระกูลกู่ครั้งก่อน เยวี่ยหมิงคงรู้สึกสับสนกับสิ่งที่เกิดตอนนั้น
กู่ฉางเกอคิดอะไรอยู่/
ไม่ช้า เยวี่ยหมิงคงก็สงบ นางเลี่ยงกู่ฉางเกอมานานขนาดนี้ แต่ตอนนี้ นางไม่มีทางเลี่ยงเขาได้
นอกจากนั้น นางยังอดรู้สึกเปรี้ยวใจไม่ได้ขณะมองหยานจี
