[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 104

　พอชั้นตื่นขึ้นมา ก็รู้สึกแปลก ๆ ตรงท้อง

　อะไรกัน? พิษแมงป่องที่กินไปเมื่อวานเรอะ?

　ไม่สิ ไม่ใช่จากข้างใน

　「เปฟุ! เปฟุ!」

　….หืม นี่มันเสียงบอลแรบบิทนี่

　ฟังจากน้ำเสียงเหมือนขอให้ชั้นช่วย

　โดนมอนสเตอร์ตัวอื่นโจมตีงี่นเรอะ?

　อยู่ไหนกันล่ะ?

　ได้ยินเสียงแต่ไม่เห็นตัวเลย

　ชั้นจับสัมผัสจาก [สัมผัสตรวจจับ]

　…ข้างล่าง?

　พอชั้นลุกขึ้น บอลแรบบิทก็คลานออกมาจากกองทรายข้างใต้ตัวชั้น

　บอลแรบบิทสูดเอาอากาศเข้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนจะหันมาจ้องชั้น

　……ดูเหมือนว่าระหว่างนอน ชั้นจะเผลอพลิกตัวไปทับมันเข้า

　ทะ โทษที ขอโทษจริง ๆ

　แต่เพราะงั้นแกถึงปลอดภัยนะ เพราะงั้นถือว่าหักล้างกันไปเถอะ

　บอลแรบบิทยังคงจ้องช้้นแบบไม่วางตา จนกระทั่งชั้นเอาต้นกระบองเพชรให้มันกิน สีหน้าก็กลับมาเป็นปกติ

　แกนี้ เลี้ยงง่ายจริงนะ

　ในหัวมีแต่เรื่องกินรึไง?

　หลังจากกินมื้อเช้าเสร็จ ชั้นเอาบอลแรบบิทขึ้นไปวางบนหัว แล้วเริ่มออกเดินทางต่อ

　ตอนนี้เป้าหมายที่ตั้งไว้คือเพิ่มเลเวลของบอลแรบบิท แล้วก็อยากกินเนื้อด้วย

　ล่ามอนสเตอร์ประเภทสัตว์ แล้วก็เพิ่มเลเวลเจ้านี่ไปด้วยเลย

　ถ้าเป็นตัวที่อยู่ระดับ D น่าจะพอให้บอลแรบบิทเพิ่มเลเวลเต็มได้ในทีเดียวนะ

　พอเดินไปได้สักพัก ชั้นก็เจอเสือดาวตัวนึงนอนหลับอยู่

　เอ รู้สึกจะเป็นตัวที่หนีตะขาบยักษ์เมื่อก่อนหน้านี้สินะ

　โชคดีที่บังเอิญตื่นเช้ามาเจอเจ้านี่

　มันนอนหลับอยู่ แต่ชั้นมีความรู้สึกว่าถ้าเข้าไปมันจะลืมตาตื่นทันทีเลยล่ะ

　ระยะห่างขนาดนี้…..ใช้ [ตรวจสอบสเตตัส] ได้รึเปล่านะ?

　เลเวลสกิลมันก็เพิ่มขึ้นมาหน่อย ก็คงได้แหละมั้ง ไม่ลองไม่รู้

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : กัลแพนเธอร์

สถานะ : หลับ (ต่ำ)

Lv : 27/48

HP : 123/123

MP : 98/98

พลังโจมตี : 95

พลังป้องกัน : 84

พลังเวท : 99

ความคล่องแคล่ว : 158

ระดับ : D+

สกิลพิเศษ:

[สัญชาตญาณสัตว์ป่า : Lv1] [ตามรอยกลิ่น : Lv2] [ย่องเบา : Lv2]

[สัมผัสตรวจจับ : Lv1] [สัมผัสหายนะ : Lv1]

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานมนตรา : Lv3] [ต้านทานพิษ : Lv1]

สกิลทั่วไป:

[คำราม : Lv2] [กัด : Lv3] [ภาพลวงตา : Lv2]

[บีสต์แทคเกิล : Lv1] [ควิก : Lv3]

สกิลฉายา:

[จิตวิญญาณแมว : Lv3] [นักไล่ล่า : Lv2]

[เจ้าลมกรด : Lv2]

—————————————————————

[เลเวลของสกิลทั่วไป [ตรวจสอบสเตตัส] เพิ่มขึ้นจาก 5 เป็น 6]

　โอ้ ส่องได้ไกลขึ้นอีกนะเนี่ย

　เจ้านี่เป็นสกิลที่ชั้นพึ่งพามากที่สุดแล้ว

　ถ้าไม่มี [กลิ้ง] กับ [ตรวจสอบสเตตัส] นี่ชั้นตายไปไม่รู้กี่ครั้งแล้ว

　……อืม สำหรับบอลแรบบิทแล้ว เจ้านี่อันตรายไปรึเปล่านะ?

　สเตตัสต่างกันเกือบยี่สิบเท่าเลย

　ถ้าโจมตีไม่เข้าเลย ก็ไม่น่าได้ค่าประสการณ์

　เอาเถอะ ร่างกายมันเรียกร้องหาเนื้อ ยังไงแกก็ต้องตายอยู่ดี

　ว่าแต่แกกล้าดีนะที่มาเรียกตัวเองว่า [เจ้าลมกรด]

　จริงอยู่ที่สเตตัสด้านความเร็วชั้นจะด้อยกว่า แต่ถ้า [กลิ้ง] แล้วชั้นไม่แพ้แน่นอน

　เอาเกียรติเป็นเดิมพันเลย

　เอาล่ะ ทีนี้ ชั้นจะเข้าหามันยังไงดี?

　ถ้ามันถือ ถือบอลแรบบิทไปด้วยตามได้ด้วยไม่ทันแน่

　หรือเข้าหาแบบคิดจะฆ่ามันเลย ถ้ารอดค่อยให้บอลแรบบิทสู้ทีหลัง?

　โจมตีโดนสักครั้งก็น่าจะอ่อนแรงลงแล้ว

　แต่ถ้าชั้นเข้าไปใกล้ มันตื่นแน่นอน

　วิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้น่าจะเป็น [กลิ้ง] พุ่งเข้าไปตรง ๆ ดีกว่าค่อย ๆ แอบย่องไป แต่แบบนั้นชั้นก็ต้องทิ้งบอลแรบบิทไว้สักพัก

　อืม ช่วยมุดลงไปซ่อนสักแป๊บนึงได้มั้ย?

　อ๊ะ จริงสิ

　ชั้นเอาบอลแรบบิทใส่ไว้ในปากก็ได้นี่นา

　แบบนี้ก็กลิ้งได้แล้ว

　แถมยังทำให้เวลาออกสำรวจสบายขึ้นด้วย

　ชั้นก้มหัวลง แล้ววางบอลแรบบิทลงบนพื้น

　ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ เพื่อจะเอามันยัดปากไว้ แล้วบอลแรบบิทก็สั่นเหมือนว่าเดาได้

　「เปฟุ! เปฟุ! เปฟุ!」

　หน้ามัน…….หรือต้องบอกว่าทั้งตัว กำลังสั่นไปมาหน้าหลัง ปฏิเสธชั้นอย่างเต็มที่

　นี่แกอ่านความคิดชั้นได้รึยังไง?

　ไม่สิ เหมือนให้ความรู้สึกว่า『กินไปก็ไม่อร่อยหรอกนะ!』มากกว่า

　ไม่เป็นไรหรอกน่า แค่เอาใส่ปากไว้เอง เพื่อความปลอดภัยนะ

　「เปฟุ! เปฟุ!」

　ชั้นยื่นหน้าเข้าไปหาบอลแรบบิทที่ส่งเสียงร้องไม่หยุด

　แล้วก็เอาบอลแรบบิทที่พยายามจะหนีเข้าไปในปาก

　「เปฟุー! เปฟุー!」

　…..จะโดนโกรธเอาทีหลังอีกมั้ยเนี่ย?

　ช่วยไม่ได้นี่นา ถ้าไม่ [กลิ้ง] เข้าไปเดี๋ยวมันก็หนีไปก่อนหรอก

　ชั้นม้วนตัวเข้าเป็นลูกกลมๆ แล้วกลิ้งไปเป็นเส้นตรง

　กัลแพนเธอร์ตื่นขึ้นแทบจะทันที

　แต่กว่ามันจะเริ่มหนี ชั้นก็ถึงสปีดสูงสุดแล้ว

　ภูมิประเทศใหม่ ทั้งเรียบ โล่ง ไม่มีอะไรขวาง ต่างกับป่าบ้านเกิดชั้นอย่างสิ้นเชิง เหมาะสำหรับ [กลิ้ง] สุด ๆ

　ชั้นรู้สึกว่าบอลแรบบิทในปากกำลังอาละวาดอย่างหนัก แต่ช่างมันก่อนละกัน

　จะมาหยุดครึ่ง ๆ กลาง ๆ ไม่ได้

　เจ้าเสือดาววิ่งหนี

　ใช้เวลาเพียงแค่สองวินาทีจากเริ่มวิ่งจนถึงความเร็วสูงสุด

　สมแล้วที่กล้ามานอนในที่โล่งแจ้งแบบนี้

　ความเร็วระดับนี้ ต่อให้โดนตะขาบยักษ์นั่นไล่ก็คงหนีพ้น

　แต่หนีจากชั้นไม่ได้หรอก!

　ระยะห่างระหว่างชั้นกับกัลแพนเธอร์ลดลงอย่างรวดเร็ว

　คิดว่าจะตามทันทันทีเลยซะอีก แต่เจ้านี่มันดื้อด้านกว่าที่คิด

　แต่แกก็ได้แค่นั้นแหละ

　ชั้นจะจับแกได้เมื่อไหร่ก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น

　[เจ้าลมกรด] อะไรกัน

　บอลแรบบิทยังคงดิ้นไปมาอยู่ในปากชั้น

　อยู่นิ่ง ๆ หน่อยสิ เดี๋ยวก็เผลอกลืนลงไปหรอก