[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 193

　「ก่าา!」

　อะไรของเจ้านี่ แล้วทำไมถึงมาขู่ชั้นงี้?

　ชั้นยกขาหน้าขึ้นมาแล้วจับอีกตัวไว้ให้ห่าง ๆ

　อย่างน้อยก็ยังดีที่คุมร่างตัวเองได้ล่ะนะ

　วิวัฒนาการเสร็จก็โดนอีกหัวจ้องจะกินหัวเฉย

　「ก่า! ก่า! ก่าาา!」

　เลิกร้องอัดหูได้แล้ว!

　ทั้งรำคาญททั้งน่ากลัวเลย!

　ถ้าไม่กัดกันแล้วชั้นถึงจะปล่อย!

　「ก่า….」

　ไม่รู้ว่าชั้นส่งความคิดไปถึงได้รึเปล่า แต่อีกหัวนึงก็สงบลงแล้ว

　โล่งไปที

　แล้วชั้นก็ปล่อยมือ

　「ก่าาา!」

　ทันทีที่ปล่อยก็เข้ามากัดอีกรอบทันที

　อะไรนักหนาฟะ

　สุดท้ายชั้นก็ใช้ขาหน้าจับกดไว้อีกครั้ง

　ตอนนี้ก็จับไว้แบบนี้ก่อนแล้วกัน

　หรือไม่ก็จับไว้ตลอดไปเลย ปล่อยแล้วอันตราย

　โธ่เว้ย นี่เลือกมาผิดงั้นเหรอเนี่ย?

　ชั้นนึกภาพ [เสียงจากพระเจ้า] นั่งดูชั้นแล้วหลุดหัวเราะออกมาแล้วหงุดหงิดชะมัด

　อย่างน้อย ๆ ตราบเท่าที่จับมันไว้กับที่ก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง

　ต่อไปก็ไปบอกบอลแรบบิทกับอดอล์ฟว่าชั้นวิวัฒนาการมาได้ไม่มีปัญหา

　ถึงจะรู้มาก่อนหน้าแล้ว แต่การที่จู่ ๆ รูปร่างก็เปลี่ยนไปในพริบตานี่ก็ยังแปลกอยู่ดี

　ชั้นหันกลับไปหาสองคนที่มองชั้นอยู่

　บอลแรบบิทหรีาตามองชั้น แล้วส่ายหัวไปมาเบา ๆ

　「เปฟุ…..」

　เจ้านั่นถอนหายใจออกมา

　ทางนี้กำลังเครียดอยู่นะ

　ส่วนอดอล์ฟ กำลังเอื้อมมือไปหยิบดาบขณะที่จ้องมาที่อีกหัวหนึ่ง

　ดะ เดี๋ยว! อย่าเพิ่งตัดทิ้ง!

　เห็นงี้แต่เจ้านี่ก็เป็นเด็กดีนะ!

　ถึงจะแย่ยังไงก็เปลี่ยนแปลงได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ!?

　ถึงจะบอกว่าให้ตัดเนื้อร้ายทิ้งไปก็เถอะ แต่นี่ก็เป็นหัวของชั้นอยู่ดี

　ไม่รู้ทำไมแต่ชั้นรู้สึกว่าไม่อยากให้ตัดออกเอามาก ๆ

　「กรร….」

　บางทีมันรู้ตัวว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อจะถูกตัดทิ้ง อีกหัวถึงได้ลดแรงลง

　หืม? ปล่อยมือได้แล้วเหรอ?

　ชั้นค่อยๆปล่อยมือออกจากอีกหัว พร้อมกับจับตาดูท่าทีไปด้วย

　ชั้นกับอีกหัวจ้องหน้ากันสองสามวิ ก่อนที่อีกฝั่งจะหันหน้าไป

　งานนี้เหนื่อยแหง…..

　รู้สึกเหมือนต้องไปนั่งกับที่ไม่ชอบหลังย้ายที่นั่งเลย

　เหมือนต้องไปอยู่แชร์ห้องกับคนอื่น ต่างกันแต่อันนี้แชร์ตัว

　ชั้นทำอะไรแบบ [โทรจิต] ไม่ได้รึไงนะ?

　ทวินเฮดเองก็เหมือนว่าจะคุยกันได้ แต่รู้สึกเหมือนกันเล่นกันมากกว่า

　นี่ ได้ยินหรือเปล่า?

　「………」

　โดนเมินสนิท

　จะทำยังไงกับคู่หูใหม่ดีล่ะเนี่ย…..

　เทียบกับตัวอื่นแล้วแกดูด้อยกว่านะ

　「แกไม่เป็นอะไรสินะ? ถ้าเข้าใจที่ข้าพูดก็ช่วยส่งเสียงตอบกลับมาด้วย」

　อดอล์ฟพูดขึ้นขณะที่เอื้อมมือไปหาดาบ

　「กรร….」

　ชั้นนึกว่าเสียงของชั้นจะสูงกว่านี้ซะอีก แต่เหมือนว่านั่นจะเป็นของอีกหัวนึงเท่านั้น

　แต่ก็ยังสูงกว่ามังกรโรคภัยอยู่ดี

　「……อีกหัวนึงนั่น แกควบคุมไม่ได้รึ?」

　「กรร…..」

　อือ แย่หน่อยแต่ก็ใช่

　ชั้นพยักหน้าไป

　「งะ งั้นรึ….」

　หลังจากลังเลเล็กน้อย อดอล์ฟก็ปล่อยมือจากดาบ

　ส่วนบอลแรบบิทมองมาด้วยตาปลาตาย

　….อะ เอาน่า ตอนนี้คิดเรื่องที่จะทำต่อไปดีกว่า

　สเตตัสตอนนี้ทำอะไรไม่ได้แน่ ๆ

　การฟื้นฟูแล้วก็ HP กับ MP เพิ่มขึ้นก็จริง แต่พลังป้องกันมีไม่มาก

　ไปก็โดนผู้กล้าขยี้อยู่ดี

　หัวเพิ่มแต่ไม่มีความร่วมมือกันสักนิด มีแต่จะถ่วงแข้งถ่วงขาเปล่า ๆ

　ถ้ามันมาขวางระหว่างสู้กับผู้กล้า คงต้องคิดเรื่องตัดทิ้งจริง ๆ จัง ๆ ซะแล้ว

　ชั้นต้องกลับไปที่รังมดอีกครั้งนึง

　ถึงจะไม่ดีต่อพวกมดแดง แต่ชั้นต้องใช้ค่าประสบการณ์จากเจ้าของรังนั้น

　ดูจากวิธีต่อสู้ของพวกมัน ยังไงก็ต้องมีหัวหน้าแน่ ๆ

　เป็นมดก็ต้องมีมดราชินีอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ

　ค่าประสบการณ์ต้องสูงกว่าแน่นอน

　ถึงพลังโจมตีจะลดลงแต่ความทนทานเพิ่มขึ้นมาก อย่างน้อยก็คงพอสู้อย่างสูสีได้อยู่

　ถ้าเลเวลเพิ่ม ไม่นานก็ได้สเตตัสเดิมคืนแล้ว

　ยังไงก็เป็นระดับ A นี่นะ คาดหวังได้อยู่แล้ว

　แต่ถ้าจะเข้าไปในรังมด สกิล [แสง] ของบอลแรบบิทก็สำคัญ

　วันนี้ชั้นไปล่าอสูรนิดหน่อยแล้วให้บอลแรบบิทกับอดอล์ฟพักผ่อนก่อนก็แล้วกัน

　ถ้าพรุ่งนี้ปราบราชีนีมดแล้วเพิ่มเลเวลได้ก็ไปฮาเรเนเลย

　ชั้นเองก็อยากให้อดอล์ฟไปช่วยด้วยอยู่หรอก….แต่แขนถนัดเขาก็เป็นแบบนั้นไปซะแล้ว

　ถ้าไม่ได้ช่วยไว้ ตอนนั้นคงโดนมดรุมตายไปแล้ว

　ดูเหมือนว่ายังสามารถจับถือของได้อยู่ แค่ไม่มีแรงมากนัก

　ขนาดชั้นเองที่ไม่เคยใช้ดาบยังรู้เลยว่าเป็นแผลสาหัสกับนักดาบ

　…..ชั้นกลายเป็นมังกรที่เชี่ยวชาญการฟื้นฟู ถ้ามีสกิลที่รักษาแขนให้อดอล์ฟได้ก็ดีสิ

　คงต้องให้รออยู่ข้างนอกตอนที่ชั้นเข้าไปล่ะนะ

　ถึงจะใช้อีกแขนเหวี่ยงแขนได้ก็จริง….แต่คงสู้แบบระดับเก่าไม่ไหว

　ถามตรง ๆ ไปเลยน่าจะดีกว่า

　ถ้าเจ้าตัวคิดว่าไม่ไหวก็คงจะถอยไปเอง

　「กรร….」

　「เปฟุ….」

　『ต่อไป จะเอายังไง…?』

　อดอล์ฟก้มหน้าลงมองแขนขวาของเขา แล้วส่ายหน้าไปมาช้าๆ

　「โทษทีนะ….แต่ข้าคงไม่มีกำลังมากพอ ถ้าแกอยากให้ข้าไปด้วยข้าก็จะไป แต่ถ้าอย่างนั้น ถึงเวลาคับขันก็ทิ้งข้าไว้เลยไม่ต้องลังเล」

　….ไม่ไหวสินะ?

　งั้นก็ให้อดอล์ฟรออยู่ข้างนอกนี่ล่ะ

　ถึงจะมีโอกาสโดนอสูรตัวอื่นโจมตี แต่ต่อให้เป็นอดอล์ฟในตอนนี้ก็น่าจะไล่กลับไปได้อยู่

　ตอนนี้ เอาเป็นว่าชั้นจะไปล่าคนเดียวเพื่อดูความเปลี่ยนแปลงสักหน่อยแล้วกัน