ตอนที่ 511
โลหะผสม
“แบบนี้แอบรู้สึกผิดกับเจ้านายนิดหน่อยนะ”จูล่งว่าพลางเก็บถุงเงินที่มีเหรียญทองกว่า 300 เหรียญลงในมิติส่วนตัวช้าๆ การช่วยงานรูบี้คราวนี้ได้เงินดีมากทีเดียว รวมกับที่จูล่งขายแร่โลหะก่อนหน้านี้ทำให้จูล่งได้เงินมามากกว่า 800 เหรียญทองแล้วในวันเดียว เทียบกับยี่เจินที่ต้องเข้าไปขอกู้เงินทุนมาเพื่อขายเกลือแล้วการมีความสามารถนี่มันสะดวกสบายในการหาเงินจริงๆ
“ว่าแต่เจ้าเถอะ จะทำการค้าไปถึงไหนงั้นเหรอ”รูบี้ถามพลางพาจูล่งและสาวๆเข้ามาทานอาหารในปราสาทเจ้าเมืองโดยมีตัวเจ้าเมืองและครอบครัวให้การต้อนรับอย่างดี
“ข้าอยากจะหาเงินได้พอๆกับท่านพ่อก่อนขอรับ”จูล่งตอบพลางยิ้มออกมา แต่รูบี้พอได้ยินเช่นนั้นกลับทำสีหน้าลำบากใจออกมาทันที
เท่ากับไป๋จูเหวินงั้นหรือ แบบนั้นต้องขายของกี่ชาติกันถึงจะทำได้ นั่นมันระดับนายทุนที่อยู่เบื้องหลังรูบี้อีกทีเลยเชียวนะ เป็นแหล่งกำลังขับเคลื่อนหลายๆอาณาจักรเชียวนะ
“หรือไม่ก็ครบกำหนดคลอดขอรับ”จูล่งว่าพลางยิ้มซื่อๆออกมา แม้มันจะอยากค้าขายต่ออีกหน่อย แต่อีกราวๆ 7 เดือนพี่สาวของมันจะคลอดลูกแล้ว ตัวมันก็คงต้องกลับไปทำตามที่รับปากกับพี่สาวเอาไว้เช่นกัน
“อยะ อย่างนั้นหรือ นั่นสินะไป๋หลินเองก็ใกล้จะมีลูกแล้วสินะ”รูบี้ถอนหายใจอย่างโล่งอก อย่างน้อยก็มีเวลากำหนดไม่อย่างนั้นกว่าจูล่งจะหาเงินได้เยอะขนาดนั้นโดยไม่พึ่งพาของจากเขตอสูรละก็มันคงไม่ได้กลับบ้านเป็นสิบๆปีแน่ๆ
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ต้องอยู่ที่ไชน์อีกหลายเดือนเลยสินะ เอานี่ไปสิ”เพิร์ลพูดจบก็นำเข็มกลัดชิ้นหนึ่งออกมา มันคือเข็มกลัดที่เป็นสัญลักษณ์ของตระกูลโรซารี่ ตระกูลของเพิร์ลที่ยามนี้เป็นขุนนางใหญ่ของอาณาจักรไชน์อย่างไม่ต้องสงสัย แม้แต่ราชวงศ์เองก็ต้องเกรงใจหากเพิร์ลร้องขออะไร เพราะเพิร์ลและไป๋จูเหวินสหายของเพิร์ลได้ช่วยอาณาจักรไชน์เอาไว้หลายต่อหลายครั้งนั่นเอง
“ขอบคุณขอรับ”จูล่งตอบรับพลางนำเข็มกลัดใส่เข้าไปในมิติของมันทันที
“ไม่ใช่ เจ้าต้องติดมันไว้ที่ปก…..”เพิร์ลเห็นจูล่งเอาเข็มกลัดเก็บเข้ามิติส่วนตัวก็รีบอธิบายให้หลายชายเข้าใจว่าเข็มกลัดที่มันมอบให้นั้นคือตราเพื่อแสดงว่าจูล่งเห็นคนของตระกูลโรซารี่ ไม่ว่าไปที่ไหนก็ต้องไปรับความเกรงใจ และสามารถเข้าออกเมืองทั้งหมดของอาณาจักรไชน์ได้อย่างอิสระ แต่ก่อนจะอธิบายรูบี้ก็หยิกเอวของเพิร์ลเอาไว้ก่อน
“อะไรหรือขอรับ”จูล่งถามพลางกะพริบตาปริบๆมองมาทางเพิร์ลที่อยู่ดีๆก็หยุดพูดไป
“มะ ไม่มีอะไรหรอกเจ้าเก็บเอาไว้ดีๆก็พอ”เพิร์ลว่าพลางกระแอมกระไอออกมานิดหน่อย ดูเหมือนรูบี้จะอยากให้จูล่งได้ค้าขายตามแบบธรรมดาก็พอ ขืนเอาตราตระกูลโรซารี่ติดที่อกไปไหนมาไหนจะไปเหมือนพ่อค้าธรรมดาได้อย่างไร
.
.
“จริงสิ ท่านน้า…..”หลังจากเก็บเข็มกลัดเรียบร้อยแล้ว จูล่งพูดพลางมองไปทางรูบี้ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับตนเองพอดี
“ท่านน้าพอจะสร้างสิ่งประดิษฐ์ที่สามารถรักษาความเย็นได้หรือไม่ขอรับ”จูล่งถามพลางแสดงสีหน้าครุ่นคิดออกมา
“แบบตู้เย็นนะเหรอ”รูบี้ถามออกมาด้วยท่าทีงุนงง หลานชายของนางต้องการจะทำอะไรกันถึงถามเช่นนั้น
“ขอรับ แต่ข้าอยากได้ขนาดใหญ่กว่าตู้เย็น แล้วก็สามารถติดตั้งบนรถม้าได้ขอรับ”จูล่งตอบพลางเล่าเรื่องการขนส่งปลาให้รูบี้ฟัง ก่อนหน้านี้เกว็นไปเจอเรื่องการขนส่งปลาไปขายที่เขตอื่น ตัวอาณาจักรไชน์นั้นไม่มีการขนส่งด้วยอสูรเหมือนอาณาจักรไป๋ ทำให้การส่งอาหารทะเลไปยังพื้นที่อื่นๆเป็นเรื่องยาก และอย่างที่ยี่เจินบอก การขนปลาด้วยรถไฟก็ต้องใช้วิธีใส่น้ำลงไปในถังแล้วใส่ปลาลงไป แบบนั้นทำให้น้ำหนักมากและโอกาสที่ปลาจะตายก็สูง จูล่งเลยสงสัยว่าไหนๆปลาก็จะตายอยู่แล้ว ก็เอาปลาที่พึ่งตายแช่แข็งแล้วส่งไปทั้งๆแบบนั้นเลยไม่ได้หรือ
“เจ้าจะขนปลาที่ตายแล้วไปส่งที่ต่างๆในสภาพแช่แข็งงั้นเหรอ”รูบี้ว่าพลางสร้างภาพในหัวตาม ห้องเย็นเช่นนี้สามารถสร้างได้ไม่ยาก แค่ทำเหมือนตู้เย็นที่มีขนาดใหญ่ขึ้นหน่อยเท่านั้น จะมีปัญหาก็คือเรื่องระบบไฟฟ้าที่ต้องใช้พลังงานอื่นเข้ามาแทน
“เรื่องนั้นทำได้อยู่แล้ว”รูบี้ว่าพลางนำกระดาษออกมาเขียนแบบแปลนคร่าวๆให้จูล่งดู ทำเอาโต๊ะอาหารกลายเป็นโต๊ะทดลองในพริบตา
“แบบนี้ไม่ได้หรอก มันหนักเกินไป”ไดแอนว่าพลางชี้ไปที่โครงของตู้เย็น หากใช้โลหะนอกจากจะหนักแล้วยามเจอความเย็นยังเสียหายได้ง่าย ทั้งโอกาสที่เหล็กจะแตกร้าวและสนิมที่จะเกิดอีก หากจะส่งปลาหรือของสดด้วยรถเช่นนี้คงใช้งานได้ไม่ถึง 3 เดือนด้วยซ้ำ
“ถ้างั้นเราก็ต้องใช้อย่างอื่นแทนโลหะสินะ แต่แร่ที่ทนความเย็นได้มันแพงนี่สิ”รูบี้ว่าพลางนำแร่ชิ้นหนึ่งออกมาวางบนโต๊ะ หากเป็นไป๋จูเหวินคงสั่งให้สร้างรถม้าจากแร่ชนิดนี้ไปแล้ว เพราะมันสามารถหาแร่แบบนี้ได้ไม่ยาก แต่จูล่งตอนนี้มีทุนแค่ 800 เหรียญทองเท่านั้น หากจะใช้แร่แบบนี้โดยไม่ไปขอจากพวกท่านน้าก็คงเป็นไปไม่ได้
“ไม่ได้หรอกท่านแม่ ถึงจะใช้แร่นั้นมาทำก็มีโอกาสที่จะเกิดสนิมอยู่ดี”ไดแอนท้วงพลางเสนอทางแก้ไขกับรูบี้อย่างจริงจัง ทำเอาเพิร์ลได้แต่ถอยออกมาเท่านั้น ดูเหมือนไดแอนจะเหมือนรูบี้จนน่าตกใจเลยทีเดียวโดยเฉพาะเรื่องการทดลองแบบนี้
“งั้นใช้เจ้านี่สิขอรับ”จูล่งว่าพลางนำแผ่นโลหะแผ่นหนึ่งออกมา เพียงแต่แผ่นโลหะนั้นไม่เหมือนโลหะธรรมดาๆ มันเบาและเป็นเงาจนเกือบเหมือนกระจกดูแล้วแปลกตาไม่น้อย
“เจ้านี่คืออะไรกัน”รูบี้ถามพลางมองแผ่นโลหะประหลาดที่จูล่งส่งมาให้ มันบางและงอได้ระดับหนึ่ง ดูแล้วไม่แข็งแรงเท่าไหร่เลย
“ตอนหลอมอาวุธก่อนหน้านี้ ข้าลองผสมโลหะหลายๆอย่างจากอาวุธพวกนั้นดูขอรับ”จูล่งว่าพลางนำแผ่นโลหะวางเอาไว้บนโต๊ะ ระหว่างกำลังนำอาวุธต่างๆมาหลอมเป็นโลหะและทองแดงอยู่นั้น จูล่งกลับพบอาวุธหลายชิ้นที่มีการผสมโลหะหลายๆตัวเข้าด้วยกันจนเกิดความพิเศษบางอย่างทั้งๆที่ไม่ได้ใช้แร่หายาก และนี่คือหนึ่งในส่วนผสมที่จูล่งลองนำมาสมกันดู ด้วยดวงตาสีทองของจูล่งนั้นสามารถบอกได้ว่ามันสามารถทนความเย็นได้ และยังไม่เป็นสนิมง่ายๆอีกต่างหาก
“เจ้าทำออกมาได้ยังไง”รูบี้ถามพลางมองแผ่นโลหะตรงหน้าอย่างประหลาดใจ
“ข้าผสม……”จูล่งว่าพลางเขียนรายละเอียดลงในกระดาษที่รูบี้กางเอาไว้ รายชื่อโลหะที่นำมาผสมนั้นไม่ได้หายากอะไร ด้วยเงิน 50 เหรียญทองก็สามารถหามาได้เป็นจำนวนมากแล้ว
“เจ้าแน่ใจนะว่ามันสามารถทนความเย็นและสนิมได้”รูบี้ถามพลางพลิกเจ้าแผ่นโลหะประหลาดนี้ไปมา
“ขอรับ”จูล่งพยักหน้าขณะเปลี่ยนดวงตาเป็นสีทองเพื่อตรวจสอบอีกที ตัวรูบี้นั้นเห็นดวงตาสีทองของไป๋จูเหวินมาก่อน ทำให้มีความมั่นใจเกี่ยวกับดวงตาคู่นี้อยู่มาก แต่ถึงอย่างนั้นนางก็เป็นนักวิทยาศาสตร์ไม่อาจเชื่ออะไรง่ายๆโดยไม่ทดสอบ
“งั้น น้าจะเอาเจ้านี่ไปทดสอบดูก่อนถ้าเป็นอย่างที่เจ้าว่า น้าจะออกแบบรถที่เจ้าต้องการให้ฟรีๆเลย”รูบี้ว่าพลางยิ้มออกมา การขนส่งด้วยตู้รักษาความเย็นนั้นไม่ใช่แค่เรื่องการส่งปลาหรืออาหารทะเลเท่านั้น ยังเป็นการส่งสินค้าต่างๆได้โดยยังรักษาความสดเอาไว้ได้อีกต่างหาก แต่เดิมนางเคยคิดเอาไว้เหมือนกัน แต่เพราะเจอปัญหาเรื่องวัสดุทำให้ต้องวางเอาไว้ก่อน ไม่นึกว่าจูล่งจะสร้างโลหะแบบนี้ออกมาได้ แถมยังเป็นแค่ของถูกๆอีกต่างหาก บางทีโลหะชนิดนี้อาจจะนำไปใช้กับงานทดลองอื่นๆได้อีกด้วย โดยเฉพาะงานทดลองของพวกชิงจื่อกับจินจื่อที่กำลังประสบปัญหานี้เช่นกัน
“ขอรับ”จูล่งว่าพลางยิ้มออกมา
“แล้วก็เจ้านี่…..”รูบี้ว่าพลางมองไปที่สูตรผสมที่จูล่งพึ่งเขียนลงมาบนกระดาษ ก่อนที่นางจะใช้ดินสอขีดลงไปบนสูตรจนอ่านไม่ออก
“เก็บเอาไว้ในหัวเจ้าให้ดี หากมันสามารถใช้งานได้จริง นี่จะเป็นสินค้าหลักของเจ้าเลย”รูบี้ยิ้มพลางเก็บเอาแผ่นโลหะนั่นเข้าไปในแหวนมิติ
“ขอรับ….”จูล่งกะพริบตาปริบๆด้วยท่าทีประหลาดใจ แค่วิธีทำของพวกนี้ก็สามารถนำมาขายได้แล้วงั้นหรือ เช่นนั้น….
“ท่านน้า จริงๆแล้วข้ายังมีโลหะที่ลองผสมดูอีกหลายอย่างเลยขอรับ ท่านช่วยดูให้ข้าหน่อยได้หรือไม่”จูล่งว่าพลางนำแผ่นโลหะที่มันทดลองผสมดูหลายๆอย่างออกมาให้รูบี้ดู
“นี่เจ้าผสมเอาไว้กี่อย่างกันแน่”รูบี้ถามพลางมองแผ่นโลหะเกือบสิบชนิดที่จูล่งนำออกมา
“มีหลายอย่างเลยขอรับ พอดีเศษแร่ๆที่เหลือจากการหลอมมันมีหลายอย่างขอรับ”จูล่งว่าพลางยิ้มเจื่อนๆออกมา เพราะตอนหลอมอาวุธแยกเอาเหล็กและทองแดงออกมามันจะเหลือเศษแร่อื่นๆอีกจำนวนมาก จูล่งเลยเอามาผสมเล่นดูระหว่างรอให้โลหะที่หลอมเย็นตัวลงก่อนนำมาขายนั่นเอง
“เอาเป็นว่าน้าจะลองทดสอบดูก่อนก็แล้วกัน”รูบี้ว่าพลางนำแผ่นโลหะชนิดต่างๆที่จูล่งผสมเล่นมาเก็บไว้เช่นกัน หากพวกมันมีคุณสมบัติที่น่าสนใจละก็ มันย่อมนำมาขายได้แน่ๆอยู่แล้ว และที่สำคัญก็คือโลหะพวกนี้ผสมเอาจากแร่ที่หาได้ทั่วไปด้วย ไม่จำเป็นต้องใช้แร่หายากแต่อย่างไร บางทีสิ่งที่รูบี้คิดจะสร้างอาจจะเป็นจริงได้ด้วยแร่ที่จูล่งนำมานี้ก็ได้
“จูล่ง เจ้าสนใจจะลงทุนกับผลงานของน้าหรือไม่”รูบี้ถามพลางยิ้มออกมา
“ลงทุนหรือขอรับ”จูล่งถามพลางเลิกคิ้วอย่างสงสัย ตัวมันมีแค่เงินที่ได้มาจากการขายโลหะเท่านั้น เงินจำนวนนี้เป็นเพียงเศษเงินสำหรับรูบี้ไม่ใช่หรือ
“ใช่ หากมีสูตรของเจ้าใช่งานได้ เจ้าก็จะสามารถส่งขายโลหะพวกนี้ป้อนเข้าโรงงานของน้าได้ หรือก็คือน้าอยากให้เจ้าลงทุนสร้างโรงงานผลิตโลหะพวกนี้ขึ้นมา”รูบี้ว่าพลางยิ้มออกมา หากโลหะพวกนี้สามารถใช้งานได้จริง ตัวรูบี้ก็ต้องการโลหะพวกนี้เป็นจำนวนมากเพื่อใช้ในสิ่งประดิษฐ์ของตน ทางเดียวที่จะหามาได้ก็คือการให้จูล่งสร้างมันขึ้นมา แต่นางกลัวว่าจูล่งคนเดียวไม่สามารถสร้างโลหะได้มากเท่าที่ต้องการ สิ่งที่นางอยากให้จูล่งทำก็คือการสร้างโรงหลอมโลหะของตนเองขึ้นมา และส่งออกโลหะที่ใช้สูตรของจูล่งมาขายให้ตนเองเรื่อยๆนั่นเอง
“เอ่อ….แบบนั้นมันต้องใช้เงินมากเลยไม่ใช่หรือขอรับ”จูล่งว่าพลางกลืนน้ำลายลงคอ สิ่งที่รูบี้กำลังคิดจะทำดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่ เงินจำนวน 800 เหรียญทองอาจจะไม่พอก็ได้
“กว่าผลการทดสอบจะออกก็คงใช้เวลาอีกหลายเดือน ช่วงนี้เจ้าก็หาเงินมาให้มากพอก็ได้นี่นา”รูบี้ว่าพลางยิ้มออกมา แต่ถึงจูล่งจะหามาไม่ได้ รูบี้ก็ยินดีจะช่วยออกเงินให้อยู่แล้ว เพราะหากโลหะพวกนี้ใช้ได้ผลจริง คนที่ได้ประโยชน์ที่สุดก็คือจูล่งกับตัวนางเองอยู่แล้ว
