ตอนที่ 525
ค่าเดินทาง
“พอมาเจอของจริงแล้วดูยากเหมือนกันนะเจ้าคะ”เสี่ยวปิงอสูรของผิงกั่วที่ยังอยู่ในร่างตุ๊กตาหิมะขนาดเล็กพูดพลางมองแผ่นที่ที่ผิงกั่วกางออกมาดูได้พักใหญ่แล้ว นางได้แผนที่นี้มาจากไป๋หลินเมื่อหลายปีก่อนก็เลยใช้แผนที่นี้ในการเดินทาง แต่พอออกมาข้างนอกจริงๆ การเดินทางไปแต่ละเมืองนั้นไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เกรงว่าเด็กที่เคยออกจากบ้านมาแค่ครั้งเดียวเท่านั้นอย่างผิงกั่วจะไม่มีความสามารถด้านการค้นหาเส้นทางเสียเท่าไหร่
“ท่านน้าๆ อาณาจักรไป๋ไปทางไหนหรือเจ้าคะ”ผิงกั่วถามพลางเดินไปหาหญิงวัยกลางคนผู้หนึ่งที่นั่งขายของอยู่ข้างทาง
“อาณาจักรไป๋งั้นหรือ”หญิงวัยกลางคนกะพริบตาปริบๆเพราะอาณาจักรไป๋กับเมืองที่ผิงกั่วอยู่นั้นห่างกันมาก การจะเดินทางไปอาณาจักรไป๋เกรงว่าจะต้องใช้เวลาหลายเดือนเลยกว่าจะไปถึง เด็กตัวแค่นี้จะไปอาณาจักรไป๋ทำไมกัน
“เจ้าค่ะ ข้ามีคนที่อยากจะพบอยู่”ผิงกั่วยิ้มออกมาด้วยใบหน้าน่ารักน่าชังทำให้หญิงวัยกลางคนตรงหน้าอดอมยิ้มไม่ได้
“อาณาจักรไป๋อยู่ห่างจากที่นี่มาก เจ้าจะเดินทางไปคนเดียวไหวหรือ ระหว่างทางมีทั้งอสูรและพวกโจรด้วยนะ”หญิงวัยกลางคนถามด้วยท่าทีเป็นห่วง นางไม่อาจคิดว่าสาวน้อยตัวเล็กเช่นนี้จะเดินทางไปอาณาจักรไป๋คนเดียวไหวหรอก
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกเจ้าค่ะ ข้าเองก็เป็นผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณนะเจ้าคะ”ผิงกั่วตอบด้วยท่าทีมั่นใจมาก ทำให้หญิงวัยกลางคนหัวเราะออกมาเพราะท่าทีของนางเหมือนหลานสาวที่กำลังอวดตัวเองว่าเก่งเรื่องนั้นเรื่องนี้ไม่มีผิด น่าเสียดายที่หญิงวัยกลางคนตรงหน้าไม่มีสัมผัสพลังวิญญาณไม่อย่างนั้นคงสัมผัสพลังของผิงกั่วได้แล้วแท้ๆ
“ถึงเจ้าจะเดินทางไปได้ก็เถอะ แต่ถ้าอยากไปอาณาจักรไป๋ไวๆก็ต้องขึ้นรถไฟไป เจ้ามีเงินงั้นหรือ”หญิงวัยกลางคนถามด้วยท่าทีสงสัย การเดินทางไปอาณาจักรไป๋ที่ไวที่สุดของคนธรรมดาก็คือการขึ้นรถไฟไป เพียงเดินทางไปที่เมืองสักเมืองที่มีสถานีรถไฟอยู่ก็สามารถเดินทางเข้าอาณาจักรไป๋ได้ง่ายๆแล้ว
“ข้าไม่มีเงินหรอก แต่ข้ามีของที่น่าจะแลกกับเงินได้นะ”ผิงกั่วว่าพลางนำผลึกสีฟ้าออกมาจากมิติส่วนตัวของตนเอง มันคือแร่ที่หาได้จากในเขตอสูรผลึกฟ้า และมารดาของนางก็ไม่คิดจะหวงของพวกนี้กับนางเสียด้วย ทำให้ในมิติส่วนตัวของผิงกั่วนั้นมีของแปลกประหลาดพิสดารแทบไม่ต่างจากพวกคนตระกูลไป๋เลย
“เจ้านี่มันอะไรกัน ขายได้ด้วยงั้นหรือ”หญิงวัยกลางคนขมวดคิ้วด้วยท่าทีงุนงง น่าเสียดายคนขายของข้างทางอย่างนางกลับไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ผิงกั่วนำออกมาคืออะไร ในสายตาผู้ไม่รู้ผลึกฟ้าที่เต็มไปด้วยพลังธาตุน้ำแข็งนี้กลับเป็นเพียงหินคริสทัลที่ราคาค่างวดไม่แพงเท่าไหร่ไปเสียอย่างนั้น
“ข้าออกจะชอบมันแท้ๆ ขายไม่ได้หรอกหรือ”ผิงกั่วทำหน้ามุ่ยออกมาเพราะคิดว่าเจ้านี่จะขายได้ราคาเสียอีก นางหรืออุตส่าห์เก็บมาตั้งเยอะเพราะเห็นพวกพี่ๆอสูรหิมะชอบเก็บมันเอาไว้แท้ๆ
“ถ้าเจ้าอยากจะไปอาณาจักรไป๋จริงๆก็ต้องเตรียมตัวให้มากกว่านี้นะ ข้าได้ยินว่าในอาณาจักรไป๋ต้องใช้เงินเยอะมากทีเดียวถึงจะอยู่รอดได้”หญิงวัยกลางคนว่าพลางส่ายหน้าช้าๆ อาณาจักรไป๋สำหรับพวกนางแล้วเหมือนเมืองของเหล่าคนรวยไม่มีผิด พวกนั้นใช้กันแต่ของชั้นดีมีราคา แถมยังมีเทคโนโลยีใหม่ๆออกมามากมายอีกต่างหาก ของที่มาจากอาณาจักรไป๋แต่ละชิ้นนั้นก็ราคาแพงมากจนพวกนางเหล่าพ่อค้าแม่ค้าข้างถนนไม่มีบุญวาสนาจะแตะเลยด้วยซ้ำ
“ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ ข้าแค่จะไปหาคนรู้จักเท่านั้นไม่ได้จะไปอยู่ที่นั่นเลยเสียหน่อย”ผิงกั่วว่าพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีใสซื่อ ไม่ได้เก็บเอาเรื่องที่หญิงวัยกลางคนเตือนมาใส่ใจเลยแม้แต่น้อย
.
.
“……..”ขณะที่ผิงกั่วกำลังคุยกับน้าคนขายของอยู่นั้น ที่ด้านข้างของนากกลับปรากฏสายตาคู่หนึ่งจดจ้องมาที่นางและของในมือของนางอย่างจริงจัง แม้หญิงวัยกลางคนตรงหน้าผิงกั่วจะไม่ทราบว่าผลึกสีฟ้านั่นมีค่ามากแค่ไหน แต่ผู้ที่จ้องมองผลึกสีฟ้านั่นไม่วางตากลับรู้คุณค่าของมันดี
“แม่หนู”ระหว่างที่กำลังมองผิงกั่วจากไกลๆอยู่และกำลังตัดสินใจว่าจะทำอะไรต่อ ที่ด้านข้างของผิงกั่วกลับปรากฏร่างของชายหนุ่ม 3 คนที่พึ่งเดินเข้ามาหาผิงกั่วเสียอย่างนั้น ทำเอาผู้มองอยู่ห่างๆมาแต่แรกเห็นว่ามีเรื่องผิดปกติเสียแล้ว
“หินในมือนั่นเจ้าขายหรือไม่”ชายที่เข้าไปล้อมผิงกั่วเอาไว้ถามพลางมองไปทางเด็กหญิงด้วยท่าทียิ้มแย้มแปลกๆ ท่าทางมันจะเห็นว่าเด็กคนนั้นไม่รู้ราคาก็เลยจะไปขอซื้อในราคาถูกกระมัง
“ไม่ขายเจ้าค่ะ”ผิงกั่วตอบออกมาด้วยท่าทีงงๆ แน่นอนว่าผิงกั่วไม่รู้หรอกว่าเจ้าผลึกสีฟ้านี้ขายได้หรือไม่ แต่ทันทีที่ชายพวกนั้นเข้ามาถามเสี่ยวปิงที่อยู่บนไหล่ของผิงกั่วก็ร้องเตือนว่าอย่าขายทันที
“อย่าพูดอย่างนั้นสิ พวกเราให้ราคาดีนะ”ชายหนุ่มพวกนั้นพูดพลางนำถุงเงินออกมาเสนอ ท่าทางเจ้าพวกนั้นจะทราบว่าผลึกสีฟ้านั่นคืออะไร และท่าทางจะมีเป้าหมายเดียวกับผู้ที่ยืนมองอยู่ห่างๆด้วย
“สัก 10 เหรียญทองเป็นไง”ชายอีกคนพูดพลางนำเหรียญทอง 10 เหรียญออกมา แต่เมื่อได้ยินราคาผู้เฝ้ามองอยู่ห่างๆกลับสบถออกมาในใจว่าช่างน่าเกลียดจริงๆ ผลึกฟ้านั่นต่อให้ใช้เงินสักล้านเหรียญทองก็ซื้อมาไม่ได้หรอกนะ
“ข้าขายไม่ได้จริงๆเจ้าค่ะ”ผิงกั่วว่าพลางเก็บเอาผลึกสีฟ้านั่นเข้าไปในมิติของตนเอง
“แม่หนู อย่าทำแบบนี้เลย พวกเราเดินทางมาตั้งไกลเพื่อหาสิ่งนั้น ส่งมันมาให้พวกเราเถอะ”ชายคนหนึ่งเหมือนจะไม่ยอมง่ายๆ มันเรียกเอากระบี่ออกมาถือไว้ในมือทันทีเหมือนจะเริ่มข่มขู่อีกฝ่าย แน่นอนว่าพวกมันสัมผัสพลังระดับเทียนเซียนของผิงกั่วได้ แต่พวกมันก็อยู่ระดับเทียนเซียนเช่นกัน แถมยังสูงกว่าผิงกั่วกันทั้ง 3 คนด้วย
“ถ้าไม่ส่งมาให้ดีๆ พวกเราก็ต้องใช้กำลังกันนิดหน่อยนะแม่หนู”ชายอีกคนว่าพลางนำดาบเล่มใหญ่ออกมาถือเช่นกัน เมื่อเห็นเช่นนั้นผู้ที่เฝ้ามองดูอยู่ห่างๆก็มีท่าทีจะเข้าไปช่วยทันที
“แบบนี้ข้าตอบโต้ได้สินะพี่เสี่ยวปิง”ผิงกั่วถามพลางมองไปที่ชายทั้ง 3 คนที่ยืนอยู่รอบๆ นางดูไม่ค่อยหวาดกลัวเท่าไหร่เลย อาจจะเพราะสู้กับพวกอสูรในเขตอสูรมาจนชินก็ได้ ท่าทีข่มขู่ของคนพวกนี้เลยไม่ได้ทำให้ผิงกั่วรู้สึกกลัวแม่แต่น้อย
“เอาเลย เจ้าพวกนี้หาเรื่องเองนี่นา”เสี่ยวปิงว่าพลางกระโดดลงจากบ่าของผิงกั่ว เสี่ยวปิงเป็นอสูรระดับบรรพกาลขั้นที่ 1 สามารถจัดการพวกนี้ได้ไม่ยาก แต่ถึงอย่างนั้นเจ้าพวกนี้ก็ไม่น่าจะต้องถึงมือนางหรอก
“จับนางเอาไว้”ชายคนหนึ่งในสามคนพูดพลางตรงเข้าไปหมายจะจับตัวผิงกั่วเอาไว้ทันที แม้จะเห็นนางเป็นแค่เด็กพวกมันก็สัมผัสพลังของผิงกั่วได้ พวกมันจึงไม่คิดประมาทแต่อย่างไร เพียงแต่…..
“อากกก”เสียงร้องของชายคนหนึ่งดังขึ้นเสียก่อน แถมคนที่โจมตีก็ไม่ใช่ทั้งผิงกั่วทั้งเสี่ยวปิงแต่อย่างไร ผู้ที่เข้ามาโจมตีชาย 1 ใน 3 นั้นกลับเป็นหญิงสาวผู้เฝ้าดูอยู่ก่อนหน้านี้ต่างหาก นางเองก็มีเป้าหมายเดียวกันกับเจ้าพวกนี้ แต่นางรับไม่ได้หรอกที่จะชิงเอาของจากเด็กสาวที่พบระหว่างทาง
“เจ้า……”ชายอีกคนกำลังจะหันไปตอบโต้ แต่ก็สัมผัสพลังของหญิงสาวคนนั้นได้เสียก่อน พลังของนางนั้นถึงกับอยู่ระดับเจ้าสวรรค์ขั้นที่ 1 น่ากลัววว่าพวกมันจะไม่อาจตอบโต้นางได้แน่ๆ
“หนะ หนี่กันเถอะ”ชายคนนั้นว่าพลางหันไปหาคนที่เข้าไปโจมตีผิงกั่วก่อนหน้านี้ แต่เมื่อมองไปทางชายคนนั้นกลับพบว่ายามนี้ร่างของชายคนนั้นโดนแช่แข็งไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วเสียอย่างนั้น ทำให้ตอนนี้ชายหนุ่มที่มากัน 3 คนเหลือเพียงคนเดียวเท่านั้น
“ท่าทางข้าจะสอดมือเข้ามาโดยไม่จำเป็นสินะ”หญิงสาวคนที่เข้ามาช่วยพูดพลางมองไปยังร่างของชายหนุ่มที่โดนแช่แข็งแทบจะทันทีที่เข้าไปเตะตัวผิงกั่วเข้า นางแม้จะมีพลังระดับเทียนเซียนขั้นที่ 1 แต่เพราะอยู่ท่ามกลางอสูรธาตุน้ำแข็งและใช้ชีวิตอยู่ในวังน้ำแข็งทำให้พลังธาตุน้ำแข็งของนางแข็งแกร่งมาก ถึงขั้นสามารถแช่แข็งผู้มีพลังเหนือกว่าตนเองได้อย่างไม่ยากเย็นเลยทีเดียว เกรงว่าต่อให้ทั้ง 3 คนนั้นรุมนางเพียงคนเดียวก็คงจัดการแช่แข็งพวกมันเสียทีเดียวได้อย่างไม่ยากเย็นเลย
“ไม่หรอกเจ้าค่ะ ต้องขอบคุณพี่สาวจริงๆที่เข้ามาช่วยข้าเอาไว้”ผิงกั่วว่าพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีไร้เดียงสาราวกับก่อนหน้านี้นางไม่ได้แช่แข็งคนไปเลย
“สาวน้อย เจ้าต้องระวังให้มาก อย่าเอาของแบบนั้นออกมาแสดงในที่สาธารณะง่ายๆสิ”หญิงสาวว่าพลางถอนหายใจออกมา แม้แต่นางที่อยู่ระดับเจ้าสวรรค์ยังมีเป้าหมายที่ผลึกฟ้าก้อนนั้น ตัวนางเองยังไม่มั่นใจเลยว่าจะต้องเอาชีวิตไปทิ้งในเขตอสูรผลึกฟ้าหรือไม่เพื่อจะได้ผลึกสีฟ้าก้อนนั้นมาตามที่หวัง หากไม่ใช่เพราะเจ้า 3 คนนั้นเข้าไปชิงผลึกสีฟ้ามาก่อนตัวนางอาจจะเป็นคนเข้าไปชิงแล้วก็ได้ นับว่าต้องขอบคุณเจ้าสามคนนั้นจริงๆที่ทำให้นางชั่งใจไว้ได้
“สิ่งนี้หรือเจ้าคะ ข้าไม่รู้นี่นาว่ามันมีค่ามากแค่ไหน ข้าเพียงเก็บมันมาได้เท่านั้นเอง”ผิงกั่วตอบด้วยท่าทีซื่อๆ ก็นางเก็บมันมาเฉยๆจริงๆนี่นา แต่เห็นมันสวยดีก็นึกว่ามันคงขายได้ราคาเท่านั้นเอง
“สิ่งนั้นคือผลึกฟ้าเหมันต์ เป็นแร่ธาตุน้ำแข็งที่หาได้ยากมาก มันเป็นสิ่งที่ข้าเองก็อยากได้จนตัวสั่นเชียวล่ะ”หญิงสาวตอบพลางถอนหายใจออกมา แม้แต่ตัวนางเองก็ยังเกือบยับยั้งชั่งใจไม่อยู่ นั่นคือสิ่งที่ยืนยันความมีค่าของผลึกฟ้าเหมันต์ในมือของผิงกั่วได้เป็นอย่างดี
“งั้น ข้าจะให้พี่สาวก็แล้วกัน”ผิงกั่วว่าพลางยื่นผลึกฟ้าเหมันต์ให้กับหญิงสาวตรงหน้าเสียอย่างนั้น
“จะ เจ้าไม่ได้ฟังที่ข้าบอกหรือไงว่าสิ่งนี้มันมีค่าแค่ไหน”หญิงสาวถามพลางเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
“ก็ท่านบอกว่าท่านอยากได้ไม่ใช่หรือเจ้าคะ แถมท่านยังเข้ามาช่วยข้าก่อนหน้านี้ด้วย”ผิงกั่วตอบด้วยท่าทียิ้มๆเช่นเดิม เช่นเดียวกับคนตระกูลไป๋ ในมิติของนางมีของแบบนี้อีกหลายชิ้นเลย
“แต่ จะให้ข้ารับมาเฉยๆไม่ได้หรอก แถมข้าก็ไม่มีเงินพอจะจ่ายให้เจ้าด้วย”หญิงสาวตอบพลางทำสีหน้าลังเลออกมา แต่เดิมนางก็อยากจะซื้อผลึกฟ้าเหมันต์เช่นกัน แต่ราคาในตลาดมันแพงมากทำให้นางต้องเสี่ยงชีวิตเข้าไปหาด้วยตนเองเลยทีเดียว
“งั้น ท่านช่วยพาข้าไปที่อาณาจักรไป๋ได้หรือไม่ ข้าจะใช้สิ่งนี้เป็นค่าจ้าง”ผิงกั่วตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีจริงใจ สำหรับนางแล้วการไปให้ถึงอาณาจักรไป๋นั้นสำคัญกว่ามาก
“…..งั้นก็ได้ เจ้าแน่ใจจริงๆนะการแลกเปลี่ยนเช่นนี้เจ้าเสียเปรียบมากเลยทีเดียว”หญิงสาวถามด้วยท่าทีลังเล แต่นางเองก็อยากได้ผลึกฟ้าเหมันต์นั่นจริงๆ
“เจ้าค่ะ”ผิงกั่วตอบด้วยรอยยิ้มที่แสนจะสดใส ทำให้หญิงสาวได้แต่ถอนหายใจออกมา
“งั้นก็เป็นอันตกลง ข้าจะพาเจ้าไปส่งที่อาณาจักรไป๋ หลังจากนั้นค่อยรับผลึกฟ้าเหมันต์มา สาวน้อยเจ้าชื่ออะไรงั้นหรือ”หญิงสาวถามพลางมองมาทางผิงกั่วด้วยท่าทีสงสัย
“ผิงกั่วเจ้าค่ะ แล้วพี่สาวล่ะ”ผิงกั่วตอบออกไปอย่างรวดเร็วพร้อมถามชื่อของอีกฝ่ายกลับด้วยเช่นกัน
“ข้า…ข้าชื่อหลานฮวา”
