ตอนที่ 11 โย่วโย่วคือแก้วตาดวงใจของเธอ
หลังจากการรักษาพยาบาลฉุกเฉินอยู่หลายครั้งในที่สุดทารกแรกเกิดก็ได้รับการช่วยเหลือจนรอดชีวต แต่ร่างกายเขาอ่อนแอเกินไปและมักจะเจ็บป่วยอยู่เสมอ อีกทั้งยังกำพร้าพ่อตั้งแต่เกิด เพื่อชดเชยสิ่งนี้เธอจึงทุ่มเทให้เขาอย่างสุดกำลัง เธอมอบความรักทั้งหมดที่มีให้กับเขา นี่คือการที่จะทำให้เขาเข้าใจว่าแม้ไม่มีพ่อแต่เขาก็ได้รับความรักมากขึ้นไม่น้อย!
เธอตั้งชื่อเขาว่า “หยุนเทียนโย่ว” ขอขอบคุณพระเจ้าที่อวยพรเขา และหวังว่าเขาจะเติบโตขึ้นอย่างมีสุขภาพดี
เรื่องนี้พ่อของเธอช่วยเก็บเป็นความลับ ตอนนั้นเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อำนวยการโรงพยาบาล ผู้อำนวยการจึงมีส่วนร่วมในการปลอมแปลงเอกสาร ด้วยเหตุนี้มู่หย่าเจ๋อจึงยังไม่รู้ว่าทารกอีกคนรอดชีวิตมาได้ และโย่วโย่วก็สามารถอยู่กับเธอได้ไม่ให้ผู้ชายคนนั้นพรากไป ถ้าผู้ชายคนนั้นรู้ถึงการมีชีวิตอยู่ของโย่วโย่ว นึกไม่ออกเลยว่าการเสียโย่วโย่วไปเธอจะหมดหวังแค่ไหน!
หลังจากให้กำเนิดลูกแล้วเธอก็กลับไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย ต่อมาไม่นานบริษัทของพ่อบุญธรรมเธอก็ไม่สามารถดำรงอยู่ได้และยื่นเรื่องล้มละลายต่อศาลในที่สุด…. ชายคนนั้นทำตามสัญญา หลังจากที่เธอให้กำเนิดลูกให้กับเขาแล้ว เขาก็จ่ายค่าตอบแทนให้เธอสูงกว่าตกลงกันไว้ ซึ่งทำให้รวยได้เช่นกัน
เงินจำนวนนี้ช่วยลดภาระของเธอไปมาก แถมยังช่วยชำระหนี้ของพ่ออีกด้วย
หลังจากที่บริษัทปิดตัวลง หยุนเย่เฉิงทำงานหนักมาตั้งแต่ต้น ด้วยอายุเขาที่มากแล้วซ้ำยังต้องมาเผชิญกับจุดตกต่ำที่สุดในชีวิต จึงทำให้เขาสูญเสียความแข็งแกร่งในชีวิตและไม่กล้าที่จะต่อสู้อีกต่อไปทั้งยังผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า
หลี่ฉิน แม่บุญธรรมของเธอสูญเสียความรุ่งเรืองในชีวิต ยิ่งทำให้เกลียดที่ต้องแต่งงานกับหยุนเย่เฉิงที่ไร้ประโยชน์ เดิมทีเธอเป็นแม่บ้านแต่เนื่องจากข้อจำกัดในชีวิตจึงต้องออกไปทำงาน ซึ่งก่อนหน้านี้เธอมีชีวิตที่สะดวกสบาย
เธอมักจะถูกไล่ออกจากงานและโดนคนในที่ทำงานตำหนิอยู่บ่อยๆ เมื่อกลับมาถึงบ้านจึงระบายความโกรธไปที่หยุนซือซือและลูกชายของเธอ
หยุนน่าน้องสาวบุญธรรมของเธอ มีผลการเรียนระดับปานกลางจึงสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ ทำให้ต้องเข้าเรียนในโรงเรียนสายอาชีพ ด้วยนิสัยใจคอของเธอจึงทำให้เกิดปัญหาอยู่เสมอและมักจะมีพวกอันธพาลมาเคาะประตูหาเรื่อง
หลังจากเรียนจบเธอไม่ได้ทำงาน เธอตั้งมาตรฐานสูงแต่ไม่มีความสามารถพอที่จะหางานทำ วันๆเอาแต่อยู่บ้านเที่ยวเล่นกับพวกอันธพาลที่ไร้ค่า ทุกวันนี้ครอบครัวต้องพึ่งรายได้ที่ไม่ดีของพ่อ ส่วนหยุนน่าก็มักจะทำตัวไม่ดี เที่ยวไนต์คลับบ่อยครั้งและตามมาด้วยปัญหามากมาย
มันเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดในตอนที่เธอต้องให้นมลูกที่เพิ่งคลอด เธอไม่สามารถแม้แต่จะอยู่ไฟได้เพราะเธอเข้าเรียนในสถาบันที่มีชื่อเสียงโดยการข้ามเกรด ภาระงานของเธอหนักมาก เมื่อไหร่ที่ว่างเธอต้องทำงานพาร์ทไทม์เพื่อชำระหนี้ อีกทั้งต้องดูแลโย่วโย่ว ร่างกายของเธอแทบจะพังทลาย
หลังจากเรียนจบ เธอได้งานที่มีค่าตอบแทนสูงจึงทำให้สถานการณ์ทางการเงินของครอบครัวดีขึ้น เมื่อเธอต้องออกไปทำงานขณะที่แม่และน้องสาวบุญธรรมอยู่บ้าน เธอจึงกลัวว่าโย่วโย่วจะถูกปฏิบัติแบบเดียวกับที่เธอเคยโดนมาก่อน
ย้อนกลับไปตอนที่หยุนซือซือพาโย่วโย่วไปบ้านหยุนครั้งแรก สิ่งที่หยุนนาเยาะเย้ย “โย่วโย่ว ลูกไม่มีพ่อ” เธอไม่สามารถลืมมันได้จนถึงตอนนี้ ทันทีที่เธอได้งานจึงพาโย่วโย่วย้ายออกจากบ้านหยุนและไปเช่าบ้านอยู่ข้างนอกอยู่ด้วยกัน
ปกติเวลาไปทำงานเธอจะไปส่งโย่วโย่วที่โรงเรียนอนุบาล เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนโย่วโย่วก็จะรอเธอที่ประตูโรงเรียน
โชคดีที่โย่วโย่วเป็นเด็กฉลาด แม้ว่าเขาจะอายุน้อยแต่ก็เกรงใจเธอมากไม่ค่อยมีความเอาแต่ใจ และตอนนี้เขาสามารถกลับบ้านได้เองโดยที่เธอไม่ต้องมารับ
