ตอนที่ 59 เป็นเขาได้ยังไง?
เขาคือ…นายจ้างมหาเศรษฐีคนนั้นงั้นเหรอ?
เขายังเด็กและหล่อเหลาอย่างน่าอัศจรรย์
“ คุณหยุน ขึ้นรถเถอะค่ะ ”
“ คุณหยุน ขึ้นรถค่ะ ”
“ คุณหยุน! คุณหยุนคะ?! ”
หลี่หลานร้องขอสิ่งนี้อย่างสุภาพสองสามครั้ง แต่หยุนซือซือยืนอยู่นอกรถและมองเข้าไปข้างในอย่างเงียบ ๆ และไม่มีวี่แววว่าจะขยับ
หลี่หลานเดินไปหาหยุนซือซือพร้อมวางมือบนไหล่ของเธอและสังเกตเห็นว่าไหล่ของเธอทำให้ทั้งร่างสั่นและริมฝีปากก็สั่นมากจนอดไม่ได้ที่จะแปลกใจ
เธอกลัวอะไร? เธอกลัวการพบท่านประธานเหรอ?
ทำไมล่ะ?
ถ้าเป็นผู้หญิงธรรมดาคนอื่น ๆ จะต้องตะลึงเมื่อได้เห็นประธานตั้งแต่แวบแรก
แต่หลี่หลานดูออกว่าหยุนซือซือกลัวจริงๆ
“ คุณหยุน?”
เธอผลักไหล่ของหยุนซือซืออย่างระมัดระวังและในที่สุดก็ขยับได้
หยุนซือซือต้องการหนีไปให้ไกลจากชายซาตานคนนี้ แต่ขาของเธอขยับไม่ได้
การเคลื่อนไหวของหลี่หลานดูเหมือนจะไม่อนุญาตให้เธอหลบหนีซึ่งเท่ากับว่าถูกบังคับให้ขึ้นรถ
เธอกัดริมฝีปากและกำหมัดแน่นแล้วเข้าไปในรถ
ปัง! ประตูรถปิดสนิท
ตอนนี้เธอถูกขังอยู่ในโลกของเขา
มันหนักหน่วงราวกับจะแยกเธอออกจากโลก! ในขณะนั้นเธอเหมือนอยู่ในห้องใต้น้ำแข็ง เธอเย็นราวกับน้ำแข็งตั้งแต่หัวจรดเท้า มันโดดเดี่ยวจนทำอะไรไม่ถูก!
เธอ…เธอกลัวอย่างที่สุด! เธอกลัวว่าผู้ชายคนนี้จะแย่งโย่วโย่วอันเป็นที่รักไปจากเธอ!
ด้วยความวิตกกังวลเธอลดศีรษะลงและไม่กล้ามองหน้าเขา หัวใจของเธอตกอยู่ในความสับสน
หัวของเธอสั่นเมื่อเห็นเขา ความสุขุมเกาะขาของเธอจากนั้นความหนาวเย็นที่ไม่อาจระงับได้ก็เกาะกุมหัวใจของเธอไว้ในทันที
เป็นเขา…ได้ยังไง? ผู้ชายที่หยิ่งผยองที่ขับรถชนเธอในวันนั้น!
เรื่องเมื่อคืนก็เป็นเขาด้วยเหรอ?
….ไม่ผิดแน่! เธออาจจะจำเรื่องคืนที่ผ่านมาไม่ได้ แต่เธอจำกลิ่นกายของผู้ชายคนนี้ได้จากการพบกันครั้งก่อน
‘ท่านประธานอยากเจอคุณ’
เธอนึกถึงคำพูดสุภาพของเลขา หัวใจของเธอก็จมลง ทำไมเขาถึงอยากเจอเธอล่ะ?
เธอเดาได้ว่าชายคนนี้ต้องรู้ถึงการมีชีวิตอยู่ของโย่วโย่วและต้องการพรากโย่วโย่วไปแน่ๆ!
ความเป็นไปได้นี้น่ากลัวและสิ้นหวังสำหรับเธอมาก
ไม่มีเสียงหรือการเคลื่อนไหวใด ๆ ในรถยกเว้นเสียงปากกาลูกลื่นที่เสียดสีกับกระดาษ
บรรยากาศสุดกลั้น!
หน้าผากของเธอเหงื่อออกและฝ่ามือก็เต็มไปด้วยเหงื่อเย็น
เธอเปิดปากพยายามทำลายความเงียบแต่กลับรู้สึกร้อนใจเมื่อเธอรู้ตัวว่าไม่รู้
อะไรเกี่ยวกับชายคนนี้แม้แต่ชื่อหรือนามสกุล!
เธอหลับตาลงและอ้าปากค้างพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่คลุมเครือ“ ท่าน…ประธาน คุณ….”
ก่อนเธอจะพูดจบเขาก็คว้าเธอเข้ามากอดไว้บนตักด้วยท่าทางสนิทสนม
หยุนซือซืออ้าปากค้างและเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ เธอมองเข้าไปในดวงตาที่ลึกล้ำของเขา
