เขาจะทำยังไงดี………..เผลอถล่มสมาคมนักสร้างการ์ดซะเละขนาดนี้?
“รอบๆ ตัวยังมีคนอยู่เต็มไปหมด ฉันคงไม่สมารถหนีไปได้สินะ”
เหล่าฝูงชนต่างมุงดูอย่างใจจดใจจ่อ
——
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ”
ลู่หมิงทำตัวไม่ถูก
กระทิงคลั่งกว่า 100 ตัวของเขาถล่มพื้นที่ทดสอบระดับ 1 ทั้งหมดจนกลายเป็นซากปรักหักพังไม่มีชิ้นดี!
ถ้าฉันรู้ว่าเอฟเฟกต์ของการ์ดมันจะอหังการรามเกียรติขนาดนี้ก็คงไม่ใช้มันที่นี่หรอกโว้ย! — ลู่หมิงตะโกนอยู่ในใจ
“แต่ก่อนอื่นเลยที่แน่ๆ คือตอนนี้ฉันซวยแล้ว….”
วิ่งหนี?
ลู่หมิงมองไปรอบๆ เห็นฝูงชนกำลังมุมดูกันอย่างตื่นตระหนก มันทำให้เขารู้ว่าจะหนีก็คงสายเกินไปแล้ว…
ขณะนั้นเองผู้จัดการพื้นที่ทดสอบก็มาถึงอย่างเร่งรีบ เขาเดินเข้ามาด้วยใบหน้าถมึงทึงขณะที่จ้องไปที่พื้นที่ทดสอบซึ่งกลายเป็นกองขยะรีไซเคิลขนาดมหึมาไปแล้ว
“เกิดอะไรขึ้น…”
เขากำลังจะถามแต่ก็ถูกขัดจังหวะก่อน
“นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันวะ?!”
ลู่หมิงหันมาตวาดใส่เขาและตัดสินใจเอาตัวรอดด้วยการเนียนเป็นผู้เสียหาย
ผู้จัดการ:”หือ?”
“สมาคมนักสร้างการ์ดทำเกินไปแล้ว!”
ลู่หมิงพูดด้วยความจริงจัง ”พวกเราอุตส่าห์มาที่นี่เพื่อทดสอบการ์ด แล้วดูซิว่าเกิดอะไรขึ้น? กำแพงทดสอบของพวกคุณไม่สามารถต้านทานการโจมตีจากการ์ดพวกเราได้ด้วยซ้ำ!”
“พวกคุณคิดว่ามันตลกหรือ?
หรือคุณคิดว่านักสร้างการ์ดระดับ 1 ไม่ใช่คนแต่เป็นชนชั้นที่ไร้ค่า?
คุณไม่คิดหรอว่าเราเองก็อาจจะมีการ์ดที่แข็งแกร่ง?
ขีดจำกัดสูงสุดที่คุณกำหนดไว้สำหรับขอบเขตความเสียหายคือเท่าไหร่กัน? อย่าบอกนะว่าคุณออกแบบกำแพงมาให้มันพังจากการโดนสะกิดทีเดียว? รู้มั้ยว่ามันเกือบจะฆ่าพวกเราแล้ว!
พวกคุณมักจะไม่พอใจเมื่อนักสร้างการ์ดระดับ 1 ไปทดสอบที่พื้นที่ทดสอบระดับ 2 !
แต่…
พวกคุณเคยสงสัยไหมว่าทำไม?
มันเป็นเพราะที่นี่มันห่วยแตกมากยังไงล่ะ! มันห่วยแถมยังอันตราย! นี่คือเหตุผลที่นักสร้างการ์ดระดับ 1 ส่วนมากหนีไปทดสอบที่จุดทดสอบการ์ดระดับ 2 !
ทำไม? พวกคุณกำลังดูถูกนักสร้างการ์ดระดับ 1 อยู่หรือไง”
ลู่หมิงโยนความผิดทั้งหมดไปที่ผู้จัดการพร้อมรัวคำด่าสาดเสียเทเยใส่เขาแบบไม่ยั้ง ขณะที่ผู้จัดการยืนฟังราวกับคนโง่
นี่มันคืออะไรกัน?
จากประสบการณ์หลายปีของลู่หมิงในการเล่นเกมออนไลน์พวก League of Legends, Overwatch, Dota2 หรือกระทั่ง ROV แล้ว
เวลาไฟต์แพ้หลังจากบวกกันไปนั้น….
คนที่บ่นช้ากว่ามักจะกลายเป็นแพะรับบาป!
Adc กับ support ที่เลนล่างโดนแก้งค์?
ง่ายนิดเดียว
เราก็แค่ต้องบ่นให้เร็วกว่า ADC!
เราต้องบ่นก่อนที่เหล่า carry player จะแพล่มอะไรก็ตามออกมา มิฉะนั้นพวกเราจะต้องรับความผิดนั้นไปเต็มๆ
ในเกมเหล่านี้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการเล่นของเพื่อนร่วมทีมทุกคน การขยับครั้งเดียวมันอาจส่งผลได้ทั้งทางที่ดีหรือกลายเป็นคำด่ายันพ่อยันแม่ก็ได้ทั้งนั้น ดังนั้นต่อให้คุณจะทีมไฟต์แพ้ แต่สิ่งที่สำคัญกลับไม่ใช่การหาทางแก้เกม กลับกันมันคือการหลีกเลี่ยงจากการเป็นแพะรับบาป!
ดังนั้น… ลู่หมิงจึงตัดสินใจจู่โจมคนเหล่านี้ทันที
เพราะอย่างไรก็ตาม เขาก็จ่ายเงินเพื่อทดสอบการ์ดแถมเขายังเป็นแค่นักสร้างการ์ดระดับ 1 ที่ทดสอบการ์ดที่ตนสร้างขึ้นด้วยตัวเอง
เขาไม่ได้ทำผิดกฎการทดสอบใดๆ เลยแม้แต่น้อย!
มันเป็นเพราะสมาคมกำหนดเพดานความเสียหายที่รองรับได้ต่ำเกินไปเองต่างหาก!
ใช่…
เพราะเหตุผลนี้แหล่ะ!
“เฮะ เฮะ” ลู่หมิงหัวเราะในใจ
“มะ- ไม่”
ผู้จัดการคนนั้นกลับอ้ำอึ้งราวกับคนที่ทำผิดจริงๆ ซะงั้น
“ต่อให้คุณต้องการลดค่าใช้จ่ายของสมาคม คุณก็ไม่ควรทำมันในลักษณะนี้นา” ลู่หมิงกล่าวอย่างจริงจังราวกับบรรพบุรุษกำลังสั่งสอนหลานๆ
”นักสร้างการ์ดระดับ 1 ก็เป็นคนเหมือนกันไม่ใช่รึไง ทำไมพวกคุณถึงปฏิบัติกับเราแบบนี้? …..ไอ้หยา ไม่ดีเลยๆ”
นี่มันร้ายแรงขนาดนี้เลยเหรอ? ผู้จัดการปาดเหงื่อบนหน้าของเขาพร้อมพูด
“เดี๋ยวก่อน”
หลังเกิดเรื่อง เขาก็ไปหาคำตอบจากปากคนอื่นๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และดูเหมือนว่าชายตรงหน้าเขาจะเป็นคนทดสอบการ์ดที่สร้างฝูงกระทิงคลั่งออกมาอาละวาดไปทั่วโดยบังเอิญ…
“ตอนนั้นฉันต้องการจะไปทดสอบที่พื้นที่ทดสอบระดับ 2 แต่ดูเหมือนว่าฉันจะไม่ผ่านเกณฑ์”
ลู่หมิงยักไหล่
“พอแล้ว”
“ในอนาคตคุณสามารถทดสอบการ์ดของคุณได้ที่นั่น เรื่องที่เกิดในวันนี้เป็นความผิดของพวกเราเอง” ผู้จัดการอนุมัติสิทธิ์เข้าถึงพื้นที่ทดสอบระดับ 2 ให้แก่ลู่หมิง
“พื้นที่ทดสอบระดับ 1 จะปิดชั่วคราว ทุกคนโปรดกลับมาใหม่ในภายหลัง”
ผู้จัดการกล่าวคำขอโทษออกไป
สำหรับคนที่ทำการทดสอบในวันนี้ …
ผู้จัดการครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็มองไปยังกลุ่มตัวประกอบที่กลัวจนหัวหดพร้อมกล่าวอีกว่า ”มอบการ์ดพลังงานคนละ 10 ใบให้คนพวกนั้นไปเป็นค่าตอบแทน”
พื้นที่ทดสอบระดับ 1 ถูกปิด!
เหล่าตัวประกอบเก็บการ์ดพลังงานไปอย่างมีความสุขและจากไปทันที
ลู่หมิงก็กลับไปเช่นกัน
แน่นอน
เขาเองก็ไปรับการ์ดพลังงานทั้ง 10 ใบนั่นเช่นกัน
เพราะถึงยังไงก็ตาม…
เขาก็นับเป็นเหยื่อเหมือนกันนี่น่า….ใช่มะ!?
“ทำไมคุณถึงปล่อยเขาไปแบบนั้น”
ผู้ช่วยผู้จัดการแปลกใจ
แม้ขอบเจตค่าใช้จ่ายจะไม่ถูกกำหนดจากสมาคมนักสร้างการ์ด แต่ปกติแล้วลู่หมิงก็ต้องชดใช้ค่าเสียหายในวันนี้! เพราะเขาทำลายพื้นที่ทดสอบทั้งหมด!
มันเลยทำให้ผู้ช่วยผู้จัดการไม่พอใจกับวิธีที่ผู้จัดการใช้
เขาขี้ขลาดเกินไป!
หมอนี่ไต่เต้าขึ้นมาเป็นผู้จัดการได้ยังไงกันนะ?
“เหอะๆ”
ผู้จัดการเหลือบมองเขาและไม่พูดอะไร
ในความคิดของเขา ลู่หมิงต้องไม่ใช่คนธรรมดาทั่วๆ ไปแน่ ปกติแล้วขอบเขตเพดานความเสียหายที่จุดทดสอบระดับ 1 รับได้เทียบเท่ากับความเสียหายจากการ์ดธรรมดาระดับ 2 แล้วคนที่มีการ์ดที่ทรงพลังขนาดถล่มจุดทดสอบซะเละจะเป็นคนธรรมดาทั่วๆ ไปอย่างนั้นเรอะ!
ชายคนนั้นต้องไม่ใช่นักสร้างการ์ดธรรมดาแน่ๆ!
เขาไม่กลัวลู่หมิงหรอก แต่เขาไม่ต้องการไปยั่วโมโหนักสร้างการ์ดที่เป็นอาจารย์หรือผู้อาวุโสของหมอนั่น!
เพราะถึงยังไงเขาก็สามารถรายงานไปยังเบื้องบนได้ว่าพื้นที่ทดสอบนั้นเก่าและค่อนข้างทรุดโทรม เขาจึงอยากปรับปรุงพื้นที่ทดสอบใหม่ ซึ่งไม่นับเป็นผลลัพธ์ที่แย่นักสำหรับเขา
“ถ้าผมเป็นคุณ คืนนี้ผมคงจะโมโหจนนอนไม่หลับแน่ ๆ”
ผู้ช่วยไม่พอใจ
“นี่คือเหตุผลที่นายยังคงเป็นผู้ช่วยอยู่ แม้ว่าจะอายุ 36 แล้วก็ตาม”
ผู้จัดการตบไหล่เขาแล้วพูดอย่างจริงจังว่า ”นายต้องทำงานหนักกว่านี้หน่อย”
ผู้ช่วยงงงวย
…
ลู่หมิงตกอยู่ในภวังค์เมื่อเขากลับไปถึงที่ร้าน
เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าการ์ดใบนี้จะสามารถทำลายพื้นที่ทดสอบระดับ 1 ได้แทบทั้งหมด! แม้แต่ฝ้าเพดานยังถล่มลงมาเลย!
แม่*ม โคตรไม่สมเหตุสมผล!
เขาแค่อยากได้การ์ดที่แข็งแกร่งกว่าวงล้อมกระทิงคลั่ง…!
จริงๆ แล้วเขารู้ดีว่าพลังของการ์ดใหม่ใบนี้ยังรุนแรงไม่ถึงเพดานความเสียหายสูงสุดของพื้นที่ทดสอบ แต่สาเหตุที่มันถล่มลงมาเป็นเพราะแรงกระแทกที่เกิดจากฝูงกระทิงคลั่ง!
อย่างไรก็ตาม…
เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้
ภายใต้สถานการณ์ปกติไม่ใช่ว่าภาพบนการ์ดควรเป็นฝูงกระทิงหรอกรึ แล้วทำไมหน้าการ์ดจึงแสดงผลเป็นภาพทุ่งร้างภูเขาถล่มแบบนี้กัน?
ลู่หมิงรู้สึกแปลก ๆ
เขาคิดว่าบางทีมันอาจจะเป็นเพราะรอบแตกรูปสายฟ้าบนการ์ดดั้งเดิมของเขาแน่ๆ …
ลู่หมิงกลับเข้ามาในทะเลจิตสำนึกของตน
“พี่แมวคร้าบ?” กล่าวลู่หมิงทักทายอีกครั้ง
แมวดำนอนกลิ้งตัวบนเสื่ออย่างเกียจคร้าน มันขี้เกียจเกินไปที่จะลืมตาขึ้นมามองลู่หมิง
“เอ่อ…”
“รูปที่แสดงออกมาบนหน้าการ์ดมันเกี่ยวข้องกับรอยแตกรูปสายฟ้ารึเปล่าอะคร้าบ”
ลู่หมิงถาม
ทะเลจิตสำนึกของเขาเงียบสนิท
“ได้เลย…..”
ลู่หมิงคิดในใจพร้อมยักไหล่ไปทีนึง
เห้ออออ…
พี่แมวช่างเป็นสัตว์ที่ขี้เกียจยิ่งนัก นอกจากการเคี้ยวการ์ดทุกใบที่อยู่ที่นี่และการนอนหลับแล้ว เวลาที่เหลือถือเป็นช่วงเวลาพักฟื้นของมัน มันจะไม่เสียพลังงานไปกับสิ่งอื่นๆ เด็ดขาด
ลู่หมิงออกจากทะเลจิตสำนึกไปอย่างเซ็งๆ
แน่นอนว่าเขาไม่ได้สังเกตเห็นว่าเมื่อเขาออกจากทะเลแห่งจิตสำนึก มีรอยยิ้มลึกลับปรากฎบนใบหน้าของแมวดำจอมขี้เกียจ
……..
กลับมาสู่ความเป็นจริง
ลู่หมิงสร้างการ์ดใบใหม่ขึ้นอีกครั้ง
เขาครุ่นคิดอยู่นานก่อนที่จะเขียนชื่อใหม่ให้มันอย่างจริงจังที่มุมขวาบนว่า – “การ์ดทำลายล้าง”
เขาตัดสินใจแล้วว่าเขาจะใช้การ์ดใบนี้เป็นการ์ดฝึกฝนการสร้างและการควบคุมระดับพลังงานเท่านั้น!
เขาจะไม่เอามันออกไปใช้ต่อสู้แน่ๆ!
เพราะยังไงก็ต้องอย่าลืมว่ามันสามารถเพิ่มความเร็วในการฝึกฝนได้!
และเมื่อเขามีระดับพลังงานเพิ่ม เขาก็จะมีการ์ดโจมตีที่ทรงพลังมากขึ้นโดยธรรมชาติ ฉะนั้นสิ่งที่สำคัญในตอนนี้คือการเตรียมทรัพยากรให้เพียงพอ!
แต่ก็ได้แค่นั้น …
ลู่หมิงมองไปยังทรัพยากรที่เขามีอยู่
มันน้อยจนน่าสงสาร
เขามีเงินเหลือเพียง 1 แสนหยวนจากการขายใบรับรอง แต่การมีเงิน 1 แสวนหยวนนี่ก็นับเป็นเสี่ยใหญ่ในหมู่นักเรียนวิทยาลัยแล้ว!
“ถ้างั้นตอนนี้ฉันควรจะทำอะไรกับเงิน 1 แสนหยวนนี้ดี”
เพิ่มระดับพลังงานของเขา?
แม้ว่าความเร็วในการฝึกฝนของเขาจะเร็วมาก แต่ก็มีปัญหาอยู่เรื่องหนึ่งคือถ้าเขาใช้เงินเพื่อฝึกฝนและเพิ่มระดับพลังงานของตน เขาจะไม่มีเงินเหลือแล้ว!
แถมสัญญาเช่าร้านจะสิ้นสุดในไม่ช้าอีกด้วย
“ฉันไม่ควรใช้เงินอย่างสิ้นเปลือง”
ลู่หมิงจมอยู่ในความคิด—เขาต้องหาวิธีที่จะใช้เงินได้อย่างคุ้มค่า
เขาขาดแคลนเงินอย่างมาก
เงินจำนวนมาก…..
หากเขามีทรัพยากรเพียงพอ เขาจะสามารถเพิ่มระดับพลังงานของเขาและกลายเป็นผู้บ่มเพาะระดับ 2 ได้!
ตอนนี้เขามีทุกอย่างที่ผู้บ่มเพาะระดับ 2 จะมีแล้ว เขามีการ์ดโจมตีที่ทรงพลัง มีความเร็วในการฝึกฝนดั่งปีศาจ …
เขามีทุกอย่าง……ยกเว้นเงิน
“ฉันจะหาวิธีทำเงินยังไงดีละเนี่ย”
ลู่หมิงคิดเรื่องนี้มาตลอดทั้งวัน
อย่างไรก็ตาม…
ตอนบ่ายมีเสียงโครมครามที่ประตูดังขึ้น
ปัง!
ปัง!
มีคนมาเตะประตูหน้าร้านของเขา
“ลู่หมิง!
เปิดประตู!
อย่าซ่อนตัวอีกเลย ฉันรู้ว่านายอยู่ในนี้!”
เขาได้ยินเสียงตะโกนที่ดังและเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวที่ประตูของตน….
