บทที่ 16 – โรสกับการแข่งรอบคัดเลือก!
หลังจากนั้นแม่นางสาวอกโตก็เดินจากชั้นไป จะบอกอะไรให้ถึงจะมีความสามารถควบคุมร่างกาย แต่ชั้นเพิ่มขนาดหน้าอกไม่ได้หรอกนะ เพราะให้อธิบายคือมันเหมือนเร่งหรือย้อนการเจริญเติบโตอ่ะนะ
ถ้าเพิ่มขนาดหน้าอกได้มันคงอารมณ์ประมาณยืดแขนยืดขาได้นั่นแหละ
แต่เรื่องหน้าอกเนี่ย ชั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกนะ ก็ชั้นเป็นผู้ชายนะข้างในน่ะ ถึงจะเป็นผู้ชายแค่ 38 ปีเองก็เถอะ แล้วเป็นผู้หญิงมา 2,000 ปี..
ชั้นคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงมานานกว่าเป็นผู้ชายอีกนะเนี่ย.. เอาเถอะจะหญิงหรือชายมันก็ไม่ทำให้ชั้นอ่านหนังสือลำบากขึ้นหรอก
ไม่นานก็มีเสียงประกาศว่า “เชิญหมายเลข 56309 มาที่เวทีคัดเลือกได้เลยค่ะ!” ชั้นจึงลุกขึ้นและเดินไปที่เวทีคัดเลือก
เวทีคัดเลือกมันเล็กๆ ไม่มีผู้คนชม แต่มีพวกนักสู้คนอื่นๆ ยืนล้อมเวที ชั้นก็อ่านกฎการต่อสู้มาแล้ว คือสู้ต่อเรื่อยๆ หากชนะครบสิบครั้งจะได้เข้าสู่รองจริงบนเวทีโครอส
โดยมั้งสิบรอบจะเรียกผู้ต่อสู้หมายเลขอื่นมาแต่ถ้าหากแพ้ก็จะตกรอบไปและต้องมาสมัครใหม่เดือนหน้าเท่านั้น เพราะงั้นหากแพ้รอบเดียวคือจบ แต่หากชนะต้องชนะติดต่อกัน 10 ครั้งห้ามแพ้และห้ามพัก!
“เอ่อ.. ชั้นหมายเลข.. 56309 เอง..”
เนื่องจากทุกคนตัวใหญ่เกินถึงชั้นจะอยู่ในโหมดสาวน้อยน่ารักตัวสูงแต่หากเทียบกับนักกล้ามเหล่านี้ตัวเล็กมาก
“หือ..?”
ชายคนที่ยืนบังหันมามอง ก็อย่างที่คาดหน้าแดงไปเลย ไอ้พวกนี้มันไม่เป็นโลลิก็ชอบสาวมัธยมสินะ!
“คือช่วยหลีกทางให้ด้วยนะ..”
ชั้นพูดในลักษณะของเด็กผู้หญิงเขาตอบกลับมาว่า “คะ ครับ!!” ด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าว พอชั้นเดินไปถึงเวที
“โอ้!! นี่หรือว่า นี่หรือว่าจะเป็นหมายเลข 56309!! ไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่สิบของนักฆ่าเลือดเย็น โบรเนส จะกลายเป็นเพียงเด็กผู้หญิง!”
กรรมการแม้จะอยู่รอบคัดเลือกยังพากย์ได้เหมือนนักพากย์ฟุตบอลมืออาชีพในโลกเดิมจริงๆ
ชายรูปร่างบึกบึน มีกล้ามเป็นมัดๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยบาดแผล อึ๋ย สยองอ่ะ ขอยอมแพ้ได้มะ… ไม่ๆ ๆ ชั้นมาหาเงิน แล้วก็ต้องไปเอาหนังสือ!!
“ข้า แนะ นำ ให้ เจ้า ยอม แพ้!”
เสียงของมันเต็มไปด้วยความเลือดเย็นมีจิตสังหารพุ่งออกมาแต่น่าเสียดายเพราะสกิลต้านทานสถานะทุกอย่างของชั้นเลยไม่มีภัยคุกคามใดๆ
ดีจริงๆ ในจังหวะนั้นเองคนพากย์พูดขึ้น “โอ้ โอ้!!! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน โบรเนสผู้เตะคู่ต่อสู้ลงจากสนามถึงเก้าคนในชั่วพริบตา แต่เมื่อเจอกับหมายเลข 56309 กลับบอกให้ยอมแพ้!! นี่มัน เกิดอะไรขึ้นกันแน่!!”
ชั้นทำหน้าคิดยาก แน่ล่ะกำลังคิดว่าจะทำยังไงให้กำลังตัวเองเบาลง เพราะจากที่ดูคนพวกนี้มีเลขไม่ถึงหนึ่งพันสักหัวเลยนะแต่ชั้นเก้าหมื่นเลยนะ
ถ้าต่อยไม่ระวังไม่กลายเป็นเศษเนื้อเลยเหรอ ชั้นไม่อยากกลายเป็นฆาตกรหรอกนะ
“ข้า ขอ แนะ นำ อีก เพียง ครั้ง เดียว และ ครั้ง สุด ท้าย!!”
มันกำหมัดกระดูกเสียงลั่นเปรี๊ยะเลย ถึงจะน่ากลัวไม่เป็นผลดีต่อจิตใจก็เถอะ แต่มันไม่ได้กดดันอะไรเลยนะ
“ไม่ยอม!”
พอชั้นพูดไปแบบนั้นเขาไม่รีรอเลยพุ่งเข้าหาด้วยความเร็วสูงเห็นได้ชัดว่าต่างกันมาก จากประสบการณ์ แต่ถ้าจะว่าประสบการณ์ผ่านตำราชั้นกับเขามันคนละระดับ
หมัดขวาตรงมาที่หน้าชั้น จากการคำนวณทุกอย่างในชั่วพริบตาชั้นเบี่ยงตัวหลบไปด้านขวาพร้อมหมุนตัวอย่างที่คาดเขาฟาดแขนซ้ายหวดมาจากด้านข้าง
ทักษะการต่อสู้ชนิดนี้เรียกว่า ประชิดหนัก เป็นหนึ่งในทักษะการต่อสู้ที่มีบนโลกใบนี้ทั้งยังบวกกับความแข็งแกร่งชั้นต่อให้คนแข็งแกร่งสเตตัสเท่าชั้นก็ยังไม่อาจจู่โจมชั้นด้วยท่านี้ได้!
เมื่อแขนซ้ายหวดมาชั้นย่อเข่าลงอย่างรวดเร็วใช้มือพยุงพื้นก่อนที่จะเตะเป็นแนวขว้างใส่ขาอีกฝ่ายจนล้มลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว ชั้นไม่โจมตีต่อดีดตัวกลับมา (นึกถึงภาพทัตสึมิในอาคาเมะ หมอบลงแล้วเตะขาไอ้หน้าวัวตอนที่ต่อสู้โชว์นางเอก(หัวฟ้า)นะครับ ประมาณนั้น)
ก็กะไว้แล้ว หนังสือที่ชั้นอ่านมานั้นมีทักษะการต่อสู้มากมายเขียนไว้ กล่าวคือทักษะการต่อสู้ของคนบนโลกใบนี้ชั้นแทบจะรู้จักทั้งหมดและสามารถนำมาหลบหลีกประยุกต์ใช้เหมือนวิทยาศาสตร์
ทำให้มันเหนือกว่าเดิม! แต่แน่นอนชั้นไม่คิดจะเอาไปให้คนอื่นใช้ด้วยเดี๋ยวเทพธิดาด่าชั้นว่าทำให้โลกพัฒนาเร็วเกินไปอีก
แม้ชั้นจะไร้ประสบการณ์การต่อสู้ แต่ด้วยความรู้และความสามารถที่โกงของชั้น ชั้นเปรียบเสมือนรถถังหุ้มเกราะอีกที ในขณะที่คนในโลกนี้เปรียบเหมือนคนธรรมดาที่ไร้อาวุธรอชั้นบดและเหยียบ!
นี่คือ ประโยชน์ของหนังสืออีกอย่าง.. ถึงจะต้องมีสเตตัสที่เกรียนด้วยก็เถอะนะ ฮ่าๆ
คนในสนามก็อึ้งแดกไปตามคาด โบรเนสค่อยๆ ลุกขึ้นแถมขาซ้ายจะเริ่มบวมขึ้นมา อุหว่า.. ดูเหมือนเตะขาเมื่อกี้จะแรงไปจริงๆ ด้วย
ทั้งๆ ที่เตะให้เบาที่สุดแท้ๆ เขาไม่พูดมากพุ่งตรงมาที่ชั้นคราวนี้เขาไม่ต่อยหากแต่บ่นพึมพำ ชั้นเข้าใจผ่านการขยับปากว่า
“Boost Power”
“Boost Speed”
“Boost Speed”
สามครั้ง ในเวลาต่อมาร่างของเขาก็เร็วขึ้นในชั่วพริบตาแต่ว่าสำหรับชั้นมันยังช้าเหมือนเต่า เขาเคลื่อนกายมาด้านข้างต่อยหมัดใส่ที่เอวชั้น
ชั้นดึงตัวกลับหลังหมัดของเขาจึงฝืดใส่อากาศ ในจังหวะนั้นเขาจึงสวนหมัดอีกข้างมาในทันที เนื่องเพราะชั้นในสภาพนี้นั้นเหมือนจะมีช่องโหว่เต็มไปหมด
แน่นอนว่ามันคือความตั้งใจของชั้น เพื่อที่จะไม่ชนะห่างมากเกินไปชั้นจึงต้องแกล้งทำผิดพลาดพอหมัดกำลังจะต่อยถูกท้องของชั้น
ขาชั้นขยับมาตั้งหลักเร็วกว่าปกติหลายเท่ามีเพียงโบรเนสที่เห็นเกราะกำลังต่อสู้กับชั้น ชั้นที่ตั้งหลักได้อย่างรวดเร็วก็หมุนตัวหลบออกไปด้านข้างอย่างฉิวเฉียดก่อนที่จะตั้งตัวและเตรียมตัวต่อสู้
“…”
“ข้าขอยอมแพ้!”
โบรเนสจู่ๆ ก็พูดออกมาทำให้ทุกคนงงเป็นไก่ตาแตก นั่นไงดูเหมือนว่าเขาจะเห็นที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผนชั้นจริงๆ ด้วย ความจริงที่ทุกคนเห็นคือชั้นกับโบรเนสสู้กันอย่างสูสี
แต่โบรเนสรู้ว่าชั้นกับเขามันคนละระดับกันเลย เขาจึงประกาศยอมแพ้ การยอมแพ้ต่อคนที่แกร่งกลัวไม่ใช่ความขี้ขลาด แต่เป็นการเลือกอย่างชาญฉลาด
ชั้นพอที่จะเข้าใจคำคำนี้แล้วล่ะ โบรเนสจ้องมองมาที่ชั้นด้วยสายตาแปลกๆ ชั้นจึงยิ้มให้ไม่พูดอะไร
“….”
เขาไม่พูดอะไรหันหน้าหนีแล้วเดินลงเวทีทันที.. อะไรหว่า ชั้นโดนเกลียดเข้าแล้ว?
ในตอนนั้นเอง “อะ อะไรกันเนี่ย!! จู่ๆ โบรเนสนักฆ่าเลือดเย็นก็ยอมแพ้!! ทุกท่านเห็นใช่ไหมว่าเมื่อกี้เป็นการต่อสู้ที่สูสี!!!”
“สะ สุดยอด!!! ท่านหญิงสุดยอดด!”
ในตอนนั้นก็มีคนเชียร์ขึ้นมา เดี๋ยวนะ ตอนแรกพวกเขาก็อึ้งแดกพอได้สติมาเรียกชั้นว่าท่านหญิงเลยเหรอ!?
“สุดยอดไปเลย! ท่านหญิง พวกเจ้าเห็นใช่ไหมแม้แต่โบรเนสยังไม่กล้าดวลต่อ!”
“ใช่ๆ ต่อไปนี้เขาคือไอดอล สวยยังไม่พอแถมยังเก่งกาจชนะนักฆ่าอันดับหนึ่ง!!”
“ท่านหญิง.. เดี๋ยวดูสิท่านหญิงชื่ออะไร.. โอ้ ท่านหญิงโรเสะ!!!!”
“โอ้ๆ ๆ ๆ สุดยอดไปเลย!! ท่านหญิงโรเสะ!”
เสียงผู้ชายเหล่านั้นที่ค่อนข้างน่ากลัวตอนแรกมาบูชาชั้นซะงั้น อะไรกันเนี่ย ชั้นสงสัยเจ้าหมอนั่นมีชื่อเสียงขนาดไหนกันนะ
แล้วพวกเอ็งก็เรียกชื่อชั้นได้แล้วโว้ยยย มันรู้สึกแปลกๆ ชั้นดีใจจริงๆ ที่ไม่ได้ใช้ร่างหลัก ให้ตายสิ..
…………
