ผมแค่อยากอ่านหนังสือ แต่ดันกลายเป็นหญิงในต่างโลกซะงั้น – ตอนที่ 47

บทที่ 47 – โรสกับจอมมาร

 

ชั้นใช้เวลาไปกับหนังสือ.. จนในที่สุดหนังสือที่ดองไว้ก็หมดจนได้เป็นไปได้ถ้าชั้นไปหาเก็บหนังสือมาอ่านมากกว่านี้คงจะอยู่ยาว

บ้านเองก็เสร็จแล้ว โชคดีที่ฝึกวิชาศิลปะมาบ้างเลยออกแบบบ้านได้ดี.. จริงๆ มันค่อนข้างหรูหรา

แต่เพราะมีทักษะรังสรรค์ ชั้นจึงสร้างอุปกรณ์จิปาถะได้มากมายและร่างจำแลงชั้นสามารถใช้ได้… กี่ร่างไม่รู้นับไม่หมด

ช่างเถอะ กลับดีกว่า ตอนนี้ชั้นอยู่ในบ้านดังนั้นเมื่อเปิดประตูหน้าบ้านชั้นเลยใช้สกิลที่สร้างขึ้นใหม่ทันที

……..

.

หลังจากนั้นก็มีประตูปรากฏขึ้นในเวลาที่ ร่างอีกร่างของโรสตายไป โรสที่ติดอยู่ในจุดจบก็โผล่ออกมา..

เหนือท้องฟ้า.. มีโลลิคนหนึ่งลอยอยู่เห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นแต่เมื่อเห็นโรสออกมาก็ทำให้โลลิตกใจ

“ห๊ะ.. ออกมาจากจุดจบได้? นี่มันอะไรกัน แททานอส ช่วยตอบชั้นที”

“เฮเดส.. ดูเหมือนว่า..”

ร่างเล็กๆ เหมือนภูตปรากฏขึ้นและทำให้ทุกอย่างในจุดจบเผยออกมาให้เฮเดสเห็น.. พอเขาเห็นสิ่งที่โรสทำก็ตาแทบถลกออกจากเบ้า

“นะ… นี่.. มัน… ทักษะติดตัวของ… ชารอน …”

ตัวของเฮเดสแข็งทื่อไม่อยากเชื่อ แททานอสตัวเล็กพยักหน้าแล้วยิ้มแบบป่วยๆ ออกมาพร้อมพูด

“ดูเหมือนว่าจะใช่…”

เฮเดสเป็นเทพไม่กลัวใคร ไม่เลยสักคนในเหล่าทวยเทพ.. แต่เทพธิดาชารอน.. นี่มันหลุดคอนเซปท์ทวยเทพไปแล้ว

ใครจะไปอยากตีคู่กับเธอกัน เฮเดสกลัวมากสุดคือชารอน.. เมื่อเห็นคนที่เหมือนชารอนจึงตัวสั่นผวาทันที

“หนี.. ต้องรีบหนี! ยัยโคเถื่อนนั่นเห็นเราต้องทุบตีแน่ๆ!”

เธอพูดมารีบหันหลังหนี แททานอสไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ ปกติโอ้อวดแต่เจอชารอนหรือเกี่ยวกับเธอจริงๆ ต้องหนีหางจุกตูดทันที

แททานอสเธอมีประกายตาเจ้าเล่ห์ออกมา

“เฮเดส.. เรื่องที่เกิดขึ้นส่วนหนึ่งเป็นเพราะ….”

ก่อนที่จะพูดเสร็จเฮเดสรีบตอบ

“ข้ารู้ ที่ส่งให้ผู้ หญิงนั่นส่วนหนึ่งเป็นเพราะข้าทำให้เธอได้รับบทเรียน.. แต่ไม่คิดว่าจะเกี่ยวข้องกับยัยโคเถื่อน.. นี่มันโชคร้าย โชคร้ายเกินไปแล้ว”

พูดเสร็จก็รีบไปแดนปีศาจเก็บข้าวของเตรียมหนีเร็วยิ่งกว่าอะไร…

…….

.

ชั้นเปิดประตูออกมาก็เห็นร่างตัวเองสลายหายไปพอดี อืม.. นี่มันสุดยอดสุดๆ เลยแฮะ อ่านหนังสือไปตั้งนานแต่พอกลับมาอยู่เวลาเดิมเนี่ย

ถ้าวันไหนยุ่งก็เข้าไปอ่านในนี้ซะเลย! คุณโลลิหัวแดงหยุดชะงักมองมาที่ชั้นด้วยความตะลึง

“บ้าน่า!! เป็นไปไม่ได้!”

เหมือนเธอจะตกใจสุดๆ เอ่อ.. ตกใจไรเนี่ยชั้นเป็นแวมไพร์นะถ้าตายแค่เรื่องแบบนี้จะเป็นแวมไพร์ทำไม!? (<<<มีแวมไพร์แบบหนูหรอจ้ะ)

ในขณะที่โลลิหัวแดงที่เป็นศัตรูกำลังตกตะลึงอยู่นั้นเอง ชั้นก็วิ่งไปหาลิลิซ.. ที่นอนชักกระตุกบนพื้น

ลิลิซน้อลิลิซ นี่คนหรือกระสอบทรายถามใจเธอดู.. ลิลิซอยากเข้า My story ชั้นแทนไหม ชั้นสัญญาว่าจะให้บทเธอเป็นตัวเอก

นี่พูดออกมาจากใจจริงเลยนะ กระสอบทรายโดยกำเนิดจริงๆ ไม่ใช่ว่าเธออ่อนแอนะ แต่พอเก่งขึ้นก็เจอที่เก่งกว่าตลอดเนี่ยสิ

ชั้นถอนหายใจก็รักษาให้ลิลิซทันที ในเวลาเดียวกันโลลิหัวแดงก็ ดึงสติกลับมาได้

“ทำไม!!!!”

เธอร้องแบบนั้น เป็นเสียงที่มีความอัดอั้นมากมายชั้นคิดงั้นนะ.. เธอพูดเสร็จตาก็เปล่งแสงสีแดงอย่างรุนแรง

“บึ้มมมมมมมม!!”

เขาสีดำทมิฬมีเปลวเพลิงสีดำลุกขึ้นอย่างน่าหวาดกลัว ผมสีแดงเปลี่ยนเป็นสีดำ มวลอากาศทุกอย่างถูกซึมซับเข้าไปในเส้นผม..

พลังเวท! พลังเวทกำลังไหลเข้าไป ชั้นตกใจมาก แต่วินาทีต่อมาทำให้ชั้นอึ้งคือ ทุกอย่างที่เป็นวัตถุถูกยืดจนเหมือนเส้นสปาเกตตี้ตรงไปยังผมของโลลิหัวแดง… ไม่สิ หัวดำ

กระบวนการสปาเกตตี้! ชั้นตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่คิดว่ายัยโลลินี่กลายเป็นหลุมดำซะงั้น!

และเหมือนรอบๆจะเวลาไหลช้าลง

“ทำไมแกต้องมาขัดขว้างข้า อ๊ากกกกก!!”

เสียงกรีดร้องโหยหวนของเธอดังขึ้นก้องกังวาล.. นี่มัน.. อะไรกัน แบบนี้มัน.. ชั้นรู้สึกคุ้นเคย

คุ้นเคยสิ่งนี้ดี… ใช่ เหมือนกับลิลิซที่กำลังถูกหอกวารีควบคุม ต้นกำเนิดพลังทุกอย่างอยู่ที่หอก

ซึ่งโลลิหัวแดงนี่ก็เป็นเหมือนที่ลิลิซเป็น

…จอมมาร.. จอมมารไม่ใช่ชื่อเรียกขานที่สืบทอดตามสายเลือดเพียงอย่างเดียว สำหรับมนุษย์นั้นพระราชาก็สืบทอดผ่านทางสายเลือด

แต่จอมมารคือผู้ปกครองเผ่า.. ปกครองทั้งเผ่าพันธุ์ หมายความว่าปีศาจทุกตนต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของจอมมาร

นั่นคือจอมมาร.. ผู้นำของปีศาจทั้งมวล.. และตัวแทนที่จะเกิดจอมมารที่สำคัญกว่าสายเลือดคือ.. พลังของปีศาจ

พลังของปีศาจทุกๆ สายพันธุ์ของเผ่าปีศาจ หรือก็คือจอมมารนั้นต้องแบกรับสายเลือดของทุกๆ สายพันธุ์ในเผ่าปีศาจไว้ได้

สายเลือดขัดแย้งสามารถฆ่าคนหนึ่งได้สบายๆ แต่จอมมารต้องควบคุมทุกสายพันธุ์ปีศาจ นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายดายอย่างแท้จริง

และผลของการแบกรับสายเลือดคือ.. พลังความสามารถทุกๆ อย่างของเผ่าปีศาจไว้ในตัวคนคนเดียว และความโกรธของจอมมารก็จะกลายเป็นความโกรธของปีศาจทั้งมวล

พลังของเหล่าปีศาจทุกสายพันธุ์ก็ถูกพุ่งทะยานขึ้นเพื่อตอบรับ..

นี่คือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นต่อหน้าชั้น… จอมมารทรงพิโรธ! ชั้นต้องต่อสู้กับเผ่าขนาดยักษ์ทั้งเผ่า เธอคือจอมมาร!

แต่ว่า… แค่นี้ยังพอทนได้

แต่ที่เกิดขึ้นตอนนี้นอกจากความพิโรธของเผ่าพันธุ์ปีศาจ.. ยังมีความเกรี้ยวโกรธจากศาสตราพิชิตสวรรค์

มันคืออะไร… ชั้นพยายามนึก.. และในตอนนั้นเอง

อ๊ะ..จำได้แล้ว… ข้อมูลที่ไม่มีเขียนอย่างจริงจังในหนังสือศาสตราพิชิตสวรรค์…

ชื่อของมันคือ ร่างทรงพิชิตสวรรค์!

 

……

ผมแค่อยากอ่านหนังสือ แต่ดันกลายเป็นหญิงในต่างโลกซะงั้น

ผมแค่อยากอ่านหนังสือ แต่ดันกลายเป็นหญิงในต่างโลกซะงั้น

Status: Ongoing
อ่านนิยายเรื่อง ผมแค่อยากอ่านหนังสือ แต่ดันกลายเป็นหญิงในต่างโลกซะงั้นชั้นชื่อ เลกซ์ เป็นแค่คนธรรมดาสามัญประจำบทตัวประกอบละนะ ถึงจะบอกแบบนั้นแต่ตอนนี้ก็เป็นตัวเอกอยู่ ชั้นอายุ 38 ปี ถึงจะมีอายุขนาดนี้แต่ก็ไม่ได้มีสิ่งที่น่าจดจำในการใช้ชีวิตหรอกนะ ไม่ใช่ว่าชั้นไม่มีอะไรเลยนะ เพราะที่น่าจดจำที่สุดของชั้นคือเนื้อหาในหนังสือที่บอกเล่าเรื่องราว สมัยมัธยมต้นมัธยมปลายชั้นเป็นถึงบรรณารักษ์ห้องสมุดถึงตลอดเลยล่ะ ถึงจะดูโม้ไปหน่อยแต่เรื่องไหนที่ชั้นอ่านผ่านตาและคิดที่จะจดจำมันก็บันทึกลงแบบไม่มีทางลืมเลย สุดยอดใช่ไหมล่ะ.. นี่แค่เบาะๆนะ ชั้นจบป.เอก แต่มีงานหาเช้ากินค่ำเท่านั้นคงจะสงสัยว่าทำไมละสิ .. แน่

Comment

Options

not work with dark mode
Reset