(wnแปล)Shimotsuki-san wa mobu ga suki – ตอนที่ 92

ーชิโฮะเองก็ค่อยๆเติบโตขึ้นทีละเล็กน้อย

ถ้าเป็นเธอเมื่อก่อน ไม่มีทางที่เธอจะแสดงเจตนารมณ์ออกมาได้เลย

แม่แต่การยกมือโหวตอะไรซักอย่าง ก็ถือเป็นเรื่องใหญ่สำหรับชิโฮะ

แต่ว่า ครั้งนี้เธอดึงความกล้าออกมา

เพื่อผม แม้เธอจะถูกจับจ้องอยู่ตาม…..แต่เธอก็อดทน และยกมือต่อไป

พวกเพื่อนร่วมชั้นในห้องเองก็คิดว่า เธอเป็นผู้หญิงที่พยายามอย่างกล้าหาญมาก

ต้องคิดกันแบบนี้แน่ๆเลย

‘อยากจะเป็นกำลังให้!’

มนุษย์นั้นมีทั้งจุดแข็งและจุดอ่อน ไม่ว่าใครนั้นต่างก็ต้องมีสิ่งที่ไม่ถนัดกันทั้งนั้น และมันก็เป็นเรื่องยากต่อการรับมือด้วย และต้องใช้จิตใจที่เข้มแข็งมาก

ไม่ว่าจะมีนิสัยแบบไหน ผู้คนนั้นต่างก็อยากจะสนับสนุนคนที่พยายามอย่างหนักโดยที่ไม่มีเงื่อนไข นั่นคงเป็นธรรมชาติของมนุษย์

เหนือสิ่งอื่นใด ชิโฮะนั้นเป็นนางเอกหลัก ไม่มีใครไม่อยากสนับสนุนเธออยู่แล้ว

เพราะอย่างงั้น คนเลยค่อยๆทยอยกันยกมือขึ้น

บางทีนี่อาจจะเป็นกลางแล้วก็ได้ละมั้ง ถึงไม่แน่ก็อาจจะมีคนยกมือเพราะคนอื่นก็ยกด้วยก็ตามนะ

แต่ว่า คนที่สร้างสถานการณ์นี้ขึ้นมานั้น ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก’ชิโฮะ’เอง

“…..อึก!”

ริวซากิทำหน้าเจ็บใจ เขาจ้องมาที่ผม แต่ว่าก็พูดอะไรออกมาไม่ได้ เพราะสถานการณ์นี้ชิโฮะเป็นคนลงมือเอง

ผมไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น มีแค่ชิโฮะที่พยายามออกมา

แต่ว่า นั่นก็คงเป็นสิ่งที่ทำให้ริวซากิไม่พอใจอีกครั้ง ก็เพราะหมอนั่นน่ะ เป็นคนที่อยากถูกชิโฮะเลือกมากที่สุด ก็เธอก็ไม่เลือกหมอนั่นอีกแล้ว

“……….”

อีกด้าน แมรี่ซังทำสีหน้าดูซับซ้อนออกมา

เพราะเธอเป็นคนฉลาด เธอคงจะรู้ตัวดีว่าถ้าเป็นไปตามปกติเธอล้มเหลวไปแล้ว ดังนั้น เธอจึงควรจะตระหนักถึงฝีมือของนางเอกหลักให้ดี ที่สามารถพลิกกระดานได้

ถึงเธอจะสามารถเปลี่ยนกระแสได้ แต่ก็ไม่สามารถสร้างมันขึ้นมาได้

นั่นเป็นขีดจำกัดของนางเอกรอง

(ครั้งนี้ถือว่าไปในทางที่ดีนะ แมรี่ซัง…..แต่ว่า ครั้งต่อไป มันก็คงไม่เป็นแบบนั้นเสมอไปหรอกนะ?)

ถึงสำหรับผมแล้ว อยากจะให้พลอตของเธอพังทลายไปเลยก็เถอะ

แต่มันเป็นแบบนี้แล้ว ก็ช่วยไม่ได้ ก็เพราะ ชิโฮะนั้นอยากให้ผมแสดงเป็นตัวละครหลัก

เพราะอย่างนั้น จึงไม่มีทางปฏิเสธอยู่แล้ว

“ทราบแล้วค่ะ คงไม่ต้องนับคะแนนสินะคะ…….นากายะมะซัง เป็นอสูรนะคะ”

จากนั้น นิโอซังที่เป็นกลางที่สุดในห้อง ได้เริ่มชี้แจงต่อ

ในฐานะผู้ตัดสินอย่างเธอจึงพูดได้แค่ความจริงเท่านั้น แต่ว่า นั่นก็เป็นประโยคที่ดูโหดร้ายต่อริวซากิอย่างมาก

“ริวซากิซังก็ เล่นเป็นนายพรานรูปหล่อนะคะ”

“…….บ้าเอ้ย”

สุดท้ายแล้ว นักแสดงก็เป็นไปตามที่แมรี่ซังต้องการ

ถ้าเป็นปกติ ผมคงไม่มีทางได้เล่นเป็นหลักอยู่แล้ว

(แดกดันจังเลยน้า…..)

แบบนี้มัน ดุดันมาก

ทั้งที่แมรี่ซังนั้นใช้งานสิ่งนู้สิ่งนี้เพื่อให้ได้มันมา แต่อิทธิพลของชิโฮะเนี่ยสุดยอดจริงๆเลยนะ

และก็ สิ่งที่ผมสัมผัสได้อีกครั้ง…….คือพอเธอดึงความกล้าออกมาเพื่อผมแล้ว ผมดีใจอย่างมาก

คนมีเสน่ห์อย่างเธอนั้น ได้ทุ่มเททั้งใจเพื่อสนับสนุนมา

แบบนั้นไม่มีผู้ชายคนไหน ไม่ดีใจอยู่แล้ว

(เอาเถอะ ผมก็ไม่มั่นใจเท่าไรหรอก…..)

เอาตรงๆ ผมไม่มั่นใจเลยว่าจะแสดงเป็นตัวเอกได้

ยังดีที่มันเป็นเรื่องแต่งขึ้นมา แต่ถึงจะพูดแบบนั้นผมก็ไม่คิดว่าตัวเองจะแสดงได้ดี

แต่ว่า จะพยายามละกัน

เพราะชิโฮะเองก็พยายามด้วย……คราวนี้ถึงตาของผมบ้างแล้ว……