คําพูดของผู้นํากองกําลังได้ทําให้ทุกคนตกตะลึง
แม้จะพูดออกมาอย่างช้าๆ แต่ก็ทําให้เกิดความตกตะลึงอย่างมหาศาล
ข้อความที่อดีตกิ่งจักรพรรดิเผ่าพันธุ์ปีศาจทิ้งเอาไว้
จักรพรรดิดึกดําบรรพ์ระดับสูงสุด ไม่ขอพบเผ่าพันธุ์มนุษย์อู่จื่อ !
หากจับใจความดูแล้ว จะเผยให้เห็นถึงความรู้สึกที่ซับซ้อน
แม้จะอยู่ห่างกันนับล้านปี ทุกคนก็ดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของจักรพรรดิโบราณผ่านตัวอักษรโบราณเหล่านี้
ในขณะนั้น ไม่มีใครสงสัยในตัวของจักรพรรดิเผ่าปีศาจผู้นี้แม้แต่น้อย
เนื่องจากข้อความนั้นยอดเยี่ยมเกินไป
ปรากฏขึ้นมาอีกครั้งหลังผ่านไปหลายล้านปี แม้จะเป็นเพียงแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ฟื้นกลับขึ้นมาแต่มันก็สร้างความกดดันอย่างรุนแรงให้แก่เหล่าคนในระดับราชันศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว
ผู้ที่สามารถทิ้งตัวอักษรโบราณอันทรงพลังเช่นนี้ได้จะต้องเป็นสิ่งมีชีวิตที่สั่นสะเทือนฟ้าดินได้เป็นแน่และจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!
ยิ่งไปกว่านั้น ตัวอักษรนี้ยังถูกเขียนด้วยอักขระปีศาจยุคดึกดําบรรพ์
ยิ่งไปกว่านั้น จอมยุทธที่เชี่ยวชาญเก่งกาจจนสามารถเขียนตัวอักษรโบราณนี้ได้จะโกหกหลอกลวงเกี่ยวกับสิ่งนี้อย่างนั้น?
มันเป็นเรื่องไร้สาระและมีแต่จะทําลายชื่อเสียงของเขาลงเท่านั้น
เกรงว่าหากทําเช่นนั้นจะมีแต่คนดูถูกเหยียดหยาม
แต่สิ่งที่เขียนเอาไว้นั้นอัศจรรย์เกินบรรยาย
“ข้ายอมเผชิญหน้ากับจอมจักรพรรดิดึกดําบรรพ์มากกว่าต้องเผชิญหน้ากับมนุษย์นามอู่ฉือ?”
หรือว่ากิ่งจักรพรรดิของปีศาจเชื่อว่าชายนามอู่จื่อผู้นี้นั้นแข็งแกร่งกว่าเหล่าจอมจักรพรรดิอีกด่าบรรพ์อย่างงั้นรึ?
หลายคนอดคิดออกมาไม่ได้ ใจของพวกเขาเต้นระรัว เลือดเดือดพล่าน
ตัวตนของจอมจักรพรรดิดึกดําบรรพ์เป็นอย่างไร?
มันคือระดับสูงสุดที่บ่งบอกถึงความไร้เทียมทาน
เมื่อพวกเขายังมีชีวิต พวกเขาคือจักรพรรดิของเก่าสวรรค์สิบชั้นภพทั่วทุกสารทิศ
หลังจากพวกเขาตายจากไป ทุกวิญญาณจะจดจําานามของพวกเขาไว้ได้และนามของจักรพรรดิจะคงอยู่ตลอดกาล
แต่ในตอนนี้ จักรพรรดิของปีศาจกล่าวว่าเขายอมเผชิญหน้ากับจอมจักรพรรดิมากเสียกว่ามนุษย์นามอออย่างงั้นรึ?!
หรือก็คือ ในสายตาของราชาปีศาจเยว่เฉิง กิ่งจักรพรรดิของเผ่าปีศาจ
มนุษย์ผู้ทรงพลังนามอ่อนั้นแข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าจอมจักรพรรดิ์ดึกดําบรรพ์อีกอย่างงั้นรึ?
ความหมายที่อยู่เบื้องหลังประโยคนี้นั้นน่าสะพรึงเกินไป เพ้อฝันเป็นความจริง น่าเหลือเชื่อเกินคําบรรยาย!
น่าเหลือเชื่อ เกินคําบรรยาย!
ได้รับแต้มตกใจ 16,154 แต้มจากก่ฉงเฉิน
ได้รับแต้มตกใจ 951 แต้มจากหลี่ซื่อหมิง
“ได้รับแต้มตกใจ 3,155 แต้มจากเชียนชานเสวี่ย
ได้รับแต้มตกใจ 4,342 จากทั่วหยุนชาง!”
ได้รับแต้มตกใจ…
หนึ่งแสน…
สองแสน…
ภายในเวลาชั่วครู่ ผลของสิ่งที่เขียนไว้บนอนุสรณ์โบราณก็ได้ทําให้ฉันม่ได้รับแต้มตกใจมากว่าสามแสนแต้มและก่าลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ!
เฉินมู่ยืนอยู่นิ่ง แต้มตกใจเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง มันเพิ่มขึ้นมากเกินกว่าตอนที่ทุกคนพบอนุสรณ์อันแรกเสียอีก!
หากไม่มีเขา สิ่งที่เขียนไว้ในอนุสรณ์อันที่สองนั้นก็เป็นความจริงไปจริงๆ
จักรพรรดิปีศาจโบราณได้ยอมรับด้วยตัวเองว่ามนุษย์คนหนึ่งนั้นแข็งแกร่งมากเสียกว่าจอมจักรพรรดิอีกด่าบรรพ์
หากเรื่องนี้กระจายออกไปมันจะทําให้ฟ้าดินต้องสั่นสะเทือนอย่างแน่นอน!
“อู่จื่อ จอมจักรพรรดิอู่จื่อ…
ภาพแรกเป็นภาพของจักรพรรดิมนุษย์อย่างงั้นรึ?”
ผู้นําของแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนชูตะลึงไปเป็นเวลานานก่อนที่เขาจะอุทานออกมา
ในภาพวาดแรก มนุษย์ที่ทรงพลังได้จุติลงมาจากฟากฟ้า กําราบความชั่วร้ายของเทพเจ้าลงด้วยมือเดียว และมีคําที่เขียนไว้ว่าจักรพรรดิสลักอยู่ข้างเขา
หากเขาคืออู่จื่อ ทุกสิ่งก็สมเหตุผลแล้ว
“จารึกโบราณสองชิ้นในเหมืองเดียวกัน…”
ต้องเป็นเขาแน่ อู่จื่อ..จักรพรรดิอู่อ(ไร้ที่มา)!
“จักรพรรดิอู่จื่อคือชื่อของผู้ทรงพลังเผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างงั้นรึ?”
“หากเป็นเช่นนั้น ฟ้าดินจะต้องสั่นสะเทือนอย่างแน่นอน!”
“อ๋อ! จักรพรรดิอู่จื่อ!”
เสียงของเหล่ามนุษย์ทุกฝ่ายดังก้องผสมกันไปด้วยความตื่นเต้นและปิติยินดี
“อู่จื่อ จักรพรรดิอู่จื่อ… พวกมนุษย์เคยมีผู้ทรงพลังมากเช่นนั้นด้วยอย่างงั้นรึ? ไม่จริงข้าไม่เชื่อ…”
ผู้นํานิกายเทียนเฉินคําราม
เสื้อผ้าของเขาเปื้อนไปด้วยเลือดและคลุกไปด้วยฝุ่น ดูน่าอับอายยิ่ง
เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์เคยมีจอมจักรพรรดิอยู่จริงๆ
แต่ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่สิ่งปลอมแปลง!
หลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นทําให้ในศีรษะของผู้นํานิกายเทียนเฉินหมุนวน ดวงตาพร่ามัวแทบจะร่วงลงไปสลบเสียตรงนั้น!
อีกด้านหนึ่ง เสือดําร่างยักษ์ก็ไม่ได้ดีมากไปกว่ากัน
ท่าทางเย่อหยิ่งเมื่อก่อนหน้านี้ได้หายไป และหางที่ชูชันเมื่อก่อนหน้าก็หลุบห้อย
แม้แต่โองการของราชันบรรพบุรุษที่ลอยเหนือหัวก็ถูกกระแสพลังของจอมจักรพรรดิเผ่าพันธุ์ปีศาจกดดันจนแสงของมันหมองลง
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะเจียมตัวมากขึ้น แต่เสือดํายังคงดื้อรั้น
“ถึงจะเป็นจารึกโบราณของกิ่งจักรพรรดิเผ่าปีศาจในอดีต แต่เนื้อหาช่างไร้สาระยิ่งนัก!”
“จอมจักรพรรดินั้นเปรียบเสมือนราชันผู้ครองพิภพ เป็นตัวตนที่คงอยู่อย่างเป็นนิรันดร์”
“เผ่าพันธุ์มนุษย์อู่จื่อ ไม่ว่าจะแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ก็ตาม? การจะเทียบได้กับจอมจักรพรรดิดึกดําบรรพ์นั้นเป็นไปไม่ได้ แต่นี่เหนือกว่าจอมจักรพรรดิไปอีกอย่างงั้นรึ?”
“ไร้สาะระยิ่งนัก! เป็นไปไม่ได้!”
ในความคิดของเสือดํายักษ์นั้น จอมจักรพรรดิคือตัวตนขั้นสูงสุดและคงอยู่อย่างนิรันดร์
หากมนุษย์มีผู้ที่เทียบได้กับจอมจักรพรรดิขึ้นมา มันไม่มีทางยอมรับอย่างแน่แท้
ในตอนนี้ไม่ใช่เพียงแค่เทียบเท่ากัน แต่กลับเป็นเหนือไปกว่าจอมจักรพรรดิ มันจะเชื่อและยอมรับไปได้อย่างไร?
ไม่ใช่แค่เสื้อดํายักษ์ แต่อันที่จริงแล้วมนุษย์หลายคนก็รู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อยเช่นกัน
เพราะไม่ว่าอย่างไรแล้ว ศักดิ์ศรีและความน่าเกรงของจักรพรรดิโบราณก็ตกทอดสืบมาผ่านทางจิตวิญญาณของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในโลกนี้มาแต่ช้านาน
หากพูดว่าจักรพรรดินามอู่จื่อในประวัติศาสตร์มนุษย์นั้นสามารถเทียบได้กับจอมจักรพรรดิกดําบรรพ์และเทียบเท่ากับเหล่าผู้อยู่ในระดับสูงสุดนั้นทุกคนก็พอจะเข้าใจได้
แต่ในตอนนี้ ในคํากล่าวของกิ่งจักรพรรดิปีศาจเยว่เฉิง จักรพรรดิอู่อนั้นทรงพลังเสียยิ่งกว่าจอมจักรพรรดิดึกดําบรรพ์ ซึ่งนั่นเกินกว่าที่จะเชื่อไปหน่อย
หากอนุสรณ์โบราณเป็นของอดีตจอมจักรพรรดิอีกด่าบรรพ์ แน่นอนว่าไม่มีผู้ใดกล้าตั้งคําถามนี้อย่างแน่นอน
แต่ว่าอนุสรณ์นี้เป็นของกิ่งจักรพรรดิปีศาจ
บางทีเขาอาจพ่ายแพ้ให้แก่จอมจักรพรรดิอู่อเมื่อในอดีตและได้เผชิญหน้ากับพลังอันมหาศาลของอู่จื่อนั่นทําให้เขากล่าวเกินจริงไปอย่างงั้นรึ?
“ไม่จําเป็นต้องคาดเดา เข้าไปข้างในและค้นหาเรื่องราวทุกอย่าง และในที่สุดทุกสิ่งจะกระจ่าง!”
ผู้นําแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนชูโบกมือและทําทางเหล่าจอมยุทธเดินเข้าไปยังส่วนลึกของเหมืองโบราณ
ผู้นําสูงสุดคนอื่นๆมองหน้ากัน พวกเขาเรียกเหล่าจอมยุทธในสังกัดของตนและเดินตามลึกเข้าไปในเหมืองอย่างใกล้ชิด
ผู้นําสูงสุดของแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนชพูดถูก เข้าไปและค้นหาเรื่องราว ในที่สุดทุกอย่างจะกระจ่างขึ้นมาเอง!
