เกิดใหม่เป็นตัวร้ายโหลยๆแล้วทำไม? ผมจะช่วยน้องนางเอก(อวย)ของผมเอง!! – ตอนที่ 0: กำเนิดใหม่เป็นตัวร้าย

<< 0 >>

  รู้สึกว่าโลกเราช่วงนี้จะฮิตต่างโลกกันสินะ? ถ้าจำไม่ผิดนวนิยายประเภทไลทโนเวลของญี่ปุ่นในยุค 2020 จะฮิตกันเอาเรื่องเลย ขนาดผมก็เคยอ่าน หรือเคยดูอนิเมที่ดัดแปลงจากนิยายมาอีกทีไม่น้อยเลย

  ใช่ มันค่อนข้างสนุกเลย อาจจะเป็นเพราะมันช่วยสนองนีทให้ผมก็ได้ เพราะปกติผมมักจะเป็นผู้แพ้เป็นประจำทั้งๆที่พยายามากแล้ว พอได้เห็นคนๆหนึ่งประสบความสำเร็จอย่างสวยงาม ซึ่งนั่นก็คือพระเอกมันก็ชวนให้รู้สึกภาคภูมิใจในตัวเขาด้วย พร้อมไปกับสาวๆในฮาเร็มของแกด้วยอะนะ 

แต่ด้วยความที่เป็นตลาดที่ใหญ่ ทำให้มีหลายความเห็นตามไปด้วย หลายครั้งที่นิยายแนวนี้จะถูกวิจารย์ในเชิงไม่ดี อาทิเช่น ส้ำซากจำเจ เดาทางง่าย ตัวละครผู้หญิงง่าย ทุกอย่างง่ายไปหมด บางเม้นต์ก็ร้ายแรงขนาดบอกว่า ‘นี่ไม่ใช่นิยายแต่เป็นสินค้า’

  อืม ถ้าในมุมผมก็ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอก ออกไปในทางชอบด้วยซ้ำ แต่ขอติหน่อยเถอะ

ตัวร้ายส่วนใหญ่ในเรื่องแนวนี้โคตรจะไม่น่าให้อภัย คนอะไรมันจะเลวได้ขนาดนั้น เลวถึงแก่นแท้เลยพวกตัวร้ายในนิยายต่างโลกเนี่ย ไม่น่าให้อภัยที่สุด โง่ก็โง่ กระจอกก็กระจอกชิบหายเลย ไร้ความคิดความอ่าน กลับตัวก็ไม่เป็น

  ให้ยกตัวอย่างก็เช่น 

  ‘ผมน่ะนะ ไม่ยอมรับในตัวแกหรอกนะ’ ไอ้แห้งจอมปากดีได้กล่าวไว้

  ‘-อ ไอพวกเลือดผสม!’ ไอ้เด็กขี้ฟ้องเคยกล่าวไว้

  ‘เคี๊ยกๆ ผู้หญิงของแกคือของข้าเฟ้ย!’ ลุงอ้วยเคยกล่าวไว้

  อย่างไอพวกข้างต้น ดูไม่ได้เลยสักนิด ทำตัวน่าหมันไส้ด้วย แม้ตอนเวลาพระเอกตบเกรียนเสร็จแล้ว มันจะสะใจก็เถอะนะ 

  อืมๆ แต่ว่านา …

  “…ฮะๆ”

  ผมหัวเราะออกมานิดๆด้วยใบหน้าโฉมใหม่ที่ต่างจากทุกที 

  ไอเด็ก 12 ปี ผมสีทองและดวงตาสีแดงที่ดูกวนส้นตีนพิลึกอยู่ตรงหน้ากระจกที่ผมกำลังส่อง และนั่นก็คือตัวผมอย่างแน่แท้เพราะผมกำลังส่องกระจกอยู่ ถือว่าเป็นตรรกะพื้นฐานขนาดแม้แต่เด็กยังรู้เรื่อง ไม่สิ ต่อให้หมายังรู้เรื่องเลย แต่ตอนนี้ผมไม่สามารถหยุดยิ้มเจื่อนๆเหมือนจะร้องไห้ได้ พอเห็นแล้วเนี่ย อยากจะร้องไห้ชะมัด

  ‘โบราณว่าเกลียดสิ่งใดได้สิ่งนั้น’ ดูเหมือนมันจะจริงไม่น้อยเลย สำหรับตัวผม

  “นี่ตู…กลายเป็นเรเซอร์แล้วเรอะ!?”

  ผมร้องลั่น————————‘เรเซอร์’ ไอหนุ่มหน้าตาดีมากกว่ามาตรฐานขุนนางเล็กน้อย จอมอวดเบ่งในผลงานไลทโนเวลชื่อดังของยุค มันเป็นตัวร้ายหลักในเล่มที่ 1 ผู้คิดจะรังแกผู้หญิงของพระเอกและเอามาเป็นของตนด้วยวิธีการที่ชั่วร้าย และไม่น่าให้อภัย แน่นอนว่าในตอนสุดท้ายตัวเอกของเราก็ปลดปล่อยพลังแฝงในตัวออกมากระทืบเรเซอร์อย่างขาดลอย จนเรเซอร์ต้องไปพักฟื้นที่โรงพยาบาลเป็นปีๆ 

  แต่น่าเศร้าที่บทของเรเซอร์มันไม่หมดแค่นี้ 

หลังจากที่เรเซอร์ถูกกระทืบไปยับๆเค้าก็โกรธแค้นพระเอก เลยวางแผนจัดการพระเอกและขโมยสาวๆในฮาเร็มให้จงได้ …ด้วยความบังเอิญระหว่างที่คิดแผน เรเซอร์ก็ได้ไปทำพันธสัญญากับวิญญาณของผู้ที่แกร่งสุดในยุคสมัยช่วงหนึ่ง ทำให้เรเซอร์โหดขึ้นมาทันควัน และพุ่งดิ่งมาหาเรื่องพระเอกอีกครั้ง 

  การหาเรื่องครั้งนี้ของเรเซอร์สร้างความปั่นป่วนให้พระเอกได้มาก เพราะวิญญาณที่เรเซอร์ทำสัญญาด้วยคือวิญญาณระดับเดียวกับพระเจ้าทีเดียว ด้วยความแข็งแกร่งที่เคยเป็นที่สุดของยุคสมัยช่วงหนึ่งนั้น แม้แต่พระเอกก็ไม่สามารถต่อกรได้ …จนกระทั่งบักห่าพระเอกนั่นเผยปม ว่าจริงๆแล้วมันคือร่างเกิดใหม่ของหนึ่งในสิบเทพเจ้าผู้สร้างโลก นอกจากนั้นก่อนที่จะเข้าโรงเรียนมาบักพระเอกก็ไปทำพันธสัญญากับวิญญาณระดับพระเจ้าที่เคยแกร่งที่สุดในยุคสมัยมาก่อนหน้าด้วย 

ถึงจะไม่รู้สึกตัวก็เถอะแต่ช่วงท้ายเล่ม 1 ก็เฉลยมาแล้วว่าตบเรเซอร์ได้เพราะมีวิญญาณนี้อยู่ หรือก็คือไอพระเอกมันเหนือกว่าเรเซอร์คูณ 2 และชนะเรเซอร์ไปได้แบบฉิวเฉียด 

แค่นั้นไม่พอหลังจบศึกกับเรเซอร์ โดยปกติแล้วในเรื่องจะมีกฎที่ทุกคนสามารถทำสัญญากับวิญญาณระดับเดียวกับเทพได้แค่คนละหนึ่งเท่านั้น ไม่สิ วิญญาณทุกระดับเลยที่ได้แค่คนละหนึ่ง แต่พระเอกมันดันเป็นร่างเกิดใหม่ของเทพ …แห่งการครอบครอง? ทำให้เป็นกรณีพิเศษและทำสัญญากับวิญญาณที่เรเซอร์ทำสัญญาด้วยต่อ เพิ่มฮาเร็มให้ตัวเองไปอีก 

  …ทั้งอย่างนั้นความพยายามของเรเซอร์ก็ยังไม่จบ หลังจากจบเรื่องเขาก็วางแผนแล้ววางแผนอีก จนในตอนจบของไลทโนเวล หลังจากที่พระเอกฆ่าหนึ่งในฮาเร็มของตัวเองที่เป็นร่างสถิตจอมมารไป …เรเซอร์ก็ถูกจอมมารเข้าสิงอีกต่อหนึ่งและเข้าสู้กับพระเอก ที่ตอนนั้นมีวิญญาณระดับเทพถึง 10 ดวง และใช้พลังเทพเจ้าของตัวเองได้สมบูรณ์แล้ว ถึงจะสูสีเพราะก่อนหน้านี้พระเอกเสียมานาไปเกือบหมดแล้วแต่ก็ถูกจัดการลงอยู่ดี เพราะพลังรักของคู่พระนาง 

…สำคัญเรเซอร์จะเอาบ้าอะไรไปสู้บัคของเรื่องละ ไอพระเอกฮาเร็มที่เล่นเก็บวิญญาณระดับเทพที่มีแค่ 18 ดวงในโลกไปกว่าครึ่ง นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในเทพอีก …ถ้าไม่ติดว่าท้ายเรื่องจอมมารมันได้บัพพิเศษ ระดับจอมมารแค่พลังเทพส่วนเดียวดั่งเดิมของไอพระเอกก็สู้ชนะได้แล้ว แถมน่าจะชนะได้ด้วย…เรเซอร์นายทำดีแล้ว …ถึงจะเลวก็เถอะ สมควรแล้ว

  แต่น่าแปลกที่ในท้ายที่สุดผู้เขียนก็ไม่ตัดให้เรเซอร์ตายเลย เขาให้เวลาเรเซอร์อยู่บนโลกอีก 3 ปี พระเอกก็ปล่อยให้เรเซอร์ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ …ช่วงแรกๆเรเซอร์จะคิดล้างแค้นไม่หยุดแต่พอได้ไปทำงานที่โบสแห่งหนึ่งเรเซอร์ก็ค่อยๆเปลี่ยนไป และดันทำบาปไปพบรักกับแม่ชีสาวสวยจนมีอะไรกัน และแม่ชีคนนั้นก็ท้อง เลยต้องสึกกลับมาเลี้ยงดูเธอและลูก…แต่! หลังจากนั้นเรเซอร์ก็ตายเพราะปกป้องเมืองจากตัวร้ายกระจอกๆ!! ถึงไม่นานยังไงก็ต้องตายอยู่ดีก็เถอะ แต่เมียพี่แกพึ่งท้องเองนะเห้ย ใจได้ไปรึเปล่าวะ——-แย่ยิ่งกว่านั้น ไลทโนเวลเรื่องนี้ก็ออกบทอัฟเตอร์สตอรี่มา และลูกของบักเรเซอร์ก็ตกหลุมรักบักพระเอก และกลายเป็นอีกหนึ่งภรรยาไป รวมไปถึงเมียเรเซอร์ด้วย …..บทส่วนนี้ชาวเน็ตรุมถล่มเรื่องนี้ไม่น้อยเลย 

  …โดยสรุปแล้วชะตากรรมของเรเซอร์ก็คือ—แพ้แล้วแพ้อีก ถูกพระเอกระเบิดพลังแฝงกระทืบจนอับอายขายขี้หน้า วิญญาณระดับเทพโดนพระเอกดึงมาเป็นของตัวเอง จากนั้นก็โดนจอมมารยึดร่างจนอายุขัยหายวูบเกือบจะหมด ต้องมาใช้ชีวิตอีกแค่ 3 ปี แต่ก็อยู่ไม่ถึง นอกจากนี้ยังไม่ทันได้เห็นหน้าลูกเลย จากนั้นลูกเมียตัวเองยังโดนพระเอกคู่แค้นโอยาโกะด้งอีก

  ในตอนสุดท้ายก็บ่นอย่างอาลัยอาวรณ์ ว่าอย่างน้อยๆก็อยากไปเจอภรรยาอีกครั้ง แต่ก็ไปไม่ถึง เรเซอร์นอนตายอยู่กลางถนน … ถึงจะเลวก็เถอะแต่เป็นตัวร้ายที่บทอาภัพโดยแท้

  และตัวผมก็คือไอ้เรเซอร์แสนซวยข้างต้นนั่นเอง 

  “—–ไม่ตลกนะเว้ยแบบนี้อะ!!!!!!!!!!!” ผมร้องลั่นสุดเสียง ก่อนจะกุมขมับตั้งสติ  “…-จ ใจเย็นๆไว้ตัวผม ใจเย็นๆ เราพึ่งสิบขวบเองนะ ไม่ใช่ว่าจะยืนอยู่ปลายเหวแล้วสักหน่อย! ต่อจากนี้ต้องใช้ชีวิตแบบเงียบๆและสงบ เรื่องโรงเรียนก็ไปเข้าที่อื่นแทน อย่าเข้าใกล้ไอพระเอกนั่นเป็นพอ”

  ….แต่ว่า

  ระหว่างนั้นผมก็นึกไปถึงหน้าของหญิงสาวคนหนึ่งในเรื่อง ซึ่งเธอคือคนที่ผมชื่นชอบสุดในเรื่องอย่าง ‘เบลลามี’ สาวน้อยเย็นชาผู้เป็นร่างสถิตของจอมมาร 

ในตอนสุดท้ายเธอก็ตายลงเพราะถูกพระเอกจัดการ ถึงจะฝืนทำก็เถอะ แต่เธอก็ถูกคนที่รักฆ่าอยู่ดี …เป็นเด็กที่น่าสงสาร และที่สำคัญในโลกใบเก่าเธอคือคนที่มอบแสนสว่างให้กับผม

  ….ในโลกใบเก่าผมคือผู้แพ้ ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็มักจะแพ้เสมอ ถึงผมจะพยายามแล้วพยายามอีกแต่ก็ไม่เคยชนะผู้มีพรสวรรค์ได้เลย

  โลกใบเก่าผมฝันอยากจะเป็นนักมวยที่ได้คาดเข็มขัดแชมป์โลกให้ได้ ตั้งแต่เด็กเลยพยายามมาตลอดไม่หยุดหย่อน มีกฎและเคร่งคัดกับกฎเสมอ ผมมั่นใจว่าตัวเองสามารถไปถึงระดับนั้นได้ เพราะผมพยายามมาตลอด

รู้ตัวอีกทีผมก็กลายเป็นบันไดไปซะแล้ว แม้แต่แชมป์สักรายการผมยังไม่เคยได้มันมาเลย

  ผมกัดฟันแล้วไม่ยอมแพ้ ผมซ้อมแล้วซ้อมอีก ซ้อมแล้วซ้อมอีก กล้ามก็หนาตึก ร่างกายแข็งแรงแล้วแน่นอน แต่พอถึงตอนแข่งจริงผมกลับทำอะไรคู่แข่งไม่ได้ …ผมได้แต่ยืนมองคนที่เหยียบตัวผมขึ้นไปและได้คาดเข็มขัดเสมอ 

  ทั้งๆที่พยายามมามากขนาดนี้แล้วเนี่ยนะ …ผมตกลงสู่ความเศร้าและพยายามต่อไปอย่างน่าอดสู่ จนผมได้ไปอ่านนิยายเรื่องนี้

  ในตอนกลางของเนื้อเรื่องพระเอกได้ฝึกฝนอย่างหนัก เพราะรู้ถึงชะตากรรมของโลกว่ากำลังอยู่บนบ่าของตนเองแล้ว แต่พลังก็มาถึงขีดสุดแล้ว ถึงจะมีวิญญาณขั้นเทพหลายดวงในตัวแต่มันก็ต้องสลับกันใช้ แถมยังใช้ได้ไม่สุดสักอัน …ในช่วงที่พระเอกกัดฟันทนและพยายามต่อไปอย่างไร้ซึ่งความสุข เธอคนนั้น เบลลามีก็ได้บอกกับเค้า —

‘ถ้ายังกัดฟันสู้คนเดียวแบบนั้นต่อไป จนสัมผัสไม่ได้ถึงความสุขในชีวิตแล้วท้ายที่สุดของบทสรุป มันจะไม่มีความสุขเอานะ เพราอย่างนั้นขอร้องละ ช่วยระบายออกมาที บอกให้เรารับรู้ถึงความลำบากของนายเถอะ นายพยายามมามากแล้ว’

…กล่าวอีกนัยมันก็แค่คำพูดง่ายๆอย่าง ‘ผ่อนคลาย’ และ ‘พยายามได้ดีแล้ว’ ที่ผู้แต่งเสริมให้มันดูเท่ดูเสี่ยวให้คนอ่านเค้าจักกะจี้เล่น …แต่สำหรับผมแล้วมันไม่ใช่

  ผ่อนคลายบ้าง พยายามได้ดีแล้วนะ …แค่นั้นเอง นั่นคือคำที่ผมอยากได้ยิน ไม่ใช่เพื่อให้รู้ว่าตัวเองต้องยอมแพ้ แต่ทำให้รู้ว่าตัวเองพยายามมามากแล้ว ไม่มีใครกล้าดูถูกเรา ถึงแม้ว่าเราจะแพ้ในทุกๆครั้งไป——ผมใช้มันเป็นแรงใจ และท้ายที่สุดผมก็ไปถึงฝั่งฝันได้ ไม่มีใครบอกว่าผมมีพรสวรรค์ มีแต่คนบอกว่าผมพยายามและคู่ควรกับมัน …ถึงหลังจากนั้นวันเดียวผมจะโดนรถชนก็เถอะ

  แม่งซวยจริงๆ ….เหมือนไอ้ตัวร้ายมี่สวมวิญญาณอยู่นั่นแหละ

  ว่าแล้วก็ถอนหายใจให้เปลืองออกซิเจนเล็กน้อย

  “สักวันหนึ่งเบลลามีจะถูกพระเอกปลดปล่อย ปมในใจเธอจะหายไป แต่สุดท้ายเธอก็จะเสียใจที่ต้องจากไป ต้องแยกกับพระเอกไปตลอดกาล …เธอเสียใจแน่ๆ เพราะในคำตามท้ายเล่มคนเขียนเค้าบอกไว้แบบนั้น”

ผมหัวเราะเบาหวิว

  …ที่ตอนนั้นพระเอกไม่สามารถช่วยเบลลามีไว้ได้เพราะเค้าจำเป็นต้องใช้วิญญาณระดับเทพในการหยุดยั้งอะไรสักอย่างไว้ก่อน ทำให้ไม่สามารถสลับมาใช้วิญญาณระดับเทพของเรเซอร์ ที่ ณ ตอนนั้นมันสามารถช่วยเบลลามีได้ 

ถ้าเกิดว่าวิญญาณระดับเทพนั้นเพียงดวงเดียวไม่ได้อยู่กับพระเอก แต่มาอยู่กับตัวผม หรือ เรเซอร์—–เบลลามีจะไม่ต้องตายจากไป เธอจะสามารถแต่งงานกับพระเอกและจบลงอย่างแฮปปี้เองได้ รวมไปถึงตัวผมด้วย เรเซอร์จะได้ใช้ชีวิตกับลูกเมียอย่างปลอดภัยและกันไม่ให้พระเอกคาบไปแดกได้ ที่สำคัญไม่ตายแน่นอนด้วยถ้าเรเซอร์มีพลังระดับนั้นอยู่กับตัว

  …..ตัดสินใจแล้ว

  ในโลกใบนี้ ตัวผมที่ได้ถือกำเนิดมาใหม่ในฐานะตัวร้ายที่ครั้งหนึ่งเคยครองพลังที่ยิ่งใหญ่ ผมจะช่วยผู้มีพระคุณของผมอย่าง เบลลามี และทำให้เธอมีความสุขในตอนท้ายของเรื่องราวให้ได้ จะไม่ทำให้เธอดับสลายไปด้วยน้ำตาเหมือนกับต้นฉบับแน่นอน 

  ผมไม่ต้องการเหนือกว่าพระเอกหรืออะไรทั้งนั้น ขอแค่ช่วยเบลลามีได้ผมก็พอใจแล้ว …แต่ก็คงหลีกเลี่ยงการฝึกให้ตัวเองเก่งขึ้นไม่ได้อยู่ดี

  “…เอาละ”

  ในโลกใบใหม่นี้ ผมจะพยายามช่วยเบลลามีให้ได้!!!!  เธอจะต้องมีความสุข!!

  ฝันของผมเป็นจริงไปแล้ว ต่อจากนี้คือฝันของเบลลามีที่ผมจะทำให้เป็นจริงเอง

เรื่องราวหลังจากนี้จะไม่ง่าย จะต้องสับสนในทางเลือกของตัวเองอีกหลายต่อหลายครั้งแน่นอน แต่เพื่อเธอคนนั้นจะต้องทำให้ได้