อีกอย่างเธอก็ไม่เคยได้ยินว่าโรงพยาบาลเซ่าเหรินมีหมอที่ฝีมือการรักษาสูงมากมาใหม่
ไม่แน่อาจเป็นการรักษาแบบชาวบ้านที่จับพลัดจับผลูรักษาจนหายได้
ให้คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งไปรักษาไม่ได้เด็ดขาด
จงมั่นหวานวดขมับ รู้สึกปวดหัวเหลือเกิน ไม่อยากพูดอะไรกับหมออีก
หมอเจ้าของไข้เห็นท่าทางเธอไม่สนใจ จึงกลืนคำพูดที่ว่า ‘หมอคนนั้นรักษาได้แม้กระทั่งคนไข้หมดทางรักษาที่พวกเขาต่างจนปัญญา’ กลับไป
ในเมื่อไม่ต้องการ แล้วเขาจะคะยั้นคะยอทำไม
หมอเจ้าของไข้ยิ้มให้อย่างสุภาพแต่ดูห่างเหิน “คุณนายยังไม่ฟื้น พวกคุณรอก่อนนะครับ”
จงมั่นหวากับอิ๋งลู่เวยต่างหงุดหงิดใจ จึงไม่ได้สนใจ
กลับเป็นพ่อบ้านที่เงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมท่าทีของหมอเจ้าของไข้ถึงเปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้
หมอที่ทำการรักษาให้คุณนายผู้เฒ่าได้ล้วนเป็นหมอชั้นยอดของฮู่เฉิง สี่ตระกูลเศรษฐีต่างต้องทำความรู้จักไว้
“ฉันจะกลับไปต้มของบำรุง” จงมั่นหวาหยิบเสื้อคลุมตัวนอก “ลู่เวย รบกวนเธอรออยู่ก่อนนะ”
“พี่สะใภ้ใหญ่พูดอะไรแบบนั้นคะ” อิ๋งลู่เวยยิ้ม “ฉันจะไม่เอาใจใส่คุณแม่ได้ยังไง ยังไงซะช่วงนี้ฉันก็ว่างๆ อยู่”
จงมั่นหวาพยักหน้าแล้วออกไป
อิ๋งลู่เวยนั่งรออยู่ด้านข้าง
พยาบาลคนหนึ่งกระซิบด้วยความไม่เข้าใจ “คุณหมอ ทำไมพวกเขาเหมือนตระกูลฟู่เลย ไม่อยากไปลองให้โรงพยาบาลเซ่าเหรินรักษา”
ยังไงซะมีหนทางเพิ่มขึ้น โอกาสรอดก็มากขึ้น
เกิดรักษาหายขึ้นมาล่ะ
หมอเจ้าของไข้ส่ายหน้า ไม่พูดอะไร ทำมือบอกให้หยุดพูด
ในมุมมองของเขา สถานการณ์ของตระกูลฟู่กับตระกูลอิ๋งไม่เหมือนกัน
เห็นได้ชัดว่าตระกูลฟู่คิดว่าผู้เฒ่าฟู่หมดทางรักษาตั้งแต่เมื่อสามปีก่อน ได้จัดเตรียมเรื่องต่างๆ ไว้ก่อนแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าผู้เฒ่าฟู่จะมีชีวิตอยู่มาจนถึงตอนนี้
ตระกูลฟู่เป็นผู้นำของสี่ตระกูลเศรษฐี สถานการณ์ภายในตระกูลก็วุ่นวายมาเป็นอันดับหนึ่งเช่นกัน
คนส่วนใหญ่ต่างอยากให้ผู้เฒ่าฟู่จากไปเพื่อที่จะได้แบ่งมรดก
แต่คุณนายอิ๋งคนนี้กลับดูไม่เชื่อคำพูดของเขาอย่างเห็นได้ชัด
ทำตัวหยิ่งยโสจนพลาดโอกาสที่จะได้ช่วยชีวิตไปอย่างสูญเปล่า
“เฮ้อ ไม่เข้าใจพวกคนรวยเลยจริงๆ…”
พยาบาลพูดพึมพำแล้วถือถุงขยะรีบเดินออกไป
…
บริเวณด้านนอก
จงมั่นหวาเดินลงบันได เดินไปได้ไม่กี่ก้าวทันใดนั้นก็หยุดลง “พ่อบ้านสืบเรื่องหมอเทวดาที่คุณนายมู่พูดถึงได้หรือยัง”
พ่อบ้านอึ้งไปชั่วขณะ “เรียนคุณนาย ยังเลยครับ ถามทางตระกูลฟู่แล้ว แม้แต่พวกเขาก็ไม่ทราบ”
จงมั่นหวาหน้านิ่ว
อาการของผู้เฒ่าฟู่หนักกว่าคุณนายผู้เฒ่าอิ๋งมาก ชีวิตแขวนอยู่บนความเป็นความตายมาตลอด
ตระกูลฟู่ไม่มีข้อมูล หรือหมอเทวดาคนนี้จะไปจากฮู่เฉิงแล้ว
“ช่างเถอะ” จงมั่นหวาส่ายมือ “ปล่อยไปตามธรรมชาติแล้วกัน”
พูดจบก็แสยะยิ้ม
คิดๆ ดูก็จริง หมอเทวดาที่เก่งกว่าตระกูลเมิ่งคนนั้น ใช่ว่าพวกเขาอยากจะเจอก็เจอได้
ตระกูลอิ๋งเทียบไม่ได้กับตระกูลมู่แห่งตี้ตู
จงมั่นหวาเปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่ง สั่งคนขับรถ “กลับบ้าน”
คนขับรถพยักหน้าอย่างนอบน้อมแล้วออกรถ
…
ทางด้านนี้
หลังจากเอายาตัวใหม่ไปให้เวินเฟิงเหมียนที่ห้องข้างๆ เสร็จ อิ๋งจื่อจินก็กลับมาที่หน้าคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ก
เธอมองลิงก์ที่แฮกเกอร์คนนั้นส่งมาให้พลางครุ่นคิด
ไม่ได้ขึ้นต้นด้วย เวิลด์ไวด์เว็บ (www) แบบเว็บทั่วไป แต่ประกอบไปด้วยตัวเลขกับพยัญชนะ เหมือนโค้ดที่ยุ่งเหยิง
นี่เป็นการเพิ่มความปลอดภัย
ดังนั้นต่อให้เธอค้นหาเว็บทั้งโลกก็ไม่มีทางหาเจอ
เวลานี้อีกฟากของมหาสมุทรได้ส่งมาอีกหนึ่งข้อความ
[เอ่อเจ๊ค้าบ ผมลืมไป เอ็นโอเคมีโปรแกรมล็อกอินโดยเฉพาะ เจ๊ใช้เบราเซอร์ทั่วไปมันเข้าไม่ได้ ผมส่งมาให้แล้ว]
[(อีโมติคอนเด็กดี) (อีโมติคอนเขินอาย)]
อิ๋งจื่อจินไม่สนใจแฮกเกอร์ที่ทำเป็นแอ๊บแบ๊ว เธอแค่มองไอคอนสีขาวที่ปรากฏบนหน้าจอ ขมวดคิ้วเล็กน้อย
บนไอคอนนั้นเป็นรูปนักพรตที่ถือตะเกียงกับไม้เท้า
เธอรู้จักภาพลักษณ์แบบนี้
ไอคอนนี้เหมือนกับฤๅษีบนไพ่ทาโรต์ใบที่เก้าของไพ่ชุดเมเจอร์อาร์เคนา
อิ๋งจื่อจินละสายตาลงมาข้างล่างก็เห็นคำที่คุ้นเคยตามคาด ‘เฮอมิท (HERMIT)’
เฮอมิท (HERMIT) คือ ฤๅษีในภาษาอังกฤษ
ที่แท้นี่ก็คือเว็บบอร์ดเอ็นโอเค เธอรู้ว่าคืออะไรแล้ว
ผ่านมาหลายปี สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมมีเยอะเหลือเกิน
อิ๋งจื่อจินครุ่นคิด จ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์
[เจ๊ค้าบ ชื่อเต็มของเอ็นโอเค (NOK) คือ โนวันโนว (No one knows) แปลออกมาได้ว่าไม่มีใครรู้จัก ดังนั้นไม่มีทางถูกเปิดเผยตัวตนอะไรทั้งนั้น]
[เจ๊เล่นในเว็บบอร์ด ห้ามเข้าไปตรงอื่นเป็นอันขาด]
หลังจากแฮกเกอร์ส่งข้อความนี้เสร็จก็ถอนหายใจยาว
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กน้อยคนนี้ ผู้ชายคนนั้นคงได้ส่งเขาไปขึ้นชาร์ตล่าค่าหัวห้าอันดับแรกแน่นอน และเขาก็อย่าหวังจะได้กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอย่างมีความสุขอีกเลย
อันที่จริงพูดถึงเว็บบอร์ดเอ็นโอเคนี้ ถึงแม้แฮกเกอร์จะใช้มานาน แต่ก็ยังคงสงสัย
ในเว็บบอร์ดมีคนหลากหลายประเภท แต่เนื่องจากมีการเพิ่มระดับความปลอดภัยของบัญชีผู้ใช้ ด้วยเหตุนี้จึงต่างก็ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร
ต่อให้เป็นเขาที่เป็นลูกพี่ใหญ่ของสมาพันธ์แฮกเกอร์นิรนามก็ยังทำลายไฟร์วอลล์ของเอ็นโอเคไปสืบหาตัวตนของบัญชีผู้ใช้คนอื่นไม่ได้
ดังนั้นมีความเป็นไปได้ว่าบางกระทู้จะปรากฏซูเปอร์บอสระดับโลกที่ฟังแล้วยังต้องสั่น
เขาเคยเจอเรื่องแบบนี้
ใครจะไปคิดว่าบอสใหญ่ระดับนั้นยังจะมาเล่นเว็บบอร์ด
แต่ส่วนใหญ่จะเป็นพวกนักต้มตุ๋นจอมจกตาที่มาถามเรื่องฮวงจุ้ย
อย่างเช่นประตูหันไปทางทิศเหนือจะส่งผลต่อการเงินหรือเปล่า เลี้ยงปลาในอ่างเป็นจำนวนคู่หรือจำนวนคี่ดี
แต่เว็บบอร์ดที่ดูเหมือนไร้สาระนี้กลับมีเครือข่ายข่าวกรองที่ใหญ่และรวดเร็วสุดในโลก แม้แต่สำนักข่าวกรองสากล (IIA-International Intelligence Agency) ก็ยังสู้ไม่ได้
ข่าวใหญ่ที่น่าสะพรึงแค่ไหน แฮกเกอร์ก็สามารถหาอ่านได้บนกระทู้ในเอ็นโอเค
ผ่านไปหลายวันถึงจะปรากฏบนเว็บไซต์ทั่วไป
สิ่งที่แตกต่างจากเว็บบอร์ดทั่วไปก็คือ ผู้ใช้งานสามารถประกาศตั้งรางวัลได้ในเอ็นโอเค เปิดดีลกับผู้ใช้งานคนอื่น
ก่อนหน้านี้ก็มีนักล่าที่ติดอันดับหลายคนอยากให้เขาหาข้อมูลของผู้ชายที่มีค่าหัวสูงถึงพันล้านดอลลาร์ ค่าตอบแทนโหดมากทีเดียว
เขากัดฟันปฏิเสธไป
ถึงแม้ตัวเขาเองก็มีค่าหัว แต่ไม่อยู่ในสิบอันดับแรก
จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าเอ็นโอเคถูกสร้างขึ้นมาได้อย่างไร การปรากฏของมันเป็นปริศนา เงียบเชียบไร้เบาะแส
ร่องรอยที่เก่าแก่ที่สุดต้องไล่เรียงไปถึงศตวรรษที่สิบห้า
แต่อินเทอร์เน็ตเพิ่งจะถูกสร้างขึ้นมาในปีค.ศ.1969
สำนักสืบสวนสากลตรวจสอบเรื่องนี้อยู่นานมากแต่ก็ไม่ได้ความอะไร
แต่โชคดีที่ส่วนใหญ่คนทั่วไปไม่รู้ว่าจะเข้าเว็บบอร์ดเอ็นโอเคได้อย่างไร และก็ไม่ได้รู้ความลับอะไรมาก ไม่อย่างนั้นโลกนี้คงวุ่นวาย
แฮกเกอร์ถอนหายใจ
เขาหวังแค่ว่าเด็กน้อยคนนี้จะแค่อ่านกระทู้ อย่าเข้าไปดูส่วนอื่นเลย
…
วันรุ่งขึ้นเป็นวันที่สิบเจ็ดมีนาคม
วันนี้สำนักงานทนายความซีเฟิงโพสต์เวยปั๋วตามนัด
แอดสำนักงานทนายความซีเฟิง: [คลิก ที่นี่ แล้วไปรับชมไลฟ์กันดีกว่า!]
ชาวเน็ตมารอนานแล้ว
[มาแล้วๆ ขอชื่นชมเฟิงเฟิง ทำงานประสิทธิภาพสูงมาก]
[เป็นครั้งแรกที่ดูไลฟ์ศาลไต่สวน ตื่นเต้นจัง]
[เร็วเข้าๆ ทนรอดูพวกแฟนคลับสมองเพี้ยนของอิ๋งลู่เวยโดนลงโทษไม่ไหวแล้ว]
[ว่าแต่วันนี้อิ๋งลู่เวยจะมาไหม อยากดูสีหน้านังตอแหลว่าจะแย่ขนาดไหน]
[จึ๊ๆ คงไม่มีหน้ามาหรอก คงกลัวว่าถ้าไปแล้วจะถูกปาไข่เน่าใส่]
พออ่านถึงตรงนี้ฟู่อวิ๋นเซินก็เหลือบมองไข่ไก่หนึ่งตะกร้าที่อยู่ในมือเนี่ยเฉา
“…”
เขาไม่อยากสนใจเจ้าทึ่มนี่ ยืนพิงรถเรื่อยเปื่อย
ภายใต้กางเกงสีดำคือขาเรียวยาวที่มีสัดส่วนสมบูรณ์แบบ
พอเห็นเด็กสาวลงมา ริมฝีปากของฟู่อวิ๋นเซินก็ผุดรอยยิ้ม ดวงตาดอกท้อนุ่มลึก เปล่งประกายเล็กน้อย “เด็กน้อย ขึ้นรถไปกับพี่ชายหน่อยสิ”