เขาคิด พวกเขาไม่ใช้ปืน จะต้องมีคนกลุ่มอื่นด้วยแน่ๆ
เขามุ่งหน้าต่อไปด้วยความระมัดระวัง หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็หยุดเดินเขามองเห็นแมลงที่คุ้นเคยเกาะอยู่บนต้นไม้
หรือว่ามีคนคุ้มกันที่นี่อยู่?
เขาเงยหน้าขึ้นมองไปบนเขา เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินหน้าต่อ แผ่นที่เพียงบอกเส้นทางที่มุ่งไปสู่จุดหมายปลายทางเท่านั้น ส่วนเรื่องการหาสมุนไพรเขาต้องพึ่งตัวเองเท่านั้น
ภูเขาเป็นป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้และอยู่ภายใต้การคุ้มครองของใครบางคน มันคงเป็นเรื่องยากที่จะทําเรื่องที่เขาตั้งใจให้สําเร็จได้
เขาที่ซ่อนตัวอยู่ในดินได้บอกกับเขาก่อนที่เขาจะออกมาจากหมู่บ้านว่า “ขึ้นเขาแล้วจากนั้นก็ลงจากเขาหุบเขาจะอยู่ลึกเข้าไปในป่า”
ขึ้นไป!
ชายวัยกลางคนเลือกอีกเส้นทางหนึ่ง ซึ่งเป็นเส้นทางขึ้นเขาที่เลวร้ายกว่ามาก ถ้ามันเดินทางได้ง่ายคนอื่นคงเลือกทางนี้แล้ว แต่เพราะมันยากมากจนคนไม่คิดจะมา
เขาเดินไปช้าๆ ไม่นานเขาก็ต้องหยุดพักและสังเกตรอบด้าน ด้วยสภาพร่างกายในตอนนี้ของเขา เขาจําเป็นต้องหลีกเลี่ยงการต่อสู้ให้ได้มากที่สุดโดยเฉพาะกับระดับปรมาจารย์เขาใช้เวลาหนึ่งวันในการขึ้นสู่ยอดเขาเมื่อไปถึงด้านบนท้องฟ้าก็มืดแล้วหลังจากพักเล็กน้อยเขาก็เริ่มเดินลงจากเขา เขารอไม่ได้แล้วดาบแห่งความตายแขวนอยู่เหนือหัวของเขาและค่อยๆร่วงหล่นลงมามันอาจจะเร่งความเร็วและฆ่าเขาได้ทุกเวลา
รอบตัวเขาปกคลุมไปด้วยความมืด แม้แต่ในตัวเขาก็ยังมืดมิดพิษกําลังกัดกร่อนอวัยวะภายในและส่วนอื่นๆในร่างกายของเขารวมไปถึงดวงตาของเขาด้วยการมองเห็นของเขาลดลงเขาเริ่มมองเห็นภาพซ้อนการเคลื่อนไหวภายในป่าจึงเป็นไปอย่างเชื่องช้าเพราะเขาจําเป็นต้องระมัด ระวัง
ฝนเริ่มตกลงมาปรอยๆ ในตอนกลางดึก
ซัดโซัดโซื้ดเฮ้า!
ภายใต้แสงไฟ ใบหนของชายวัยกลางคนกลายเป็นสีดําคล้ําจนดูน่าเกลียด
เขาปรับลมหายใจก่อนจะหยุดพักและกินอาหารเล็กน้อย แล้วเขาก็ออกเดินทางอีกครั้ง
ในที่สุดเขาก็มาถึงด้านล่างของภูเขา
หุบเขา…หุบเขาอยู่ตรงไหน?
เขาจําเป็นต้องค้นหาทางเข้าเขตแดนลับ เขาอดทนกับความเจ็บปวดของร่างกายแล้วค้นหาอย่างละเอียด โดยพยายามไม่ให้พลาดแม้แต่จุดเดียว
ตรงนั้น?
ในที่สุดเขาก็พบร่องรอย มีแมงมุมขนาดพอๆกับฝ่ามือ และมันตายแล้ว
เขาเติบโตขึ้นในยูนนานใต้และมีความเข้าใจที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับป่าในเขตนี้ ถึงเขาจะไม่สามารถรับรองได้ว่าเขารู้จักสิ่งมีชีวิตทุกชนิดในป่าแต่เขาก็รู้จักเกือบทั้งหมดโดยเฉพาะชนิดที่มีพิษเท่าที่เขารู้ในป่านี้ไม่มีแมงมุมแบบนี้อาศัยอยู่นั่นก็หมายความได้ว่าแมงมุมตัวนี้อาจมาจากเขตแดนลับแห่งนั้น
ในที่สุดเขาก็ได้เบาะแส
เขาค้นหาต่อไป เขาพบดอกไม้ที่เสียหายดอกหนึ่งอยู่ใต้ต้นหญ้า หากเขาไม่ดูให้ดีเขาก็อาจมองผ่านมันไปได้
เขาหยิบมันขึ้นมาอย่างระมัดระวัง ถึงมันจะได้รับความเสียหาย แต่เขาก็สามารถได้กลิ่นหอมจากมัน
แสงไฟดวงน้อยส่องสว่างอยู่ใต้ต้นไม้ มันไม่สามารถมองเห็นได้ในระยะ 2 เมตร เพราะแสงกบดบังอยู่
มันคือ กล้วยไม้สีเลือด!
มือของเขาสั่น นี่คือดอกกล้วยไม้ มันมีขนาดใหญ่กว่าดอกกล้วยไม้ทั่วไปถึงสองเท่า ทั่วทั้งดอกเป็นสีแดงเลือดที่ดูแปลกตา
เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะกินกลีบดอกที่เสียหายเข้าไป มันมีรสหวานและขมฝาดเล็กน้อยพร้อมกับกลิ่นเฉพาะตัวของมัน นอกจากนั้นก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับมันเลย
หลังจากกินดอกกล้วยไม้เข้าไป เขาก็ดื่มน้ำตามเล็กน้อยและค้นหาต่อไป เขาไม่พบอะไรอีกเขาคิด หมายความว่ามันไม่ได้อยู่ที่นี่เหรอ?
เขาเลื่อนสายตามองขึ้นไปบนเขา และมองเห็นร่างแมงมุมยักษ์อีกตัวหนึ่ง
ฉันกําลังไปถูกทางแล้ว
เขาเดินขึ้นเขาและพบตะขาบที่ยาวกว่าหนึ่งเมตรและงูที่ตัวหนาพอๆกับปากถ้วยพวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่หาได้ยากมากภายในป่า แต่กลับมาอยู่ที่นี่ได้
ใกล้แล้ว!
ยิ่งเขาเข้าใกล้เท่าไหร่ เขาก็ยิ่งระวังตัวมากขึ้นเท่านั้น เขาเดินตามรอยซากศพเหล่านี้ขึ้นไปหลังจากเสาะหาอย่างยากลําบากเขาก็มองเห็นหน้าผามันตั้งอยู่ลึกลงไปประมาณ 300 เมตรและดูขรุขระ มองจากที่ไกลๆมันดูหักมุมอยู่ที่ 90 องศา
มันไม่มีทางอื่น
เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
ข้างล่าง!
เขาหยิบเชือกออกมาจากกระเป๋าและเริ่มไต่ลงไป
หลังจากไต่ลงไปได้ประมาณ 10 เมตร เขาก็รู้สึกมึนหัว มือของเขาหลุดออกจากเชือกทําให้เขาร่วงลงไปอย่างรวดเร็ว เขายื่นมือออกไปคว้าเชือกแล้วร่างของเขาก็ถูกหยุดกลางอากาศโดยต้นไม้ที่ยื่นออกมาจากหน้าผาพวกมันช่วยไม่ให้เขาร่วงลงไป,เป็นการไว้ชีวิตเขา แต่แรงกระแทกที่ได้รับนั้นไม่น้อยเลย
เฮือก ซัด!
เมื่อขยับตัว เขาก็รู้สึกเจ็บปวดไปทั่วทั้งร่าง
เขาอดทนกับความเจ็บปวดและค่อยๆไต่ลงไป
เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า เมื่อแสงปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า เขาก็ตกลงไปที่ใต้หน้าผามันทั้งขรุขระและเต็มไปด้วยต้นไม้กับก้อนหิน นั้นยังยากล่าบากไม่เท่ากับเหล่าแมลงพิษขนาดใหญ่ที่ค่อยๆปรากฏตัวออกมากบที่ยาวเกือบครึ่งเมตร,แมงมุมที่ใหญ่กว่าฝ่ามือ, และงูที่มีความยาวกว่า 10 เมตรสิ่งมีชีวิตทั้งหมดนี้กําลังเข้ามาใกล้เขาถ้าไม่ใช่เพราะยาชนิดพิเศษที่อยู่ในตัวเขารวมถึงสภาพร่างกายของเขา เขาก็อาจจะกลายเป็นอาหารอันโอชะสําหรับพวกมันไปแล้ว
รอบตัวเขาเริ่มสว่างขึ้น
ชายวัยกลางคนค้นพบหุบเขาที่ตั้งลึกเข้าไปในป่า มันถูกซ่อนเอาไว้อย่างมิดชิด
มันหบเขาชั้นในใช่ไหม?
มันน่าจะเป็นที่นี่
มีคนกําลังมา!
เขาหมอบตัวอยู่ในพงหญ้า เขามองเห็นชายคนหนึ่งกําลังถูกงูที่ใหญ่พอๆกับถังน้ำไล่ตามอยู่
งูตัวใหญ่อะไรขนาดนี้!
เขาเฝ้ามองดูมันอย่างระแวดระวังก่อนที่เขาจะมุ่งหน้าต่อไป มันน่าแปลกที่ไม่มีแมลงพิษโจมตีเขาเลยราวกับว่าพวกมันไม่ได้สังเกตเห็นผู้บุกรุกและปล่อยให้เขาเข้าไปได้อย่างง่ายดาย
ดี โชคดี!
เขามาถึงเขตแดนของหุบเขาโดยไร้ปัญหา ด้านในหุบเขากว้างใหญ่และเต็มไปด้วยต้นไม้เขียวชอุ่ม
อันตราย อันตรายมาก!
นี่เป็นความรู้สึกแรกของเขา
เขาเดินลงไปในหุบเขา ครั้งนี้ การเดินทางของเขาราบรื่นยิ่งกว่าเดิม หุบเขามีความลึกมากกว่า 100 เมตรและมีหนองน้ำอยู่เป็นจํานวนมาก น้ำในหนองเย็นเฉียบเจือสีแดงเล็กน้อยมันเป็นกลิ่นของเลือด มีศพลอยให้เห็นหลายร่าง
มีบางอย่างอยู่ในนั้น!
เขายืนอยู่ในหนองน้ำ อีกฝั่งหนึ่งของหนองน้ำอยู่ห่างออกไปเกือบ 10 เมตร
ไป!
เขาค่อยๆเดินเข้าไปในหนองน้ำทําให้เกิดเสียงดังเล็กน้อย ฟองน้ำเริ่มผุดขึ้นมา เขาเคลื่อนตัว ไปยังอีกฝั่งของหนองน้ำอย่างช้าๆ
เสียงคารามเบาๆดังออกมาจากในหนองน้ำ
อยู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงปืน
มีคนมาที่นี่อีกแล้ว
ร่างสีดํามะเมื่อมปรากฏออกมาจากหนองน้ำ
ง! งูยักษ์!
ชายวัยกลางคนหยุดเคลื่อนไหวอยู่ในน้ำเขามองดูงยักษ์ที่เผยให้เห็นเพียงส่วนหนึ่งของลาตัวมันออกมาเท่านั้นมันดำลงไปในน้ำอย่างช้าๆ หลังจากนั้นสักพักเขาก็เคลื่อนตัวต่อไปเขาเดินอยู่ในน้ำประมาณครึ่งชั่วโมงในตอนที่เขาคิดว่าตนเองปลอดภัยจากอันตรายแล้วนั้นหางขนาดใหญ่ก็โผล่ออกมาจากในน้ำและฟาดเข้าที่ล่าตัวของเขาแรงฟาดทําให้ตัวเขาปลิวขึ้นไปในอากาศและขนเข้ากับต้นไม้จนสลบไป
เมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขาก็พบว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่แต่กลับขยับตัวไม่ได้ ความร้ายกาจของงูตัวนั้นทําให้ร่างกายของเขาได้รับความเสียหายอย่างหนักร่างที่เสียหายอยู่แล้วของเขาจึงเสียหายไปกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว
ฉันคงต้องตายอยู่ที่นี่!
พลังชีวิตของเขาค่อยๆหมดลง อยู่ๆก็มีคนร่วงลงมาจากฟ้าและกระแทกลงมาที่พื้นเขาตายแล้วแต่ดวงตาของเขายังคงเบิกกว้าง ชายวัยกลางคนมองออกว่าชายคนนี้ไม่ยินยอมที่จะตายแม้แต่น้อยชายคนนี้พกถุงเอาไว้กับตัวปากถุงอ้าออกเล็กน้อยเผยให้เห็นสิ่งที่อยู่ภายในมันคือถุงที่เก็บกล้วยไม้สีเลือดเอาไว้
ชายวัยกลางคนตัวสั่นเทา กล้วยไม้อยู่ห่างจากเขาไปแค่ครึ่งเมตรเท่านั้นเขาใช้เวลา 10 นาทีในการยื่นมือออกไปหยิบและกินมันเข้าไป
ภายในป่า การต่อสู้ยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ชายวัยกลางคนใช้ความพยายามทั้งหมดไปกับการเคี้ยวดอกกล้วยไม้ถุงใส่ดอกกล้วยไม้ใบนี้สามารถคร่าชีวิตผู้คนไปได้นับไม่ถ้วน
ความต้องการมีชีวิตรอดนั้นรุนแรงมาก
