แน่นอนว่าผมนึกภาพวันที่ไม่ได้เล่นเกมกับรินด้วยกันไม่ออกเลย
วันที่ผมเจอกับรินเป็นวันลงดันเจี้ยนด้วยกัน และนั่นคือจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ของผมกับริน เราซี้กันมากจนสุดท้ายก็กลายเป็นสามีภรรยากันในเกม
สรุปรวดรัดละกันนะ อารมณ์แปลเกมนี่แบบเดียวกับzuttomoเลย ถ้าอยากได้รายละเอียดเกมเต็มๆก็ลองไปดูเพจคนเหงาและง่วงนะครับ
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็จะคุยเรื่องเกมว่าจะไปทำอีเว้นอะไรบ้าง คุยอไปคุยมาก็จะไปทำอีเว้นตกปลา ระหว่างทำอีเว้น รินก็เลยวกเข้ามาถามสาเหตุที่ว่าทำไมถึงมาสาย
ผมเลยตอบไปว่า
“ดูมิวสิควีดีโออยู่น่ะ”
“เห คาสึมีรสนิยมชอบดูไอดอลด้วยรึ”
“ก็นิดนึง”
หลังจากผมตอบ เกิดความเงียบขึ้นมาชั่วขณะ สงสัยเธอกำลังหมกหมุ่นกับการทำอีเว้นตกปลา ตอนนี้เลยไม่ตอบ แต่สุดท้าย สักพักนึงก็มีแชทเด้งมา
“ไอดอลคนนั้นชื่ออะไรเหรอ”
“ไหนเคยบอกว่าจะไม่ถามถึงเรื่องในชีวิตจริงไง”
“ครั้งนี้ยกเป็นกรณีพิเศษละกัน บอกหน่อยนะ”
เบ็ดกระตุกแล้วนี่นา สงสัยปลากินเบ็ดแล้วมั้ง
“รู้จักวงสตาร์มายด์รึเปล่า”
“อืม”
“ชั้นเป็นแฟนบอยมิสึกิ รินกะน่ะ”
“งั้นเหรอ”
“แถมเธอเป็นเพื่อนร่วมห้องด้วยนะ เจ๋งมั้ยล่ะ”
พอพูดเรื่องมิสึกิก็เกิดอาการอยากจะอวดนิดหนึ่ง แต่ว่าพูดปุ๊บ แชทแม่มเงียบกริบเลย
1นาที 2นาที 3นาที ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก ชิบหายละไงล่ะ ขนาดหน้าจอเกมแจ้งเตือนว่าปลากินเบ็ดแล้ว รินยังไม่กดเลย จะบอกว่าเกิดธุระกระทันหันก็ไม่น่าจะบังเอิญจังหวะเป๊ะขนาดนี้
หรือว่าผมพูดอะไรแย่ๆออกไปรึเปล่า
หรือสาเหตุอาจจะมาจากที่ไปอวดว่าเป็นเพื่อนร่วมห้องรินกะล่ะมั้ง
“โทษทีนะริน ชั้นคงจะพูดจาขี้อวดเกินเบอร์ไปหน่อย ถ้าไม่สบายใจก็ขอโทษด้วยละกันนะ”
ตอนนี้ผมเริ่มเกิดอาการอยู่ไม่สุข มือที่จับเมาส์เริ่มเหงื่อแตกระหว่างรอคำตอบจากริน
ช่วงจังหวะที่ปลากินเบ็ดแล้วปล่อยออก แชทจากรินก็เด้งมาพอดี
“ชั้นคือมิสึกิ รินกะ”
……..ห๊ะ
“ฮะฮะ จู่ๆก็พูดอะไรออกมา อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ว่าโกหกเห็นๆ”
“ชั้นอยุ่ปีสองห้องสาม อาจารย์ประจำชั้นชื่อซาโต้ ชั้นนั่งเก้าอี้ตัวหน้าสุดนับจากหน้าต่างแถวที่สอง “
แชทที่พิมพ์มา มันคือรายละเอียดของรินกะตัวจริงชัดๆ
…ม..ไม่หรอกมั้ง
อาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญที่ทายถูกหมดก็ได้
แถมสิ่งที่พูดมาไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าตัว อาจจะเป็นเพื่อนร่วมห้องคนอื่นก็ได้
“คาสึเป็นใครเหรอ”
เอาละไงล่ะ ควรตอบความจริงดีมั้ย
ตอนนี้ก็เริ่มลังเลเพราะว่าจะตัดความเป็นไปได้ว่านี่อาจจะเป็นรินตัวจริงเสียงจริงก็ได้
“ไม่เชื่อที่ชั้นบอกสินะ”
พอเห็นแชทข้อความนี้จากรินเด้งมาเท่านั้นแหละ รู้สึกผิด เจ็บจี๊ดในใจ
ว่าไปก็มีวิธีนี่หว่า ลองแชทถามเรื่องนี้ ถ้าตอบแชทได้ก็เป็นหลักฐานว่าอย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่านี่เป็นคนในห้อง
“ชั้นคือคนที่นั่งแถวแรกสุดนับจากริมหน้าต่าง และนั่งอยู่หลังสุด”
“อายาโนะโคจิ คาสึโตะคุงใช่มั้ย”
“…ถูกต้องครับ”
เท่านี้ก็มั่นใจได้อันดับแรกละว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นค่อนข้างสูง ส่วนจะเป็นรินหรือไม่ก็ว่ากันอีกที
“ขอโทษนะ ขอตัวก่อนนะ”
“รับทราบครับ”
ตัวละครชื่อริน ล็อคเอา์ออกจากเกม สงสัยจะผิดหวังที่รู้ว่าตัวจริงของคาสึคือผมล่ะมั้ง
เฮ้อ ก็เพราะมีโอกาสเกิดเรื่องแบบนี้ถึงไม่อยากจะเล่าชีวิตจริงภายนอก
แต่ว่าคนที่ละเมิดมันคือรินเองนี่หว่า
“ทำลงไปจนได้สิน้า…”
ถ้าต่อจากนี้รินไม่มาเล่นเกมด้วยกัน ผมคงเหงาน่าดู
ขณะที่กำลังเซ็งๆอยู่ มีเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ มันคือเสียงแจ้งแชทเกมเด้งเข้ามา คนที่ส่งแชทมาคือริน
เนื้อหาแชทเขียนว่า
“พรุ่งนี้พักกลางวันสนใจไปทานข้าวกลางวันด้วยกันที่โรงอาหารมั้ย”
ผมพิมพ์แชทตอบกลับด้วยนิ้วสั่นเทาเพราะความตื่นเต้นว่า “ไปครับ”
ถ้าสมมติว่าเจ้าตัวคือมิสึกิ รินกะจริงๆ ผมควรจะทำยังไงนะ
แต่ไม่หรอกน่า ลองคิดดีๆยังไงก็ไม่น่าใช่เจ้าตัวจริงๆ เพราะบุคลิกในเกมของรินสดใสร่าเริงไร้เดียงสา ส่วนรินกะตัวจริงในโรงเรียนนี่สาวคูลชัดๆ คนละเรื่องเลยนะ
ชัวร์ แม่งตัวปลอมแหงๆ
ต้องเป็นเพื่อนร่วมชั้นสักคนในห้องแกล้งเราแหงๆ
หลังจากนั้น แชทจากรินเด้งมาอีกอัน เนื้อหาเขียนว่า
“ชั้นส่งข้อพิสูจน์ว่าเป็นเจ้าตัวจริงๆให้ดู”
ผมลองกดแท้ปข้อความโหลดรายละเอียด เป็นรูปถ่ายเซลฟี่ของมิสึกิ รินกะอยู่หน้าคอมพิวเตอร์
ผมลองเอารูปที่ได้ไปเซิชในเน็ต ปรากฏว่าไม่เคยมีรูปนี้อยู่ในระบบค้นหา นั่นแปลว่าไม่ใช่รูปที่โหลดมาจากในเน็ตแล้วส่งมาให้ผม
“ม..ไม่จริงน่า..อย่าบอกนะว่า..”
นี่กุฝันไปใช่มั้ย
“ภรรยาผมในเกมส์ ตัวจริงคือไอดอลสุดปังจริงเหรอเนี่ย!”
***
เช้าวันถัดมา ณ.ห้องเรียน
ผมนั่งอยู่คนเดียว ยังคงตื่นเต้นกับเรื่องเมื่อคืนไม่หาย
ช้างหลังผมมีเสียงเจี๊ยวจ๊าวจากกลุ่มนักเรียนชายหญิงที่จับกลุ่มสนทนาอย่างออกรส แน่นอนว่าในนั้นไม่มีรินกะอยู่ เพราะเธอนั่งอยู่ข้างหน้าสุด มองเห็นได้แค่แผ่นหลังเธอ
“….”
ผมลองเปิดแอปแชทเกมส์ดู แต่ไม่พบว่ามีข้อความเพิ่มเติมจากรินส่งมาเลย
ผมคิดว่าจะส่งแชทหาเธอ แต่ก็นึกไม่ออกว่าจะพิมพ์ข้อความอะไรดี
โอ้ยยย อย่างน้อยเธอน่าจะส่งอะไรมาสักนิดก็ยังดีนะ
สุดท้ายผมก็ได้แค่เอาคางชันกับโต๊ะ มองแผ่นหลังมิสึกิ มองดูเธออ่านหนังสือเงียบๆ แค่ดูเธออย่างเดียวหัวใจผมยังเต้นตึกตักเลย
จะบอกว่าคุณมิสึกิคนนั้นเล่นเกมส์ออนไลน์เนี่ยนะ แถมเล่นมาตั้งแต่ม.ต้นปีสองด้วยนะ
ขณะกำลังคิดเพลินๆ จู่ๆมิสึกิหันมาหาคาสึโตะ สบตากัน
“……”
ดุแค่หลังยังตื่นเต้น พอสบตาด้วยคราวนี้ใจเต้นหนักกว่าเก่าอีก เล่นเอาร่างกายผมแข็งทื่อด้วยความตื่นเต้น
ทว่า ตอนนั้นเอง คุณมิสึกิยกมือขวาขึ้นเล็กน้อยโบกมือราวกับจะทักทายผม ก่อนจะหันกลับไปอ่านหนังสือต่อ
“อ..อรุณส..”
ความรู้สึกตื่นเต้นที่ก่อตัวในจิตใจนี่มันคงเป็นเพราะว่าผมถูกไอดอลยอดนิยมอย่างมิสึกิ รินกะ โบกมือทักทายนี่แหละ แถมไม่ใช่โบกมืออย่างเดียวยังมีแถมสบตากันด้วย
แต่ดูเหมือนว่าเธอจะหาจังหวะอยู่นานค่อยโบกมือ เพื่อให้มั่นใจว่าจะมีแค่ผมคนเดียวที่เห็นนะ เพราะว่าไม่มีนักเรียนคนไหนส่งเสียงทักผิดสังเกตเลย
ก็นะ ถ้าสมมติมีใครสังเกตเห็น อาจจะเกิดเรื่องก็ได้ เพราะเธอเป็นไอดอลที่มีข่าวลือว่าเกลียดผู้ชาย
“…สรุปว่ารินคือมิสึกะ รินกะจริงๆรึ?”
โอ้ นี่มันปาฏิหารย์ชัดๆ
****
จบ CH1-3
เมื่อวานเรียกไปกินตั้งแต่ 2ทุ่ม เมาหัวทิ่มเลยไม่ได้แปล พอแปลก็รู้สึกแป้กๆบวกเนื้อหามันก็รู้อยุ่แล้วอะนะ ตอนแปลนี่อืดมาก ไม่มันส์เหมิอนแปลสองเรื่องก่อนหน้า ต้องรอจนกว่าจะไปเจอจุดที่แตกต่างจากในเว็บ แล้วผมจะหมายเหตุบอกอีกที ถ้าใครจะดองนี่ไม่แปลกใจอะครับ ขนาดผมอ่านยังอยากดองเลย55
แต่ถ้าใครยังไม่อ่านแล้วสนใจ จะลองอ่านดูที่เพจ kurakon ได้นะครับ
