ตอนที่ 118 ข้านั้นไม่ตายหรอก แต่ใครบางคนแถวนี้ก็ไม่แน่ !
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ทำให้นักรบที่เหลือกลายเป็นตกตะลึง
และพวกเขาทั้งหมดหันหน้ากลับไปมองข้างหลังทันที
แล้วพวกเขาก็เห็นเด็กหนุ่มอายุ 15-16 ที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนปรากฏตัวยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับดวงตาที่เย็นชา
“ไอ่หนู เจ้าเป็นใคร ทำไมถึงเข้ามายุ่งเรื่องของพวกเราเทียนหลงไจ่ ”
ชายหัวโล้นตัวใหญ่คนหนึ่งที่ถือดาบขนาดใหญ่ก็จ้องไปที่เจียงเฉินอย่างดุร้ายและพูดอย่างรุนแรง
“ข้าไม่สนหรอกว่าพวกเจ้าจะมาจากเทียนหลงไจ่ หรือ เทียนซงไจ่อะไรนั่นหรือไม่ แต่การที่เจ้ารังแกคนธรรมดาที่ไร้ซึ่งอาวุธนั้น ทำให้พวกเจ้าสมควรตาย !”
เสียงของเจียงเฉินดังขึ้นอย่างเย็นชาและร่างกายของเขาก็กลายเป็นภาพเงาติดตาพุ่งผ่านนักรบหลานคนไปราวกับเป็นผีเสื้อ
ในพริบตา…
นักรบเหล่านั้นก็ล้มลงกับพื้นทีละคน
คอของพวกเขาที่ปิดสนิทอยู่ก่อนหน้านี้ จู่ๆก็ปรากฏรอยเส้นสีเลือดขึ้น
เมื่อเจียงเฉินได้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งที่ด้านหลังพวกเขา คอของนักรบเหล่านั้นก็ล่วงหล่นลงพื้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากใช้เวลาอยู่นานพอสมควรกว่าชายชราจะได้สติฟื้นคืนมา
เขาก็คุกเข่าลงที่เจียงเฉินอย่างรวดเร็ว: “ขอบคุณท่านผู้มีพระคุณมากขอรับที่ช่วยเหลือชีวิตน้อยๆของพวกเรา !”
ข้างๆชายชรา เด็กสาวก็มองไปที่เจียงเฉินด้วยความงุนงง ดวงตางดงามของเธอส่องประกายอย่างแปลกประหลาด
“มันคือเรื่องปกติที่ควรพึงกระทำ ฉะนั้นผู้อาวุโสไม่จำเป็นต้องสุภาพหรอก ”
เจียงเฉินรีบพยุงชายชราขึ้นอย่างรวดเร็วและถามด้วยท่าทีงุนงง: “ผู้อาวุโส นักรบเหล่านี้เป็นใครกัน พวกเขากล้าดียังไงถึงได้มาอาละวาใกล้เมืองเฟิงฮัวแห่งนี้ ?”
ชายชราก็กล่าวว่า “ในภูเขาเทียนหลงที่อยู่ทางตะวันตกของเมืองเฟิงฮัวนั้น มีหมู่บ้านที่ชื่อเทียนหลงอยู่ และพวกเขาก็เป็นหัวโจรจากหมู่บ้านเทียนหลงแห่งนั้น “
เจียงเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย: “ผู้คนในเทียนหลงไจ่นั้นอาละวาดไปทั่วโดยไม่สนใจตระกูลฮั่วเลยงั้นรึ ?”
“ในอดีต ตอนที่ตระกูลฮั่วยังอยู่ในเมืองเฟิงฮัวนั้น พวกคนจากเทียนหลงไจ่ต่างก็ไม่กล้าที่จะอาละวาดไปทั่วเช่นนี้ ”
“แต่เมื่อไม่นาน เทียนหลงผู้ซึ่งเป็นผู้นำของเทียนหลงไจ่นั้นสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับก่อกำเนิดได้แล้วและกลายเป็นนักรบระดับก่อกำเนิดที่แข็งแกร่ง ว่ากันว่าแม้แต่หัวหน้าตระกูลฮั่วเองก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัสกลับมาตอนที่ไปประมือกับเขา”
“ตอนนี้ตระกูลฮั่วไม่แม้แต่จะสามารถปกป้องตัวเองได้ด้วยซ้ำ ฉะนั้นพวกเขาจะมีกำลังมาจัดการคนเหล่านี้ได้ยังไง ”
ชายชรายิ้มอย่างขมขื่น
“เป็นเช่นนี้เอง”
เจียงเฉินพยักหน้าทันที
และที่มาของปัญหาในครั้งนี้ก็คือกลุ่มคนที่เรียกว่า เทียนหลงไจ่
“ผู้อาวุโส ข้าเกรงว่าเมืองเฟิงฮัวแห่งนี้จะไม่สงบสุขไปอีกระยะหนึ่ง ท่านควรจะพาหลานสาวของท่านไปจากที่อันตรายแห่งนี้เสียดีกว่านะ”
“ถ้าท่านไม่ติดอะไร ท่านสามาถไปที่ศาลาเปาตันในเมืองหลิงหยุนได้ เมื่อท่านไปถึงที่นั่น ท่านก็เพียงบอกพวกเขาว่า เจียงเฉิน เป็นคนส่งพวกท่านมาก็พอ ”
หลังจากที่เจียงเฉินพูดจบ เขาก็มุ่งหน้าไปที่เมืองเฟิงฮัวอย่างรวดเร็วทันทีโดยไม่รอให้อีกฝ่ายตอบกลับแต่อย่างใด
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ในที่สุดเจียงเฉินก็มาถึงเมืองเฟิงฮัว
จากระยะไกล เจียงเฉินสามารถมองเห็นประตูเมืองเฟิงฮัวได้อย่างชัดเจน ตรงนั้นมีคนสองฝ่ายพร้อมกับม้ายืนอยู่ใกล้ๆกันและบรรยากาศรอบๆนั้นก็ดูตึงเครียดเป็นอย่างมาก
เจียงเฉินไม่สนใจบรรยากาศที่เกิดขึ้นแต่อย่างใด และชายสองคนนั้นก็สมควรเป็นคนของเทียนหลงไจ่และคนของตระกูลฮั่ว
เจียงเฉินจึงเดินไปที่ประตูเมืองเฟิงฮัวทันทีโดยไม่ลังเล
“เจ้าหนู เจ้าคิดจะทำอะไร เจ้าไม่เห็นหรือว่านี่เป็นธุระของพวกเราเทียนหลงไจ่ ”
“ถ้าไม่อยากตายก็ไสหัวไปซะ!”
“มิเช่นนั้น…ข้าจะตัดหัวเจ้าด้วยดาบเดียว !”
ตอนนี้เอง เมื่อชายวัยกลางคนของเทียนหลงไจ่เห็นว่าเจียงเฉินกำลังมาที่ประตูเมือง
ใบหน้าของเขาก็เย็นลง และเขาตะโกนใส่เจียงเฉินอย่างรุนแรง
แต่เจียงเฉินก็ทำเพียงแค่เหลือบมองชายวัยกลางคนคนนั้นและกล่าวอย่างแผ่วเบา “ข้านั้นไม่ตายหรอก แต่ใครบางคนแถวนี้ก็ไม่แน่ !”
“เฮอะ! ไอ่หนู เจ้าช่างกล้านักที่มาหาเรื่องพวกเราจากหมู่บ้านเทียนหลง!”
ใบหน้าของชายวัยกลางคนก็เย็นลงทันที และเขาพูดอย่างดุร้าบ: “เซียงหู ออกไปฆ่ามันให้ข้า! ”
ตอนนี้แปลถึงตอนที่ 625 แล้วนะครับ หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่ https://www.facebook.com/ReadGOS/
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่น ท่านอ่านถึงตอนที่ 115แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 3 ได้ด้วยราคา 40 บาทเท่านั้น !
